Ο Ολυμπιακός φέτος διάλεξε έναν αρκετά δύσκολο δρόμο , ως αναφορά τους ξένους παίκτες του. Αντί να πάει σε κάποιες επιλογές με σίγουρο ( μέτριο ίσως ) ταβάνι και χαμηλού ρίσκου , επέλεξε μέσα από την εμπιστοσύνη στο ένστικτο των ανθρώπων της ομάδας και το scouting του να πάει σε επιλογές ξένων με μηδαμινή η ελάχιστη γνώση της Euroleague. Αυτό είναι μια κατά την άποψη μου πολύ ωραία προσέγγιση η οποία παρόλα αυτά απαιτεί πολύ δουλειά ( είναι σίγουρο αυτό και αποδεδειγμένο από τους Έλληνες προπονητές ) πρωτίστως και υπομονή από το απαιτητικό περιβάλλον ( πιο δύσκολο αυτό ). Κάποιοι από τους παίκτες που επέλεξαν μπορεί να πιάσουν με όλα τα παραπάνω πολύ υψηλότερα ταβάνια από αυτούς που ήδη προϋπήρχαν στην Euroleague και πάνω κάτω γνωρίζουμε τι μπορεί να κάνουν. Ο Ολυμπιακός έχοντας έναν κορμό εξαιρετικών Ελλήνων παικτών με απίστευτες παραστάσεις έχει τα εχέγγυα να μετατρέψει έναν ταλαντούχο ξένο παίκτη σε μια μεγάλη αξία , γεγονός που έχει γίνει πολλάκις στο παρελθόν.
Στο τουρνουά στην Ισπανία , είδαμε τα πρώτα δείγματα της νέας αυτής ομάδας. Οι ομάδες του coach Μπαρτζώκα συνήθως διακρίνονται για τις επιθετικές συνεργασίες ( στις πρώτες θέσεις κάθε χρόνο σε assisted καλάθια ) κάτι το οποίο είναι προφανές ότι δεν γίνεται σε 1 μήνα και μάλιστα με διακεκομμένες προπονήσεις λόγο της επιδημίας. Επίσης εδώ πρέπει να πούμε ότι οι προπονητές δεν είναι προφήτες να μπορούν χωρίς να δοκιμάσουν πράγματα να καταλήξουν σε κάτι. Ένα δεδομένο του Σεπτεμβρίου μπορεί να αλλάξει μετά από 1 μήνα , όσο το feedback από αυτά που συμβαίνουν σε αγώνες και προπονήσεις γίνεται μεγαλύτερο.
Θα πω κάποιες σημειώσεις για αυτά τα 2 παιχνίδια :
* Το πρώτο συμπέρασμα το οποίο δεν χρειάζεται και ιδιαίτερη συζήτηση είναι ότι ο Σλούκας για τον φετινό Ολυμπιακό και με την βοήθεια του Σπανούλη θα είναι οι καλύτεροι δημιουργοί. Θα είναι ιδεατό για τον Ολυμπιακό να είναι καλά ο Σπανούλης και να συμπληρώνει τον Σλούκα στην λήψη αποφάσεων.
* Κοιτάζοντας προσεκτικά ποιοι ξεκίνησαν και στην συνέχεια τα αγωνιστικά λεπτά των παικτών φαίνεται το αρχικό πλάνο. Η λογική είναι να δοθεί η ευκαιρία στον McKissic να δείξει ότι μπορεί να ανταποκριθεί στην θέση του SG. Για να το κάνει αυτό βέβαια πρέπει να προσθέσει στο παιχνίδι του και την διάσταση του διαβάσματος και όχι μόνο της εκτέλεσης. Εκεί ο Harrison και στα 2 παιχνίδια ήρθε από πίσω.
Χαρακτηριστικό για τον McKissic είναι ότι σε 2 παιχνίδια πήρε πολλά σουτ αλλά δεν είχε καμία assist. Επίσης και ο Harrison είναι σαφώς πιο κοντά στα χαρακτηριστικά του SG που έχουμε στο μυαλό μας καθώς είναι πιο καλός σουτέρ από ντρίμπλα 3π , στοιχείο πολύ σημαντικό. Επίσης ένα ερώτημα είναι για αυτούς τους 2 αν μπορούν να συνυπάρξουν - κάτι το οποίο είναι η αρχική σκέψη στον Ολυμπιακό καθώς δεν δοκιμάστηκαν μαζί - μέσα σε σχήματα στην διάρκεια της σεζόν καθώς και οι 2 θέλουν αρκετές μπάλες αλλά δεν είναι και οι καλύτεροι αμυντικοί. Ο Jenkins θα καλύπτει κενά που προκύπτουν συμπληρώνοντας χρόνο στην περιφέρεια.
