Ο Ηρακλής πήρε ένα μεγάλο «διπλό» στον Χολαργό κι έδειξε ότι… είναι εδώ για την άνοδο στη Stoiximan.gr Basket League και ο προπονητής του «Γηραιού», Λευτέρης Χατζηκυριακίδης, μίλησε στο Basketa.gr για την αξία του αποτελέσματος, την φανέλα που ζυγίζει… οκάδες κιλών και το κατά πόσο επιζητεί μία δική του, προσωπική δικαίωση.
Σύλλογο αυτού του βεληνεκούς και με τέτοια ιστορία, καλό είναι να μην ξεγράφεις ποτέ. Γιατί είναι αλήθεια, ότι ο δρόμος του Ηρακλή δεν ήταν εξαρχής στρωμένος με «ροδοπέταλα» στην φετινή Α2 και εδώ και πολύ καιρό, βρίσκεται στη θέση του «κυνηγού», καταδιώκοντας κυρίως τον Χολαργό, αφού το Περιστέρι είναι σε… άλλο επίπεδο, ασυναγώνιστο. Χαρακτηριστικό, είναι πως μετά την ήττα της 7ης Ιανουαρίου από το Περιστέρι στο «Ιβανώφειο» και τις εντάσεις με το πέρας του ματς, ο Βαγγέλης Αλεξανδρής αποχώρησε, για να πάρει τη θέση του ο Λευτέρης Χατζηκυριακίδης. Τα πράγματα έγιναν πιο δύσκολα, μετά την ήττα στο Ψυχικό, όπου οι «φωνές» διαμαρτυρίας των Θεσσαλονικέων ήταν πολλές, αλλά μάλλον αυτό το αποτέλεσμα «ξύπνησε» ακόμη πιο έντονα τον εγωισμό των ουκ ολίγων παικτών που διαθέτουν προσωπικότητα, για να αρχίσει η αντεπίθεση.
Και αυτή η αντεπίθεση έχει σημειώσει μεταξύ άλλων στο διάβα της δύο πολύ μεγάλα «διπλά». Μετά από εκείνο στη Λευκάδα κόντρα στη Δόξα, ήρθε το τελευταίο προχθές (11/4) επί του Χολαργού, που έδειξε πως ο «Γηραιός» δεν έχει πει την τελευταία του λέξη, για την άνοδο στη μεγάλη κατηγορία, που θα κριθεί στα σχετικά playoffs. Μιλώντας στο Basketa.gr για το τι χάρισε αυτό το μεγάλο αποτέλεσμα, ο Λευτέρης Χατζηκυριακίδης είπε: «Νομίζω πως βγήκε το πλάνο που είχαμε σχεδιάσει, καθώς λειτούργησε σε μεγάλο βαθμό στο παρκέ. Δε δώσαμε στον Χολαργό τη δυνατότητα να εκμεταλλευτεί δυνατά του στοιχεία, όπως το “ένας εναντίον ενός”, τα ελεύθερα μακρινά σουτ που επιχειρεί κατά κόρον και την έφεση στο ριμπάουντ, μαζί με το καλό του τρανζίσιον, ενώ στην επίθεση επίσης ήμασταν αποτελεσματικοί, ευστοχώντας σε αρκετά μεγάλα σουτ. Ήμασταν κοντά στη διεκδίκηση της νίκης εξαρχής, για να έρθει στο τέλος η νίκη».
