Ο ΠΑΟΚ αντιμετωπίζει την Καρσίγιακα κι έναν… πρώην δικό μας, με τον Ντομινίκ Ουότερς να μιλάει στο Basketa.gr για τις ελληνοτουρκικές «μάχες» με τον «Δικέφαλο του Βορρά», τα χρόνια του στην Ελλάδα, την αγάπη του για την χώρα μας και ιδιαίτερα τη Θεσσαλονίκη, τις σχέσεις του με πρώην προπονητές και συμπαίκτες, τον Άρη και το κεφάλαιο της Τουρκίας που γράφεται τώρα.
Η δεύτερη φάση του Basketball Champions League ξεκινά, με τον ΠΑΟΚ να αντιμετωπίζει απόψε (19:30) στην Πυλαία την Καρσίγιακα, σε δύο αναμενόμενα σπουδαίες «μάχες» μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων, για μία θέση στους «8» της διοργάνωσης. Ο «Δικέφαλος του Βορρά» θα βρει μπροστά του, μεταξύ άλλων, έναν παίκτη που γνωρίζει, ιδίως όταν τον έβρισκε ως αντίπαλο στα μεγάλα ντέρμπι της Θεσσαλονίκης με τον Άρη.
Και ο παίκτης αυτός θυμάται πολύ καλά εκείνα τα παιχνίδια, ενώ αγάπησε τη συμπρωτεύουσα. Δεν έχει βγάλει από το μυαλό του την χώρα μας, στην οποία «πάτησε» για πρώτη φορά το 2014 για λογαριασμό του Κολοσσού Ρόδου. Από τότε έζησε σπουδαίες στιγμές, με κορυφαία τη συμμετοχή στον τελικό της προηγούμενης Ευρωλίγκα, με την φανέλα του Ολυμπιακού.
Αγωνίζεται, πλέον, στη γειτονική χώρα και είναι από τους πρωταγωνιστές της ομάδας από τη Σμύρνη, με μέσο όρο 15.6 πόντων, 2.1 ριμπάουντ και 7.1 ασίστ ανά αγώνα στο Champions League. Μία ομάδα με… διπλό πρόσωπο, αφού μπορεί στο πρωτάθλημα Τουρκίας να βρίσκεται στη 14η θέση, παλεύοντας για την ταχύτερη δυνατή εξασφάλιση της παραμονής, αλλά στο Champions League πραγματοποίησε μία εξαιρετική πορεία, παίρνοντας τη δεύτερη θέση και αποτελώντας τη μόνη ομάδα, έως τώρα, που κέρδισε την ισχυρή Μονακό. Και ο Ντομινίκ Ουότερς, στην πορεία αυτήν, είναι ένας από τους εγγυητές.
«Δεύτερο σπίτι μου η Ελλάδα, μου αρέσει να παίζω… στη θάλασσα»
Ο Αμερικανός γκαρντ από την αρχή της επικοινωνίας μας, μιλώντας στο Basketa.gr, δεν έκρυψε την χαρά του για την επιστροφή, έστω και για λίγες ώρες, στην Ελλάδα, και δη στη Θεσσαλονίκη, λέγοντας πως «νιώθω τέλεια! Η Ελλάδα είναι το δεύτερο σπίτι μου, γιατί πέρασα σε αυτήν ήδη τρία χρόνια από τα οκτώ της επαγγελματικής μου καριέρας. Αγαπώ τους Έλληνες και θυμάμαι πάντα με τον καλύτερο τρόπο τα χρόνια μου στην χώρα σας, και ιδιαίτερα το πέρασμά μου από τη Θεσσαλονίκη, γιατί με βοήθησαν να εξελιχθώ ως παίκτης». Στον έναν χρόνο του στη Θεσσαλονίκη, είχε σίγουρα ζήσει έντονα τα παιχνίδια του Άρη με τον ΠΑΟΚ, αλλά δε θα παραδεχθεί πως έχει μείνει μέσα του το… συναίσθημα από εκείνα τα ματς, επισκεπτόμενος την Πυλαία. «Όχι, σε καμία περίπτωση δεν νιώθω κάτι τέτοιο. Είναι αλήθεια, ότι τα ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ ήταν φοβερά, μία μεγάλη εμπειρία για εμένα, και με βοήθησαν να κατανοήσω τη σημασία τέτοιων παιχνιδιών, ώστε να εμφανιστώ πιο έτοιμος και στη συνέχεια, όταν αγωνιζόμουν με τον Ολυμπιακό στα ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό. Υπάρχει κάτι παρόμοιο κι εδώ, οι οπαδοί της Καρσίγιακα είναι επίσης φοβεροί», είπε.
