Η ΑΕΚ είναι έτοιμη να φορέσει το «στέμμα» του παγκόσμιου πρωταθλητή και ο Φώτης Λαμπρόπουλος αναλύει στο Basketa.gr την υπερδύνμαμη της Σαν Λορέντζο στη Λατινική Αμερική, ενώ μας μιλάει για μια ζωή που... σπάνια κάνει ένας Έλληνας σε εκείνα τα μέρη.
Υπάρχουν άνθρωποι, οι οποίοι μπορεί άνετα να ανήκουν στην κατηγορία των «πολιτών του κόσμου». Κι αυτό, γιατί όσα χρόνια κι αν περάσουν, πάντα θα ενδιαφέρονται να γνωρίσουν καινούργια μέρη, συνδυάζοντάς τα με την εργασία τους. Όταν, μάλιστα, αυτή η δουλειά, είναι εκείνη που ονειρεύονταν από μικροί να κάνουν, τότε δεν έχουν ζητήσουν και πολλά ακόμη από τη ζωή τους.
Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι ο Φώτης Λαμπρόπουλος, ο οποίος από τα 16 χρόνια καριέρας του, έχει περάσει τα 11 περίπου στο εξωτερικό, περνώντας πάντοτε από ισπανόφωνες χώρες, αποκομίζοντας εμπειρίες ζωής σε Ισπανία, Αργεντινή, Ουρουγουάη και Βενεζουέλα. Δε θα μπορούσε, λοιπόν, παρά να είναι ο κατάλληλος οδηγός μας, για το «μονοπάτι» που έχει να διανύσει η ΑΕΚ στο Final Four του Διηπειρωτικού Κυπέλλου, που διεξάγεται στο Ρίο ντε Τζανέιρο, έχοντας απόψε (15/2, 22:00) ως πρώτη αντίπαλο τη Σαν Λορέντζο, κυρίαρχη στην Αργεντινή.
Ο «άσος» της Εστουδιάντες, λοιπόν, μας γνώρισε μέσω του Basketa.gr τόσο την αντίπαλο της Ένωσης όσο και τη ζωή στη Λατινική Αμερική, κάτι ιδιαίτερα ενδιαφέρον. Αρχικά, σχετικά με την απόφαση να διεξαχθεί στο Ρίο η διοργάνωση ήταν θετικός, λέγοντας πως «σε αυτό δεν ξέρω πολλά, για να πω την αλήθεια, αλλά πριν από ένα μήνα παίζαμε στη Βραζιλία και οι αθλητικές εγκατάστασεις είναι σε ευρωπαϊκό επίπεδο». Όσο για το αν είναι ανεπτυγμένο το μπάσκετ στην περιοχή, η άποψή του είναι πως «οι ομάδες στη Λατινική Αμερική, απλά πληρώνουν, κάτι που είναι και το βασικό, ενώ προσπαθούν για τη βελτίωση του επιπέδου τους, με την ανάδειξη νέων παιδιών και χωρίς να κάνουν πολλές μεταγραφές Αμερικανών παικτών».
Για αρκετό καιρό και, συγκεκριμένα, δύο χρόνια είχε τη σπουδαία τιμή να φορά την φανέλα ενός εκ των πιο διάσημων συλλόγων παγκοσμίως, της Μπόκα Τζούνιορς. Τον καιρό, που έζησε στο Μπουένος Άιρες, επομένως, μπορούσε να διαπιστώσει τις κόντρες και τα στερεότυπα με τους Βραζιλιάνους και αναφέρει, ότι «υπάρχει σίγουρα αυτή η κόντρα μεταξύ τους για το ποιος είναι καλύτερος σε όλα τα επίπεδα, είτε στο μπάσκετ είτε στο ποδόσφαιρο. Υπάρχει, ακόμη, κόντρα και σε εθνικές ομάδες μικρότερων ηλικιών». Δεν μπορεί να κρύψει, πάντως, ότι παρά τη λατρεία για το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ επίσης βρίσκει ανταπόκριση. «Ο κόσμος πάει στο μπάσκετ και μπορώ να σου πω, ότι του αρέσει αρκετά να παρακολουθεί το άθλημα. Εννοείται, βέβαια, ότι στο ποδόσφαιρο γίνεται χαμός (γέλια)», είπε.
