Ο «αειθαλής» Λεωνίδας Σκούταρης ήταν ο μεγάλος πρωταγωνιστής στο θρίαμβο της Νίκης Αμαρουσίου επί του ΟΦΗ, πετυχαίνοντας το νικητήριο σουτ, και μιλάει στο Basketa.gr για το... τι τον κρατά ακόμη στο παρκέ, τη σημασία της παρουσίας του στην ομάδα των Βορείων προαστίων και την αποστολή της στο 2ο όμιλο της Γ' Εθνικής.
Ο χαρακτηριστισμός του «αιωνίου εφήβου» έχει γίνει αρκετά... κοινότοπος για αθλητές που αποδίδουν σε υψηλό επίπεδο, ενώ βρίσκονται σε ηλικία όπου θεωρητικά πρέπει να σκέφτονται την απόσυρσή τους. Πώς να αποκαλέσεις αλλιώς, όμως, έναν αθλητή που, ενώ έχει καταφέρει τα πάντα στην καριέρα του, συνεχίζει να δείχνει στους υπόλοιπους την «τέχνη»; Ιδιαίτερα, δε, εκείνη του να βάζεις την μπάλα στο καλάθι, ενώ εκείνη ζυγίζει «τόνους». Αυτή είναι και η πιο δύσκολη.
Ο Λεωνίδας Σκούταρης, φυσικά, τη γνωρίζει πάρα πολύ καλά. Έχοντας περάσει μια ζωή στα παρκέ, από... Διηπειρωτικό Κύπελλο μέχρι Γ' Εθνική, πάντα ήταν ένα σημαντικό στέλεχος. Με θητεία σε ομάδες σαν τον Παναθηναϊκό, τον Σπόρτιγκ, τον Ηλυσιακό, το Παλαιό Φάληρο, το Παγκράτι, το Περιστέρι, την Πεντέλη, το Πέραμα, την ΚΑΠ, τον Πανναξιακό και άλλες, συνεχίζει να δίνει τις δικές τους παραστάσεις. Το κοινό που τις παρακολουθεί τα τελευταία δύο χρόνια, είναι αυτό του 2ου ομίλου της Γ' Εθνικής και δη εκείνο του Κλειστού της Κοκκινιάς, αφού στο διάστημα αυτό φορά την φανέλα της Νίκης Αμαρουσίου. Και την προηγούμενη Κυριακή (11/2), έδειξε πως... η τέχνη που λέγαμε, δεν μπορεί να ξεχαστεί.
Παίρνοντας πάνω του την πιο σημαντική προσπάθεια, «εκτέλεσε» τον ΟΦΗ και χάρισε στην ομάδα του μία νίκη, η οποία μπορεί να σημαίνει τα πάντα, αφού τη δεδομένη στιγμή βρίσκεται πάνω από τη ζώνη του υποβιβασμού, ελπίζοντας στην εκ νέου επίτευξη του στόχου της παραμονής.
Ο... 42χρονος σήμερα Λεωνίδας Σκούταρης, που παραμένει το ίδιο καθοριστικός, μίλησε στο Basketa.gr για το σουτ αυτό και τη σημασία του για τη μετέπειτα πορεία της Νίκης, ενώ δεν αρνήθηκε να αναφερθεί... με το δικό του τρόπο, στο γεγονός ότι συνεχίζει ακάθεκτος. Κάνει λόγο για την παρουσία του και το τι σημαίνει αυτή, μαζί με εκείνες των Βασίλη Κοντογιάννη-Παντελή Κυπριτζόγλου για τους νεότερους αθλητές της ομάδας, χωρίς να διστάζει να σχολιάσει ένα πολύ σημαντικό θέμα, που αφορά την παρουσία ουκ ολίγων αθλητών της δικής του ηλικίας στις χαμηλότερες κατηγορίες, σε αυτές που θεωρητικά αποτελούν τη βάση της παραγωγικής διαδικασίας ταλαντούχων παικτών.
Λεωνίδα, πώς φτάσατε αρχικά στην νίκη, σε ένα παιχνίδι που αν δεν κερδίζατε, θα βλέπατε την κατάσταση να δυσκολεύει σε σημαντικό βαθμό;
Ο ΟΦΗ είναι μία καλή ομάδα, αλλά πιστεύαμε εξαρχής πως είχαμε καλές πιθανότητες, παίζοντας στην έδρα μας, να φέρουμε το παιχνίδι στα δικά μας μέτρα. Είχαμε προετοιμαστεί καλά και παίξαμε δυνατά, ενώ στο τέλος χρειαστήκαμε και τη βοήθεια της τύχης, για να πάρουμε το αποτέλεσμα.
Μέσα στην… τύχη που αναφέρεις, βέβαια, υπάρχει και το νικητήριο σουτ. Τι σκέφτεσαι σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα, προτού εκτελέσεις;
Δε σκέφτεσαι τίποτα απολύτως. Απλά εκτελείς και είναι ένα σουτ που ή θα μπει ή δε θα μπει. Ευτυχώς για την ομάδα μου μπήκε και πήραμε το αποτέλεσμα.
Μπορεί βέβαια να σημαίνει πολλά για εσάς, αφού αυτή τη στιγμή σώζεστε.
Αν σωθούμε φυσικά και έχει αξία αυτό το σουτ, αλλά υπάρχουν κι άλλα ματς μπροστά μας. Αυτό που πρέπει να κάνουμε, όμως, είναι να είμαστε πολύ πιο αποφασιστικοί στην έδρα μας και να πάρουμε όλα τα παιχνίδια, μην υπολογίζοντας το με ποιον παίζουμε. Στο φετινό πρωτάθλημα, άλλωστε, δεν υπάρχει η ομάδα-φόβητρο, πέρυσι είχαμε παράδειγμα τον Διαγόρα και τον Ιπποκράτη, επομένως γνωρίζαμε πως στα παιχνίδια μας με αυτές τις ομάδες δεν είχαμε πολλές ελπίδες. Φέτος, όμως, μπορούμε να χτυπήσουμε όλα τα ματς.
