Εκ διαμέτρου αντίθετα ήταν, απολύτως φυσιολογικά, τα συναισθήματα για τους δύο προπονητές μετά τη λήξη του αγώνα στη Χαλκίδα. Ο Βασίλης Μπρατσάκος εξηγούσε την... ντρίπλα που έκανε και έφυγε στεγνός από τα αποδυτήρια και ο Θανάσης ΣΚουρτόπουλος ήξερε ότι πλέον ο Απόλλωνας δεν κρατάει την τύχη του στα χέρια του.
"Είχαμε προετοιμαστεί για ένα πολύ μεγάλο παιχνίδι, με την έννοια ότι όποιος κι αν ξέφευγε πιθανότατα ο άλλος θα επανερχόταν και θα είχαμε εναλλαγές. Υπήρχε μεγάλο άγχος, μεγάλο "πρέπει", προσπαθήσαμε να έχουμε υπομονή για 40 λεπτά και να το πάμε φάση - φάση", είπε ο προπονητής των νικητών.
"Εξήγησα στους παίκτες ότι σε τέτοια ματς που μετράει η θέληση μετάει και το ποιός θα κάνει πιο σωστά τα πράγματα στα οποία είναι δυνατός. Στη μεγαλύτερη διάρκεια του παιχνιδιού είμασταν καλύτεροι, δείξαμε ιδιαίτερα ψυχιά χαρίσματα και στα κρίσιμα σημεία βγάλαμε καταπληκτικές άμυνες.
Νομίζω ότι έγινε ένα παιχνίδια - διαφήμιση αφού παρότι παιζόταν μια κατηγορία, είχαμε ένα γεμάτο γήπεδο με φιλάθλους και των δύο ομάδων, μια καταπληκτική διαιτησία και ένα συναρπαστικό ματς.
Για εμάς το φινάλε ήταν το καλύτερο δυνατό, ως πρωτοεμφανιζόμενη ομάδα. Θεωρώ ότι η παραμονή της ομάδας ισοδυναμεί με ένα μικρό θαύμα. Μετά το τέλος του πρώτου γύρου αντιμετωπίσαμε πάρα πολλά απρόοπτα. Εχει μέταλλο όμως αυτή η ομάδα, είναι μια οικογένεια που ξέρει να παλεύει στα δύσκολα, έτσι καταφέραμε να τη μαζέψουμε ξανά και να φτάδουμε στον στόχο μας", κατέληξε.
Ο Θανάσης ΣΚουρτόπουλος δεν είχε να πει πολλά: "Για μια ακόμα φορά εκτός έδρας φτ΄σαμε στην πηγή αλλά δεν ήπιαμε νερό. Σε κάποιες λπεοτμέρειες δε σταθήκαμε τυχεροί, χάσαμε μερικά ανοιχτά σουτ, υπήρξαν και φάσεις που θέλουν συζήτηση. Εμείς θα κάνουμε τη δουλειά μας στην τελευταία αγωνιστική, αλλά δεν εξαρτώμαστε από το δικό μας μόνο, θέλουμε και ήττα του Κόροιβου μόνο που κι αυτός παίζει την κατηγορία".
Photocredits: Eurokinissi
