Ο παλιός λένε πως… είναι αλλιώς και αυτό μάλλον ισχύει στην περίπτωση του Μπορίς Ντιαό, ο οποίος οδηγεί την Εθνική Γαλλία στην νέα της πρόκληση στα προκριματικά του Μουντομπάσκετ 2019, απόντων των «αστέρων» του ΝΒΑ και της Ευρωλίγκα, με τον αρχηγό των «Τρικολόρ» να μεταδίδει το πάθος του για το εθνόσημο μέσα από το basketa.gr και να εκφράζει εμμέσως πλην σαφώς τη δική του άποψη για την πιο δύσκολη στιγμή της ιστορίας του ευρωπαϊκού μπάσκετ.
Από συλλόγους μπορεί να περάσει στην καριέρα του ένας παίκτης. Και μάλιστα πολλούς. Σε άλλους θα νιώθει πιο άνετα και σε άλλους ίσως να εύχεται με ανυπομονησία να έρθει… η μέρα της αποχώρησης, ενώ στο τέλος θα κάνει το δικό του απολογισμό για τις επιλογές του. Η Εθνική ομάδα, όμως, δεν είναι η ίδια κατάσταση. Είναι, μεταξύ άλλων, η τιμή που σου γίνεται με το να σε καλεί η πατρίδα σου, η συναίσθηση της υποχρέωσης όταν αυτή ζητάει τις υπηρεσίες σου, η «γεμάτη» ψυχή σου όταν σου εκφράζει - με το δικό της τρόπο - την ευγνωμοσύνη της προς το πρόσωπό σου.
Κάπως έτσι πρέπει να νιώθει ο Μπορίς Ντιαό. Μέλος της Εθνικής Ανδρών της Γαλλίας από το 2002 και αρχηγός της από το 2006, δεν την άφησε ποτέ. Δεν ξεκουράστηκε ούτε ένα καλοκαίρι για χάρη της, αντιλαμβανόμενος πλήρως το καθήκον του, αλλά φαίνεται πως δεν επιλέγει να ξεκουραστεί… ούτε για λίγες ημέρες τον χειμώνα. Στην έναρξη της εποχής των «παραθύρων» της FIBA μέσα στην αγωνιστική σεζόν, ο πολύπειρος φόργουορντ δεν αρνήθηκε την ηγεσία της νέας καμπάνιας του «κουτσουρεμένου» ελέω NBA και Ευρωλίγκας συνόλου του Βενσάν Κολέ. Η πρώτη αποστολή, μάλιστα, εξετελέσθη απέναντι στο Βέλγιο, με τους «τρικολόρ» να περνούν από την Αμβέρσα με 70-59 και να πραγματοποιούν το πρώτο «βήμα» εν όψει Κίνας.
Αν υπάρχει πάντως μία φάση που θα έπρεπε να θυμούνται όσοι παρακολούθησαν αυτό το ματς, αυτή είναι η εξής: με 107” για τη λήξη της τρίτης περιόδου και το σκορ στο 43-44, ο Καλίντ Μπουκιτσού παίζει με πλάτη τον Ντιαό, γυρίζει και αστοχεί. Ίδια φάση στην απέναντι πλευρά, αλλά διαφορετική η κατάληξη, με τον επί 14 χρόνια NBAer να δείχνει στον κατά 10 χρόνια νεότερο αντίπαλό του… πώς γίνεται. Την τέχνη δεν την ξέχασε…
Ο ίδιος, μιλάει στο basketa.gr για το πώς η ομάδα του επέστρεψε από το -13 του ημιχρόνου (38-25), για να «αλώσει» τη «Lotto Arena», ενώ αναφέρεται στην ιδιομορφία των προκριματικών αγώνων που καλείται να δώσει κάθε Εθνική ομάδα. Παίρνει τη δική του θέση για την κόντρα FIBA-Ευρωλίγκας, τονίζοντας πως όλοι οι παίκτες οφείλουν να είναι διαθέσιμοι κάθε στιγμή για την Εθνική τους ομάδα και μην κρύβοντας τα συναισθήματά του για αυτήν της Γαλλίας. Παράλληλα, εξηγεί τους λόγους που μετά από 14 χρόνια στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, αποφάσισε να επιστρέψει στην χώρα του για λογαριασμό της Λεβαλουά.
