Ο Παναθηναϊκός δεν ξεχνά τον Παύλο Γιαννακόπουλο, ο οποίος έφυγε από τη ζωή πριν από ένα χρόνο. Η πράσινη ΚΑΕ θυμήθηκε στιγμές από τα χρόνια του στο τριφύλλι, κάποια από τα πολλά που έκανε, ενώ προανήγγειλε και την έκδοση λευκώματος, αλλά και τη δημιουργία ενός ντοκιμαντέρ για τη ζωή του.
Δείτε το σχετικό Δελτίο Τύπου:
"10 Ιουνίου 2018… Ένας χρόνος ακριβώς πριν. Μια ημερομηνία που θα μείνει για πάντα χαραγμένη στο μυαλό και την καρδιά των απανταχού φίλων του Συλλόγου αλλά και γενικότερα του Ελληνικού Αθλητισμού καθώς ο Παύλος Γιαννακόπουλος κίνησε για τον Παράδεισο. Σήμερα θυμόμαστε όλοι αυτή την ημέρα και αισθανόμαστε πως ήταν «χθες», πως ο «κύριος Παύλος», όπως τον προσφωνούσε ο απλός φίλαθλος, δεν έφυγε ποτέ και είναι πάντα αναμεσά μας. Άλλωστε, είναι τόσες οι αναμνήσεις, τόσες οι στιγμές χαράς και δόξας που μοιάζει ακατόρθωτο να τις απαριθμήσεις. Τόσες επιτυχίες από έναν άνθρωπο που μπήκε στη «ζωή» του μπάσκετ το 1987 και την άλλαξε καθιστώντας τον Παναθηναϊκό ως την κορυφαία ομάδα στην ιστορία της Ευρωλίγκας και φέρνοντας στη χώρα αθλητές παγκόσμιου βεληνεκούς αλλάζοντας άρδην το αθλητικό της στάτους. Η Ελλάδα έγινε ξαφνικά το κέντρο της καλαθοσφαίρισης και στη Γη της παρέλασαν ονόματα που δεν μπορούσε ποτέ κανείς να φανταστεί πως θα τα θαυμάσει από κοντά.
Το 1987 ήταν μια πηγή έμπνευσης για όλους τους Έλληνες καθώς η κατάκτηση του Ευρωμπάσκετ έβαζε το «μικρόβιο» του αθλήματος σε όλα τα σπίτια. Τότε, ο Παύλος Γιαννακόπουλος αποφάσισε να ηγηθεί του τμήματος μπάσκετ του Παναθηναϊκού. Κάπου εκεί, λοιπόν, άρχισε ν’ αλλάζει η ιστορία. Ήδη, σκεφτόταν πως θα καταφέρει να κάνει τον Παναθηναϊκό τον μεγάλο πρωταγωνιστή έχοντας μπροστά του μια αντικειμενικά δύσκολη συνθήκη ν’ αντιμετωπίσει. Ο Έντγκαρντ Τζόουνς ήταν το πρώτο μεγάλο όνομα, η πρώτη προειδοποίηση πως το «τριφύλλι» βρυχάται. Ο Παύλος, άλλωστε, πέραν της παθολογικής του αγάπης για τον Σύλλογο είχε κάποια πολύ σημαντικά χαρακτηριστικά. Πείσμα, επιμονή, όραμα και διορατικότητα.
Κόντρα σε όλους και σε όλα
Τα πρώτα χρόνια η ομάδα μπάσκετ πάλευε στα ιστορικά …χώματα του Τάφου του Ινδού, ο οποίος μετονομάστηκε στις 23 Σεπτεμβρίου του 2015 σε κλειστό «Παύλος Γιαννακόπουλος» σε μια αξέχαστη στιγμή αναγνώρισης στην προσφορά του. Από εκεί κατάλαβε πως θα πρέπει να βρει μια μεγαλύτερη στέγη για να παρελάσουν τα φανταχτερά ονόματα τεράστιων αθλητών και έτσι μετακόμισε αρχικά στη Γλυφάδα και εν συνεχεία στο ΟΑΚΑ που μέχρι σήμερα αποτελεί τη «Μέκκα» του Ευρωπαϊκού μπάσκετ.
