Οι Λέικερς συναντώνται με τους Νάγκετς στους τελικούς της Δύσης και το Basketa.gr αναλύει με στοιχεία ποιος είναι το φαβορί και τι πρέπει να περιμένουμε να συμβεί στη σειρά.
Λένε πολλές φορές, ότι τα φαινόμενα απατούν. Και στους τελικούς της δυτικής περιφέρειας ίσως αυτό να ισχύει, καθώς βλέπουμε δύο ομάδες, που εξ’ ορισμού αναμένεται να αναλάβουν τους κλασικούς ρόλους του ακλόνητου φαβορί και του απόλυτου αουτσάιντερ, με μεγάλο κίνδυνο αυτό το κλισέ να διαψευστεί πανηγυρικά με την τελική έκβαση.
Οι Λος Άντζελες Λέικερς είναι δεδομένο, ότι ξεκινούν από ρόλο ξεκάθαρου φαβορί, έχοντας δημιουργήσει μια ομάδα αποκλειστικά για να πάρει πίσω, 10 χρόνια μετά, το πολυπόθητο και… πολύτιμο δαχτυλίδι. Οι Ντένβερ Νάγκετς, όμως, έχουν όλο το μέλλον γεμάτο κατακτήσεις μπροστά τους και, από τη στιγμή που κατάφεραν μία φορά να τα φέρουν όλα τούμπα με τους έτερους κατοίκους της καλιφορνέζικης πόλης, τους Κλίπερς, τότε… δε θα κωλώσουν να τιμωρήσουν οποιαδήποτε στιγμή αδυναμίας των αντιπάλων τους, ώστε να γράψουν ιστορία.
Ποια είναι, όμως, τα δεδομένα ακόμη μιας σειράς, που μας περιμένει για να προσφέρει ακόμη περισσότερη αγωνία, στο δρόμο για την ανάδειξη του πρωταθλητή; Το Basketa.gr παρουσιάζει τους δύο «μονομάχους» και προσφέρει την εκτίμησή του.
Ομαδάρα που κάνει τον Κόμπι περήφανο
Στους Λέικερς υπάρχει μια ιδιαίτερη συνθήκη, σχετικά με το φετινό «σαφάρι» του τίτλου. Οι κινήσεις τους το περασμένο καλοκαίρι έγιναν δεδομένα, προκειμένου να πάρουν τον τίτλο. Το ήθελε ο ΛεΜπρόν Τζέιμς, έπεισε τον Άντονι Ντέιβις και το ακόμη καλύτερο είναι, ότι δίπλα τους στήθηκε μια υποστηρικτική ομάδα, η οποία προσφέρει πολύτιμες υπηρεσίες στους βασικούς πρωταγωνιστές και φροντίζει να τους κάνει πολύ πιο εύκολη τη ζωή.
Τα παραδείγματα τέτοιων παικτών βρίθουν μες στο σύνολο του Φρανκ Βόγκελ, ο οποίος με τη διαχείριση που έχει κάνει στους σούπερ σταρ του και όχι μόνο, συνθέτει μια ευχάριστη έκπληξη, αποδεικνύοντας πως ήταν η κατάλληλη επιλογή για μια πορεία τίτλου. Με τον Ντάνι Γκριν στο παρκέ, για παράδειγμα, και τη μεγάλη του συνεισφορά στα μακρινά σουτ, ειδικά στο κομβικό σημείο της γωνίας, έχουν καταφέρει να «εκτοξεύσουν» το μέσο όρο πόντων τους ανά 100 κατοχές στους 125, ενώ την ίδια ώρα με τον «κλέφτη» Άλεξ Καρούζο στην πεντάδα, δέχονται στην ίδια εξίσωση μόλις 98 πόντους, για να μην ξεχνάμε και την παρουσία του κορυφαίου στον τομέα των κλεψιμάτων, Ραζόν Ρόντο, που αποτελεί και μια σπουδαία μεταβλητή στη δημιουργία, όπου σημειώνει 38.5 ασίστ ανά δική του κατοχή.
