Οι στιγμές συγκίνησης είναι κάτι παραπάνω από δεδομένο σε κάποιες ξεχωριστές στιγμές στη ζωή του καθενός. Μία από αυτές έζησε ο Ντίνο Ράτζα, ο οποίος βρήκε τη δική του θέση στο Hall of Fame στο Σπρίνγκφιλντ. Η ανάμνηση του Ντράζεν Πέτροβιτς ήταν πιο έντονη για τον Κροάτη σέντερ σε αυτό το ξεχωριστό γεγονός της ζωής του.
Μέσα από συνεντεύξεις, φωτογραφίες ο Ράτζα ήθελε απλά να ανέβει τα σκαλιά και να "δει" τον φίλο του. Η χαμογελαστή φωτογραφία του ήδη υπάρχει εκεί για να θυμίζει ποιος ήταν και τι έκανε, πριν φύγει τόσο γρήγορα και τόσο άδικα στα 28 του χρόνια.
Ο Ράτζα ήθελε να δει έστω αυτό το παγωμένο, κορνιζαρισμένο χαμόγελο. Ήταν ο συμπαίκτης του, ο συγκάτοικός του, ο φίλος του. Και κάποτε στο ΝΒΑ ήταν δύο Κροάτες σε ξένη χώρα όπως γράφει το masslive που φιλοξένησε τις δηλώσεις του Ράτζα. Τα νυχτερινά τηλεφωνήματα μεταξύ τους, για να ανταλλάξουν πληροφορίες και εμπειρίες ήταν κάτι παραπάνω από συχνά.
"Ήμασταν πολύ καλοί φίλοι. Συνήθιζε να παίρνει τηλέφωνο στη μέση της νύχτας για να μιλήσουμε για πόλο, ποδόσφαιρο, χάντμπολ... Θα μιλούσαμε για τουλάχιστον μία ώρα κάθε φορά".
Οι δυο τους ήταν από τους πρωτοπόρους μαζί με τον Κούκοτς, τον Ντίβατς, τον Σαμπόνις που πήγαν στο ΝΒΑ για να μείνουν. "Είμαι περήφανος για την γενιά μου. Ήμασταν οι πρωτοπόροι του ΝΒΑ. Πριν από εμάς κανείς δεν ήξερε για τους Ευρωπαίους παίκτες. Κανείς δεν ήταν αρκετά γενναίος για να υπογράψει ένα συμβόλαιο μαζί μας. Όταν ο Ντράζεν, ο Τόνι, ο Βλάντε, εγώ και μετά ο Σαμπόνις ήρθαμε, άνοιξε η πόρτα για να κάνουν το ταξίδι στο ΝΒΑ όλο και περισσότεροι παίκτες".
Ο ίδιος βρήκε τη θέση του στους Μπόστον Σέλτικς και όπως είπε στη συνέντευξη "μια φορά Σέλτικ, πάντα Σέλτικ", για να προσθέσει: "Πραγματικά νιώθω και καταλαβαίνω αυτή την πρόταση. Κάθε φορά που έρχομαι στις ΗΠΑ, θέλω να προσγειωθώ πρώτα στη Βοστώνη. Και κάθε φορά που προσγειώνομαι συγκινούμαι. Αγάπησα κάθε στιγμή στην Βοστώνη. Βλέπω τους φίλους μου, πηγαίνω για φαγητό και μιλάμε για τον παλιό καλό καιρό. Οι άνθρωποι που δουλεύουν ακόμη στην ομάδα σε κάνουν πάντα να νιώθεις καλοδεχούμενος και μέρος του οργανισμού".
Το βράδυ της Παρασκευής αναμένεται να συγκινηθεί ακόμη περισσότερο: "Εύχομαι να ζούσε και να ήταν εδώ δίπλα μου. Ήταν ένας εκπληκτικός τύπος και ένας μεγάλος φίλος μου. Ήταν μια τεράστια απώλεια για μένα προσωπικά, αλλά και για τη χώρα".
