Ο Νίκολα Μιλουτίνοφ παραχώρησε συνέντευξη στη σερβική ιστοσελίδα SportKlub, με αφορμή την παρουσία του στο Βελιγράδι για το ματς του Ολυμπιακού με τον Ερυθρό Αστέρα για την Euroleague προ ημερών.
Ο σέντερ του Ολυμπιακού αναφέρθηκε στην πορεία του στον Ολυμπιακό, από την πρώτη μέρα ένταξης του στην ομάδα του Πειραιά, και στο συναίσθημα του να παίζει δίπλα στον Βασίλη Σπανούλη και τον Γιώργο Πρίντεζη. Ο Μιλουτίνοφ μίλησε για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε στην αρχή, ενώ στάθηκε στην επιρροή που είχαν στην καριέρα του ο ο Ζάρκο Βουτσούρεβιτς, ο Ντούσκο Βουγιόσεβιτς ενώ εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του για τον Γιάννη Σφαιρόπουλο.
Φυσικά δεν θα μπορούσε να μην αναφερθεί στο ενδεχόμενο μετακίνησής του στο ΝΒΑ, όπου όπως είπε δεν θέλει να πάει ως τρίτος σέντερ σε κάποια ομάδα αλλά να έχει σημαντικό ρόλο.
Αναλυτικά όσα δήλωσε ο Νίκολα Μιλουτίνοφ στην Sport Klub
Όσον αφορά την παρουσία του στον Ολυμπιακό: «Ο Ολυμπιακός είναι ένας από τους μεγαλύτερους συλλόγους της Ευρώπης, κι αυτό μου αρέσει. Περνάω καλά εδώ, είμαι κοντινός φίλος με τους συμπαίκτες μου, περνάμε χρόνο μαζί εκτός γηπέδου».
Για τον Βασίλη Σπανούλη: «Το μπάσκετ είναι σχεδόν τα πάντα στη ζωή του, ζει γι αυτό. Βλέπει αγώνες όλη την ώρα, παρακολουθεί τα πάντα, ξέρει τι συμβαίνει ανά πάσα στιγμή στην Ευρώπη και το ΝΒΑ. Είναι πάρα πολύ παθιασμένος με αυτό που κάνει, γι αυτό τον θαυμάζω κιόλας. Γι αυτό είναι τόσο μεγάλο όνομα, δεν πιστεύω ότι θα αποσυρθεί σύντομα. Νομίζω θα παίξει μερικά χρόνια ακόμη. Ήμασταν συγκάτοικοι στις αποστολές για δύο χρόνια, περάσαμε πολύ καιρό μαζί, είμαστε κοντά. Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάτι συγκεκριμένο, αλλά έχει αρκετά πράγματα στην καθημερινή ρουτίνα του πριν από αγώνες. Η επιθυμία του να κερδίσει είναι απίστευτη».
Για τον Γιώργο Πρίντεζη: «Δεν μπορώ παρά να τον ξεχωρίσω. Είναι τρομερή η εμπειρία να παίζω δίπλα του, το απολαμβάνω, είναι ένας φανταστικός παίκτης. Με συμβουλεύει διαρκώς, συνεργαζόμαστε εξαιρετικά. Μου λέει πώς να χρησιμοποιώ το κορμί μου στην επίθεση, πώς να είμαστε στην καλύτερη δυνατή θέση κάθε φορά, να ζητάω την μπάλα αμέσως γα να κάνω πιο εύκολη τη ζωή των κοντών».
Τη συνεργασία του με τον τον Ζάρκο Βουτσούρεβιτς στη Χέμοφαρμ: «Αν δεν ήταν αυτός, δεν πιστεύω ότι θα βρισκόμουν σε αυτή τη θέση τώρα. Με καθοδήγησε στο σωστό μονοπάτι, ήταν σαν μπασκετικός πατέρας για μένα, με φρόντιζε εντός κι εκτός γηπέδου. Όταν ήμουν άρρωστος, ερχόταν στο σπίτι για να δει πώς είμαι, με αντιμετώπιζε σαν παιδί του. Μπορούσα να του μιλήσω για κάθε πρόβλημά μου, ήταν μεγάλη υποστήριξη για μένα εκείνα τα χρόνια. Κρατάω ακόμη επαφές μαζί του, αυτή η φιλία σημαίνει πολλά για μένα και αυτά τα δύο χρόνια που δουλέψαμε μαζί, ήταν ίσως τα πιο απίθανα της καριέρας μου ως τώρα».
