Εξυπακούεται ότι δεύτερη αγωνιστική όχι απλά δεν κρίνεται κάτι στην Ευρωλίγκα, αλλά ούτε καν υποψία δημιουργείται. Για την έκβαση της προσπάθειας των ομάδων ισχύει αυτό, αλλά όχι και για την ποιότητά τους. Ο Ολυμπιακός δεν έγινε ούτε... φαβορί για την κατάκτηση, ούτε έτοιμος για F4, ούτε και σίγουρος για οκτάδα επειδή άρχισε με 2/2 και μάλιστα με το δεύτερο να είναι επί της Ρεάλ. Σίγουρα όμως, έγινε μια ομάδα πιο ισορροπημένη, γεμάτη και φιλοσοφημένη από την περσινή. Αυτό δε χωράει αμφιβολία και δεν θα αλλάξει στην πορεία.
Να πιάσουμε τα βασικά; Εχει σέντερ «σκιάχτρο» και για τις δύο πλευρές. Ο Φαλ είναι τεράστιο συν σε σχέση με την προηγούμενη ομάδα. Εχει και άσο ταγμένο στις... βρωμοδουλειά, που δεν τον νοιάζει όλη νύχτα να τον βάζουν να... σκάβει. Οχι ότι δεν μπορεί να βγει και μπροστά ο Ουόκαπ, αλλά είναι ταγμένος στο σύνολο και όχι στον εαυτό του.
Εχει και Παπανικολάου και αυτό δε θέλει μεγάλη ανάλυση, όσα δίνει ο Κώστας και έλειψαν πέρυσι είναι γνωστά σε βάθος χρόνων δεν είναι τώρα για εξερεύνηση. Εχει και Λαρεντζάκη με... τρομακτικό για τους αντιπάλους πλέον μίγμα της αγωνιστικής του τρέλας μαζί με ωριμότητα αποφάσεων. Δεν έχει πια ο «Λάρι» άγχη επιβεβαίωσης στο μεγάλο άλμα της καριέρας του, ξέρει ότι είναι βασική μονάδα και βγάζει πολλά περισσότερα.
Εχει και Βεζένκοφ με υπογεγραμμένο το καλό συμβόλαο καριέρας να μην έχει καμία άλλη σκέψη πέραν του πώς θα πάει κι αυτός μπαγκέτα και όλο και περισσότερα λεπτά πρωταγωνιστή στην ομάδα.
Εχει και Ντόρσεϊ για να επιστρέψουμε στα πολύ βασικά. Το καλό το σουτ, το απρόβλεπτο, το εύκολο στη δύσκολη στιγμή. Αυτό κι αν είχε λείψει σε διάρκεια και σταθερότητα πέρυσι.
Με όλα αυτά, έχει και μεγάλες πολυτέλειες ο Μπαρτζώκας, τις οποίες φυσικά και προκάλεσε με τις επιλογές του. Οπως να «στήνει» πεντάδες ξεσπάσματος χωρίς τον Σλούκα μέσα και τον κρατάςει φρέσκο για τα λεπτά διαχείρισης νίκης. Και φυσικά, τον Πρίντεζη να μην περνάει την πόρτα του ΣΕΦ ξέροντας ότι θα... του βγει η γλώσσα και θα στηρίζεται πάνω του μεγάλο μέρος του οικοδομήματος.
Ο φετινός Ολυμπιακός είναι πολύ πιο γεμάτος, ορθολογικός και καλοστημένος από τον περσινό. Είναι πολύ πιο βατές οι καλύψεις μεταξύ των παικτών στις απαιτήσεις των ρόλων, είναι πολύ πιο ξεκάθαρες οι κατανομές αυτών, είναι πολύ πιο εύκολο να τους αποδεχτούν και να τους υπηρετήσουν. Το πού θα φτάσει κανείς δε μπορεί να το μαντέψει. Το ότι θα έχει ενδιαφέρον και θα προσφέρει συγκινήσεις δε χρειάζεται να το μαντέψει, έχει ήδη γίνει φανερό.
