Καμιά φορά τα social media μπορούν να προσφέρουν γέλιο ή γνώση. Περισσότερες φορές βέβαια προσφέρουν μόνο ένα ανελέητο bullying, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία. Ας μείνουμε στη θετική πλευρά, την οποία μας θύμισε ο Μάικ Χολ. Ένας παίκτης που είχαμε δει και από τα μέρη μας για κάτι μήνες με τη φανέλα των Τρικάλων!
Ο Αμερικάνος φόργουορντ με μια σειρά tweets διηγήθηκε τις λίγο τρελές ιστορίες που έζησε στην Ευρώπη -και όχι μόνο- από το 2008 που πέρασε για πρώτη φορά τον Ατλαντικό ως σήμερα, που έχει φτάσει τα 34 και συνειδητοποιεί, όπως τονίζει, πως το συμβόλαιο που θα υπογράψει θα είναι το τελευταίο της καριέρας του: "Θα σταματήσω να κάνω αυτό που έκανα μια ολόκληρη ζωή: Από το 1994 παίζω στην ομάδα κάποιου! Είναι τρελό αυτό".
Η πρώτη ιστορία άρχισε με θέμα που άπτεται του οικονομικού: "Με φώναξαν από μια ομάδα της Α1 να καθοδηγήσω έναν νεότερο παίκτη από την Α2. Ξεκινούσα και ήταν ο αναπληρωματικός μου. Μου ζήτησαν ακόμη και να του τηλεφωνήσω για να τον κλείσουν. Του πρόσφεραν 150.000 δολλάρια κι εμένα 60!"
Η δική του καριέρα πάντως όπως παραδέχθηκε άρχισε στην Ευρώπη εξαιτίας του παραπτώματος ενός άλλου: "Ο Τζουμέιν Τζόουνς είχε υπογράψει συμβόλαιο με δύο ομάδες και έτσι η FIBA τον τιμώρησε. Έτσι κατέληξα στο Μιλάνο και η καριέρα μου ήταν παράξενη από την πρώτη μέρα".
Ναι... Έχει και συνέχεια: "Είμαι σχεδόν σίγουρος πως είμαι ο πρώτος παίκτης που τιμωρήθηκε επειδή πόσταρε κάτι στα social media. Ήταν το 2009 και είχα γράψει στο Facebook πως η Μιλάνο είχε αργήσει να μας πληρώσει (δύο εβδομάδες, ήμουν κακομαθημένος τότε!) και με τιμώρησαν με πρόστιμο 5000 ευρώ και αποκλεισμό από ένα παιχνίδι. Πήγα στην ομάδα και τους έκανα δώρο 20 μπουκάλια σαμπάνια!"
Η διήγηση έχει ολίγο από Νότια Αμερική: "Πήγα στη Βενεζουέλα και στο ημίχρονο, η ομάδα μου προσπέρασε τα αποδυτήρια και βγήκε έξω από το γήπεδο. "Πού πάτε όλοι", ρώτησα. "Να κάνουμε ένα τσιγάρο", ήρθε η απάντηση. Όλη η ομάδα! Και ο κόουτς μαζί! την επόμενη εβδομάδα μπήκα στο αεροπλάνο κι έφυγα!".
Και λίγο πιο εκεί... Αργεντινή: "Είχα φτάσει Αργεντινή και τους ρώτησα κάποια στιγμή "πότε θα πάρω το αυτοκίνητό μου;" Και αυτοί με κοίταξαν περίεργα σαν να έλεγαν "αυτοκίνητο;;; χαχαχαχα" Και μου έδωσαν ένα ποδήλατο. Επίσης το γυμναστήριο είχε μια τρύπα στην οροφή, οπότε όποτε έβρεχε η προπόνηση ακυρωνόταν. Και πάλι ήταν το καλύτερο συμβόλαιο που είχα ποτέ οικονομικά... Παράξενο!"
Υπήρχαν και οι άλλες στιγμές: "Σε έναν αγώνα κυπέλλου στην Ιταλία, χάναμε με έναν πόντο, είχα βάλει 27 και μετά από ένα τάιμ άουτ ο κόουτς σχεδίασε κάτι για έναν άλλον παίκτη. Χάσαμε. Φεύγοντας, προσπέρασα στο πούλμαν της ομάδας, μπήκα στο τρένο και πήγα στο Μιλάνο με τα ρούχα της ομάδας και έπινα για τρεις συνεχόμενες μέρες κλαίγοντας!"
Λίγο από Ισπανία: "Πηγαίναμε καλά στα πλέι οφ του Eurochallenge ,αλλά χάναμε στην ACB. Οπότε ο πρόεδρος ήρθε στο ημίχρονο και είπε "αν νικήσετε σε έναν ακόμη αγώνα στο Eurochallenge θα απολυθείτε όλοι!" Έτσι ο κόουτς έβαλε 17χρονους σε όλο το δεύτερο ημίχρονο!"
Kαι κάτι για να το έχουν υπόψην τους όσοι από τις ΗΠΑ έρθουν στην Ευρώπη: "Το πρώτο μου χρόνο στην Ιταλία κάλεσα όλη την ομάδα για δείπνο στα γενέθλιά μου. Πήγαμε στο Nobu. ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΠΩΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΠΛΗΡΩΝΕΙΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΣΤΑ ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΣΟΥ! Δέκα μεγάλοι άντρες να τρώνε απεριόριστο σούσι και να πίνουν σαμπάνια. Χρειάστηκε να καλέσουν τον κύριο Αρμάνι, γιατί η κάρτα μου δεν κάλυπτε το ποσό"... Μάλιστα λίγο πιο κάτω σε έναν διάλογο που ανοίγει με αφορμή την ιστορία αυτήν συμπληρώνει: "Man.... Ο λογαριασμός έμοιαζε με αριθμό τηλεφώνου!!!"
Έχει πάντως και μια πιο ουσιαστική συμβουλή για τους νεότερους: "Ε, εσύ που είσαι νεαρός παίκτης, ο ατζέντης σου είναι φίλος με τον τάδε GM ομάδας.... χρωστάει σε εκείνον τον προπονητή μία χάρη... ο πρόεδρος της τάδε ομάδας τον μισεί....Υπάρχουν ένα σωρό λόγοι που φτάνεις να υπογράψεις (ή να μην υπογράψεις) σε αυτή την ομάδα που ούτε καν ήξερες ότι υπάρχεις. Κάνε τη δική σου έρευνα πριν αποφασίσεις για οτιδήποτε!"
Να ξέρετε πως οι ιστορίες συνεχίζονται για τον Μάικ Χολ στο προσωπικό του λογαριασμό: @_michaelinho
