Η Κύμη έφτασε σε ένα σπουδαίο θρίαμβο κόντρα στον ΠΑΟΚ και ο πρωταγωνιστής της, Λένζελ Σμιθ, μίλησε στο Basketa.gr για την πορεία... πρωταθλητισμού που κάνει τελευταία η ομάδα του, τη δική του πορεία και τη σιγουριά πως κάτι καλό ετοιμάζεται στην Εύβοια για το τέλος της χρονιάς στη Stoiximan.gr Basket League, κάνοντας μία ιδιαίτερη αναφορά στην πατρίδα του.
Η χρονιά αυτή, είχε ξεκινήσει εντελώς διαφορετικά για την Κύμη στο Stoiximan.gr Basket League. Για αρκετό καιρό χωρίς νίκη, η ομάδα της Εύβοιας έψαχνε τις λύσεις. Και όχι απλά τις βρήκε, αλλά πλέον έχει καταφέρει τον τελευταίο καιρό να κάνει και μία σπουδαία πορεία, σχεδόν... πρωταθλητισμού, μετρώντας πλέον επτά νίκες σε εννέα αγωνιστικής. Τελευταία ομάδα, της οποίας πήρε το «σκαλπ» σε ένα παιχνίδι-διαφήμιση για το μπάσκετ, ήταν ο ΠΑΟΚ. Το σύνολο του Γιάννη Καστρίτη υπέταξε τον «Δικέφαλο του Βορρά» και έχει κάθε δικαίωμα να μιλά ακόμη και για playoffs, έχοντας αυτή την φορά ένα διαφορετικό πρωταγωνιστή, που κυριάρχησε στους «αιθέρες» (22 π., 10 ρ., 2 ασ., 1 κ., 3 λ.) και, κυρίως, έβαλε την «ασφαλιστική δικλείδα» στο φινάλε, με την ευστοχία του από τη γραμμή των βολών.
Ο Λένζελ Σμιθ μίλησε στο Basketa.gr για την νέα μεγάλη εμφάνιση, τόσο της Κύμης όσο και του ιδίου, αναφέροντας το πώς κατάφερε η ομάδα του να ξεπεράσει και το «εμπόδιο» του ΠΑΟΚ, καθώς και το... μυστικό της ψυχραιμίας του στο τέλος. Παράλληλα, κάνει λόγο για την ευκαιρία του ελληνικού πρωταθλήματος, που είδε στο πρόσωπο του συλλόγου, για τον οποίο αγωνίζεται τώρα, εκφράζοντας τη βεβαιότητα πως στο τέλος της χρονιάς μπορεί να πετύχει κάτι σπουδαίο. Τέλος, δεν ξεχνά να αναφερθεί στην απόσταση που τον χωρίζει με το σπίτι του, τις Ηνωμένες Πολιτείες, όπως φυσικά και με τους δικούς του ανθρώπους, δείχνοντας τη συμπαράστασή του για κάθε συμπατριώτη του, που επίσης προσπαθεί για μία αξιόλογη καριέρα μακριά από την χώρα.
Πώς φτάσατε σε αυτή την εμφάνιση, απέναντι σε μία ομάδα που έχει δείξει τις δυνάμεις της, τόσο στο πρωτάθλημα με τους «αιωνίους» όσο και στο Champions League;
Νομίζω, πως είναι απλά θέμα του πώς είναι φτιαγμένη ομάδα μας. Έχουμε παιδιά, που διαθέτουν αμοιβαία εμπιστοσύνη μεταξύ τους και, κάπως έτσι μπορούμε να κερδίζουμε παιχνίδι σε ένα πρωτάθλημα πολύ δύσκολο, όπου έχει αποδειχθεί, ότι αν παίξεις σκληρά, τότε μπορείς να τα καταφέρει με οποιονδήποτε αντίπαλο.
Ποια ήταν τα στοιχεία που σας είχε επισημάνει ο κόουτς Καστρίτης για αυτό το ματς;
Έπρεπε να αποτρέψουμε από τους παίκτες του ΠΑΟΚ να τρέξουν, αφού παίρνουν αρκετούς πόντους από τις καταστάσεις που δημιουργούν στον αιφνιδιασμό, ελέγχοντας παράλληλα τα ριμπάουντ. Οφείλαμε, επίσης, να τους «ματσάρουμε» στη σκληράδα, καθώς αν δεν παλεύαμε στον ίδιο βαθμό με τον αντίπαλό μας, δε θα τα είχαμε καταφέρει.