Όπως αναφέραμε και νωρίτερα, ο Ηρακλής γνώρισε τελευταία φορά την ήττα στο Ψυχικό, όπου τα παράπονα για την αντιμετώπισή του δεν ήταν λίγα, όπως και αρκετές ακόμη φορές μέσα στη σεζόν. Μήπως, λοιπόν, βρέθηκε η ευκαιρία στον Χολαργό να… μετουσιωθεί σε ιερό πάθος ένας θυμός που ίσως να υπήρχε, για να έρθει η νίκη στην παράταση; Ο κόουτς της ομάδας διαφωνεί και τονίζει ότι «θέλαμε πολύ να κερδίσουμε αυτό το ματς, όντως, αλλά δεν υπήρχε αυτός ο θυμός, ειδικά με την έννοια που τον αναφέρεις. Ο Χολαργός έχει στις τάξεις του έμπειρα παιδιά με προσωπικότητα και εγωισμό, όπως και εμείς, ενώ για εμάς υπάρχουν πάντοτε αγωνιστικά θέματα που θέλουμε να βελτιώσουμε. Αυτό που πρέπει να σημειώσω ως μεγαλύτερη επιτυχία μας μέχρι τώρα, είναι πως τα παιδιά έβαλαν το “εγώ” κάτω από την ομάδα και αυτό έχει κάνει μέχρι τώρα τη διαφορά σε όσα νικηφόρα αποτελέσματα έχουμε φτάσει. Οι παίκτες μου, όμως, δεν είναι θυμωμένοι με κάποιον, γιατί δεν έχουν αποδείξουν τίποτα και σε κανέναν. Είναι προσωπικότητες και κάποια στιγμή οι παίκτες που έχουν προσωπικότητα αντιδρούν, όπως έγινε στην περίπτωσή μας, τόσο στον Χολαργό όσο και νωρίτερα στη Λευκάδα. Αυτό που κοιτάζουμε, πλέον, είναι να έχουμε “χτίσει” την κατάλληλη ψυχολογία εν όψει των playoffs, καθώς όλα θα κριθούν εκεί. Εκτός της τελικής μας κατάταξης, θέλουμε με τέτοιες εμφανίσεις να ισχυροποιήσουμε την πνευματική μας κατάσταση». Δεν ήταν λίγες, όμως, οι στιγμές που τον είδαμε να πανηγυρίζει έντονα σε καλάθια, ή να αγκαλιάζεται με παίκτες του, όπως η άνωθεν με τον Γιάννη Γκαγκαλούδη. «Αυτά είναι πράγματα που θα τα βρεις, ειδικά σε ένα τέτοιο παιχνίδι. Εμείς είμαστε καλά μεταξύ μας σαν ομάδα και καθένας έχει αποδεχθεί το ρόλο του. Σε κάθε οικογένεια, άλλωστε, οι θετικές ή οι αρνητικές αντιδράσεις των μελών είναι αναμενόμενες. Αυτό που θεωρώ πιο σημαντικό, είναι ότι έχουμε βγάλει την αμφιβολία από τον κόσμο μας για το αν θα ανταποκριθούμε. Η φανέλα του Ηρακλή δεν είναι σαν του Χολαργού ή άλλων ομάδων της Α2 και το αναφέρω αυτό, χωρίς να θέλω να προσβάλω τους υπόλοιπους συλλόγους, που έχουν όλοι τους εξαιρετικά και ανταγωνιστικά σύνολα. Βλέπεις, όμως, πολλές φορές παίκτες εγνωσμένης αξίας να έρχονται στον Ηρακλή και να έχουν πρόβλημα στο να προσαρμοστούν στην πίεση που φέρει η παρουσία σε μία τέτοια ομάδα. Προσωπικά, έχω περάσει συνολικά τρεις φορές από το σύλλογο και κάθε φορά νιώθω την ίδια πίεση. Ο κόσμος αυτός είναι η δύναμη και ταυτόχρονα η μεγαλύτερη πίεση σε εμάς για το αποτέλεσμα», θα απαντήσει ο Λευτέρης Χατζηκυριακίδης.
Μίλησε, λοιπόν, για πίεση. Πώς την ένιωσε, όμως, μέσα στις πρώτες ημέρες του 2018, όταν κλήθηκε να αντικαταστήσει τον Βαγγέλη Αλεξανδρή; «Δεν το ένιωσα τόσο πολύ στις πρώτες ημέρες της παρουσίας μου, μετά την ήττα από το Περιστέρι, αλλά όταν ήρθαν οι ήττες από τον Απόλλωνα και την Καστοριά, δεν μπορώ να πω ότι ένιωθα… άνετα. Αρκετοί θεωρούσαν, ότι δεν είχαμε πλέον δυνάμεις κι εκεί έγινε πιο έντονη η πίεση. Ήμουν, όμως, προετοιμασμένος, γνωρίζοντας τις θετικές συνέπειες του να φοράς μια πολύ μεγάλη φανέλα, σαν αυτή του Ηρακλή», είπε, ενώ δε δίστασε να μιλήσει για όσα θέλησε να αλλάξει στην ομάδα, κάνοντας λόγο ιδιαίτερα για την επιθετική της λειτουργία: «Ήθελα να αλλάξω περισσότερο τον τρόπο λειτουργίας μας στην επίθεση και νομίζω, ότι οι αλλαγές αυτές έχουν επιτευχθεί σε σημαντικό βαθμό. Οι παίκτες έχουν έναν πιο ισορροπημένο χρόνο συμμετοχής, η ομάδα ακουμπάει πιο πολύ χαμηλά την μπάλα, χτυπάει όποτε μπορεί με το pick ’n’ roll, έχουμε δημιουργήσει γενικά ένα πιο ομαδικό παιχνίδι. Χαρακτηριστικές, για παράδειγμα, είναι οι 23 ασίστ με τον Χολαργό και αυτό είναι ένα κομμάτι, που νωρίτερα δεν ήταν αξιοποιημένο σε τόσο έντονο βαθμό».
