Μαυροβούνιο: «Ζαλίζει» μόνο η λάμψη του Βούτσεβιτς (pics+vids)

Το Μαυροβούνιο αντιμετωπίζει η Εθνική Ελλάδας στην πρεμιέρα της στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Κίνας (1/9, 15.00) και το Basketa.gr παρουσιάζει την παρέα του Νίκολα Βούτσεβιτς.

Πρωτάρηδες, μ’ ένα μόνο μεγάλο αστέρι στη σύνθεσή τους, χωρίς εμπειρία από μεγάλες διοργανώσεις, αλλά με άγνοια κινδύνου που αυτόματα τους καθιστά επικίνδυνους καθώς από τη συμμετοχή τους δεν έχουν τίποτα να χάσουν, αλλά μόνο να κερδίσουν.

Στην πρεμιέρα θα βρουν μπροστά τους την «επίσημη αγαπημένη» η οποία είναι το μεγάλο φαβορί της αναμέτρησης και όχι άδικα.

Ποια είναι όμως η Εθνική Μαυροβουνίου;

Πρώτα απ’ όλα μπορείτε να ρίξετε μία ματιά στο ρόστερ της:

Τρεις από τους παίκτες φορούν τη φανέλα της Μόρναρ Μπαρ η οποία είναι ομάδα της χώρας, αλλά όχι η κορυφαία, καθώς αυτόν τον τίτλο τον φέρει η Μπουντούτσνοστ από την οποία προέρχεται ο Σουάντ Σέχοβιτς κι αγωνιζόταν μέχρι πρόσφατα και ο Νίκολα Ιβάνοβιτς. Ο τελευταίος πέρασε από την ΑΕΚ την αγωνιστική περίοδο 2016-17, χωρίς να κατορθώσει να προσαρμοστεί στις απαιτήσεις της Ένωσης.

Στη Μόρναρ παίζει επίσης ο νατουραλιζέ των Μαυροβούνιων Ντέρεκ Νίνταμ, ο Σεάντ Σέχοβιτς και ο Μίλκο Μπιέλιτσα. Πρόκειται για έναν 35χρονο φόργουορντ ύψους 2,07μ. ο οποίος στη 18χρονη καριέρα του έχει αλλάξει δέκα ομάδες εκ των οποίων η μία ήταν η Μπασκόνια (2011-13) και η άλλη η Αναντολού Εφές (2013-15). Η καριέρα του όπως είναι φυσικό βρίσκεται σε πτωτική πορεία όμως αν δεν προσεχθεί μπορεί να προκαλέσει ζημιά με το περιφερειακό του σουτ.

Ένας άλλος παίκτης ο οποίος ξεχωρίζει είναι ο Μάρκο Τοντόροβιτς. Το όνομα του τελευταίου ενδεχομένως να σας θυμίζει κάτι. Ο 27χρονος σέντερ θεωρήθηκε μεγάλο ταλέντο στις αρχές της δεκαετίας και είχε επιλεγεί μάλιστα στο ντραφτ του 2013 από τους Πόρτλαντ Τρέιλ Μπλέιζερς στο δεύτερο γύρο και στον αριθμό 45. Πέρασε κάποια χρόνια στην Μπαρτσελόνα, αλλά δεν έκανε ποτέ το βήμα παραπάνω στην καριέρα του, ούτε στην ευκαιρία που του έδωσε η Χίμκι του Γιώργου Μπαρτζώκα. Η διοργάνωση αυτή θα αποτελέσει την... πρόβα τζενεράλε του επί κινεζικού εδάφους, καθώς πριν 15 ημέρες (17/8) ανακοινώθηκε η απόκτησή του από την Τιαντζίν Γκολντ Λάιονς.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον όμως έχει και η περίπτωση του Ντίνο Ράντονσιτς. Ο 20χρονος αγωνίζεται και στις δύο θέσεις των φόργουορντ και πριν τέσσερα χρόνια τον είχε ανακαλύψει και παράλληλα αποκτήσει η Ρεάλ Μαδρίτης. Ευκαιρίες πολλές δεν πήρε, όμως η Μούρθια στην οποία έπαιξε πέρσι ως δανεικός έμεινε ικανοποιημένη και τον απέκτησε στις 25/7 με διετές συμβόλαιο ως ελεύθερο από τη «Βασίλισσα».