Τα πρώτα χρόνια δεν ήταν εύκολα με τον Παύλο Γιαννακόπουλο να δαπανά τεράστια ποσά για να φέρει παίκτες όπως οι: Αντόνιο Ντέιβις, Άριαν Κόμαζετς, Στόγιαν Βράνκοβιτς, Τιτ Σοκ, Σάσα Βολκόφ και παράλληλα να ντύσει στα πράσινα τους πιο ταλαντούχους Έλληνες όπως οι Φραγκίσκος Αλβέρτης, Νίκος Οικονόμου, Χρήστος Μυριούνης. Ήταν ο Άρης, ο ΠΑΟΚ, ο Ολυμπιακός επί ημερών Γιάννη Ιωαννίδη που για πολλούς λόγους στερούσαν τη χαρά της επιτυχίας από τον Παύλο και την οικογένεια του. Κάπου τότε ήρθε και το πρώτο μεγάλο ταρακούνημα με τον Παύλο Γιαννακόπουλο να πραγματοποιεί τη μεγαλύτερη μεταγραφή όλων των εποχών (εν Ελλάδι) με την απόκτηση του Νίκου Γκάλη! Λίγους μήνες μετά ήρθε επιτέλους ο πρώτος τίτλος που αφορούσε το Κύπελλο του 1993 ενώ τα πρώτα… σήματα αυτού που θ’ ακολουθούσε στην Ευρώπη ήρθαν με τη συμμετοχή της ομάδας στα final 4 του 1994 και 1995 σε Τελ Αβίβ και Σαραγόσα αντίστοιχα.
Ο «σεισμός» για τον Ντομινίκ Γουίλκινς και η λύτρωση
Το καλοκαίρι του 1995 θα μείνει για πάντα στην ιστορία καθώς θα πραγματοποιηθεί η μεγαλύτερη μεταγραφή μέχρι και σήμερα στη γηραιά ήπειρο. Η τρέλα, το πάθος και το πείσμα του Παύλου Γιαννακόπουλου θα φέρει στην Ελλάδα τον τεράστιο Ντομινίκ Γουίλκινς! Ένα από τα πιο βαριά ονόματα του ΝΒΑ θα ερχότανε στη χώρα για να φορέσει τη φανέλα με το «τριφύλλι» στο στήθος. Το Ανατολικό Αεροδρόμιο θα βούλιαζε από χαρά και το ΟΑΚΑ στην πρώτη προπόνηση του Ντομινίκ θα έχει στις εξέδρες του 12.000 λαού! Το ποτάμι της δόξας φούσκωνε και λίγους μήνες αργότερα το πρώτο Ευρωπαϊκό θα ερχότανε στην Ελλάδα! Το Παρίσι είχε μετατραπεί στην αψίδα του θριάμβου και ο Παναθηναϊκός ήταν Πρωταθλητής Ευρώπης με τον Στόγιαν Βράνκοβιτς να σταματά τον Μοντέρο και να στέλνει τα εκατομμύρια των φίλων του Συλλόγου στα ουράνια.
Στον θρόνο του Πρωταθλητή μετά από 14 χρόνια
Δύο χρόνια αργότερα και συγκεκριμένα το 1998 ο Παναθηναϊκός θα πετύχαινε ακόμη έναν τεράστιο στόχο, ένα όνειρο πολλών ετών. Μετά από 14 χρόνια η ομάδα θα επέστρεφε στην κορυφή της Ελλάδας κατακτώντας το Πρωτάθλημα απέναντι στον ΠΑΟΚ. Τότε ο Παύλος Γιαννακόπουλος είχε δηλώσει χαρακτηριστικά: «Είναι η ακριβή τρέλα μου. Γιατί για μένα είναι χόμπι και όχι οικονομική επιχείρηση. Όποιος πει ότι από τα αθλήματα αυτά βγάζεις χρήματα, θα πει ψέματα. Είμαι 27 χρόνια στον Παναθηναϊκό και δυστυχώς δεν υπήρξε μια χρονιά που να είχα οικονομικό κέρδος. Εγώ έχω πελάτες 10 εκατομμύρια Έλληνες, δεν μπορώ να χρησιμοποιώ το άθλημα αυτό σαν μοχλό πίεσης. Δεν ξέρω αν κάποιος άλλος το κάνει, εγώ τουλάχιστον αυτό το απορρίπτω αναφανδόν. Δεν είχα, ούτε έκανα σκέψη ποτέ μου να χρησιμοποιήσω το άθλημα για οτιδήποτε άλλο. Με τη βοήθεια του Θεού, δεν χρειάστηκε να το κάνω».
