Ο Παναθηναϊκός υποκλίθηκε στην ανωτερότητα της Ρεάλ Μαδρίτης και ο κόσμος στο τέλος χειροκρότησε τους παίκτες για την προσπάθειά τους.
Με γήπεδο άλλης χώρας έμοιαζε το ΟΑΚΑ το βράδυ της Τρίτης, καθώς οι οπαδοί των «πράσινων» παρά την πίκρα του αποκλεισμού έμειναν στις εξέδρες και φρόντισαν να χειροκροτήσουν την αγαπημένη τους ομάδα αναγνωρίζοντας τη μεγάλη προσπάθεια που έγινε.
Μάλιστα αποθεώθηκε και ο Νικ Καλάθης ο οποίος έκανε κι από την πλευρά του ό,τι καλύτερο μπορούσε παίζοντας με ενοχλήσεις στην κνήμη, αλλά δεν ήταν αρκετό, καθώς δεν υπήρχαν οι απαραίτητες βοήθειες.
Το πρόσημο δεν είναι θετικό για τη χρονιά του «τριφυλλιού» στην Ευρωλίγκα, καθώς η ομάδα στόχευε στο Final 4 και τελικά δεν κατάφερε να βρεθεί εκεί.
Πριν περίπου τρεις μήνες όμως δεν πρέπει να ξεχνάει κανείς ότι άπαντες είχαν ξεγραμμένο τον Παναθηναϊκό και όχι άδικα. Τελικά έκανε μία ξέφρενη κούρσα γεμάτη διαδοχικές νίκες και μεγάλη διπλά και μπήκε στα πλέι οφ.
Εκεί η Ρεάλ Μαδρίτης παρά το γεγονός ότι αγωνίστηκε χωρίς τον Σέρχιο Γιουλ αποδείχτηκε ανυπέρβλητο εμπόδιο, με τον Φακούντο Καμπάτσο να είναι αναμφίβολα ο πολυτιμότερος της σειράς αυτής, βάζοντας φαρδιά-πλατιά την υπογραφή του στην παρουσία της ομάδας του Πάμπλο Λάσο σε έβδομο Final 4 τα τελευταία εννιά χρόνια.
Παρά τις προσδοκίες που υπήρξαν, η Ρεάλ ήταν η καλύτερη ομάδα στο παρκέ.
Από την άλλη, η ομάδα του Ρικ Πιτίνο, αν εξαιρεθεί ένα δωδεκάλεπτο στον πρώτο αγώνα, θύμισε σε πολλά σημεία την ομάδα που είχε μείνει πίσω στη μάχη της οκτάδας μέχρι τα τέλη Γενάρη... Τα πολλά λάθη του τρίτου αγώνα όμως είναι το... δέντρο και όχι το δάσος. Οι κυπελλούχοι Ελλάδας έκαναν ό,τι καλύτερο μπορούσαν φτάνοντας αρκετά πιο μακριά απ' ό,τι περίμεναν φίλοι κι εχθροί μέχρι πριν από λίγο καιρό.
Όπως και να' χει ό,τι συνέβη ανήκει ήδη στο παρελθόν. Ο Παναθηναϊκός οφείλει να αφήσει πίσω του τον πικρό αποκλεισμό και να αναζητήσει την χαμένη αυτοπεποίθησή του στο ελληνικό πρωτάθλημα όπου είναι το ακλόνητο φαβορί για να το κατακτήσει.
Μέχρι όμως να ξεκινήσουν τα πλάνα της νέας σεζόν όπου θα πρέπει να αλλάξουν αρκετά, υπάρχει καιρός...