Ο Μπιλ Μπέρτκα έχει κοουτσάρει όλους κι όλους τρεις αγώνες του ΝΒΑ στη ζωή του. Παρ' όλα αυτά είναι μία από τις πιο σημαντικές φυσιογνωμίες του αμερικάνικου αθλητισμού. Ένας πρωτοπόρος του μπάσκετ, ένας άνθρωπος που έχει αναδείξει κορυφαίους παίκτες κι έχει συμβάλει στην εξέλιξη του αθλήματος όσο ελάχιστοι άλλοι στον κόσμο όλο. Όχι μόνο στην Αμερική.
Πριν από λίγες μέρες ο Μπιλ Μπέρτκα πανηγύρισε την κατάκτηση του 11ου τίτλου του στο ΝΒΑ. Δεν διαβάσατε λάθος, 11 είναι τα πρωταθλήματα που έχει κερδίσει! Όλα με τους Λος Άντζελες Λέικερς, στους οποίους δουλεύει από το 1968! Και μπορεί να καυχιέται ότι κέρδισε τίτλους και με τον Ουίλτ Τσάμπερλεν και με τον ΛεΜπρόν Τζέιμς. Και με όλους όσοι μεσολάβησαν αυτών. Όλοι πέρασαν από τα χέρια του.
Μπορεί επίσης να καυχιέται ότι είναι ο πατέρας του σκάουτινγκ στο μπάσκετ. Είναι αυτός που εισήγαγε στο άθλημα την παρακολούθηση παικτών και την κατασκοπεία των αντιπάλων ομάδων μέσω βίντεο. Αυτά που σήμερα είναι απαραίτητα και αυτονόητα για κάθε ομάδα στον κόσμο, τα έκανε αυτός πρώτος πριν από πέντε κι έξι δεκαετίες.
Ο πατέρας του σκάουτινγκ και της κατασκοπίας των αντιπάλων
Ο Μπιλ Μπέρτκα είναι 93 ετών και ζει ευτυχισμένος με τη σύζυγό του, Σολβέιγκ, στη φάρμα τους στη Σάντα Μπάρμπαρα της Καλιφόρνια. Αυτό δεν τον εμποδίζει να διατηρεί τη δουλειά του ως σύμβουλος σκάουτινγκ στους Λέικερς. Την ομάδα που τον προσέλαβε το 1968 και στην οποία εργάζεται τα τελευταία 52 χρόνια! Με εξαίρεση μια επταετία (1974-81), που βρέθηκε στους Τζαζ.
Διαβατήριό του για το ΝΒΑ ήταν η εταιρεία "Bertka's Views", που ίδρυσε μαζί με τη σύζυγό του στις αρχές της δεκαετίας του 1960 μετά από μια επιτυχημένη τετραετία στον πάγκο του πανεπιστημίου Κεντ Στέιτ. Στην πραγματικότητα είχε στήσει ένα μοναδικό στα παγκόσμια χρονικά δίκτυο προπονητών, που γύριζαν τις ΗΠΑ και μάζευαν πληροφορίες για παίκτες που έπαιζαν μπάσκετ. Σε μια εποχή που δεν υπήρχαν ηλεκτρονικοί υπολογιστές και βίντεο, ο Μπέρτκα κατάφερε να φτιάξει μια βάση δεδομένων για καλαθοσφαιριστές, την οποία διέθετε στις πανεπιστημιακές ομάδες προκειμένου αυτές να παίρνουν παίκτες.
Ήταν δηλαδή ο πρώτος στον κόσμο που έκανε σκάουτινγκ. Και με αυτή την ιδιότητα προσελήφθη το 1968 από τους Λέικερς. Εκείνος που τον πήγε στο L.A. ήταν ο προπονητής των Λέικερς, Φρεντ Σάους, που του ζήτησε να κάνει το σκάουτινγκ των παικτών από τα πανεπιστήμια ενόψει ντραφτ.
Ο Μπέρτκα έκανε αυτή τη δουλειά για τρία χρόνια και στη συνέχεια ο επόμενος προπονητής των Λέικερς, Μπιλ Σάρμαν, τον προήγαγε σε βοηθό του. Από το 1971 ως το 1974 δούλεψε σε αυτό το πόστο, έχοντας τη ευθύνη, εκτός από το σκάουτινγκ, και της ανάπτυξης και βελτίωσης των ικανοτήτων των παικτών της ομάδας.
Σε αυτό το διάστημα εισήγαγε αρκετές καινοτομίες στην προπόνηση και προετοιμασία της ομάδας, με πιο χαρακτηριστική τη χρήση βίντεο για την κατασκοπία των αντιπάλων. Επέλεγε τα τρία ή τέσσερα βασικά συστήματα, που χρησιμοποιούσε η αντίπαλη ομάδα, και με τα πενιχρά τεχνολογικά μέσα της εποχής έφτιαχνε μια ταινία με συνεχόμενες επαναλήψεις αυτών των συστημάτων. Πρόβαλε αυτή την ταινία στους παίκτες στα αποδυτήρια και προσπαθούσε να τους εξοικειώσει με αυτό τον τρόπο με το παιχνίδι του αντιπάλου. Σήμερα αυτό είναι αυτονόητο, όμως τότε έμοιαζε με... επιστημονική φαντασία.
