Από αυτήν εδώ τη στήλη την ώρα της μεγάλης ευφορίας από τις δύο (ομολογουμένως) εντυπωσιακές εμφανίσεις και νίκες του Ολυμπιακού σε Μόσχα (με Χίμκι) και Βιτόρια συνιστούσαμε ψυχραιμία λέγοντας ότι αυτές δεν προυποθέτουν αυτόματα άνετη επικράτηση επί της Αρμάνι Μιλάνο την 3η αγωνιστική στο ΣΕΦ.
Είχαμε ξαναπεί επίσης, ότι σε αντίθεση με πέρυσι (αλλά αν θέλετε και με το 2015) δύσκολα θα μπορούσε ο Ολυμπιακός να έχει μια ανάλογη πορεία στην Ευρωλίγκα μένοντας σταθερά σε όλη την πορεία των 30 αγωνιστικών μέσα στην πρώτη δυάδα ή τριάδα της βαθμολογίας.
Και αυτό ήταν φυσιολογικό σε μια ομάδα που χτιζόταν (κατά το ήμισυ γενικότερα και σχεδόν στο σύνολο των ξένων της) από την αρχή, αποκτώντας νέους φιλόδοξους αλλοδαπούς άσους, με ενθουσιασμό και κέφι, αλλά ελάχιστα έμπειρους σε κόντρες όπως η χθεσινή με τη Φενέρμπαχτσε στο ΣΕΦ.
Οπου οι μπαρουτοκαπνισμένοι σε τέτοιους αγώνες "πλέι οφ" (ναι τέτοιον θύμιζε η χθεσινή κόντρα σώμα με σώμα) Σλούκας και Κάλινιτς "καθάρισαν" το παιχνίδι. Την ίδια στιγμή που ένας παίκτης που τα έχει δει...όλα με τον Ομπράντοβιτς (έχοντας φάει μέχρι και χαστούκι από τον Σέρβο κόουτς, με τον πατέρα του να παρακαλάει την Εφές να τον πάρει εκεί !) ο Μαχμούτογλου έκανε τη διαφορά με τους 12 πόντους του (4/7 τρίποντα !) όταν είχε μέσο όρο μέχρι χθες 2.6 στην Ευρωλίγκα...
Το πιο ανησυχητικό για τον Ολυμπιακό ήταν ότι έχασε (έστω στις λεπτομέρειες και αν θέλετε με καθοριστικό ανάποδο σφύριγμα των διαιτητών προς το φινάλε όταν ανακάλυψαν φάουλ του Γκός στον Σλούκα σε προσπάθεια για τρίποντο και εκεί πέρασε μπροστά με έναν πόντο, 70-69, η Φενέρ) ίσως από τη χειρότερη εφετινή Φενέρ.
Χωρίς το Βέσελι, με τον Ζότς...ντεφορμέ στον πάγκο (παρά την εξαιρετική αντιμετώπιση και τελικά απενεργοποίηση του Μιλουτίνοφ) και γενικά μια νωθρή αντιμετώπιση του παιχνιδιού. Σε ένα γήπεδο που έχει πάψει εδώ και καιρό να είναι "καυτή" έδρα, όχι επειδή δεν ξεχειλίσει από κόσμο σε τέτοια παιχνίδια, αλλά ίσως επειδή οι φίλοι του Ολυμπιακού υποβάλλονται από την ομάδα συνεχόμενα σε σκωτσέζικα ντους (μετά από μεγάλες νίκες, βλέπε Χίμκι και Μπασκόνια, έρχονται κατραπακιές όπως η συντριβή από την Αρμάνι στο ΣΕΦ) και αυτό δεν γίνεται μόνο εφέτος.
Οπως και να έχει ο Ολυμπιακός αν εστιάσει μόνο στο δέντρο (πλεονέκτημα έδρας) θα χάσει πολύ εύκολα το δάσος, καθώς αν δεν πάρει τίποτε την επόμενη (διαβολό)βδομάδα σε Μόναχο με την Μπάγερν και στο ΣΕΦ με τη Ρεάλ Μαδρίτης θα θέσει από πολύ νωρίς σε μεγάλο κίνδυνο την ίδια την πρόκριση στην οκτάδα των πλέι οφ.
