Η συζήτηση ξεκίνησε με... υψηλό βαθμό δυσκολίας και στην πορεία είχαμε και... εισβολή στο πλάνο, που έδωσε και διαφορετική διάσταση. Ο Νίκος Παππάς σε έναν ακόμη αγώνα δεν ήταν αυτός που ήθελε στο πρώτο μισό, στο τελευταίο δεκάλεπτο όμως έβαλε ανεξίτηλη τη σφραγίδα του σε έναν ακόμη αγώνα. Ξεκινώντας να μλήσει στα αποδυτήρια του Παναθηναϊκού μετά τη νίκη επί της Μπαρτσελόνα μπήκε με το τυπικό «το σημερινό ήταν σίγουρα σημαντικό και όχι μόνο για την βαθμολογική θέση», αλλά η συζήτηση δεν συνεχίστηκε καθόλου, μα καθόλου τυπικά. Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος ήρθε δίπλα στον Παππά και ήρθε η ερώτηση από τον Έλληνα γκαρντ: «Θες να πούμε μαζί δυο κουβέντες;» Η πρόταση έγινε άμεσα αποδεκτή, ο Γιαννακόπουλος τον αγκάλιασε και άκουσε μέχρι να κάνει τη δική του παρέμβαση...
«Είναι σημαντικό όχι μόνο για τη βαθμολογική θέση, αλλά και γιατί χάσαμε με 25 πόντους στο πρώτο παιχνίδι και ένας αγώνα με την Μπαρτσελόνα είναι πάντα και θέμα γοήτρου. Ο κόσμος ήταν μαζί μας, ο πρόεδρος ήταν μαζί μας...
«...και όταν έχεις Παππά δεν χάνεις ποτέ», ήρθε η ατάκα από τον Γιαννακόπουλο, πριν αποχωρήσει για να αναλάβει και πάλι ο διεθνής γκαρντ. Στην ερώτηση για την προσωπική του εμφάνιση η απάντηση απείχε από τα τυπικά, όντας και πάλι ειλικρινής: «Να σου πω τα κλασικά; Δεν έχει σημασία η προσωπικό μου εμφάνιση, με βοήθησαν οι συμπαίκτες μου... Όχι... Παρόλα αυτά, ακόμη και σε ένα τέτοιο παιχνίδι, πάει το μυαλό σου και στην προσωπική σου παρουσία. Στο πρώτο ημίχρονο ήμουν τραγικός. Ήθελα να μπω μέσα να βοηθήσω κι εγώ την ομάδα όσο μπορούσα. Εντάξει, βγήκε το παιχνίδι, νιώθω καλά, όχι μόνο επειδή είναι έχει βγει λίγο στην... ατμόσφαιρα πως στο τέταρτο δεκάλεπτο παίζω καλύτερα, απλά παίζω στο τέταρτο δεκάλεπτο. Άλλες φορές βγαίνει, άλλες όχι. Σήμερα μπήκαν, με αξιοποίησε καλά ο Νικ Καλάθης πολλές φορές όταν έκοψα στον ελεύθερο χώρο... Συνεχίζουμε...»
Και με την δική του βοήθεια ο Παναθηναϊκός διατήρησε το αήττητο της έδρας, που δείχνει πλέον να παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην καλή πορεία των «πράσινων» μέχρι τώρα. Με τον ίδιο να διατηρεί... ανοιχτή τη γραμμή με την εξέδρα για μία ακόμη φορά; «Η ομάδα καλώς ή κακώς στηρίζεται σε παιδιά που δεν μεγάλωσαν εδώ στην Ελλάδα, δεν ξέρουν και είναι λογικό, πόσο σημαντικός είναι ο κόσμος και πως πρέπει να τον βάλουμε στο παιχνίδι. Εγώ γνωρίζω τι σημαίνει ο κόσμος γι’ αυτή την ομάδα και ιδιαίτερα για το μπάσκετ και προσπαθώ να τους ωθήσω να μπουν περισσότερο στο παιχνίδι και θεωρώ πως και αυτό είναι στο πλαίσιο της τακτικής μας για να κερδίζουμε παιχνίδια».
Μια σχέση που μοιάζει αμφίδρομη: «Το βιώνω καθημερινά... Μου αρέσει πόσο με στηρίζουν σε κάθε φάση της ζωής μου εντός και εκτός γηπέδου και προσπαθώ να ανταποκριθώ και να το ανταποδώσω και είναι δεν είμαι απλά χαρούμενος, είμαι ευτυχισμένος γι’ αυτό».