Κοντά τους, βεβαίως, βρίσκονται κι άλλοι παίκτες, με τον Κεντάβιους Κάλντουελ-Πόουπ να έχει συμβιβαστεί με το ρόλο του και να προσφέρει σε δύο κρίσιμους τομείς, όπως το γωνιακό τρίποντο, κάτι που κάνει και ο Γκριν, καθώς και στους αιφνιδιασμούς. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός, ότι το 22% των δικών του πόντων προέρχεται από αιφνιδιασμούς, κάτι που βοηθά αφάνταστα τον ΛεΜπρόν, που είναι επίσης… μάστορας στο ζήτημα, με συνέπεια το 18.9% των κατοχών τους να εξελίσσεται σε transition, ενώ το 19% των σουτ πραγματοποιείται στα πρώτα 6 δευτερόλεπτα της κατοχής.
https://www.youtube.com/watch?v=ZkuP0VPBmUI&ab_channel=LakeShowHighlights
https://www.youtube.com/watch?v=cmOfrGAfcgY&ab_channel=NBAOutsider
https://www.youtube.com/watch?v=jAFpqqZjUts&ab_channel=BleacherReport
Στην όλη υπόθεση παίζει το ρόλο του και ο Κάιλ Κούζμα, που ειδικά στη σειρά με τους Ρόκετς… ξέσπασε με 62.2% ευστοχία στα σουτ εντός παιδιάς. Αυτό σημαίνει αρκετά, καθώς αν συνεχίσει με τον ίδιο ρυθμό κόντρα στους Νάγκετς, κάνει την ομάδα ακόμη πιο απρόβλεπτη.
https://www.youtube.com/watch?v=AhkOHQnnaS8&ab_channel=LakeShowHighlights
Αφήσαμε για το τέλος τους Τζέιμς και Ντέιβις, καθώς είναι εμφανέστατο το πόσο έχουν αλλάξει προς το καλύτερο τους Λέικερς και το τι ευεργεσίες φέρνει η άψογη συνεργασία τους. Θα αναφέρουμε μόνο ορισμένα στοιχεία, καθώς μιλάμε για τους υποψήφιους MVP και κορυφαίο αμυντικό αντίστοιχα, που έχουν «σπάσει» τα κοντέρ στους πόντους, μιας και ο Ντέιβις είναι πρώτος στην postseason με 27.6 ανά αγώνα, ενώ την ίδια ώρα δημιουργούν τον τρόμο κοντά στο καλάθι με τη συνδρομή και του ΤζαΒέιλ ΜακΓκί, έχοντας τα περισσότερα μπλοκ με 6 ανά παιχνίδι και deflections με 14.5 κατά μέσο όρο.
https://www.youtube.com/watch?v=DlNutfyGs5U&ab_channel=GoldenHoops
Μέσα σε όλα αυτά, προσθέστε και τη δίψα για έναν τίτλο… για χάρη του Κόμπι Μπράιαντ. Εκείνος ήταν ο τελευταίος που έφερε κούπα στο Λος Άντζελες και, μετά το τραγικό δυστύχημα, ίσως είναι η ώρα να τους δει με περηφάνεια από τον ουρανό να τη σηκώνουν για πάρτη του…
Τους Νάγκετς δε θα τους υποτιμάς
Περίμενε κανείς, τη στιγμή που οι Κλίπερς επικρατούσαν στο Game 4 με τους Νάγκετς και έκαναν το 3-1, να έρθει αυτή η ανατροπή; Είναι σίγουρο, ότι οι περισσότεροι λέγαμε πως οι δεύτεροι μπορεί να αποτελούν μια πολύ καλή ομάδα, αλλά είναι το πολύ για να… περνά τους Τζαζ και αυτό θα έπρεπε να της φτάνει. Μας εξέθεσε όλους, όμως, με τον πλέον πανηγυρικό τρόπο και η αποθέωση για την ανατροπή τους και το πώς αυτή ήρθε είναι δικαιολογημένη.