Τέλος, ο Μπόγαν Ντούμπλιεβιτς αποτελεί το δεύτερο μεγαλύτερο όνομα του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος της βαλκανικής χώρας. Στα 28 του έχει τραβήξει πολλές φορές τα βλέμματα πάνω του και είναι ο μοναδικός με εμπειρίες από την κατάκτηση τίτλων σε υψηλό επίπεδο. Με τη φανέλα της αγαπημένης του Βαλένθια στην οποία αγωνίζεται από τα 21 του χρόνια (2012) έχει κατακτήσει δύο Eurocup (2014, 2019),  ένα πρωτάθλημα Ισπανίας (2017) στο οποίο αναδείχτηκε και πολυτιμότερος των τελικών, αλλά κι ένα ισπανικό Σούπερ Καπ επίσης το 2017. Ουκ ολίγες ομάδες του έχουν προτείνει πολλά χρήματα για να τον αποκτήσουν, αλλά πάντοτε παραμένει πιστός στις «νυχτερίδες» δηλώνοντας ότι εκτιμά πως οι άνθρωποι του συλλόγου τον ανακάλυψαν και τον βοήθησαν να κάνει καριέρα. Το 2013 είχε επιλεγεί από τους Μινεσότα Τίμπεργουλφς στο νούμερο 59 του ντραφτ (κάτω από τον Τοντόροβιτς), αλλά τα στοιχεία του δεν ταιριάζουν στο ΝΒΑ. Είναι λιγότερο αθλητικός, πολύ έξυπνος και καλός σουτέρ από μακριά.

Μία κατηγορία μόνος του

Κι αφού μάθατε για τους υπόλοιπους σημαντικούς παίκτες των Μαυροβούνιων ήρθε η ώρα να διαβάσετε και για τον έναν πραγματικό αστέρα αυτής της εθνικής ομάδας. Ο λόγος για τον Νίκολα Βούτσεβιτς. Οδεύοντας προς τα 29 του χρόνια η σχέση του με την πατρίδα του επί της ουσίας αφορούσε απλά την καταγωγή του μέχρι την εφηβεία. Κι αυτό διότι ο πατέρας του ήταν ο γνωστός μπασκετμπολίστας της εποχής, Μπόρισλαβ Βούτσεβιτς. Ο μικρός Νίκολα είδε το πρώτο φως στην πόλη Μορζ της Ελβετίας, ενώ στη συνέχεια έζησε για αρκετά χρόνια στο Βέλγιο όπου αγωνιζόταν ο πατέρας του. Μάλιστα ο Μπόρισλαβ Βούτσεβιτς δεν ήταν τυχαίος μπασκετμπολίστας και είναι χαρακτηριστικό ότι ήταν μέλος της Μπόσνα Σεράγεβο που κατέκτησε το Κύπελλο Πρωταθλητρίων το 1979 νικώντας στον τελικό τη σπουδαία Βαρέζε με 96-93. Αυτή όμως είναι μία άλλη ιστορία.

Γυρνώντας πίσω στο Νίκολα, τα γονίδια ήταν κι από τις δύο πλευρές καθώς και η μητέρα του Λιλιάνα ήταν φόργουορντ της Εθνικής Γυναικών της Γιουγκοσλαβίας. Τίποτα δεν είναι τυχαίο.

Όταν επέστρεψε ως έφηβος στο Μαυροβούνιο, η χώρα ετοιμαζόταν να ανεξαρτητοποιηθεί και να γίνει ο διαχωρισμός που τελικά ολοκληρώθηκε το 2007 όταν ο ίδιος έπαιρνε το βραβείο του καλύτερου νέου παίκτη. Το ταλέντο του Βούτσεβιτς δεν... χωρούσε στα στενά σύνορα των Βαλκανίων. Γι’ αυτόν τον λόγο πρώτα μετακόμισε στο Λύκειο Στόουνριτζ  δέχτηκε την υποτροφία του διάσημου κολεγίου USC της Νότιας Καλιφόρνια κι έπαιξε από το 2008 μέχρι το 2011 στους Τρόγιανς και στο πρόγραμμα του οποίου υπεύθυνος ήταν αρχικά ο Τιμ Φλόιντ κι εν συνεχεία ο Κέβιν Ο’ Νιλ.

