Το Μιλάνο είχε μεγαλύτερη όρεξη και διάθεση, ως εκ τούτου κέρδισε με 77-64 την Εφές, σε ένα παιχνίδι ανάμεσα σε δύο ομάδες που πρακτικά δεν έχουν ελπίδες πρόκρισης στα πλέι οφ της Ευρωλίγκας και παίζουν μόνο για να βγάλουν τη χρονιά. Στους τυφλούς, δηλαδή, βασίλεψε ο μονόφθαλμος...
Η Εφές ξεκίνησε πιο καλά τον αγώνα, με τον Ντάνστον να κερδίζει μάχες μέσα στη ρακέτα και τον Σόνι Ουίμς να προσφέρει επιθετικές λύσεις. Και καθώς το Μιλάνο είχε μεγάλο επιθετικό πρόβλημα με τον Τσινταρίνι να αντικαθιστά τον τραυματία Θίοντορ στη θέση του πλέι μέικερ και μόνο τον Γκάουντλοκ κάτι να προσπαθεί να κάνει, η τουρκική ομάδα προηγήθηκε με 13-8 στο 5' και μέχρι το 8' κρατούσε το προβάδισμα (17-12). Από εκείνο το σημείο και μετά, όμως, οι διορθωτικές κινήσεις του Πιανιτζάνι στο σχήμα των γηπεδούχων άρχισαν να αποδίδουν καρπούς.
Το δίδυμο Γκουντάιτις-Μ'Μπαγέ αποδείχθηκε πολύ πιο αποτελεσματικό μέσα στις ρακέτες από αυτό των Ταρτσέφσκι-Κουζμίνσκας, που ξεκίνησε τον αγώνα, αλλά τη διαφορά την έκανε ο Κέρτις Τζέρελς, ο οποίος διαχειρίστηκε πολύ καλύτερα το παιχνίδι του Μιλάνου, ενώ τράβηξε πάνω του και το σκοράρισμα. Χάρη σε ένα δικό του τρίποντο κι άλλο ένα από τον Μπέρτανς, αλλά και την καλή άμυνα, που αυτή η πεντάδα μπόρεσε να παίξει, η ιταλική ομάδα έτρεξε ένα σερί 10-2 μέσα σε δύο λεπτά και προηγήθηκε με 29-21 στο 13' παίρνοντας για τα καλά τα ηνία του αγώνα. Η Εφές μετά τις πρώτες αλλαγές του Αταμάν έχασε τη συνοχή της, αντιμετώπισε πολλά προβλήματα τόσο στην άμυνα όσο και στην επίθεση, όπου ήταν τραγικά άστοχη στο πρώτο ημίχρονο (0/8 τρίποντα), και από κάποια στιγμή και μετά έχασε και την επαφή της με το σκορ. Το Μιλάνο με πρωταγωνιστή πάντα τον Τζέρελς έτρεξε ένα ακόμα σερί 11-2 στο τελευταίο πεντάλεπτο του ημιχρόνου και πήγε στα αποδυτήρια για την ανάπαυλα μεταξύ των δύο ημιχρόνων έχοντας πάρει μια διαφορά 15 πόντων (44-29).
Στην τρίτη περίοδο το Μιλάνο ξεκίνησε με την πεντάδα που είχε αρχίσει τον αγώνα και η οποία αποδείχθηκε ξανά προβληματική στην άμυνα, όμως στην επίθεση λειτούργησε καλύτερα. Παίκτες όπως ο Κουζμίνσκας και ο Μίτσοφ, που ήταν αόρατοι στο πρώτο ημίχρονο, έδωσαν λύσεις απέναντι στην κακή άμυνα της Εφές, έτσι η διαφορά συνέχισε να κινείται στο επίπεδο των 13-15 πόντων. Και έμεινε εκεί ακόμα και μετά την επιστροφή του Τζέρελς στο παρκέ, καθώς τούτη τη φορά ο Αμερικανός πήρε λιγότερες πρωτοβουλίες. Το Μιλάνο έχασε και κάποια ελεύθερα σουτ, όμως η Εφές δεν μπόρεσε να εκμεταλλευτεί τις καλές άμυνες που έβγαλε μετά τα μισά του δεκαλέπτου, διότι στην επίθεση τα περίμενε όλα από τον Ουίμς και τον... Μπαλμπάι, κάτι που από μόνο του συνιστά πρόβλημα.
Στα πρώτα 3,5 λεπτά της τελευταίας περιόδου η απογοητευτική και τραγικά άστοχη Εφές δεν πέτυχε ούτε πόντο και το Μιλάνο χωρίς να παίζει κάτι ιδιαίτερο, αλλά απλά βάζοντας ορισμένα ελεύθερα σουτ, εκτόξευσε τη διαφορά στους 20 πόντους (65-45). Κάτι που ουσιαστικά έκρινε το παιχνίδι, δεδομένου ότι αυτή τη διαφορά ήταν πολύ μεγάλη για να την καλύψει η Εφές, παρότι προσπάθησε. Αίφνης βρήκε λύσεις στην επίθεση από τον Στίματς και τον Ουίμς, στην άμυνα κατάφερε να αποφύγει κάποια καλάθια, που φαίνονταν εύκολα, αλλά δεν μπήκαν, έτσι στο 37' μείωσε στους 11 πόντους (67-56) και στο 38'30'' στους 10 (70-60), αλλά δεν μπόρεσε να πλησιάσει περισσότερο. Ένα τρίποντο του Γκάουντλοκ αμέσως μετά έκανε το 73-70 και η σεμνή τελετή έλαβε τέλος.
Ο ΨΗΛΟΣ ΚΙ Ο ΚΟΝΤΟΣ: Ο Κέρτις Τζέρελς έπαιξε και για τον τραυματία Θίοντορ, ειδικά στο πρώτο ημίχρονο, οπότε συμμάζεψε το παιχνίδι του Μιλάνου και το έφερε μπροστά με διαφορά 15 πόντων. Στο δεύτερο ημίχρονο κατέβασε ρυθμούς, αλλά τη δουλειά την είχε κάνει. Και είχε συνεργαστεί πολύ καλά με τον Αρτούρας Γκουντάιτις, που είχε κομβική συνεισφορά κυρίως στην άμυνα, φράζοντας τη ρακέτα και ελέγχοντας τα ριμπάουντ.
Η ΓΛΩΣΣΑ ΤΩΝ ΑΡΙΘΜΩΝ: Η αστοχία της Εφές στα τρίποντα ήταν παροιμιώδης (1/13), αλλά και το Μιλάνο δεν πήγε πίσω (8/31). Οι δύο ομάδες, δηλαδή, σούταραν μαζί 9/44 τρίποντα!
ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΕΔΩ
