Εχοντας ανεβάσει (πρόπερσι) τον Πανιώνιο εκεί που ανήκει,στη Α1 (ή Basket League πλέον) ο Νίκος Οικονόμου ετοιμαζόταν να ζήσει το όνειρο της μεγάλης κατηγορίας. Την οποία είχε φάει με το...κουτάλι (και σε επίπεδο πρωταθλητισμού) ως παίκτης αλλά δεν είχε προλάβει να τη γευτεί ως προπονητής. Η αλλαγή τότε στα διοικητικά της ομάδας και γενικότερα σε ένα πολύ περίεργο καλοκαίρι δεν του επίτρεψε να κοουτσάρει και στην Α1.
Το πλήρωμα του χρόνου όμως ήρθε εφέτος, και μάλιστα σε μια σεζόν όπου και πάλι με αλλαγή διοίκησης ο Πανιώνιος αντικατέστησε ήδη δύο προπονητές (Κρις Χουγκάζ και Βασίλης Φραγκιάς) και πλέον πορεύεται με το Νίκο Οικονόμου.
Ο οποίος έκανε το ντεμπούτο του - ως τεχνικός - στη μεγάλη κατηγορία σε ένα γήπεδο (ΣΕΦ) όπου είχε κρίνει - σε μεγάλο βαθμό - ένα από τα πιο ιστορικά πρωταθλήματα του Παναθηναϊκού (1999) και σε μια έδρα όπου μέχρι τότε περνούσε πολύ δύσκολα κόντρα στον Ολυμπιακό.
Χθες στη Νέα Σμύρνη πέτυχε και την παρθενική του νίκη ως προπονητής στην Α1 δείχνοντας σαν έτοιμος από καιρό, αν και ο ίδιος δεν θεωρεί ότι του χρωστούσε κάτι η ιστορία για τον Πανιώνιο που δεν είχε προλάβει να κοουτσάρει όταν τον ανέβασε.
"Οχι δεν μου χρωστάει κανένας τίποτε και απλά εγώ βλέπω μια μεγάλη πρόκληση σε ένα ιστορικό σωματείο όπου έχουμε στόχο να μην κινδυνεύσουμε σε ένα ιδιαίτερα ανταγωνιστικό και σκληρό πρωτάθλημα στο οποίο θεωρώ ότι θα είναι ιδιαίτερα ψυχοφθόρα για τις ομάδες η διαδικασία για την αποφυγή του υποβιβασμού" λέει στο Basketa.gr ο Νίκος Οικονόμου που παραδέχεται ότι:
"Ενοιωθα έτοιμος για αυτό το βήμα. Είχα πρόταση και πριν από έξι χρόνια να δουλέψω στην Α1, αλλά το αρνήθηκα γιατί ήθελα πρώτα να "ψηθώ". Ξεκίνησα από τα τοπικά., ανέβηκα σταδιακά και τα είδα αλλά και τα έζησα όλα. Απέκτησα εμπειρία και ουσιαστικά γνώρισα πράγματα που ήταν δεδομένο ότι θα με βοηθούσαν στο μέλλον" λέει ο τεχνικός του Πανιωνίου που είδε την ομάδα του να παίρνει μια πολύ σημαντική νίκη επί του Κολοσσού Ρόδου έστω και αν έχασε στο τέλος μια μεγαλύτερη διαφορά.
"Ναι είναι αλήθεια ότι αν το είχαμε διαχειριστεί λίγο καλύτερα θα μπορούσαμε να κρατούσαμε και μεγαλύτερη διαφορά. Δεν νομίζω ότι βιάστηκαν τα παιδιά να τελειώσουν τον αγώνα απλά μας βγήκε και λίγο η κούραση. Μην ξεχνάμε ότι και ο Ντόρσεϊ δεν ήταν 100% έτοιμος από τον τραυματισμό του ενώ είμαστε και μείον έναν ξένο. Τον οποίο περιμένουμε πως και πως καθώς η συγκεκριμένη προσθήκη θα μας βοηθήσει. Πάντως σε αυτό το παιχνίδι μας βοήθησε πολύ και ο Γιώργος Καμπερίδης που έκανε ένα εξαιρετικό παιχνίδι και του αξίζουν συγχαρητήρια όπως και σε όλα τα παιδιά " λέει ένας πρώην παίκτης που όμως δεν μπαίνει καν στον πειρασμό όταν βλέπει τα δύσκολα σε έναν αγώνα να θελήσει να...μπει να βοηθήσει.
"Οχι δόξα τω θεό έχω...σκοτώσει εδώ και χρόνια τον παίκτη μέσα μου. Δεν ήταν εύκολο στην αρχή αλλά όταν τα κατάφερα δεν κοίταξα πίσω. Μάλιστα θα σου πω ότι την ίδια πίεση που είχα ως παίκτης όταν έπρεπε να πάρω μια απόφαση για ένα μεγάλο σουτ, το ίδιο νοιώθω και ως προπονητής. Απλά από τον πάγκο, στηρίζεσαι και στους παίκτες του για το αν θα βγει το πλάνο και η επίθεση ενώ στην άλλη περίπτωση έχεις εσύ τη μπάλα στα χέρια για να πάρεις την απόφαση, αλλά και εκεί ανάλογα με την κατάληξη της μπάλας, μπορείς να γίνεις από ήρωας, ο μοιραίος παίκτης για την ομάδα σου".
Τι προλαβαίνει όμως να πει ένας προπονητής μέσα σε 7-10 μέρες στους παίκτες του ;
"Ναι είναι πολύ σύντομο το διάστημα, απλά προσπαθήσαμε να αλλάξουμε κάποια πράγματα στην άμυνα και να προσθέσουμε κάποια άλλα στην επίθεση. Σαφώς χρειαζόμαστε χρόνο, αλλά ο στόχος είναι να μην κινδυνέψει η ομάδα και πιστεύω θα τα καταφέρουμε. Είναι μια μεγάλη πρόκληση για μένα και ευχαριστώ τη διοίκηση του ιστορικού αυτού σωματείου που με εμπιστεύτηκε σε αυτή την αποστολή" επισημαίνει ο Νίκος Οικονόμου που ενώ άλλοι προπονητές μετά από έναν τέτοιο αγώνα θα χαλάρωναν ίσως με ένα καλό γεύμα με ωραία παρέα, ο ίδιος συνέχισε τη δουλειά στο γήπεδο, από τη Νέα Σμύρνη στο Κορωπί.
Εκεί που ξεφεύγει δουλεύοντας στις ακαδημίες της ομάδας του Κορωπίου, στις οποίες είναι υπεύθυνος.
"Είναι τρομερό το συναίσθημα να μπορείς να δίνεις έμπνευση σε νέα παιδιά για να αγαπήσουν το μπάσκετ. Εχουμε 170 παιδιά στις ακαδημίες του συλλόγου και είναι κάτι που μου αρέσει πολύ. Γενικά απολαμβάνω αυτό που κάνω και νοιώθω ότι έχουν έρθει όλα βάση προγράμματος και σωστού τάιμινγκ".