Μετά τον τρίτο χρόνο του στο κολέγιο αποφάσισε να αφήσει την τελευταία σεζόν και να δοκιμάσει την τύχη του στο ντραφτ, κάτι που αν έκανε το καλοκαίρι του 2012 ενδεχομένως και να έφτανε ψηλότερα. Αν κι αρχικά προοριζόταν για την τρίτη δεκάδα, τελικά επιλέχτηκε από τους Φιλαδέλφεια 76ερς στο νούμερο 16.

Επιστροφή στην πατρίδα για λίγο και μετακόμιση στη Φλόριντα

Η πρώτη του χρονιά ξεκίνησε με lockout στο ΝΒΑ και γι’ αυτό αγωνίστηκε τους πρώτους μήνες της σεζόν με τη φανέλα της Μπουντούτσνοστ. Τελικά τον Δεκέμβριο υπέγραψε συμβόλαιο με τους Σίξερς, αλλά έμεινε εκεί μόνο για μία χρονιά.

Σε μία ανταλλαγή που έγινε το καλοκαίρι του 2012 και συμμετείχαν τέσσερις ομάδες και ανάμεσά στους παίκτες οι Ντουάιτ Χάουαρντ, Άντριου Μπάινουμ, Αντρέ Ιγκουοντάλα και Άαρον Αφλάλο βρέθηκε στους Ορλάντο Μάτζικ οι οποίοι πίστεψαν σε αυτόν κι αυτός ξεκίνησε να τους... αποζημιώνει πολύ σύντομα.

https://www.youtube.com/watch?v=Px2VaoxUBmw

Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς του 2013 σε μία εκτός έδρας ήττα στην παράταση από τους Μαϊάμι Χιτ έγραψε ιστορία μαζεύοντας 29 ριμπάουντ και πραγματοποιώντας ρεκόρ στην ιστορία του οργανισμού. Στις 10/4 του 2013 απέδειξε ότι όσα κάνει δεν είναι τυχαία τελειώνοντας τον αγώνα με τους Μιλγουόκι Μπακς «γράφοντας» 30 πόντους και 20 ριμπάουντ.

Όλα αυτά τα χρόνια στους Μάτζικ έχει κυρίως καλές στιγμές και δεν ήταν λίγες οι φορές που οι άνθρωποι της ομάδας πίστεψαν ότι θα αναζητήσει αλλού την τύχη του. Το φετινό καλοκαίρι προερχόμενος από την καλύτερη σεζόν της καριέρας του κι αφού επιλέχτηκε για πρώτη φορά ως All Star αποφάσισε να εξετάσει την ελεύθερη αγορά. Οι Μπόστον Σέλτικς επιθυμούσαν διακαώς την απόκτησή του, όμως εκείνος αποδέχτηκε τελικά την πρόταση του Ορλάντο επεκτείνοντας τη συνεργασία του μέχρι το 2023. Βέβαια γι’ αυτές τις τέσσερις σεζόν θα γίνει πλουσιότερος κατά 100 εκατομμύρια δολάρια. Όχι κι άσχημα.

https://www.youtube.com/watch?v=a837S9t7tJA

Η προσωπική του ζωή

Όσον αφορά την προσωπική του ζωή, έχει έναν γιο τον Φιλίπ ο οποίος γεννήθηκε στις 17/12/2018 και είναι ο καρπός του έρωτά του με τη Νικολέτα Πάβλοβιτς. Ναι, είναι η αδερφή του άλλοτε ΝΒΑερ και πρώην παίκτη του Παναθηναϊκού Σάσα Πάβλοβιτς ο οποίος μάλιστα έκανε το... προξενιό.

Αν και Μαυροβούνιος –υπήρξε μεγάλη κόντρα πέρσι μεταξύ της Μπουντούτσνοστ και των Σέρβων- έχει δηλώσει δημόσια ότι είναι οπαδός του Ερυθρού Αστέρα σε μπάσκετ αλλά και ποδόσφαιρο. Το 2015 με τη σύζυγό του πάντως παρακολούθησαν αγώνα της Παρτιζάν από κοντά ούτως ώστε να στηρίξει τον κουνιάδο του.

