Η μέχρι τώρα παρουσία της Εθνικής στη Βικτώρια αν εκτιμηθεί με την ψυχρή λογική των αποτελεσμάτων είναι μάλλον η πιο λογική. Κατ' αρχάς έχει πάρει την πρόκριση για τα νοκ - άουτ που ήταν ο πρώτος χρονικά και αυτονόητος στόχος. Την έχει πάρει με μια ήττα εντός μπασκετικής λογικής, από τον οικοδεσπότη Καναδά στην πρεμιέρα μάλιστα όπου για ομάδες σαν τη δική μας, την Τουρκία, την Κίνα και την Τσεχία με τέτοιο ταξίδι ακόμα υπήρχε... ζαλάδα και μια νίκη επίσης εντός μπασκετικής λογικής επί της αδύναμης Κίνας.
Πάμε τώρα σε αυτά που δεν αποτυπώνονται σε φύλλα στατιστικής και πίνακες βαθμολογίας. Η Εθνική που ταξίδεψε για τον Καναδά, από την ημέρα που είχε γίνει οριστική η σύνθεσή της είχε αντιμετωπιστεί με... συμπάθεια. Είχε γίνει μεγάλη κουβέντα για τους απόντες, στις πρώτες μέρες μάλιστα κάλυπτε τους παρόντες. Μέχρι που ήρθε το τουρνουά Ακρόπολις και η συζήτηση άλλαξε. Ηταν κάποια ενθαρρυντικά αγωνιστικά μηνύματα που έκαναν τους πάντες να αναρωτηθούν δύο πράγματα. Τι θα δούμε και πόσο μακριά μπορεί να πάει αυτή η ομάδα.
Στις δύο πρώτες παρουσίες της σε επίσημα παιχνίδια η Εθνική κέρδισε πολλά χωρίς να έχει κερδίσει... τίποτα. Η συμπάθεια έγινε πλέον αναγνώριση ότι πρόκειται για μια καλή ομάδα. Δουλεμένη στο έπακρο για το διάστημα που είχε στη διάθεσή της. Με συνέπεια μεταξύ λόγων και έργων, του τι έλεγε ο προπονητής ότι θέλει να παρουσιάσει και του τι παρουσιάζει. Και με αυτό που παρουσιάζει να αρέσει. Και όπως λένε όσοι έχουν ζήσει σε ομάδες, για να βγαίνουν τα αγωνιστικά ζητούμενα με τόσο πιστότητα, όσοι συμμετέχουν στην εκτέλεσή τους περνάνε και καλά μεταξύ τους. Περνάνε καλά όχι μόνο γιατί φαίνεται να έχουν ταιριάξει στην παρέα, αλλά και επειδή ο προπονητής του δείχνει έμπρακτα ότι όλοι είναι απαραίτητοι. Η Εθνική έβαλε 200 πόντους σε δύο ματς και όλοι είχαν το μερτικό τους. Μεγάλο και σημαντικό.
Η Εθνική σε λίγες ώρες θα βρεθεί αντιμέτωπη με την πρώτη μεγάλη της πρόκληση σε αυτό το τουρνουά. Η Τουρκία είναι μεγάλο εμπόδιο. Πολύ γεμάτη ομάδα, με βάθος, ποιότητα και εμπειρία. Ε και; Ναι, αυτό είναι το ερώτημα για την Εθνική που εκπροσωπεί το ελληνικό μπάσκετ αυτές τις μέρες στον Καναδά. Ε και; Ναι, τα αναγνωρίζει όλα αυτά αλλά έχει δείξει αυτοπεποίθηση που πείθει ότι δε νιώθει μειονεκτικά απέναντι στον οποιοδήποτε.
Η Εθνική θα μπει στο γήπεδο με αμφίδρομη θετική αύρα. Θα την εκπέμπει η ίδια, θα τη συνοδεύει και από τους Ελληνες φιλάθλους που δεν έχουν βρει κάτι να της προσάψουν, ούτε στην προσπάθεια ούτε στην εικόνα, ούτε στο αποτέλεσμα. Ολα αυτά που αναφέραμε μέχρι τώρα βέβαια, δε λένε τίποτα στον Ρικ Πιτίνο, τους παίκτες, τους συνεργάτες του. Εδώ και κάτι παραπάνω από ένα μήνα δε δουλεύουν ούτε για να γίνουν συμπαθείς, ούτε για να κερδίσουν εντυπώσεις. Σίγουρα δε δουλεύουν μόνο για αυτά. Ο στόχος μιας παρουσίας σε Ολυμπιακούς αγώνες είναι όνειρο αθλητικής ζωής, πολύ μεγάλο για να τους ικανοποιήσει ο,τιδήποτε άλλο σε αυτή τους την προσπάθεια.
