Λένε πολλοί ότι η σιωπή είναι χρυσός και επίσης ότι κάποιες φορές όταν αυτή σπάει ο θόρυβος είναι πολύ μεγάλος. Ο Μιχάλης Πελεκάνος δεν είναι από τους ανθρώπους που επιδιώκει την δημοσιότητα μέσα από τοποθετήσεις του. Το αντίθετο μάλιστα. Είναι όμως... μια ζωή ολόκληρη μέσα στα γήπεδα και συνεχίζει αυτό που ξέρει να κάνει πολύ καλά, όντας μέλος του Οίακα Ναυπλίου στην Α2.
Μετά την ανακοίνωση της παράτασης του «λουκέτου» στον αθλητισμό, πλην των κατηγοριών που χαρακτηρίζονται επαγγελματικές, ο έμπειρος παίκτης θέλησε να εξωτερικεύσει κάποιες σκέψεις με ψύχραιμο τρόπο, μακριά από ακρότητες και τα κατάφερε με τρόπο που θα συζητηθεί.
Αναλυτικά, ολόκληρη η τοποθέτηση του Μιχάλη Πελεκάνου:
Έχει σκεφτεί ποτέ κανεις πως στο πρωτάθλημα της Α2 υπάρχουν αθλητές που πραγματικά έχουν ανάγκη την αμοιβή τους γιατί είναι το κύριο επάγγελμα. Με αυτά τα χρήματα ζουν οι οικογένειές μας. Έχει σκεφτεί ποτέ κανείς πως την Α2 το κράτος δεν την αναγνωρίζει σαν επαγγελματική κατηγορία επομένως στερούμαστε επιδόματα και ένσημα; Και δεν μιλάω μόνο για τους συναθλητές μου μιλάω και για τον πρόεδρο της κάθε ομάδας. Δεν είναι όλοι εφοπλιστές και μεγαλοεπιχειρηματίες. Κάποιοι από μια επιχείρηση και από την αγάπη τους για το μπάσκετ ,ειδικά στις επαρχίες, βάζουν ένα ποσό για να υπάρχει το μπάσκετ για να υπάρχει αυτή η ομάδα... έχει σκεφτεί κανείς πως ένας αθλητής έχει ανάγκη την προπόνηση για σωματικούς και ψυχολογικούς λόγους; Λυπάμαι πολύ που σε λίγο καιρό δεν θα υπάρχει το μπάσκετ. Ή μάλλον θα υπάρχει μόνο στα σαλόνια της Α1 γιατί προφανώς στην Α2 είναι αυξημένος ο κίνδυνος. Λυπάμαι που κάθε χρονιά είναι και χειρότερη. Είμαι ευγνώμων που έζησα το μπάσκετ στις δόξες του.