Και είναι λογικό που έδωσε αυτή την απάντηση, αφού έχουν περάσει σχεδόν δύο χρόνια και τώρα παίζει στην Καρσίγιακα, όπου νιώθει εξίσου σημαντικός. «Στην Καρσίγιακα πρέπει να παίζω για την ομάδα, να μοιράζω την μπάλα και μετά να σκέφτομαι το σκοράρισμα. Αυτό ταιριάζει γάντι, άλλωστε, στην νοοτροπία μου, αφού όλα τα παιδιά θέλουν να παίρνουν προσπάθειες και να σκοράρουν, αλλά εγώ προτιμώ να παίρνω λιγότερα σουτ με αποτελεσματικότητα. Παίρνω μεγάλη χαρά, με το να είμαι στους κορυφαίους στις ασίστ, κάνοντας τους συμπαίκτες μου να νιώθουν καλά», εξήγησε για το ρόλο του ο 31χρονος γκαρντ, για τον οποίο δε θα μπορούσε να πει κανείς πως… περνά άσχημα στη Σμύρνη. Απεναντίας, του αρέσει, καθώς όπως παραδέχεται ο ίδιος, «είναι ωραία η Σμύρνη, μία πόλη γεμάτη χαρακτήρες να θυμάσαι. Μία πόλη εύρωστη οικονομικά, με πολλά καινούργια κτίρια και μία καλή ζωή. Περνάω καλά, παίζοντας για την Καρσίγιακα και τους οπαδούς της. Χωρίς να ξεχνάμε, φυσικά, τον υπέροχο καιρό στην πόλη. Είναι δίπλα στη θάλασσα και πάντα, για κάποιο λόγο, νιώθω πιο άνετα σε τέτοιες πόλεις. Απ’ ό,τι φαίνεται, παίζω καλύτερα στη θάλασσα (γέλια)».
«Περιμένω να δώσουμε… δύο φιλιά στο μάγουλο με τον Ζάρα»
Ας περάσουμε, όμως, για λίγο στο αγωνιστικό κομμάτι, με την Καρσίγιακα να παίζει απόψε κατά το ήμισυ την πρόκρισή της στα προημιτελικά του Champions League, προερχόμενη από μία σκληρή εντός έδρας ήττα από την Νταρουσάφακα για το πρωτάθλημα. Πριν από τον ΠΑΟΚ, συνεπώς, προείχε η αυτοκριτική, με τον Ουότερς να αναφέρει πως «είχαμε μία συνάντηση με την υπόλοιπη ομάδα και είπαμε μερικά πράγματα, αλλά εκείνη τη στιγμή τίποτα ιδιαίτερο για τον ΠΑΟΚ. Θέλαμε απλά να συζητήσουμε αυτή την άσχημη ήττα και να την ξεπεράσουμε γρήγορα». Τι είναι αυτό που ξέρουν, όμως, στην πρωταθλήτρια Τουρκίας του 2015 για τον ΠΑΟΚ; Ο Ντομινίκ Ουότερς ανέλυσε τον αποψινό του αντίπαλο, μην ξεχνώντας να μιλήσει και για την ιδιαίτερη σχέση του με τον Θοδωρή Ζάρα, με τον οποίο υπήρξε συμπαίκτης στον Άρη. Συγκεκριμένα, τόνισε ότι «ο ΠΑΟΚ έχει έναν πολύ καλό προπονητή. Θυμάμαι τον κόουτς Παπαθεοδώρου από τότε που βρισκόταν στην Κηφισιά, οπότε θυμάμαι περίπου το πώς παίζει με τις ομάδες του, ιδίως στην επίθεση. Έχω παίξει και με τους Αμερικανούς παίκτες του, εκτός από τον Λάκι Τζόουνς, όπως και με τους Έλληνες φυσικά. Ανυπομονώ, δε, να συναντήσω τον φίλο μου από τον Άρη, τον Θοδωρή Ζάρα, του οποίου δεν καταφέρνω να πω το όνομα ποτέ (σ.σ. γέλια, ενώ δεν κατάφερε ούτε αυτή την φορά να το πει). Ήταν ένα αστείο στα αποδυτήρια αυτό το θέμα και περιμένω να τον δω και να του δώσω… δύο φιλιά στο μάγουλο, όπως κάνετε στην Ελλάδα (γέλια). Ο ΠΑΟΚ, λοιπόν, είναι μία καλή ομάδα. Μπορεί να ξεκίνησε άσχημα, αλλά στη συνέχεια πήρε μεγάλες νίκες στο Champions League και στο ελληνικό πρωτάθλημα, έχοντας κι εκεί μία θέση για τα playoffs. Πραγματοποιεί μία καλή χρονιά, γενικά, και μου φαίνεται καλύτερος σε σύγκριση με παλιότερα».