Το μυαλό του πάγκου

Τα σημαντικά «χαρτιά» της Εθνικής Μαυροβουνίου δεν είναι μόνο μέσα στις τέσσερις γραμμές του παρκέ. Ο Ζβέζνταν Μίτροβιτς έχει αναλάβει την τεχνική ηγεσία για -δεύτερη φορά καθώς είχε καθίσει και παλαιότερα μέχρι το Ευρωμπάσκετ εκείνης της χρονιάς- από τις 6/10/2017 με σκοπό να την οδηγήσει για πρώτη φορά στην ιστορία της στην τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου. Από τη στιγμή που τα κατάφερε κρίνεται ήδη επιτυχημένος. Και όχι άδικα. Θεωρείται ένας από τους προπονητές που δεν έχουν εργαστεί σε κορυφαίο επίπεδο, αλλά τα καταφέρνουν πολύ καλά, μία «σκάλα» παρακάτω.

Ο 49χρονος τεχνικός το 2001 εργάστηκε για μία χρονιά στην Μπουντούτσνοστ αλλά την... Ιθάκη του τη βρήκε αλλού και μάλιστα σε μία χώρα που δεν φημίζεται ιδιαίτερα για το μπάσκετ της. Στην Ουκρανία δούλεψε για δώδεκα διαδοχικά χρόνια (2002-2014). Έμεινε στη Χιμίκ για μία πενταετία (2002-07), ενώ πέρασε κι από τις Κρίβμπας, Μπουντιβέλνικ και Αζόβμας. Επί ουκρανικού εδάφους κατέκτησε το βραβείο του κόουτς της χρονιάς το 2009, όταν στέφθηκε και πρωταθλητής με την Κρίβμπας, ενώ σήκωσε και το Κύπελλο του 2012 με την Μπουντιβέλνικ.

Τον Μάρτιο του 2015 ανέλαβε τη Μονακό η οποία ήταν στη δεύτερη κατηγορία του γαλλικού πρωταθλήματος. Στο τέλος της σεζόν την είχε προβιβάσει. Μέχρι το 2018 όταν κι αποχώρησε πρόλαβε να πανηγυρίσει τρία Λιγκ Καπ και να αναδειχτεί καλύτερος προπονητής της Λίγκας τις σεζόν 2017-18. Εξίσου σημαντική στιγμή όμως ήταν και η πορεία με την ομάδα του Πριγκιπάτου μέχρι τον τελικό του Basketball Champions League στο Final 4 της Αθήνας, αλλά εκεί η ομάδα του ηττήθηκε από την ΑΕΚ.

Το περσινό καλοκαίρι δεν μπορούσε να αρνηθεί την πρόταση της Βιλερμπάν. Όταν σου εμπιστεύεται να «τρέξεις» το πρότζεκτ της, μία ομάδα όπως αυτή που εδρεύει στην πόλη της Λιόν και στην οποία αυτός που αποφασίζει τυχαίνει να είναι ο Τόνι Πάρκερ, δεν μπορείς να αρνηθείς. Και ο Μαυροβούνιος δεν αρνήθηκε.

Μάλιστα η δουλειά απέδωσε καρπούς αμέσως και το πρωτάθλημα του 2019 βάφτηκε πράσινο.

Πλέον του χρόνου θα καθοδηγήσει το κλαμπ στα... μονοπάτια της Ευρωλίγκας. Πριν από αυτό όμως θέλει να βοηθήσει την Εθνική Μαυροβουνίου να κάνει μία αξιοσημείωτη πορεία στην παρθενική συμμετοχή της σε Παγκόσμιο Κύπελλο.

https://www.youtube.com/watch?v=Gr9VPlxD678

Το συμπέρασμα

Αν κάποιος υποστηρίξει ότι αυτός ο αντίπαλος τρομάζει την Εθνική μας, τότε θα είναι εκτός πραγματικότητας. Ωστόσο δεν χρειάζεται να φτάνει και στο άλλο άκρο. Αν το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα εμφανιστεί όπως πρέπει θα μπει με θετικό τρόπο στη διοργάνωση. Σε αντίθετη περίπτωση μπορεί να υπάρξουν... περιπέτειες.

Και πρόπερσι πάντως οι Μαυροβούνιοι είχαν παρόμοιο ρόστερ και ίδιο προπονητή, αλλά αποδείχτηκε ότι είχαν... ταβάνι. Άλλωστε το μπάσκετ του ενός παίκτη –όποιος κι αν είναι αυτός- έχει περάσει ανεπιστρεπτί εδώ και πολλά-πολλά χρόνια.

https://www.youtube.com/watch?v=1P6O0r4Cbeo