Ο Μάικ Μαλόουν, που βρίσκεται ακλόνητος στον πάγκο αυτής της ομάδας από το 2015 κι έχει «χτίσει» βήμα βήμα αυτό το αξιοθαύμαστο σύνολο, παίρνει δικαιολογημένα όλα τα εύσημα. Το ρίσκο του να μη στηρίξει την προσπάθεια απόκτησης δυναμικής σε έναν από τους παραδοσιακούς σούπερ σταρ, αλλά μέσω της δημιουργίας των επόμενων, κρίνεται και τώρα απόλυτα επιτυχημένη, αφού με τον τρόπο που έχει «φτιαχτεί» αυτό το σύνολο, έχει κάθε δικαίωμα να θεωρεί πως έχει ένα μέλλον γεμάτο διακρίσεις μπροστά του, σε αντίθεση με τους Λέικερς που είναι ομάδα… ολίγων χρήσεων, αν όχι μίας.
Μέσα από τη διαδικασία των draft ή των ανταλλαγών με βάση τα picks, άλλωστε, ήρθαν οι βασικοί πρωταγωνιστές. Πρώτος από όλους είναι ο Νίκολα Γιόκιτς, τον οποίο πολλοί αναφέρουν για τα κιλά του, αλλά… και τι να το κάνεις, όταν τα «κιλά» από μπάσκετ που ξέρει, είναι πολύ περισσότερα; Δεν είναι μόνο το ταλέντο του και οι χιλιάδες τρόποι να βάζει την μπάλα στο καλάθι, αλλά κυρίως η επιρροή του στο παιχνίδι της ομάδας και μέσω της δημιουργίας. Στο Game 7 με τους Κλίπερς, δε, ήταν μια απόλαυση το πώς έκανε τα πάντα εύκολα, με τους αριθμούς του επίσης να μιλούν για αυτόν, αφού είναι πρώτος σε επαφές με την μπάλα με 108.1 κατά μέσο όρο ανά αγώνα, καθώς και πάσες με 80.8 σε κάθε παιχνίδι. Την ίδια ώρα, βέβαια, είναι και μαζί με τους ΛεΜπρόν-Ντέιβις οι μοναδικοί παίκτες των playoffs με double double σε μέσους όρους για πόντους και ριμπάουντ. Καταλαβαίνει κανείς από όλα αυτά, βέβαια, γιατί είναι τόσο καθοριστική η παρουσία του.
https://www.youtube.com/watch?v=bH138GPbJa0&t=1s&ab_channel=NBA
Σπουδαία, βέβαια, είναι η συμβολή του… έτερου αυτού, Τζαμάλ Μάρεϊ. Ο γκαρντ των Νάγκετς προήλθε επίσης από τα draft, έχοντας εξελιχθεί σε μια «μηχανή» αντοχής και διαχείρισης κρίσιμων αποφάσεων. Μαζί με τον Γιόκιτς, άλλωστε, έχει αγωνιστεί 457 λεπτά στα playoffs, περισσότερο από κάθε άλλο ζεύγος. Την ίδια στιγμή, ο Μάρεϊ οδηγεί την postseason σε πόντους (27.1), έχει σημειώσει δύο «50άρες» με τους Τζαζ και είναι πρώτος σε καθοριστικούς (clutch) πόντους με 36 και ασίστ με εννέα συνολικά.
https://www.youtube.com/watch?v=smlXe5uT98w&ab_channel=RiskyProd.
Αρκετοί υπάρχουν δίπλα τους, ως άξιοι συμπαραστάτες, αλλά ας σταθούμε καλύτερα στον αναπληρωματικό του Σέρβου. Ο Μέισον Πλάμλι δεν είναι… φανταχτερός, αλλά είναι ουσιαστικός. Ο Αμερικανός μαζεύει το 14% των διαθέσιμων ριμπάουντ στο παρκέ, όντας δεύτερος στη σχετική λίστα των playoffs, ενώ οι αντίπαλοι σκοράρουν, εξαιτίας της παρουσίας τους, μόνο στο 41.9% των προσπαθειών τους μέσα στη ρακέτα. Αυτό είναι σημαντικό στοιχείο, αφού υπάρχουν στην ουσία δύο παίκτες, για να τα βάλουν με τον Ντέιβις.
