Η Ακράτα κυριάρχησε στο ντέρμπι με τον Γλαύκο και ο Σάκης Βεσκούκης μίλησε στο Basketa.gr για το θρίαμβο, τις ελπίδες για τετράδα, το δεύτερο χρόνο του στην ομάδα και το τι έφερε η έλευση του Γιώργου Σκαραφίγκα.
Ένα κακό ξεκίνημα έκανε για ακόμη μία χρονιά την Ακράτα να... τρέχει, έχοντας ξεκινήσει και αυτή τη σεζόν με μεγάλες επιδιώξεις. Την πέμπτη αγωνιστική, μάλιστα, μετρούσε ρεκόρ 1-4, με αποτέλεσμα στις 7 Νοεμβρίου του περασμένου έτους, να αναλάβει τα ηνία της τεχνικής ηγεσίας ο Γιώργος Σκαραφίγκας, αντικαθιστώντας τον Παναγιώτη Ζωντό. Η αλλαγή στα αποτελέσματα δεν άργησε να παρατηρηθεί, μαζί με τη βελτίωση της ομάδας από την Αιγιαλεία και μετά την ήττα της προηγούμενης Κυριακής στο Ναύπλιο από τον πρωτοπόρο Οίακα, η αντίδραση ήταν δυναμική, υποτάσσοντας με 67-53 τον Γλαύκο κι ελπίζοντας τουλάχιστον για την τετράδα.
Ο Σάκης Βεσκούκης, που αποτελεί την εμβληματική φιγούρα του συλλόγου τα τελευταία δύο χρόνια, ήταν ξανά εκείνος που έδειξε το δρόμο στους συμπαίκτες του και μίλησε στο Basketa.gr για τη σπουδαία εμφάνιση στο ντέρμπι της αγωνιστικής του 1ου ομίλου της Γ' Εθνικής, η οποία σύμφωνα με τον ίδιο έδειξε πως η Ακράτα... προλαβαίνει. Παράλληλα, αναφέρθηκε στο γεγονός, ότι μετά από μία «γεμάτη» καριέρα (ΑΕΚ, Απόλλων Πατρών, Παγκράτι, Περιστέρι, Ιωνικός Νικαίας, Αρκαδικός, Δούκας, Ηλυσιακός, ΑΕ Λιβαδειάς), βρίσκεται για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά σε σύλλογο, για πρώτη φορά μετά τα πρώτα τρία χρόνια της καριέρας του στον Πειραϊκό, ενώ εξήγησε τι τον κάνει να συνεχίζει με το ίδιο «κέφι» να αγωνίζεται στα σχεδόν 38 του χρόνια. Τέλος, κάνει λόγο και για τις καλύτερες στιγμές στην καριέρα του.
Σάκη, μπορέσατε με έναν αξιόλογο αντίπαλο σαν τον Γλαύκο, να κυριαρχήσετε και να τον περιορίσετε στους 53 πόντους. Πώς το καταφέρατε;
Μετά την αλλαγή προπονητή, η ομάδα έχει αλλάξει προς το καλύτερο και, παρά τη μεγάλη απώλεια του Θανόπουλου και τις αλλαγές στο ρόστερ μας, από το ξεκίνημα μέχρι τώρα, τα παιδιά που βρισκόμαστε στη διάθεση του κόουτς, δίνουμε τον καλύτερο εαυτό μας. Ο προπονητής μας δίνει ιδιαίτερο «βάρος» στην τακτική, με όλο το τεχνικό επιτελείο να κάνει καλή δουλειά κι εμάς να πηγαίνουμε διαβασμένοι στο παρκέ. Μετά τη δίκαιη ήττα μας από τον Οίακα, είδαμε σαν ευκαιρία αυτό το παιχνίδι, να δείξουμε πως ήταν μία κακή παρένθεση. Δείξαμε πως θέλαμε περισσότερο από τον Γλαύκο το παιχνίδι και, κάπως έτσι, κάναμε πιο εύκολη τη ζωή μας.
Θέλατε να αποδείξετε κάτι εναντίον του, λόγω και της «βαριάς» ήττας στον πρώτο γύρο;
Δεν ήταν ο Γλαύκος, στον οποίο είχαμε να αποδείξουμε πράγματα, αλλά οι εαυτοί μας. Και το κάναμε με επιτυχία.
Αναφέρθηκες στην καλή πορεία της ομάδας, μετά την αλλαγή προπονητή. Τι άλλαξε, δηλαδή, με την έλευση του κόουτς Σκαραφίγκα;
Αυτό που άλλαξε, ήταν ότι επιβλήθηκε η πειθαρχία από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε. Βελτιώνουμε κάθε εβδομάδα, επίσης, πολλά κομμάτια στην τακτική μας, με αποτέλεσμα κάθε Κυριακή να είμαστε πολύ διαβασμένοι. Μας βοηθά πολύ, με το να τους έχει όλους έτοιμους, κάνοντας σπουδαία δουλειά. Όλοι αποδίδουν σημαντικό έργο, χάρη στο σεβασμό και την πειθαρχία που έφερε ο κόουτς Σκαραφίγκας, που είναι άλλωστε ένας προπονητής με μεγάλες παραστάσεις σε υψηλότερες κατηγορίες.