Παρέλαση αστέρων
Αυτά τα λόγια ήρθαν απλά για να πιστοποιήσουν όλα αυτά που είχε χαρίσει ο Παύλος στον Σύλλογο και τα εκατομμύρια των φίλων του που τον λάτρεψαν σαν πατέρα τους. Το όνομα του Παναθηναϊκού το άκουγες σε όλες τις γωνιές της Γης. Στον πάγκο κάθισαν προπονητές όπως οι: Ντουρξάιρ, Κυρίτσης, Ιορδανίδης, Πολίτης, Κιουμουρτζόγλου, Παβλίσεβιτς, Μάλκοβιτς, Σούμποτιτς, Ομπράντοβιτς ενώ τη φανέλα φόρεσαν τεράστια ονόματα του αθλήματος όπως οι: Γουίλκινς, Βράνκοβιτς, Κόμαζετς, Σοκ, Βολκοφ, Σκοτ, Σάλεϊ, Μποντίρογκα, Ράτζα, Τζεντίλε, Ρέμπρατσα, Κάτας, Κουτλουάϊ, Μπατίστ, Τομάσεβιτς, Γιασικεβίτσιους, Σισκάουσκας, Πέκοβιτς, Νίκολας και άλλοι πολλοί, ενώ πάντοτε την ομάδα στελέχωναν οι κορυφαίοι Έλληνες αθλητές όπως οι: Γκάλης, Αλβέρτης, Διαμαντίδης, Χριστοδούλου, Σπανούλης, Γιαννάκης, Κόρφας, Παταβούκας, Τσαρτσαρής, Φώτσης, Ντικούδης, Παπαδόπουλος, Καλαϊτζής, Καλάθης και τόσοι ακόμη που παρέλασαν μπροστά στα μάτια των φίλων της ομάδας. Όλες αυτές οι προσωπικότητες είχαν ένα κοινό μεταξύ τους: Αγάπησαν και σεβάστηκαν τον Παύλο Γιαννακόπουλο που ήταν κάτι περισσότερο από ένας πρόεδρος του Συλλόγου. Τα παραπάνω είναι ορισμένα από τα ονόματα που ο Παύλος χάρισε στον κόσμο του Παναθηναϊκού γιατί υπήρχαν και άλλα που προσπάθησε με όλες του τις δυνάμεις να φέρει, μα ο Θεός είχε άλλα σχέδια. Ο Ντράζεν Πέτροβιτς, ο «Μότσαρτ», δεν πρόλαβε να φορέσει το «τριφύλλι» στο στήθος καθώς βρήκε φρικτό θάνατο σε τροχαίο δυστύχημα στις 7 Ιουνίου του 1993 στη Γερμανία.
Η κληρονομιά και ο συνεχιστής
Στα χρόνια της Δυναστείας του ο Παύλος Γιαννακόπουλος έχοντας πάντα στο πλευρό του τ’ αδέρφια του Θανάση και Κώστα άφησε κληρονομιά στον Παναθηναϊκό έξι Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα, ένα διηπειρωτικό Κύπελλο, δεκατρία Πρωταθλήματα Ελλάδας και εννέα Κύπελλα, μα το κυριότερο είναι πως άφησε τον συνεχιστή της ένδοξης ιστορίας. Τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο που πήρε την σκυτάλη το 2012 από τον πατέρα του και μέσα από τεράστιες δυσκολίες κράτησε όρθιο το μεγάλο καράβι του Παναθηναϊκού. Στις μέρες του Δημήτρη συνεχίζεται ένα παγκόσμιο ρεκόρ που κρατά από τη σεζόν 1995-96 έως και σήμερα με τον Παναθηναϊκό να κατακτά τουλάχιστον έναν τίτλο κάθε χρόνο!
Λεύκωμα και ντοκιμαντέρ για τον Παύλο Γιαννακόπουλο
Για όλες αυτές τις μοναδικές και ανεπανάληπτες στιγμές που μας χάρισε ο Παύλος Γιαννακόπουλος, η ΚΑΕ Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ, θέλοντας να τιμήσει τη μνήμη του, προχωρά στην έκδοση ενός συλλεκτικού λευκώματος φωτογραφιών καθώς και στην παραγωγή ενός μεγάλου ντοκιμαντέρ από την αθλητική ζωή του σπουδαιότερου παράγοντα στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού.".