Για τον Ντούσκο Βουγιόσεβιτς: «Ο "Ντούλε" ήταν αρκετά απαιτητικός, κάτι που είναι φυσιολογικό σε επαγγελματικό επίπεδο. Μου πήρε λίγο καιρό να συνηθίσω. Είχε περίεργες μεθόδους, σκληρές προπονήσεις μετά από ήττες, αλλά καταλαβαίνω γιατί τα έκανε όλα αυτά, η δουλειά που κάναμε μαζί μού έδωσε έξτρα δύναμη. Στη συνέχεια, ο Γιάννης Σφαιρόπουλος με πήρε στον Ολυμπιακό και μου έδωσε την ευκαιρία να φανώ. Του είμαι ευγνώμων για αυτό. Με καθοδήγησε. Ο Ντέιβιντ Μπλατ μου έδωσε περισσότερο χώρο για να παίξω, κάτι που σημαίνει πολλά για μένα».
Σε ότι έχει να κάνει με την προοπτική του ΝΒΑ: «Αυτή την στιγμή, ούτε που σκέφτομαι το ΝΒΑ και τους Σαν Αντόνιο Σπερς πια. Αν γίνει, έγινε. Όταν με έκαναν draft, ήμουν 20 ετών κι έμοιαζε διαφορετικό για μένα. Ήθελα να φύγω όσο το δυνατόν πιο γρήγορα. Τώρα, το ΝΒΑ δεν είναι τα πάντα για μένα. Απολαμβάνω την Ευρώπη και δεν θα πήγαινα στο ΝΒΑ για οποιοδήποτε κόστος. Αν εμφανιζόταν μια καλή ευκαιρία, όπου θα είχα έναν ρόλο και θα ταίριαζα, θα το έκανα. Όχι όμως για να είμαι ο τρίτος σέντερ, δεν υπάρχει περίπτωση να προτιμήσω μια τέτοια κατάσταση. Προτιμώ να παίζω, παρά να κάνω προπόνηση. Θα πήγαινα στο ΝΒΑ μόνο αν είχα ρόλο. Οι Σαν Αντόνιο Σπερς έρχονται συχνά για να με τσεκάρουν, έχουν έναν φυσιοθεραπευτή, που με επισκέπτεται μια ή δυο φορές τον μήνα για να δει πώς είμαι. Με τσεκάρουν συνέχεια για το πώς τα πάω».
Αναφορικά με τη ζωή στην Αθήνα και τις πρώτες του ημέρες στην Ελλάδα: «Όταν ήρθα, θυμάμαι ότι όλα ήταν περίεργα και δύσκολα για μένα. Είχα πάει στο εξωτερικό, όλοι οι φίλοι μου ήταν στη Σερβία. Όλα ήταν νέα, περίεργα για μένα. Όσο περνούσε ο καιρός, έβρισκα νέες παρέες και ένιωθα πολύ καλύτερα. Ήμουν κάπως φοβισμένος, όταν έφυγα από τη Σερβία. Ένας ανεξήγητος φόβος για τα πάντα. Τώρα όλα έχουν περάσει, δεν φοβάμαι τις αλλαγές κάθε είδους, δεν υπάρχει κάτι, όπως το να σκέφτομαι "τι θα συμβεί μετά;" ή "τι θα γίνει αν δεν παίξω καλά;". Καμία αρνητική σκέψη πλέον, είμαι θετικός και δεν με απασχολούν αυτά, όσο παλιά».
Για το Παγκόσμιο Κύπελλο της Κίνας: «Δεν ήταν ένα επιτυχημένο καλοκαίρι, περιμέναμε όλοι περισσότερα. Εμείς, ο κόσμος, όλοι. Δεν μπορούμε όμως να αλλάξουμε το παρελθόν. Κοιτάμε μπροστά με στόχο την πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Πιστεύω ότι η Σερβία αξίζει να βρίσκεται στο Τόκιο, έχουμε την ποιότητα να προκριθούμε».