Η σεζόν για τον κόουτς Χατζηκυριακίδη, πάντως, δεν είχε εκκινήσει με τους καλύτερους οιωνούς, αφού στις αρχές Δεκεμβρίου είχε απομακρυνθεί από τον πάγκο της Δόξας Λευκάδας, στην πρώτη του απόπειρα μετά το επιτυχημένο πείραμα των Μαχητών Δόξας Πεύκων, που είχε κρατήσει στην Α2 πριν αυτοί αποφασίσουν να βρεθούν οικειοθελώς στη Β’ Εθνική. Ο ίδιος επιζητεί κάποιο είδος δικαίωσης, αλλά υπογραμμίζει ότι δεν το κάνει και… σημαία. «Σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί αυτοσκοπό μου. Αν και, σαφώς, ένιωσα αυτό το συναίσθημα που αναφέρεις, αφού είχα στο μυαλό μου να δείξω κάποια πράγματα για εμένα στη Λευκάδα και δεν τα κατάφερα, η εποχή αυτή πια έχει περάσει. Δε θα χρησιμοποιούσα ποτέ μία ομάδα, απλά για να ικανοποιήσω μία τέτοια “δίψα”, καθώς θεωρώ πως όλα τα μέλη μίας ομάδας ανταμείβονται όπως πρέπει με μία επιτυχία. Δε θα γίνει ο Ηρακλής, λοιπόν, το δεκανίκι προσωπικών μου υποθέσεων», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Το νέο «εμπόδιο» που ορθώνεται μπροστά στον Ηρακλή, πλέον, είναι αυτό του Περιστερίου το Σάββατο (14/4) στο Κλειστό της οδού Τζον Κένεντι, με τους Πρίγκιπες να είναι ήδη πρωταθλητές. Το ματς είναι περισσότερο θέμα πρεστίζ σε πρώτο πλάνο, σύμφωνα με τον κόουτς Χατζηκυριακίδη, που θεωρεί πως οι παίκτες μπορούν να φύγουν με νέο «διπλό» από την Αθήνα. «Και μόνο που αντιμετωπίζουμε τον πρωταθλητή, προσδίδει μεγάλη δυσκολία στο παιχνίδι. Θέλουμε να είμαστε ανταγωνιστικοί και δεν πρέπει να έχουμε άγχος, γιατί το παιχνίδι αυτό μας δίνει πολλά αν κερδίσουμε, ενώ αν χάσουμε δεν… παθαίνουμε κάτι επί της ουσίας. Πρέπει να δουλέψουμε την τακτική μας στις λίγες μέρες που έχουν απομείνει και να κοιτάξουμε, σαν κυριότερο σκοπό, να έχουμε μία συνέχεια σαν παρουσία στο παρκέ. Αυτό δε θα είναι εύκολο, βέβαια, από τη στιγμή που έχουμε αδειάσει ψυχολογικά, ύστερα από ένα παιχνίδι όπου παίξαμε παράταση, αλλά είμαι πεπεισμένος ότι θα ανταποκριθούμε», είπε, ενώ θέλησε να αφήσει και το δικό του «στίγμα» εν όψει playoffs: «Όπως πάνε μέχρι τώρα τα πράγματα, λογικά θα βρούμε μπροστά μας τον Απόλλωνα και ξεκινάμε, δυστυχώς, με 0-2 εναντίον μας στη συγκεκριμένη περίπτωση. Αυτό σημαίνει, ότι αν κερδίσουμε το πρώτο ματς στη Θεσσαλονίκη, πρέπει να παίξουμε όλη μας την χρονιά στην Πάτρα. Αν φτάσουμε σε αυτό το επίτευγμα, βέβαια, μετά θα χρειαστεί απλά μία νίκη σε τρία ματς με τον Χολαργό (λογικά), δύο εκ των οποίων στην έδρα μας. Το πρωτάθλημα, λοιπόν, έχει πολύ δρόμο ακόμη και δεν μπορεί να ξέρεις τι θα γίνει μέχρι το τέλος της χρονιάς σε όλα τα γήπεδα και ποια θα είναι η τελική κατάταξη πριν από τα playoffs».
Photo Credits: Eurokinissi