Το Basketa.gr, με αφορμή τον χαμό της μητέρας και του αδελφού του Σεμπάστιαν Τέλφερ από κορονοϊό, θυμάται τη ζωή του που… ποτέ δεν του φέρθηκε καλά. Η είσοδος στο ΝΒΑ… από το Λύκειο μετά τον ΛεΜπρόν Τζέιμς και με «χυλόπιτα» στον Ρικ Πιτίνο, οι πολλές χαμένες ευκαιρίες να καθιερωθεί και οι μόνιμοι… μπελάδες με τον νόμο, μέχρι που ο φονικός ιός του πήρε σχεδόν τα πάντα.
Το 2003 ήταν αποκλειστικά η χρονιά του ΛεΜπρόν Τζέιμς. Το παιδί-«θαύμα» που ερχόταν, τότε, κατευθείαν από το Άκρον και το Λύκειο του στο ΝΒΑ, προμηνυόταν ως ο επόμενος σπουδαίος του ΝΒΑ και του παγκοσμίου αθλητισμού, κάτι που έμελλε τελικά να βγει αληθινό, ενώ δεν είναι λίγοι όσοι τον θεωρούν κορυφαίο όλων των εποχών στο μπάσκετ.
Έναν χρόνο αργότερα, ένας αρκετά κοντύτερος παίκτης, βλέποντας τον κόσμο από τα 183 εκατοστά, αλλά έχοντας κάνει αίσθηση με την ταχύτητα, την οξυδέρκεια και το μοναδικό του τρόπο να «ηλεκτρίζει» με την ενέργεια του την ατμόσφαιρα, μαζί με την τρομερή του ικανότητα ως πασέρ, θα γινόταν ο επόμενος από την εν λόγω βαθμίδα της εκπαίδευσης, που θα ερχόταν κατευθείαν στο ΝΒΑ. Μέχρι και ο Jay-Z ήθελε να τον γνωρίσει από κοντά στα 15 του.
https://www.youtube.com/watch?v=L3UyTQO3ktU
Η «χυλόπιτα» στον Πιτίνο που τον έφερε στο Πόρτλαντ
Ο Σεμπάστιαν Τέλφερ, βέβαια, πήγε από το νούμερο 13 στους Πόρτλαντ Τρέιλ Μπλέιζερς, δημιουργώντας το ερώτημα για το αν μπορούσε ένας παίκτης του ύψους του να παίξει στο ΝΒΑ. Ναι, φυσικά και μπορούσε. Με μέσο όρο 33.2 πόντων στο Λίνκολν και ρεκόρ σχολείου στους 61 σε έναν αγώνα, αν και δεν ήταν ιδιαίτερα καλός στην άμυνα και το σουτ, οι σκάουτερ πίστευαν πως, με την κατάλληλη βελτίωση, θα γινόταν μεγάλος παίκτης.
Σε ένα βαθμό, βέβαια, χρειαζόταν να γίνει επαγγελματίας για τις ανάγκες της οικογένειάς του. Έχοντας μεγαλώσει στο Σερφσάιντ Γκάρντενς, μια από τις πιο σκληρές περιοχές της Νέας Υόρκης, όπως και ο ξάδελφός του, ο Στεφόν Μάρμπερι, έπρεπε να κάνει το βήμα.
«Μπορώ να το αντέξω, δεν ξέρω όμως για την οικογένειά μου. Έχω δει αμέτρητους φίλους μου να πεθαίνουν και δεν μπορώ να αφήσω άλλο την οικογένεια μου να περνά όλο αυτό», είχε πει στο «Sports illustrated» πριν γίνει draft. Κάπως έτσι, ο… δικός μας Ρικ Πιτίνο έφαγε την «χυλόπιτά» του, για να γίνει «Μπλέιζερ» ο Τέλφερ, στην προσπάθεια αναδόμησης της ομάδας.