https://www.youtube.com/watch?v=eCOPliNWdDU&ab_channel=DenverNuggets
Μαζί τους, βέβαια, βάλτε τον εξαιρετικό στην άμυνα Γκάρι Χάρις με 4.1 deflections ανά 36 λεπτά, όταν ο Ρικ Πιτίνο λέει ως χρειάζονται 35 για όλη την ομάδα στο 40λεπτο, τον Μόντε Μόρις που δύσκολα κάνει λάθος, με μια φοβερή αναλογία ασίστ-λαθών στο 4.63 υπέρ του, τον Τόρεϊ Κρεγκ που είναι πιο ατρόμητος από ποτέ, τον Τζεράμι Γκραντ που κάνει… τα πάντα και συμφέρει, αλλά και τον Μάικλ Πόρτερ Τζούνιορ. Ο τελευταίος αποτελεί μια μεγάλη δικαίωση για τον Μαλόουν, αφού είναι χαρακτηριστικό πως η ομάδα σκοράρει 18.4 πόντους περισσότερους, όταν εκείνος βρίσκεται στο παρκέ, κερδίζοντας με 8.2 πόντους διαφορά τον αντίπαλο, ενώ χάνει με 10.2 πόντους, όταν λείπει.
https://www.youtube.com/watch?v=IS6WQrJkBwY&ab_channel=DenverNuggets
https://www.youtube.com/watch?v=UZbahgafauo&ab_channel=NBAonESPN
Το σπουδαιότερο για τους Νάγκετς, όμως, είναι πως έχουν δημιουργήσει ένα σύνολο που δεν τα παρατά. Κι εδώ θα αντιπαραβάλουμε δύο πολύ ενδιαφέροντα στατιστικά στοιχεία. Οι Λέικερς, για παράδειγμα, είναι η καλύτερη ομάδα πρώτης περιόδου, δημιουργώντας διαφορά 18.3 πόντων από τον αντίπαλο. Οι Νάγκετς, όμως, απέδειξαν πως με κάτι τέτοια… δε μασάνε, αφού μπορεί στα πρώτα τρία δωδεκάλεπτα να χάνουν με 8.3 πόντους ανά 100 κατοχές, αλλά στο τελευταίο επικρατούν με 16.3 πόντους, αποτελώντας και μια ομάδα εντελώς διαφορετική από τους «Λιμνανθρώπους», αφού προτιμούν το σετ παιχνίδι, με το 20% των σουτ να γίνονται στα τελευταία 6 δευτερόλεπτα της επίθεσης.
Βίοι αντίθετοι, μία η πρόκριση
Μέσα από αυτή την ανάλυση, λοιπόν, διαπιστώνεται πως οι δύο ομάδες εκπροσωπούν ισάριθμους διαφορετικούς κόσμους. Το ζήτημα, όμως, είναι το ποιος θα επικρατήσει, με το φαβορί, όπως είπαμε πριν, να υπάρχει και να είναι ξεκάθαρο.
Ένα αξίωμα του ευρωπαϊκού μπάσκετ αναφέρει, ότι αυτός που θέλει να πάει πιο αργά το παιχνίδι, σε τέτοια κρίσιμα ματς, είναι κι εκείνος που αποκτά τον πρώτο λόγο, τουλάχιστον για τον καθορισμό του ρυθμού. Αν οι Νάγκετς κάνουν κάτι τέτοιο, τότε μπορούν να αυξήσουν τις πιθανότητες πρόκρισης.
Οι Λέικερς, βέβαια, όταν έχουν ΛεΜπρόν και Ντέιβις στην ίδια ομάδα, δικαιούνται να λένε πως εκείνοι έχουν το προβάδισμα. Δίκιο έχουν, αλλά κρατάμε σοβαρή επιφύλαξη. Τους Νάγκετς δε θα τους υποτιμάς ποτέ…
https://www.youtube.com/watch?v=pMFZWEc5PTA&ab_channel=ESPN