* Στην θέση 3 ο Παπανικολάου δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ανάλυση , η αξία και το τι θα δώσει είναι δεδομένη. Από εκεί και πέρα δοκιμάστηκε στην θέση αυτή και ο Χαραλαμπόπουλος , ο οποίος δεν αγωνίστηκε όμως στο δεύτερο φιλικό. Εκεί πήρε τον χρόνο του ο Λαρεντζάκης , άλλος ένας παίκτης που τώρα εμφανίζεται πρώτη φορά στην Euroleague. Πάλεψε στην άμυνα και έβγαλε νεύρο. Στο συγκεκριμένο ματς έβγαλε και φάσεις στην επίθεση.
* Στο 4 ξεκάθαρο φαβορί ο Πρίντεζης με τον οποίο στο ξεκίνημα των αγώνων προσπάθησε από το post να χτυπήσει ο Ολυμπιακός. Δεν χρειάζεται ανάλυση για το τι θα δώσει. Από εκεί και πέρα πήρε τον υπόλοιπο χρόνο σαν back up 4 ο Βεζένκοφ , ένας παίκτης με άλλα στοιχεία εντελώς. Δεν είδαμε καθόλου τον Jean-Charles λόγο τραυματισμού. Λογικά ο χρόνος του Βεζένκοφ αρχικά θα είναι μικρότερος.
* Στο 5 είχαμε 2 διαφορετικά πρόσωπα , κυρίως για τον Martin. Δυσκολεύτηκε αρκετά στο πρώτο παιχνίδι με τους Γάλλους , αλλά στο δεύτερο παιχνίδι έβγαλε άμυνες και έδειξε κάποια στοιχεία από αυτά που πιστεύει η ομάδα ότι μπορεί να δώσει φέτος. Έβγαλε μια ενδιαφέρον φάση ξεκινώντας επίθεση 1 vs 1 στον Johnson από έξω από το τρίποντο και προς τα μέσα εκμεταλλευόμενος το Reverse Pick and Roll του Σλούκα … και αυτό θα είναι ένα πολύ ενδιαφέρον στοιχείο αν μπορεί σταθερά να το προσφέρει.
Γενικά παρόλα αυτά σε αυτά τα 2 ματς φάνηκε ότι αυτός και ο Ellis θα έχουν ένα θέμα με μεγαλύτερα μεγέθη στην άμυνα. Και οι Γάλλοι αλλά και οι Γερμανοί σημάδεψαν αρκετά στο low post και τους 2.
* Σαν συνολικό σχόλιο και τα 2 παιχνίδια είναι ότι ο Ολυμπιακός δεν μπόρεσε στο πρώτο παιχνίδι να “ματσάρει” την δύναμη και την ενέργεια που έβγαλε η Γαλλική ομάδα και στην άμυνα αλλά και στην επίθεση , ενώ στο δεύτερο παιχνίδι έδειξε πιο έτοιμος. Έπαιξε τεράστιο ρόλο ότι στο δεύτερο ματς ο Σλούκας πήρε μεγάλο χρόνο μπόρεσε να πιάσει τα στάνταρ του. Επίσης στο πρώτο παιχνίδι είχε αρκετές λάθος συνεργασίες , με αιτία κυρίως την αστοχία στα σουτ , η οποία επέτρεψε τους Γάλλους να κλείσουν την ρακέτα. Στο δεύτερο παιχνίδι με τους Γερμανούς , ήταν αρκετά πιο εύστοχος και έτσι είχαμε αρκετές συνεργασίες του Σλούκα με τον Martin στο ανοιχτό πλέον καλάθι.
Ήταν άλλο ένα τουρνουά που για εμάς τους τηλεθεατές μας έφερε πιο κοντά στις παλιές μας συνήθειες … να βλέπουμε το άθλημα που αγαπάμε στο υψηλότερο επίπεδο ξανά ! Σε αυτά τα παιχνίδια το αποτέλεσμα δεν παίζει ρόλο μεν , αλλά σίγουρα δεν χαλάει και κανέναν η ομάδα να νικάει.