Από τον Πατ Ράιλι στον ΛεΜπρόν Τζέιμς
Το 1974 ο Μπιλ Μπέρτκα έφυγε για τη Νέα Ορλεάνη και τους Τζαζ, όπου πρώτα ανέλαβε πόστο general manager και το 1977 και βοηθού του τότε προπονητή Έλτζιν Μπέιλορ. Επέστρεψε, όμως, το 1981 στο L.A. για χάρη του Πατ Ράιλι.
Τον είχε βοηθήσει πολύ ως παίκτη να πιάσει το μάξιμουμ των δυνατοτήτων του, έτσι όταν ο Τζέρι Μπας έδιωξε από τους Λέικερς τον Πολ Ουέστχεντ και αποφάσισε να κάνει προπονητή τον Ράιλι, εκείνος δεν είχε κανέναν ενδοιασμό να τηλεφωνήσει στον Μπέρτκα και να τον καλέσει στο πλευρό του. Χρειαζόταν άλλωστε δίπλα του έναν έμπειρο προπονητή, βαθύ γνώστη του μπάσκετ.
Το τι ακολούθησε τα επόμενα χρόνια είναι γνωστό. Ράιλι και Μπέρτκα εμπνεύστηκαν το περίφημο Showtime, το οποίο έκανε θραύση στο παρκέ με Μάτζικ, Τζαμπάρ και την παρέα τους με αποτέλεσμα οι Λέικερς να πανηγυρίσουν τέσσερα πρωταθλήματα τη δεκαετία του 1980 και να χτίσουν το δικό τους μύθο.
Ο Μπιλ Μπέρτκα παρέμεινε βοηθός και των επόμενων προπονητών των Λέικερς, συμπεριλαμβανομένου του Φιλ Τζάκσον, μέχρι το καλοκαίρι του 2001, όταν ανέλαβε το πόστο του διευθυντή σκάουτινγκ του οργανισμού. Αυτά τα χρόνια κοουτσάρισε όλα κι όλα τρία παιχνίδια ως πρώτος προπονητής. Δύο το 1994 όταν απολύθηκε ο Ράντι Πφαντ κι άλλο ένα το 1999 όταν έφυγε ο Ντελ Χάρις. Ήταν τα μοναδικά σε όλη του τη ζώη!
Κράτησε το πόστο του διευθυντή σκάουτινγκ μέχρι το 2012, όταν σε ηλικία 85 ετών πια έγινε σύμβουλος της διοίκησης γι' αυτά τα θέματα. Και παραμένει μέχρι σήμερα.
"Κορυφαίος όλων των εποχών ο ΛεΜπρόν"!
Πηγαίνει στα γραφεία και στο προπονητήριο τακτικά. Και είναι πάντα εκεί για να δώσει τις συμβουλές του, ειδικά σε θέματα που αφορούν το ντραφτ και την εξέλιξη των ανερχόμενων παικτών. Στη "φούσκα" του Ορλάντο δεν πήγε, γιατί στην ηλικία των 93 ετών δεν υπήρχε κανένας λόγος να ρισκάρει να κολλήσει κορωνοϊό. Όμως χάρηκε με την ψυχή του την κατάκτηση του τίτλου.
O Μπιλ Μπέρτκα έχει κερδίσει τίτλους με τον Ουίλτ Τσάμπερλεν, τον Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ, τον Μάτζικ Τζόνσον, τον Κόμπι Μπράιαντ, τον Σακίλ Ο' Νιλ, τον ΛεΜπρόν Τζέιμς.
"Ο Μάτζικ ήταν μοναδικός αθλητής και παίκτης του μπάσκετ. Τα ψυχικά και πνευματικά του χαρίσματα ήταν εξαιρετικά. Η γνώση του για το άθλημα, το ανταγωνιστικό πνεύμα του, η ηγετική ικανότητά του και αυτά που μπορούσε να κάνει ως πόιντ γκαρντ με ύψος 2,06μ. Ο ΛεΜπρόν μπορεί επίσης να παίξει ως πόιντ γκαρντ ή ως "2" ή ως "3" ή ως "4" ή ακόμα και ως "5". Είναι πολύ επιθετικός ως αθλητής, αλλά διαθέτει επίσης πλούσια πνευματικά και ψυχικά χαρίσματα όπως ο Μάτζικ. Αυτό έγινε προφανές ειδικά αυτή τη σεζόν με τον τρόπο που η ηγετική φυσιογνωμία του, το παιχίδι και η έμπνευση που πρόσφερε, αποδείχθηκε καθοριστικά για την κατάκτηση του τίτλου. Ο ΛεΜπρόν σήμερα μπορεί να θεωρείται ως ο κορυφαίος αθλητής που έχει παίξει μπάσκετ ποτέ. Ακόμα και πάνω από τον Μάικλ Τζόρνταν".
Όταν το λέει αυτό ένας άνθρωπος που πρακτικά έχει δει όλους τους παίκτες που έχουν παίξει ποτέ στο ΝΒΑ από το 1947, που ιδρύθηκε, μέχρι σήμερα, πραγματικά μετράει...