«Παράξενο το θέμα της διαιτησίας στην Τουρκία, όπως στην Ελλάδα»
Για την κατάσταση της Καρσίγιακα, που δεν έχει καταφέρει να ανταποκριθεί πλήρως και στις διοργανώσεις, όπου συμμετέχει, αναφερθήκαμε και νωρίτερα. Ο άλλοτε παίκτης των Κολοσσού, Άρη και Ολυμπιακού, όμως, έχει μία ενδιαφέρουσα οπτική γωνία να μας προτείνει, για το πώς εξηγούνται τα αποτελέσματα της ομάδας του. «Το τουρκικό πρωτάθλημα δεν είναι απλά, όπως είπες εσύ, ένα δύσκολο πρωτάθλημα, αλλά το πιο δυνατό που έχω παίξει στην καριέρα μου. Από την πρώτη έως την τελευταία θέση, οι ομάδες του είναι ικανές για τη «ζημιά». Είναι ένα φοβερό πρωτάθλημα και, φυσικά, σου γίνεται δύσκολη η ζωή, όταν παίζεις και δεύτερη διοργάνωση, όντας υποχρεωμένος να παίζεις στο πιο υψηλό επίπεδο σε καθέναν από αυτούς τους αγώνες. Αν δεις και την ιστορία, άλλωστε, αρκετές ομάδες δεν κατάφεραν να βάλουν τα δύο «καρπούζια» στην ίδια «μασχάλη». Υπάρχει, εξάλλου, και μία σημαντική διαφορά ανάμεσα σε τουρκικό πρωτάθλημα και Champions League, αφού το τουρκικό πρωτάθλημα είναι μία λίγκα σκληρή, όπου βρίσκεις μία διαφορετική αντιμετώπιση των διαιτητών σε κάθε περίπτωση, με διάθεση συνήθως να σφυρίζουν υπέρ του γηπεδούχου. Φαντάζομαι πως το καταλαβαίνεις, γιατί είναι μία παρόμοια περίπτωση με το ελληνικό πρωτάθλημα. Είναι διαφορετικά τα όρια, που σε αφήνουν να παίζεις σε κάθε παιχνίδι. Στο Champions League δε θεωρώ, όμως, ότι υφίσταται ιδιαίτερα κάτι τέτοιο. Είναι μία πολύ καλή διοργάνωση, που σε βοηθάει να επικεντρώνεσαι στο παιχνίδι, χωρίς να σε νοιάζει ουσιαστικά η συμπεριφορά των διαιτητών. Έχει στους κόλπους της, επίσης, ομάδες με σπουδαία ποιότητα. Βλέπεις διάφορες ομάδες, όπως την Τενερίφη ή εμάς που μπορώ πρόχειρα να θυμηθώ, να κερδίζουμε μεγαθήρια στα πρωταθλήματά μας», ήταν η άποψή του και, φυσικά, του ζητήσαμε να διευκρινίσει το τι εννοούσε για τα θέματα διαιτησίας στο ελληνικό πρωτάθλημα, έχοντας ίσως κάτι συγκεκριμένο να αναφέρει, για να απαντήσει πως «δε θυμάμαι κάτι το ιδιαίτερο σαν περιστατικό, αλλά όταν έπαιζες για ομάδες μικρότερου βεληνεκούς, ήξερες ότι θα ήταν διαφορετική η αντιμετώπιση. Όταν με τον Άρη φτάσαμε τη σειρά ημιτελικών με τον Παναθηναϊκό στο πέμπτο παιχνίδι στο ΟΑΚΑ, γνωρίζαμε πως με τον έναν ή τον άλλον τρόπο θα χάναμε. Όταν έπαιζες στον Ολυμπιακό συνέβαινε το αντίστροφο, ήξερες δηλαδή πως με τις ομάδες μικρότερου βεληνεκούς θα έπαιρνες σφυρίγματα. Το θέμα των διαιτητών είναι, γενικά, περίεργο στην Ελλάδα, αλλά δε θυμάμαι κάτι συγκεκριμένο να σου πω, μόνο το ποια ήταν ουσιαστικά η λογική».