Για την Μπόκα, ο Φώτης Λαμπρόπουλος δεν έκρυψε το δέος του. «Η Μπόκα έχει την τεράστια ιστορία της και πάντα, όπου και να πηγαίναμε, είχαμε οπαδούς να τραγουδούν για εμάς. Είναι κάτι διαφορετικό, αυτό που ζεις στο συγκεκριμένο σύλλογο», επεσήμανε και μας αποκάλυψε το πώς βρέθηκε στην Αργεντινή ως εξής: «Ήταν κάτι, που έγινε εντελώς τυχαία. Είχα από παλιά μερικούς συμπαίκτες Αργεντίνους και, κάπως έτσι, ψάχνοντας για ομάδα, πήγα να δω πώς είναι η κατάσταση στην χώρα». Πριν από λίγο καιρό, πάντως, τραγικά περιστατικά είχαν συμβεί στα δύο ντέρμπι μεταξύ Μπόκα και Ρίβερ Πλέιτ, με αφορμή τον τίτλο του Κόπα Λιμπερταδόρες. Ο Έλληνας φόργουορντ μας λέει πως αυτό είναι... στην ημερήσια διάταξη. «Όλα αυτά ακριβώς είναι, ας πούμε, μέσα… στο πρόγραμμα. Μπορεί, για παράδειγμα, μες στο παιχνίδι να βρίζονται συμπαίκτες μέχρι και στη κερκίδα να πλακώνονται από το τίποτα», αναφέρει.
Ποιο είναι το στυλ μπάσκετ, λοιπόν, που παίζεται εκεί, για να προχωρήσουμε στο αγωνιστικό κομμάτι; «Λίγες είναι οι ομάδες, που προσπαθούν να παίξουν αυτό που λέμε ευρωπαϊκό μπάσκετ. Οι πιο πολλές βασίζονται στο τρέξιμο στο ανοικτό γήπεδο και το ένας εναντίον ενός», υπογραμμίζει ο Φώτης Λαμπρόπουλος και αποθεώνει τη Σαν Λορέντζο με αυτά τα λόγια: «Είναι η καλύτερη ομάδα της Λατινικής Αμερικής. Τα τελευταία χρόνια έχει παίκτες καλούς, με την νοοτροπία ότι μέχρι και ο τελευταίος μπορεί να σε κερδίσει». Όσο για το τι πρέπει να κάνει η ΑΕΚ και να την κερδίσει, θα πει πως «πρέπει να χτυπήσει στις αδυναμίες και στο ότι παίζουν διαφορετικό μπάσκετ. Θα είναι δύσκολο και για τους δύο να μη βρουν ρυθμό, όπως και γρήγορα σουτ. Θα φανεί, απλά, ποιος θα ευνοηθεί από αυτό το ρυθμό». Ο ίδιος, βλέπει και την φιλοδοξία της πρωταθλήτριας του BCL, σχολιάζοντας ότι «έχω δει λίγο από το ελληνικό πρωτάθλημα και για την ΑΕΚ έχω παρατηρήσει, ότι έκανε αλλαγές. Εννοείται, ότι έχει γεμάτο ρόστερ και θέλει να κερδίσει στις διοργανώσεις της, έχοντας πραγματικές αξιώσεις».
Μιας και μας είπε για το ελληνικό πρωτάθλημα, τον ρωτήσαμε αν θα γυρνούσε στην Ελλάδα, για να τελειώσει την καριέρα του. Εξέφρασε την επιθυμία πως θέλει, λέγοντας ότι «εννοείται αυτό, αλλά ακόμα πιστεύω, ότι στο εξωρετικό είναι καλύτερες οι συνθήκες. Φυσικά και θα ήθελα, όμως, να έπαιζα στην Ελλάδα». Πολίτης του κόσμου γαρ, αλλά σε ποια μέρη ένιωσε πιο άνετα; «Στην Τενερίφη ήταν το δεύτερο σπίτι μου. Παίζοντας εκεί για πέντε χρόνια, έκανα αρκετούς φίλους. Στην Μπόκα, επίσης, μπορεί να βρέθηκα μόνο για δύο χρόνια, αλλά δεν είναι λίγο να τραγουδάνε το όνομά σου». Και δεν είναι τα μοναδικά μέρη.