Οι αντίπαλοί σας έχουν πάντα πολύ δύσκολο έργο στο Κλειστό της Κανήθου. Τι σας κάνει να νιώθετε τόσο καλά στην έδρα σας;
Θεωρώ, ότι οι οπαδοί μας είναι τα πάντα σε αυτό το γήπεδο και, φυσικά, είναι μέρος της νίκης μας με τον ΠΑΟΚ. Είναι εξαιρετικοί, καθώς ακόμη κι όταν τα πράγματα δεν πάνε καλά, τότε δεν… ησυχάζουν, αλλά σπεύδουν να μας προστατεύσουν και να μας δώσουν ενέργεια. Το να τους βλέπεις να σε ενθαρρύνουν, λοιπόν, σου δίνει μία μεγάλη «ώθηση» σε κάθε παιχνίδι.
Έκανες μία πολύ καλή εμφάνιση, ενώ ήσουν και ψύχραιμος στο τέλος από τη γραμμή των βολών, για να «κλειδώσει» η ομάδα του την νίκη. Πώς νιώθει ένας παίκτης, από τον οποίο εξαρτάται αυτή η μεγάλη στιγμή του αγώνα;
Θα φανεί περίεργο αυτό που θα σου πω, αλλά δεν το αισθάνθηκα σαν… μεγάλη στιγμή. Έχω προπονηθεί τόσο πολύ για αυτές τις καταστάσεις κι έχω παίξει τόσες φορές σε παιχνίδια που κρίθηκαν με τέτοιο τρόπο, που από κάποια στιγμή κι έπειτα δεν το σκέφτομαι, δεν ανησυχώ για αυτό που έχω να αντιμετωπίσω. Θα μπορούσε να είναι καθένας από εμάς στη θέση μου, οπότε μου αρκεί πως βοήθησα την ομάδα όταν το χρειάστηκε.
Μετά από δύο χρόνια στην Ιταλία, πώς πείστηκες να έρθεις στην Ελλάδα;
Έπαιξα δύο χρόνια στην Ιταλία, αλλά δεν είχα στόχο το… δέσιμο με την χώρα. Θέλω να πω, ότι πρόκειται απλά για μία καριέρα όπου ψάχνεις ευκαιρίες και αυτό ήταν η Ελλάδα. Μου δόθηκε η ευκαιρία μέσω της Κύμης και «διψούσα», για να έρθω σε ένα καλύτερο πρωτάθλημα και να «τεστάρω» τις δυνάμεις μου.
Η Κύμη δεν ξεκίνησε καλά το πρωτάθλημα, μην καταφέρνοντας να πάρει νίκη για αρκετές εβδομάδες. Τι έκανε τα πάντα να αλλάξουν σύμφωνα με εσένα, που είσαι από το καλοκαίρι στην ομάδα;
Κάναμε, όντως, μία πολύ κακή αρχή, με δύσκολο πρόγραμμα μπροστά μας και χωρίς να είμαστε έτοιμοι για το επίπεδο αυτό του πρωταθλήματος. Δεν είχαμε καταλάβει, ακόμη, τι χρειαζόταν για να κερδίσουμε και, κάπως έτσι, έγιναν μερικές αλλαγές που χρειαζόταν κιόλας το ρόστερ μας. Αυτό που άλλαξε, θεωρώ πως είναι το γεγονός, ότι έχουμε ταυτότητα και όλα κυλούν όπως πρέπει. Αυτό είναι, που μας βοηθά να κερδίσουμε, ενώ παράλληλα πρέπει να δώσουμε το εύσημα στο τεχνικό μας επιτελείο, που δίνει το πλάνο για την νίκη σε κάθε ματς. Μπορεί μερικές φορές να είναι σκληροί, αλλά είναι φυσικά η δουλειά τους, όπως η δική μας είναι να τους ακούμε. Και είναι γνωστό, ότι αν δεν τους ακούς, τότε δεν κερδίζεις.
Για πολλές εβδομάδες είχε απασχολήσει την επικαιρότητα ένας άλλος Αμερικανός της ομάδας, ο Θαντ ΜακΦάντεν. Τελευταία, όμως, οι υπόλοιποι Αμερικανοί και οι Έλληνες που έχετε στο ρόστερ, παίρνουν πολλές πρωτοβουλίες και αυτό φέρνει επίσης αποτελέσματα. Πόσο σημαντικό είναι αυτό για τη λειτουργία σας;
Αυτό είναι το σπουδαίο, έχουμε 6-7 πολύ καλούς παίκτες που μπορούν να σκοράρουν και στην καλή μας μέρα να οδηγήσουν τους υπόλοιπους προς την νίκη. Στο ματς με τον ΠΑΟΚ, ήταν η δική μου ευκαιρία και την αξιοποίησα, αλλά δε με νοιάζει να βοηθήσω μόνο με το σκοράρισμα. Αν στο επόμενο ματς χρειαστεί να σκοράρω πάλι, βέβαια, θα το κάνω, αλλά αν μου ζητηθεί να πάρω λιγότερες προσπάθειες πάνω μου, για να μαζέψω περισσότερα ριμπάουντ ή να επικεντρωθώ πιο πολύ στην άμυνα, επίσης θα το κάνω.
