Ο Βασίλης Σπανούλης κατέκτησε άλλη μια κορυφή, έγραψε άλλη μια ιστορία στην λαμπρή καριέρα του και το ζωγραφισμένο χαμόγελο στο πρόσωπό του ήταν φυσιολογικό λίγη ώρα μετά τη λήξη του αγώνα στο Βελιγράδι. «Η ομάδα νίκησε, αυτό μετράει, εγώ μόνο αυτό σκέφτομαι», έσπευσε να... διευκρινίσει, αλλά δεν θα μπορούσε να μη μιλήσει και για τον εαυτό του, έστω και κατόπιν ερώτησης.
«Εντάξει, εμένα δεν έχει αλλάξει κάτι όσα χρόνια είμαι στα γήπεδα, αγαπάω πολύ το μπάσκετ, έχω διαρκές κίνητρο, έχω φλόγα μέσα μου, το μπάσκετ είναι η ζωή μου και αυτό το ξέρει και η οικογένειά μου. Δεν κοιτάω το παρελθόν, ξέρω ότι κρίνομαι για το παρόν, υπάρχουν μέρες που δε μπορώ να κοιμηθώ, που ψάχνω πώς να γίνω καλύτερο. Ολα αυτά παραμένουν ίδια τόσα χρόνια, δεν έχει αλλάξει κάτι, δεν ξέρω πώς γίνεται, αλλά έτσι είμαι σαν άνθρωπος, έχω... μικρόβιο», είπε γελώντας.
Οσο για το ματς, σχολίασε ότι «μετά το πρώτο δεκάλεπτο δεν τους αφήσαμε τίποτα εύκ0λο, παίξαμε με δύναμη και μυαλό και στο τέλος ο Γιώργος έβαλε ένα πολύ μεγάλο καλάθι και πήραμε τη νίκη. Η χρονιά είναι μεγάλη, θέλει ισορροπία είτε μετά από καλές είτε μετά από κακές στιγμές και το ευχάριστο είναι ότι βγαίνουν μπροστά νέα παιδιά, όπως έκανε σήμερα ο Γιαννούλης ο οποίος αγωνίζεται για πρώτη φορά στο επίπεδο της Ευρωλίγκας και προσαρμόζεται στις απαιτήσεις του Ολυμπιακού».