Ας τον αφήσουμε, όμως, να μας διηγηθεί και όσα πέρασε σε Ουρουγουάη και Βενεζουέλα, με τη δεύτερη ειδικά να έχει βρεθεί πολλές φορές στο επίκεντρο της παγκόσμιας προσοχής για αρνητικούς, κυρίως, λόγους, με όσα συμβαίνουν στο καθεστώς του Νικολάς Μαδούρο. Ο Φώτης Λαμπρόπουλος μας αφηγείται πως «στη Λατινική Αμερική όλα διαφορετικά σε σύγκριση με την Ευρώπη. Από το φαγητό μέχρι και προπόνηση, αλλά πολλά τρομερά πράγματα γίνονταν τον ένα μήνα, που ήμουν στη Βενεζουέλα. Ήταν αρκετά καλά, απλά κάθε μέρα κάτι διαφορετικό γινόταν με τους ντόπιους, όπως το να μην τους έχουν πληρώσει τρία ευρώ για το φαγητό! Ήταν κάτι τρελό για αυτούς, και για το λόγο αυτό δεν έκαναν προπόνηση. Η Ουρουγουάη είναι σε πολύ καλό επίπεδο για να ζήσεις. Έχει τα πάντα, απλά η ζωή είναι πιο ακριβή και από Αργεντινή. Στη Βενεζουέλα βλέπεις τους ανθρώπους να ζητάνε φαγητό και είναι λυπηρό πολύ, που οι πολιτικοί φτάνουν τις χώρες και τους ανθρώπους σε τέτοιο επίπεδο, ενώ η χώρα αυτή πριν από 5-6 χρόνια ήταν σε εντελώς διαφορετική κατάσταση».
Πάμε πίσω, όμως, στην Ισπανία και στο πώς γύρισε εκεί. «Πριν από δύο χρόνια, είχα μια πρόταση από Ισπανία και ήθελα να πάω, αλλά η ομάδα δε με άφησε λόγω συμβολαίου. Τώρα, όμως, προέκυψε η περίπτωση της Εστουδιάντες και ήθελα να γυρίσω στην χώρα», μας λέει ο 35χρονος «άσος», που πλέον βρίσκεται στην Εστουδιάντες και είναι ξεκάθαρος για τους στόχους. «Η ομάδα πρέπει πρώτα να σωθεί και μετά θέλουμε να είμαστε σε καλό επίπεδο, για να τερματίσει όσο πιο ψηλά σε ένα πολύ απαιτητικό πρωτάθλημα». Δεν μπορούσαμε να μην του κάνουμε ερώτηση, φυσικά, για έναν άλλοτε «άσο» του Παναθηναϊκού, που είδε το ταλέντο του να χάνεται, τον Αλεσάντρο Τζεντίλε, καθώς και τις εκπληκτικές του εμφανίσεις με τους «Φοιτητές». Ο Λαμπρόπουλος επιλέγει να τον αποθεώσει ως εξής: «Είναι μεγάλο επιθετικό ταλέντο. Κάνει μια πολύ καλή σεζόν και είναι παίκτης, που θα μπορούσε να είναι σε μεγαλύτερο επίπεδο. Θεωρώ, ότι το ισπανικό πρωτάθλημα του ταιριάζει περισσότερο».
Ο... Μαδριλένος Φώτης, πλέον, αναπολεί στιγμές στη Βαρκελώνη και την Τενερίφη. «Για μένα, η Βαρκελώνη είναι από τις καλύτερες, αλλά και η Τενερίφη είναι εξαιρετική λόγω καιρού. Στη δεύτερη, βέβαια, αν μένεις, είσαι λίγο μακριά σε σύγκριση με άλλες περιοχές της χώρας», απαντά στο ποια ήταν η καλύτερη πόλη, όπου έχει ζήσει στην Ισπανία και επιμένει ειδικά στην πρώτη για το ιδανικό μέρος να ζήσεις, θέλοντας όμως μια μέρα να γυρίσει στην χώρα. «Για να ζήσεις, θα επέλεγα μάλλον τη Βαρκελώνη. Είναι μια τέλεια πόλη με εξαιρετικό επίπεδο ζωής. Σαν την Ελλάδα, όμως, δεν έχει… Και λόγω της οικογένειας μου, μόνο, είναι δυσκολο να διαλέξω κάτι διαφορετικό».
Ο ίδιος, πάντως, αποκαλεί τον εαυτό του «πολίτη του κόσμου»; Αποφεύγει κατά κάποιον τρόπο τον χαρακτηρισμό, λέγοντας πως «έχω γυρίσει σε πολλές χώρες, αλλά ίσως όχι τόσο για να παίρνω αυτό τον τίτλο. Είναι ωραίο, βέβαια, το να ζεις τη ζωή σου σε διαφορετικά μέρη».