Μπορίς, πήρατε μία σημαντική νίκη έτσι όπως εξελίχθηκε το παιχνίδι. Είπατε κάτι ιδιαίτερο στα αποδυτήρια, με αποτέλεσμα να δείξετε ένα άλλο πρόσωπο στο δεύτερο ημίχρονο;
Αυτά που λέγονται στα αποδυτήρια, μένουν στα αποδυτήρια… (γέλια)
Ποια πιστεύεις, ωστόσο, ότι τα στοιχεία που σας βοήθησαν να βελτιώσετε την εικόνα σας;
Ήμασταν πολύ πιο επιθετικοί στην άμυνά μας και αυτό θεωρώ πως ήταν το κυριότερο στοιχείο. Παίξαμε εξαιρετικά σε αυτό το κομμάτι, με αποτέλεσμα οι αντίπαλοί μας να μη σκοράρουν για περίπου έξι λεπτά. Από εκεί ουσιαστικά πήραμε αυτοπεποίθηση, ώστε στην επίθεσή μας να είμαστε λιγότερο αγχωμένοι και πιο σίγουροι για τις αποφάσεις μας.
Πώς νιώθεις παίζοντας προκριματικούς γύρους για μία μεγάλη διοργάνωση, όπως είναι το Παγκόσμιο Κύπελλο, ενώ για αρκετά χρόνια η θέση σας αυτή ήταν δεδομένη, καθώς κερδίζατε απευθείας την πρόκριση από την προηγούμενη διοργάνωση;
Κερδίζαμε τις προηγούμενες προκρίσεις συνήθως λόγω της καλής μας παρουσίας στην προηγούμενη διοργάνωση ή την κατάκτησή της, όπως έγινε το 2013 στη Σλοβενία. Έχουμε ξαναπαίξει, όμως, προκριματικά, με τη διαφορά να είναι ότι σε εκείνες τις περιπτώσεις ήμασταν πλήρεις. Στην περίπτωση αυτήν, η κατάσταση είναι πιο δύσκολη, αφού δεν μπορούν να αγωνιστούν όλοι οι παίκτες.
Το ευρωπαϊκό μπάσκετ, μιας και αναφέρθηκες στις απουσίες της εθνικής σου ομάδας, βιώνει πολύ δύσκολες μέρες, λόγω της κόντρας μεταξύ FIBA και Ευρωλίγκας. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός, ότι την ώρα που παίζατε εσείς στην Αμβέρσα, υπήρχαν σπουδαίοι αγώνες της Ευρωλίγκα, όπως το Παναθηναϊκός-Ρεάλ Μαδρίτης. Ποια είναι η γνώμη σου πάνω σε αυτό το θέμα και ποια θεωρείς πως θα μπορούσε να είναι η λύση;
Δε δουλεύω για την FIBA και την Ευρωλίγκα για να σου δώσω απάντηση για το ποια είναι η λύση, αυτό είναι δικό τους θέμα και καλό θα ήταν να το λύσουν άμεσα. Αυτό που ξέρω, είναι ότι όλοι οι παίκτες οφείλουν να είναι διατεθειμένοι να βοηθήσουν και να δώσουν τα πάντα για την Εθνική τους ομάδα, όποτε αυτή τους το ζητάει.
Εσύ είσαι εδώ και πολλά χρόνια μέλος αυτής της ομάδας. Ποιο είναι το συναίσθημα του να εκπροσωπείς τόσα χρόνια με αυτόν τον τρόπο την πατρίδα σου;
Είναι πάντα κάτι το ξεχωριστό. Αναμφίβολα η μεγαλύτερη ευλογία στην καριέρα μου και είμαι πάντα παρών για αυτήν.
Ήσουν για πολλά χρόνια στο ΝΒΑ. Ποιος ήταν ο λόγος για να αποχωρήσεις και να επιστρέψεις στην Ευρώπη, σε μία ομάδα σαν τη Λεβαλουά;
Εγώ ήθελα να μείνω στο ΝΒΑ, αλλά εκείνοι δε με ήθελαν (γέλια).
Δεν είχες προτάσεις από μεγάλες ομάδες της Ευρωλίγκας;
Όχι, είχα προτάσεις από μερικές ομάδες της, αλλά δε θα έλεγα ότι ήταν μεγάλου βεληνεκούς. Κάπως έτσι, προτίμησα να επιστρέψω στην πατρίδα μου για να ενισχύσω τη Λεβαλουά.
Ανταπόκριση από την Αμβέρσα: Ραφαήλ Αλαγάς