«Ιδιαίτεροι προπονητές Πρίφτης και Λυκογιάννης, νιώθεις σπουδαίος όταν παίζεις στο Final Four με τον Ολυμπιακό»
Όπως αναφέραμε και νωρίτερα, ο Ντομινίκ Ουότερς έπαιξε για πρώτη φορά στην χώρα μας το 2014 με την φανέλα του Κολοσσού Ρόδου, όπου δημιούργησε αίσθηση με τις εμφανίσεις του, για να πάρει εν συνεχεία τη μεταγραφή για τον Άρη. Ο Αμερικανός δεν είχε παρά να… στάξει μέλι για τους κόουτς Λυκογιάννη και Πρίφτη, λέγοντας ότι «με το που ήρθα στον Κολοσσό, αμέσως πήρα πολλά από τον κόουτς Λυκογιάννη. Του αρέσει να λέει, ότι «αναγέννησε» την καριέρα μου και φυσικά το πιστεύω κι εγώ. Με έφερε από την G-League, με άφησε να παίξω το παιχνίδι μου κι εγώ τον άκουγα σε ό,τι μου έλεγε. Είναι ένας από τους καλύτερους προπονητές που είχα ποτέ, με τον κόουτς Πρίφτη να είναι ο καλύτερος. Όχι μόνο σαν προπονητής, αλλά και σαν άνθρωπος. Μου έμαθε πάρα πολλά πράγματα και στους δύο τομείς. Και οι δύο, βέβαια, είναι ιδιαίτεροι προπονητές. Στην Ελλάδα έμαθα πάρα πολλά, ανέπτυξα τα χαρακτηριστικά μου και την αντίληψη του παιχνιδιού. Αυτός είναι κι ένας λόγος, που αγαπώ την Ελλάδα, αφού συμμετείχα σε ένα καλό πρωτάθλημα με έξυπνους προπονητές, που είναι εξαιρετικοί σε θέματα τακτικής. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, που βλέπεις στην Ευρωλίγκα τρεις Έλληνες προπονητές, τον Ιτούδη, τον Σφαιρόπουλο και τον Μπαρτζώκα να προπονούν ομάδες του υψηλότερου επιπέδου».