Κακά τα ψέμματα (και αυτό ισχύει και για τον Παναθηναϊκό ανεξάρτητα με το τι θα κάνει απόψε στην Πόλη) οι τρεις από τις τέσσερις πρώτες θέσεις στη βαθμολογία που δίνουν πλεονέκτημα έδρας στα πλέι οφ, είναι ήδη κατειλημμένες έχοντας βρει ιδιοκτήτη. Απλά Ρεάλ Μαδρίτης, Φενέρ και ΤΣΣΚΑ Μόσχας θα παλέψουν για την καλύτερη δυνατή κατάταξη στις θέσεις 1-3.
Συνεπώς με μια μόλις διαθέσιμη θέση πλεονεκτήματος έδρας (την 4η) καλό είναι ο ο Ολυμπιακός τώρα που είναι νωρίς να "κυνηγήσει" να σώσει την παρτίδα (πρόκριση) και μετά να προσπαθήσει να την κερδίσει (ότι και αν σημαίνει αυτό) όπως κάνει κάθε έμπειρος χαρτοπαίκτης.
Το ότι η ομάδα έχει σημαντικό θέμα και ότι χρειάζεται παίκτη ή παίκτες "φώναζε" από την εποχή των μεγάλων νικών όταν φαινόταν για παράδειγμα ότι δεν βγαίνει η σεζόν χωρίς αθλητικό ψηλό. Σαφώς και η επιστροφή του Δημήτρη Αγραβάνη μέχρι το τέλος του χρόνου, η αποδεδειγμένη μαχητικότητα του Γιώργου Μπόγρη και οι υποσχέσεις που έχει αφήσει για εφέτος ο Νίκολα Μιλουτίνοφ δίνουν λύσεις στον Μπλάτ αλλά δεν επιτρέπουν σκέψεις για κάτι παραπάνω.
Και το θέμα δεν είναι μόνο ο ψηλός, καθώς ποιοτικό "άσο" που να σκοράρει κιόλας οι Πειραιώτες δεν έχουν (ο Γκός που πήγε να πάρει μόνος του στο τέλος τον αγώνα είναι καθαρό δυάρι) από τη στιγμή μάλιστα που ο Ντέηβιντ Μπλάτ δεν πολυυπολογίζει Μάντζαρη και Τολιόπουλο. Οι οποίοι άλλωστε (αν και είναι άσοι) δεν είναι δεινοί σκόρερ.
Ο Ντέηβιντ Μπλάτ πάντως είναι ο αρμόδιος να αποφασίσει πόσο θα στηρίξει το δικό του παιδί (Ζακ ΛεΝτέι) και τον Γιάνις Τίμα και αν καταφέρει να προχωρήσει πολύ ψηλά χωρίς ενίσχυση θα είναι τρομερή μαγκιά του, αλλά κακά τα ψέμματα αυτό είναι εξαιρετικά δύσκολο.
Η κίνηση να αφήσει εκτός τον Βασίλη Σπανούλη (σε μια κάκιστη βραδιά του κόντρα στον Ομπράντοβιτς) ακόμα και στην τελευταία επίθεση των 7'' που θα έκρινε το παιχνίδι ήταν σωστή και εικόνα από το μέλλον. Ο κόουτς του Ολυμπιακού εν γνώσει του ρίσκαρε να πάρει ένα παιχνίδι με τον πιο "άβγαλτο" αλλά εξαιρετικό χθες, Ουίλιαμς-Γκός για να εξοικειωθεί σε τέτοιες καταστάσεις. Αλλωστε δεν του εξασφάλιζε σίγουρη νίκη το αν θα έβαζε τον Kill Bill στην συγκεκριμένη φάση.
Υ.Γ 1: Ο συγκλονιστικός (με ένα γόνατο και 18 πόντους όλους στο δεύτερο ημίχρονο) Κώστας Παπανικολάου δεν αρκούσε από τη στιγμή που ήταν σε κακό βράδυ ο Σπανούλης και εξαντλήθηκε με 37' συμμετοχής ο Πρίντεζης που δεν μπόρεσε να βοηθήσει επιθετικά στο δεύτερο ημίχρονο.
Υ.Γ. 2: Θα έχει κάποιου είδους...διαστροφή αν ο Κώστας Σλούκας επιστρέψει κάποια στιγμή να παίξει και πάλι σε ελληνική ομάδα (Ολυμπιακό ή Παναθηναϊκό). Τα λεφτά που παίρνει στο εξωτερικό και την ησυχία που έχει στο κεφάλι του δεν θα τα βρει ποτέ στα μέρη μας. Ας ρωτήσει και το Νίκο Ζήση...
