Τα τελευταία χρόνια η Κίνα έχει εξελιχθεί σε ιδιαίτερα δημοφιλή προορισμό πρωτοκλασάτων καλαθοσφαιριστών από τις προηγμένες Ευρώπη και ΗΠΑ. Ιδιαιτέρως φέτος το καλοκαίρι η μετακίνηση παικτών από το ΝΒΑ, αλλά κυρίως την Ευρωλίγκα προς την CBA είναι αθρόα και περιλαμβάνει ονόματα υπεράνω πάσης υποψίας. Ο Γιάννης Μπουρούσης είναι ένας από αυτούς. Ποιος θα το φανταζόταν μέχρι πριν από λίγο καιρό ότι θα έπαιρνε την απόφαση να ξενιτευτεί στην άλλη άκρη του κόσμου;
Παρ' όλα αυτά, ο Μπουρούσης δεν είναι ο πρώτος Έλληνας ο οποίος θα παίξει μπάσκετ στην Κίνα. Το δρόμο του μεταξιού ακολούθησε πρώτος από τους Έλληνες παίκτες (διότι ως προπονητές έχουν πάει ο Μιχάλης Κυρίτσης, ο Παναγιώτης Γιαννάκης και οι Γιάννης Χριστόπουλος, Χάρης Μαρκόπουλος, που βρίσκονται ακόμα εκεί) ο Λουκάς Μαυροκεφαλίδης, ο οποίος έφτασε τον περασμένο Δεκέμβριο ως το Κινγκτάο, στο ανατολικό άκρο της Κίνας, απέναντι από την κορεατική χερσόνησο, για να αγωνιστεί στους τοπικούς Αετούς (Eagles). Συνεπώς δικαιούται δια να ομιλεί και κυρίως για να μας περιγράψει από πρώτο χέρι τι συναντά κανείς όταν πηγαίνει να παίξει μπάσκετ σε αυτή τη γεμάτη ιστορία, αλλά και μυστήριο αχανή χώρα. Το basketa.gr ξεκίνησε την κουβέντα με τον Μαυροκεφαλίδη με την προφανή ερώτηση, η οποία όμως ζητούσε απάντηση από έναν καθ' ύλην αρμόδιο: γιατί πάει ένας μπασκετμπολίστας από μια μπασκετικά ανεπτυγμένη χώρα να παίξει στην Κίνα;
"Για τα λεφτά, τι άλλο; Το οικονομικό είναι αυτό που σε κάνει να πάρεις μια τέτοια απόφαση. Τα χρήματα εκεί είναι πάρα πολλά. Τόσο πολλά, που ακόμα και μεγάλα ονόματα από το ΝΒΑ πάνε εκεί για να τα πάρουν. Μου κάνει, όμως, εντύπωση που τελευταία πάνε και πολλοί Ευρωπαίοι εκεί. Όχι για κανέναν άλλο λόγο, αλλά επειδή στις ομάδες κουμάντο κάνουν ουσιαστικά οι assistant coaches, οι περισσότεροι από τους οποίους προέρχονται από το ΝΒΑ. Και παίρνουν παίκτες που έχουν περάσει από το ΝΒΑ και τους ξέρουν. Φαίνεται πάντως ότι έχουν επεκτείνει το σκάουτινγκ και στην Ευρώπη".
-Δεν παίζει ρόλο και το ότι οι αγώνες εκεί είναι πολύ λιγότεροι, άρα βγάζεις περισσότερα με πολύ μικρότερη καταπόνηση;
"Εντάξει, δεν είναι τόσο μικρή η διάρκεια της σεζόν, όπως ακούγεται συχνά. Αν μάλιστα η ομάδα σου προκριθεί στα πλέι οφ και συνεχίσει, τότε δεν προλαβαίνεις να γυρίσεις πάλι πίσω στην Ευρώπη και να ξαναπαίξεις προς το τέλος της περιόδου, όπως λένε. Πάντως η αλήθεια είναι πως παίζεις λιγότερα παιχνίδια. Κι αυτό, σε συνδυασμό με τα καλά λεφτά, κάνει το πακέτο ελκυστικό".
-Κι εσύ γι' αυτό πήγες εκεί τον περασμένο Δεκέμβριο;
"Εγώ εκείνη την περίοδο προερχόμουν από τραυματισμό, περίμενα να γεννηθεί και η κόρη μου και δεν είχα ομάδα. Είχα αρκετό καιρό να παίξω μπάσκετ, οπότε με βόλεψε αυτή η πρόταση. Χρειαζόμουν να βρω ξανά ρυθμό και σε ένα πρωτάθλημα όπως αυτό της Κίνας μπορούσα να βρω πιο καλά τα πατήματά μου. Έπαιξε κι αυτό το ρόλο του, εκτός φυσικά από το οικονομικό".
-Πώς είναι το επίπεδο εκεί;
"Από την όγδοη θέση και κάτω, πολύ μέτριο. Αλλά οι ομάδες που φτάνουν στα πλέι οφ είναι καλές. Και οι τέσσερις πρώτες ομάδες είναι πολύ καλές. Αυτές εκτός από καλούς Αμερικανούς, έχουν και πολύ καλούς Κινέζους παίκτες, οπότε είναι πραγματικά δυνατές. Θα μπορούσαν να σταθούν αξιοπρεπώς ακόμα και στην Ευρωλίγκα"!