Και η εμπειρία του Ολυμπιακού; Δεν είναι λίγο, άλλωστε, να παίζεις σε τελικό Ευρωλίγκα. Και ο Ουότερς συμφώνησε. «Ο Ολυμπιακός ήταν μία σπουδαία εμπειρία για την καριέρα μου και είμαι υπερήφανος που έπαιξα, τόσο για αυτή την ομάδα όσο και σε τελικό Ευρωλίγκα. Είναι φοβερό να είσαι σε τέτοιο σύλλογο, να φοράς την φανέλα του. Νιώθεις σπουδαίος και «σταρ», όπου κι αν γυρίζεις, φορώντας μία φανέλα σαν αυτήν του Ολυμπιακού. Εκεί, επίσης, ο κόσμος μπορεί να καταλάβει την αξία σου, αφού κάθε λεπτό είναι σημαντικό, για να φτάσεις στο Final Four. Θυμάμαι έντονα τα ματς με την Εφές και το πόσο σημαντικό ήταν σε κάθε λεπτό αυτής της σειράς, να δίνουμε τον καλύτερο εαυτό μας. Αυτή η εμπειρία μου δίνει αυτοπεποίθηση όπου κι αν παίζω, έχοντας περάσει από τα χέρια ενός εξίσου σπουδαίου προπονητή, όπως ο Γιάννης Σφαιρόπουλος. Είναι πιο αμυντικός, σε πιέζει πολύ στις σκληρές προπονήσεις του, αλλά φυσικά όλα αυτά είναι για καλό», ανέφερε χαρακτηριστικά και η διάθεσή του να γυρίσει στην Ευρωλίγκα, όντας αισιόδοξος για αυτό, δεν κρύβεται, καθώς υπογράμμισε ότι «φυσικά και μου λείπει η Ευρωλίγκα, και το πιστεύω, ότι μπορώ να παίξω σε μία από τις ομάδες της. Είναι, βέβαια, ομάδες που απαιτούν να είσαι αποτελεσματικός στο διάστημα που θα παίξεις, γιατί συνήθως το μάξιμουμ περιορίζεται κάπου στα 25 λεπτά. Δεν έχω, φυσικά, θέμα με το Champions League και το Eurocup, είναι επίσης σπουδαίες διοργανώσεις. Η Ευρωλίγκα, όμως, όπως και να το κάνουμε είναι η καλύτερη. Θέλω να τελειώσω δυνατά τη σεζόν αυτή στο Champions League, με επιδίωξη να γίνω ο πρώτος που θα έχει συμμετάσχει σε Final Four Ευρωλίγκα και Champions League. Πρέπει, φυσικά, να είμαστε δυνατοί και στο πρωτάθλημα. Όλα είναι απλά θέμα του να νικάς. Αυτό θα επιδιώξουμε και κόντρα στον ΠΑΟΚ, στα δύο μεταξύ μας παιχνίδια».
«Είμαι Άρης!»
Ο Ντόμινικ Ουότερς, λοιπόν, από την αρχή της κουβέντας μας δε σταμάτησε να μιλάει με πολλή χαρά, κέφι και… όμορφες ιστορίες, σαν αυτή με τον Ζάρα, κάθε φορά που αναφερόταν στην Ελλάδα. Τι του μένει αξέχαστο, όμως, πιο πολύ από οτιδήποτε άλλο στην χώρα μας; «Είναι οι άνθρωποι στην Ελλάδα. Αγαπώ τους οπαδούς όλων των ομάδων, όπου έπαιξα, αλλά θα μου επιτρέψετε να έχω λίγο μεγαλύτερη αγάπη για αυτούς του Άρη, όπως και για την πόλη της Θεσσαλονίκης. Στην ομάδα αυτήν, ειδικά, έκανα σπουδαίες σχέσεις με τους παίκτες και το staff. Με το 90% των τότε συμπαικτών μου, άλλωστε, είτε Αμερικανούς είτε Έλληνες, υπάρχει ακόμα επικοινωνία. Είναι φοβερή η ομορφιά της χώρας, και ειδικά αυτή των ανθρώπων της», απαντά.
Στο τέλος, τον ρωτήσαμε αν έχει να στείλει κάποιο μήνυμα στους φίλους του, τους πρώην συμπαίκτες ή τους οπαδούς στην Ελλάδα, με αφορμή τον αγώνα στο «Παλατάκι». Δε δίστασε να πει τα εξής: «Είμαι… Άρης! Αυτή είναι η αλήθεια, αν και φυσικά δεν έχω κάτι εναντίον του ΠΑΟΚ και το να επιστρέψω σε αυτή την ατμόσφαιρα, στην Πυλαία, με κάνει χαρούμενο. Ελπίζω να φύγω και με την νίκη».
Photo Credits: Eurokinissi & Basketballcl.com