Κάπως έτσι, στα 18 του χρόνια ο, καταγόμενος από το Μπρούκλιν, Σεμπάστιαν έπαιξε σε 68 παιχνίδια με μέσο όρο 19.6 λεπτών ανά αγώνα, δείχνοντας σημαντικό μέρος τις ικανότητές του, αν και είχε περιορισμένο χρόνο, με περίπου επτά πόντους και τρεις ασίστ ανά αγώνα. Πρόκειται για στατιστικά, που βάσει του χρόνου που έπαιζε, ήταν αξιοσέβαστα.
Και στη δεύτερη χρονιά, όλα ήταν καλύτερα. Βελτίωσε το σουτ κατά 10%, τα ριμπάουντ, τα κλεωίματα, τις ασίστ, τους πόντους, τα πάντα. «Έτρεχε» εκείνος την ομάδα με αυτοπεποίθηση και στις δύο πλευρές του παρκέ, αλλά ένας τραυματισμός στον αντίχειρα έμελλε να φέρει την καταστροφή. Ο αναπληρωματικός του, Στιβ Μπλέικ, πήρε τη θέση του και κάπου εκεί ήρθε η κατηφόρα…
https://www.youtube.com/watch?v=uenwn6lqXhg
Γεννημένος για… μπελάδες
Τα… μπλεξίματα με τον νόμο αρχίζουν τον Φεβρουάριο του 2006 για τα καλά, όταν στα πράγματά του σε ταξίδι της ομάδας βρέθηκε ένα γεμάτο όπλο. Αποδείχθηκε, τότε, ότι το όπλο ανήκε στην κοπέλα του, αλλά δε γλίτωσε την τιμωρία για δύο παιχνίδια από το ΝΒΑ, όπως και την ανταλλαγή το καλοκαίρι του ίδιου έτους, με αποτέλεσμα να βρεθεί στους Μπόστον Σέλτικς.
Στην επόμενη σεζόν περιστατικό δεν υπήρξε, αλλά οι «Κέλτες» αποφάσισαν άμεσα να τον ξεφορτωθούν. Του έδωσαν ούτε μία, ούτε δύο, αλλά 30 φορές την ευκαιρία, με ισάριθμες να ξεκινά στη βασική πεντάδα. Ποτέ, όμως, δεν μπήκε στο… πνεύμα του συλλόγου και σύντομα θα αποχαιρετούσε.
Το δε τελειωτικό χτύπημα ήταν το καλοκαίρι του 2007. Έναν χρόνο αφού του είχαν κλέψει μια αλυσίδα αξίας 50.000 δολαρίων, η Αστυνομία του Μπρονξ τον σταματά για υπερβολική ταχύτητα και, μαζί, βρίσκει μια ύποπτη άδεια οδήγησης από την Φλόριντα και ένα 45άρι πιστόλι, με αποτέλεσμα φυσικά οι Σέλτικς να «κόψουν» τη συνεργασία τους μαζί του και να του πάρουν τα 2.5 εκατομμύρια που έμεναν στο συμβόλαιό του, συμπεριλαμβάνοντάς τον παράλληλα και στην ανταλλαγή, που τους έφερε τον Κέβιν Γκαρνέτ.
«Αυτή η πίεση που δεχόταν ο Σεμπάστιαν, έχοντας μεγαλώσει στην φτώχεια και με το θάνατο στην πόρτα του, θα ήταν δύσκολη για οποιονδήποτε. Και δεν πρέπει να ξεχνάμε και την πίεση να φέρει σε Γη της Επαγγελίας την οικογένειά του στα 18 του», είχε αναφέρει τότε ο δημοσιογράφος Χάουαρντ Μπλουμ.
https://www.youtube.com/watch?v=rkDGSzK_x9I
Η νέα (χαμένη) αρχή
Μετά από όλα αυτά, το 2007 βρίσκει ένα νέο σπίτι στη Μινεσότα, με τους Τίμπεργουλβς να βρίσκει την ευκαιρία του και τον εαυτό του μαζί. Ξεκινά σε 51 παιχνίδια της κανονικής περιόδου, σουτάρει με 40% για πρώτη φορά από μακριά, είναι εξαιρετικός σε όλους τους τομείς και στον τομέα της σύγκρισης ασίστ/λαθών είναι καλύτερος από παίκτες σαν τον Τσόνσι Μπίλαπς και τον Κρις Πολ.