Πώς σου φαίνεται η διαμονή στην Ελλάδα αυτούς τους μήνες;
Μου αρέσει πολύ η Ελλάδα και κυρίως το γεγονός, ότι εδώ όλοι… τρελαίνονται για το μπάσκετ. Δεν μπορείς να ζητάς και κάτι άλλο εδώ, ιδιαίτερα όταν έχεις μέσα στην ομάδα μία… οικογένεια να σε περιμένει, καθώς σε βοηθά να ξεπερνά το ότι σου λείπουν οι δικοί σου άνθρωποι, όπως συμβαίνει στη δική μου περίπτωση με την χώρα μου, από την οποία έχω φύγει εδώ και αρκετό καιρό.
Μίλησες νωρίτερα για το επίπεδο του πρωταθλήματος. Θεωρείς τη θητεία στην Κύμη, δηλαδή, ως ευκαιρία να βρεθείς σε μεγαλύτερες ομάδες της χώρας ή σε άλλο πρωτάθλημα του εξωτερικού;
Το ελληνικό πρωτάθλημα είναι μία από τις καλύτερες λίγκες. Μπορείς να παίξεις εδώ όλη σου την καριέρα και θα είσαι επιτυχημένος για όσα θα έχεις κάνει, οπότε ναι αποτελεί ένα «εργαλείο» για να βρεθώ σε ένα πιο υψηλό επίπεδο, έστω κι αν δεν υπάρχουν πολλά πρωταθλήματα με υψηλότερο επίπεδο από αυτό του ελληνικού. Εδώ υπάρχουν μεγάλα κλαμπ, με ιστορία και συμμετοχή στις πιο μεγάλες διοργανώσεις κι έχεις την ευκαιρία να παίξεις εναντίον τους, για να δείξεις ποιος είσαι, ελπίζοντας πως μπορείς στο τέλος να παίξεις επίσης στις σπουδαίες διοργανώσεις που παίζουν και αυτοί.
Κάνεις λόγο για πιθανό στόχο της Κύμης με αυτή την αναφορά; Ούτως ή άλλως κάνει σχεδόν… πορεία πρωταθλητισμού τελευταία, με επτά νίκες στα τελευταία εννέα παιχνίδια.
Ελπίζω, πως θα μπορέσουμε να τελειώσουμε δυνατά αυτή την χρονιά, με τη δυνατότητα να προκριθούμε σε μία τέτοια διοργάνωση. Εγώ είμαι σίγουρος, πως με αυτά τα παιδιά που υπάρχουν στην ομάδα, μπορούμε να καταφέρουμε τελικά κάτι ξεχωριστό φέτος. Δεν ξέρω να σου πω κάτι, βέβαια, για την επόμενη σεζόν, αλλά για την φετινή είμαι βέβαιος πως μπορούμε να φτάσουμε σε κάτι σπουδαίο.
Μίλησες νωρίτερα για την αποχώρηση από την χώρα σου, με ένα διαφορετικό τόνο στην φωνή σου. Υπάρχει κάτι που μετάνιωσες, φεύγοντας από τις ΗΠΑ;
Ωχ, δύσκολη ερώτηση (ξεφυσά). Το να μην μπορώ, μάλλον, να δω την οικογένειά μου, έχω τόσους ανθρώπους πίσω και δεν είμαι πολύ ενθουσιασμένος, με το να μην είμαι μαζί τους, γι’ αυτό και οι λίγες μέρες που θα περάσω εκεί είναι πολύ σημαντικές για εμένα. Ακόμη κι αν έρχονταν οι γονείς μου εδώ, με τους υπόλοιπους δε θα μπορούσε να γίνει κάτι. Το καλό της υπόθεσης, βέβαια, είναι ότι ταξιδεύω και γνωρίζω καινούργιο κόσμο, έχοντας αγωνιστεί ήδη σε μερικές ομάδες της Ευρώπης. Και το λέω, σκεπτόμενος και έχοντας μεγάλο σεβασμό σε όσους Αμερικανούς παλεύουν μακριά από το σπίτι τους, για την επιτυχία.
Ουσιαστικά, το νιώθεις γενικά σαν να παλεύεις για αυτούς τους συμπατριώτες σου που παλεύουν;
Μιλάω κυρίως για τους αθλητές, γιατί δεν ξέρω πολλούς Αμερικανούς, κατοίκους του εξωτερικού. Αναφέρομαι σε αυτούς που αφήνουν τα πάντα πίσω τους κι έρχονται ακόμη και σε άλλη ήπειρο, για να καταφέρουν. Κάποια παιδιά, ξέρεις, δεν μπορούν να διαχειριστούν το θέμα της απόστασης και τα καταλαβαίνω.