Μίλησες δύο φορές για πειθαρχία. Σημαίνει κάτι αυτό για την εποχή, προτού έρθει ο κόουτς Σκαραφίγκας;
Όχι, δε σημαίνει κάτι και δεν κάνω καμία μομφή για τον κόουτς Ζωντό. Δε θα μπορούσα, άλλωστε, γιατί είναι επίσης ένας αξιόλογος προπονητής. Πειθαρχία υπήρχε και πριν, αλλά το θέμα είναι το πόσο «βάρος» δίνεις σε κάθε τομέα και σε ποιον δίνεις λιγότερη σημασία. Ήταν λίγο περίεργο όλο αυτό σε εμάς, αλλά γρήγορα άλλαξε, όπως και στη συνέχεια τα αποτελέσματα.
Η Ακράτα πήρε ένα σπουδαίο αποτέλεσμα, αλλά ακόμη «κυνηγά» σε σημαντική απόσταση την τετράδα, τη δεδομένη στιγμή. Με οκτώ αγωνιστικές να απομένουν, κατά πόσο πιστεύεις πως μπορείτε να διεκδικήσετε κάτι αξιοσημείωτο, έχοντας χάσει μεγάλο έδαφος στην αρχή;
Το πρωτάθλημα έχει πολύ δρόμο ακόμη, γιατί θεωρώ πως οκτώ ματς είναι αρκετά για να πετύχεις κάτι, ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε, ότι οι πρωτοπόροι δεν έχουν παίξει ακόμη όλοι μεταξύ τους. Παράλληλα, έχουμε να υποδεχθούμε, τόσο την Ένωση Ιλίου όσο και την Αχαγιά, οπότε δεν αμφιβάλλω πως προλαβαίνουμε. Κάθε Κυριακή, βέβαια, πρέπει να την κοιτάμε ξεχωριστά και να κερδίζουμε, διατηρώντας τις ελπίδες μας. Αν και δεν είναι στο χέρι μας, πιστεύω ότι μπορούμε, αν κοιτάξεις το πρόγραμμά μας. Είμαστε μέσα στους στόχους μας και δεν έχει τελειώσει κάτι.
Έχεις περάσει από πολλές ομάδες, είτε στην Αθήνα είτε στην επαρχία, και μάλιστα αρκετές με ιστορία, αλλά η μοναδική φορά που ήσουν στην καριέρα σου σε μία ομάδα για παραπάνω από έναν χρόνο, ήταν στην αρχή της καριέρας σου στον Πειραϊκό. Τι ξεχωριστό είχε, λοιπόν, η Ακράτα για να μείνεις και δεύτερη χρονιά;
Η αλήθεια είναι, ότι δεσμευόμουν από σχετικό συμβόλαιο, αν και βέβαια αυτό δεν τα εξηγεί όλα, γιατί ξέρουμε πως αυτά υπάρχουν και… δεν υπάρχουν από τη μία μέρα στην άλλη. Αυτό που εξηγεί την παραμονή μου, επίσης, είναι η εκτίμηση που βρήκα από τους ανθρώπους της ομάδας, ενώ οικονομικά είναι πάντα συνεπείς προς όλους μας, κάτι που στην εποχή μας συναντάς πολύ δύσκολα. Έχω δει στην Ακράτα, ανθρώπους να με εκτιμούν και να με καταλαβαίνουν πολύ περισσότερο. Είναι σίγουρο, ότι είχα αρχικά να αντιμετωπίσω τις δυσκολίες της κατηγορίας, αλλά όταν βλέπεις αυτή την αντιμετώπιση, τότε… αναγκάζεσαι να μείνεις. Όσο νιώθω, ότι περνάω καλά εδώ, μπορώ να μείνω.
Θα παίζει, φυσικά, ρόλο και η εμπιστοσύνη ως μίας από τις μεγάλες φιγούρες της ομάδας.
Φυσικά και παίζεις ρόλο. Όταν ξέρεις το ρόλο σου, και μάλιστα τη στιγμή που είναι πρωταγωνιστικός, αισθάνεσαι πολύ πιο άνετα.
Στα σχεδόν 38 σου χρόνια, υπάρχει κάτι που να μην έχεις κάνει και να θέλεις να το εκπληρώσεις;
Αυτό που θέλω, επειδή μου αρέσει πάρα πολύ το μπάσκετ και, δυστυχώς ξέρω ότι θα έρθει η στιγμή της απόσυρσης, είναι κάθε χρόνο να βρίσκω κάποιο κίνητρο. Να βρίσκω ένα σύλλογο με στόχους, ή γενικά να «κυνηγά» κάτι, όχι έναν που απλά θα μου δίνει την ευκαιρία να υπάρχω και να παίζω μπάσκετ. Θέλω να ευχαριστιέμαι το μπάσκετ, διεκδικώντας κάτι παράλληλα, γι’ αυτό και μου αρέσει που βρίσκομαι εδώ.
Σε τόσα χρόνια στις εθνικές κατηγορίες, ποιες είναι οι ομάδες όπου έζησες τις καλύτερες στιγμές;
Είχα σίγουρα πολλές καλές στιγμές στην καριέρα μου. Στον Απόλλωνα, αρχικά, μία μεγάλη ομάδα σε μία πολύ που ζει για αυτόν. Δεν μπορώ να μην αναφέρω, φυσικά, την ΑΕΚ που μου έδωσε τη δυνατότητα να εκπληρώσω ένα παιδικό μου όνειρο να παίξω σε αυτήν. Μόνο και μόνο που φόρεσα την φανέλα της, ένιωθα δέος και δε με ένοιαζε που ήταν στη Β’ Εθνική. Με τον Ιωνικό πέρασα επίσης καλές στιγμές, αν και σε κάθε προσπάθεια πάντα… στο τσακ δεν τα καταφέρναμε, όπως και στο Περιστέρι.