-Είναι τελικά καλοί οι Κινέζοι παίκτες;
"Κοίταξε, το πρόβλημά τους είναι ότι δεν έχουν καλό σχολείο μπάσκετ. Όμως έχουν εμπιστευτεί πολλούς Αμερικανούς προπονητές κι αυτοί τους έχουν βοηθήσει να ανέβουν επίπεδο. Είναι και ο ανταγωνισμός τους με πολύ καλούς Αμερικανούς παίκτες, που επίσης τους βοηθά πολύ. Ναι, υπάρχουν καλοί Κινέζοι παίκτες".
-Και πώς δεν έχουμε δει κανέναν από αυτούς να έρχεται ποτέ στην Ευρώπη;
"Γιατί να αφήσουν τη χώρα τους; Ξέρεις τι συμβόλαια παίρνουν εκεί; Πάνω από μισό εκατομμύριο δολάρια, οι περισσότεροι φτάνουν και ξεπερνούν το ένα εκατομμύριο! Πού αλλού θα βρουν αυτά τα λεφτά; Ο Γι Γιανλιάν, που είναι πολύ γνωστός παίκτης κι έχει κάνει καριέρα στο ΝΒΑ, είχε πρόταση πριν από λίγα χρόνια από την Μπαρτσελόνα. Του έδινε 2 εκ. δολάρια. Ναι, αλλά η ομάδα του στην Κίνα (σ.σ. η Γκουανγκντόνγκ του Γιόνας Καζλάουσκας) τού δίνει 4 εκ. δολάρια! Γιατί να φύγει";
-Πώς είναι η ζωή στην Κίνα;
"Δεν είναι εύκολη. Είναι άλλος κόσμος εκεί, τελείως διαφορετικός σε σχέση με όσα έχουμε συνηθίσει εμείς εδώ. Δεν είναι εύκολο να προσαρμοστείς".
-Οι Κινέζοι, όμως, φαίνεται ότι αγαπούν το άθλημα. Υπάρχουν, λένε, 300 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλη τη χώρα που παίζουν οργανωμένα μπάσκετ! Αυτό είναι ασύλληπτο νούμερο...
"Το μπάσκετ είναι πράγματι το νούμερο 1 άθλημα στην Κίνα. Βρίσκεται πιο ψηλά κι από το ποδόσφαιρο, αν και η κόντρα που έχουν μεταξύ τους τα δύο αθλήματα είναι μεγάλη. Τα γήπεδά τους είναι πολύ μεγάλα, με χωρητικότητα 20 και 25 χιλιάδες θέσεις, και πολύ ωραία. Δεν γεμίζουν πάντα, αλλά έρχεται συνήθως πολύς κόσμος. Θυμάμαι μια φορά παίζαμε με την Γκουανγκντόνγκ, όπου έπαιζε και ο Κάρλος Μπούζερ. Και σε ένα γήπεδο 20.000 θέσεων είχαν μαζευτεί πάνω από 15.000. Σκέφτηκα, "τι ήρθαν να κάνουν όλοι αυτοί, να δουν εμένα" (γέλια); Εντάξει, τον Μπούζερ ήθελαν να δουν, γιατί έχουν τρέλα με το ΝΒΑ. Αλλά ήταν ωραία. Και παρακολουθούν πολύ μπάσκετ από την τηλεόραση επίσης".
-Από οργάνωση πώς πάνε;
"Προσπαθούν. Από τότε που μπήκε το ΝΒΑ και τους βοηθά, το χρησιμοποιούν ως μοντέλο και θέλουν να το φτάσουν, αλλά είναι ακόμα μακριά. Κάποιες ομάδες είναι καλύτερες από άλλες σε αυτό το κομμάτι, όμως θέλουν όλες δουλειά. Έχουν όμως πολλά λεφτά και μπορούν να φτάσουν κάποια στιγμή σε πραγματικά πολύ ψηλό επίπεδο".
-Εσύ θα ξαναπήγαινες να παίξεις στην Κίνα;
"Κοίταξε, είναι πολλά πράγματα που πρέπει να σκεφτείς. Εκεί είναι άλλος κόσμος, όπως σου είπα, η ζωή είναι δύσκολη. Αλλά από την άλλη τα λεφτά είναι πολλά. Εγώ βάζω πάνω απ' όλα την οικογένειά μου, ό,τι είναι καλύτερο γι' αυτήν. Τον Δεκέμβριο, παρόλο που δεν είχα ομάδα τότε και η πρόταση που μου είχαν κάνει ήταν πολύ καλή, το σκέφτηκα πάρα πολύ. Να φανταστείς άρχισα το ταξίδι για την Κίνα, έφτασα στην Κωνσταντινούπολη για να πάρω την ανταπόκριση κι ακόμα και τότε μου πέρασε από το μυαλό να πάρω τελικά το αεροπλάνο για την Αθήνα κι όχι για το Πεκίνο. Είχε μόλις γεννηθεί η κόρη μου, τα σκέφτεσαι όλα αυτά, δεν γίνεται αλλιώς. Βέβαια, τόσο καλές οικονομικά προτάσεις δεν μπορείς να τις απορρίψεις εύκολα..."