Τι σε έκανε να θέλεις να παραμείνεις στην Νίκη και να συνεχίσεις το μπάσκετ;
Παίζω ακόμη γιατί… δυσκολεύομαι να σταματήσω (γέλια). Είναι πολύ δύσκολο για όλους να σκέφτονται τη στιγμή της απόσυρσης κι εγώ, αφού μπορώ να παίζω ακόμη σε ένα καλό επίπεδο, επιλέγω να συνεχίσω. Στην Νίκη βρίσκομαι, αρχικά γιατί οι εγκαταστάσεις όπου αγωνίζονται, βρίσκονται κοντά στο σπίτι μου. Στο ότι συμφώνησα ξανά, οφείλεται στα άτομα που περιβάλλουν τη διοίκηση και τους συμπαίκτες μου, με τους οποίους έχω μία πολύ καλή και φιλική σχέση.
Θεωρείς την παρουσία σου ως σημαντική και για τους νεότερους αθλητές της ομάδας;
Προσπαθώ να βοηθήσω τους νεαρούς παίκτες της ομάδας, όντως, και μερικοί είναι αρκετά καλοί. Υπάρχουν έμπειρα παιδιά, όπως ο Παντελής Κυπριτζόγλου και ο Βασίλης Κοντογιάννης, που μαζί με εμένα βοηθάμε τα παιδιά να εξελιχθούν και να αποδείξουν, πως πρέπει όλοι μας να παίζουμε καλά, για να κερδίζουμε. Τον τελευταίο καιρό παίζουμε καλύτερα, έχοντας ένα καλύτερο ρόστερ φέτος, έστω κι αν… οι μισοί τουλάχιστον έχουν τραυματιστεί στη διάρκεια της χρονιάς.
Πόσο σημαντικό θεωρείτε το γεγονός, ότι πριν από το επόμενο παιχνίδι με τον Κρόνο, έχετε δύο εβδομάδες συνολικά για να προτοιμαστείτε, όχι μόνο για το ματς αλλά γενικά για τη συνέχεια;
Είναι κάτι καλό, πράγματι, γιατί έχουμε και αρκετούς παίκτες τραυματίες, όπως μόλις ανέφερα, κι ελπίζουμε να γυρίσουν πίσω. Πιστεύω πως σύντομα θα είναι καλά, γιατί ακολουθεί δύσκολη αποστολή στην έδρα του Κρόνου και, γενικά, μας περιμένουν καθοριστικά παιχνίδια.
Θα ήθελα να επανέλθω στο θέμα της απόσυρσης όπου αναφερθήκαμε νωρίτερα, εστιάζοντας στην ηλικία χωρίς κάποια διάθεση μομφής. Βλέπουμε αρκετούς παίκτες στη δική σου ηλικία, λοιπόν, να παίζουν ακόμη και να πρωταγωνιστούν στις χαμηλότερες κατηγορίες - και καλά κάνουν - ενώ θεωρητικά θα έπρεπε να είναι «φυτώρια» για νεότερους, ταλαντούχους παίκτες. Ποια είναι η γνώμη ενός παίκτη με τη δική σου εμπειρία;
Είναι αλήθεια, δυστυχώς, ότι τα τελευταία χρόνια έχει πέσει το επίπεδο στο ελληνικό μπάσκετ. Δε βγαίνουν πολλά νέα παιδιά και ίσως αυτός είναι ο λόγος που εμείς συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε σε αυτές τις κατηγορίες. Για να λέμε και την αλήθεια, μεταξύ μας, το οικονομικό περιβάλλον δεν είναι το καλύτερο δυνατό, και το επισημαίνω σε συνάρτηση με τις υποχρεώσεις των νεαρών αθλητών στην εκπαίδευσή τους. Ένας μαθητής Λυκείου, για παράδειγμα, πολύ δύσκολα σήμερα θα πάρει το ρίσκο να δώσει λιγότερη σημασία στις εξετάσεις του, ή έστω να μοιράσει τον χρόνο μεταξύ αυτών και του μπάσκετ. Κι αυτό, γιατί αν διαλέξεις το μπάσκετ, δεν ξέρεις τι μέλλον μπορεί να έχεις κι αν αυτό θα είναι εν τέλει προσοδοφόρο. Νομίζω πως όλα αυτά παίζουν το ρόλο τους και, κάπως έτσι, σκέφτομαι πως ίσως να κάνουν καλά αυτά τα παιδιά, που αποφασίζουν να εστιάσουν στα μαθήματα και όχι στον αθλητισμό.
Υπάρχει κάτι, πια, που να μην έχεις κάνει και να θες να το κάνεις;
Δεν νομίζω, το ότι μπορώ και μόνο να παίζω σε αυτό το επίπεδο με κάνει ευχαριστημένο και να χαίρομαι το παιχνίδι. Αν καταφέρουμε να σώσουμε και την ομάδα θα είναι ακόμη καλύτερο, επειδή εμείς έχουμε αξιόλογους νέους αθλητές και χαίρομαι πολύ να τους βλέπω να παίρνουν σημαντικό χρόνο. Στο ματς με τον ΟΦΗ, για παράδειγμα, μπορεί να έβαλα το σουτ, αλλά δεν πιστεύω πως έπαιξα πάνω από ένα δεκάλεπτο.