Κάπως έτσι, το «τρένο» φαίνεται να έχει μπει στις ράγες του. Τα καλύτερα χρόνια έμοιαζαν να έρχονται, αλλά η αλλαγή προπονητή που έφερε τον Κέβιν ΜακΧέιλ, παρότι δεν είχαν ιδιαίτερο πρόβλημα μεταξύ τους, άλλαξε τις ισορροπίες και ξεκίνησε να έχει σκαμπανεβάσματα.
https://www.youtube.com/watch?v=Ubydt1V76mU
Η συνέχεια είχε ως αποτέλεσμα να… βολοδέρνει σε Ηνωμένες Πολιτείες και Κίνα. Λος Άντζελες, Κλίβελαντ, Τορόντο, Μινεσότα ξανά, Φοίνιξ, Οκλαχόμα, Τιανζίν, Ζιζιάνγκ και Φουζιάν ήταν οι σταθμοί του Σεμπάστιαν Τέλφερ, που λόγω της αστάθειας του είδε να γίνει τρεις φορές ανταλλαγή μέσα σε 12 μήνες κάποια στιγμή, ενώ ποτέ δεν είχε πάνω από 10 πόντους κατά μέσο όρο, αριθμός προβληματικό για πλέι μέικερ σαν και του λόγου του.
Το θέμα, όμως, είναι ότι πουθενά δε σημείωσε κάποια κακή συμπεριφορά, που να προκάλεσε πρόβλημα στα αποδυτήρια. «Δεν είχε πουθενά κακή συμπεριφορά, δεν έχω ακούσει τίποτα κακό», αναφέρει ο Σόνι Βάκαρο, που διαπραγματευτόταν τα δικαιώματά του, αναφορικά με τα παπούτσια που θα φορούσε.
https://www.youtube.com/watch?v=fPS0_BE0yD0
Όλα τα χτυπήματα μέσα σε λιγότερο από 3 χρόνια
Τους… μπελάδες, βέβαια, θα τους είχε για τα καλά το 2017. Στις 11 Ιουνίου, στην περιοχή του Μπρούκλιν και στις 3 τα ξημερώματα, πιάνουν τον ίδιο και τον έφηβοα αδελφό του, βρίσκοντας ουκ ολίγα όπλα και εκατοντάδες σφαίρες, μαζί με μαριχουάνα.
Αυτό ήταν. Ο Σεμπάστιαν Τέλφερ όχι μόνο δεν οδήγησε στη Γη της Επαγγελίας την οικογένειά του, αλλά καταδικάστηκε και σε φυλάκιση, κάτι που έγινε τον περασμένο Αύγουστο για 3.5 χρόνια, αν και τώρα βρίσκεται εκτός φυλακής, έχοντας πληρώσει 500.000 δολάρια ως εγγύηση.
https://www.youtube.com/watch?v=1OaAGThDIAQ
Και σαν να μην έφτανε αυτό, θα έχανε και δύο δικούς του ανθρώπους, όταν ήρθε ο κορονοϊός και επιτέθηκε στην οικογένειά του. Τη μητέρα του, Έρικα, προστάτιδα όλων, και τον Νταν Τέρνερ, το μεγαλύτερο αδελφό του.
Η σχέση όλων των αδελφών με τη μητέρα του, δε, ήταν κάτι το ξεχωριστό. «Μας κρατούσε όλους μαζί. Ήταν η κολώνα του σπιτιού μας», αναφέρει ο τεθλιμμένος ετεροθαλής αδελφός του Τέλφερ, Τζαμέλ Τόμας. «Ποτέ δεν έκανε καμία κατάχρηση στη ζωή της, δεν είχε υποκείμενο νόσημα. Ήταν απλά ένας άνθρωπος που απολάμβανε το φαγητό και την οικογένεια της», τονίζει ο ίδιος, με τον Σεμπάστιαν να μην έχει τοποθετηθεί.
Και τι να πει, όταν η ζωή του έχει φερθεί έτσι…
https://www.youtube.com/watch?v=bhER-z5SFVA
