Ο Κώστας Καϊμακόγλου έβαλε τέλος σε μια σπουδαία καριέρα και το Basketa.gr θυμάται την πορεία του Έλληνα «άσου» προς τη δόξα, καταφέρνοντας να γίνει «σημαία» σε ξένη πατρίδα.
«Τέσσερις μέρες μοναχά μου 'δωκε ν' ανιμένω
κ' ύστερα να ξενιτευτώ, πολύ μακριά να πηαίνω»
Αυτό το δίστιχο θα μπορούσε να είναι η ιστορία της ζωής του. Όχι πως τον έδιωξε κάποιος εξαιτίας ενός έρωτα, όπως έγινε στη διαχρονική ιστορία του Ερωτόκριτου και της Αρετούσας. Αντιθέτως, όπως θα σας πούμε και πιο κάτω, στην ξενιτιά βρήκε τη μεγάλη του αγάπη. Το να βρίσκεσαι, όμως, σταθερά για δέκα χρόνια στο εξωτερικό ως αθλητής, και δη σε ένα μόνο σύλλογο, ριζώνοντας για τα καλά πολλά χιλιόμετρα μακριά από την πατρίδα σου, είναι κάτι ξεχωριστό και δεν μπορεί να μη συνδυαστεί με αυτό που αποκαλούμε «ζωή στην ξενιτιά».
Ακόμη και στην περίπτωση του Νίκου Ζήση, που έμεινε για πολλά χρόνια εκτός Ελλάδας, είδαμε τον επίσης παλαίμαχο πια γκαρντ να… γυρίζει την Ευρώπη, προτού γυρίσει για να κλείσει στην ΑΕΚ μια υπέροχη καριέρα. Ο Κώστας Καϊμακόγλου, όμως, έχοντας επίσης κατακτήσει πολλά στη ζωή του, το 2012 έριξε «άγκυρα» στο Καζάν, αποτελώντας το σημείο αναφοράς της Ούνικς μέχρι σήμερα, καθώς και μια σταθερή αξία για την ίδια και το ελληνικό μπάσκετ, μέχρι τη μέρα της απόσυρσής του.
Όταν μιλούσαμε για το τέλος μιας εποχής, φαίνεται πως έπρεπε να υπολογίσουμε ακόμη ένα επεισόδιο. Ο άνθρωπος, που διακρίθηκε τόσο για την αγωνιστική του σταθερότητα και χρησιμότητα, αποτελώντας πάντοτε έναν πιστό «στρατιώτη», όσο και για την… ξεχωριστή του γενειάδα, ανακοίνωσε με τη σειρά του το τέλος και το Basketa.gr θυμάται τα «βήματά» του προς τη δόξα και την ανύψωσή του, σε σημείο να θεωρείται «σημαία» ενός συλλόγου σε άλλη πατρίδα.
Από την Κοκκινιά και την Καισαριανή… στα Βόρεια προάστια
Ο γεννημένος το 1983 στην Κοκκινιά Καϊμακόγλου είδε τα πάντα να αρχίζουν από δύο ομάδες, που ήξεραν πολύ καλά πώς να αναδεικνύουν κορυφαίους παίκτες. Η «λάμψη» της Α1 βοήθησε τον ίδιο να φανεί στην πρώτη του σεζόν το 2002-2003 μέσω της Νήαρ Ηστ, με την ομάδα της Καισαριανής να του δίνει πρώτη την ευκαιρία. Μπορεί η προτελευταία θέση να την οδήγησε στην Α2, αλλά αυτό δε στέρησε τη δυνατότητα από τον «Κάι» να κερδίσει μια μεγάλη μεταγραφή το καλοκαίρι του 2004, μετακινούμενος στο Μαρούσι.
Η καριέρα του μετακινείτο όλο και… πιο βόρεια από τις παλιές του γειτονιές και ο ίδιος έπρεπε να προσαρμοστεί. Μπορεί να βρέθηκε σε ένα σύνολο από καταξιωμένους παίκτες, αλλά και ανερχόμενους αθλητές που διεκδικούσαν την παρουσία στο υψηλότερο επίπεδο, όπως ο Βασίλης Σπανούλης, αλλά με τον καιρό θα γινόταν ένα μεγάλο «εργαλείο» κάθε τεχνικού, αποδεικνύοντάς μας πως θα γινόταν ένας μεγάλος… σχεσάκιας στις ομάδες, όπου θα έπαιζε, καθώς δε θα μπορούσε να φανταστεί τότε, ότι σε 19 χρόνια καριέρας, στο σύγχρονο επαγγελματικό μπάσκετ, θα έπαιζε σε μονάχα τέσσερις συλλόγους.
Στο Μαρούσι, άλλωστε, πέρασε έξι χρόνια από τη ζωή του, με την ανάδειξή του να ξεκινά ειδικά στην εποχή του Σούλη Μαρκόπουλου (2007-2009), με την ομάδα τότε στα καλύτερά της και τον ίδιο να βρίσκει το ρόλο του, αφού καθ’ ομολογίαν του ο εν λόγω κόουτς αποτέλεσε τον άνθρωπο, που τον οδήγησε μέχρι τα υψηλότερα πατώματα. «Επειδή είχαμε πολλούς ποιοτικούς ψηλούς εκείνη τη χρονιά και πιστεύω ότι ήθελε και εκείνος να παίξουν όλοι μαζί, με έβαλε στο "3" στα playoffs για να έχουμε συνέχεια κάποιο μισ ματς στο ποστ, είτε εγώ είτε ο Λουκάς και δούλεψε πολύ καλά», παραδέχθηκε σε πολύ πρόσφατη συνέντευξή του.
Κι επειδή η βιτρίνα των κορυφαίων παικτών είναι η Ευρωλίγκα, η έλευση του Γιώργου Μπαρτζώκα οδήγησε στην «εκτόξευση», τόσο της ομάδας όσο και του ιδίου. Η πορεία στην κορυφαία διοργάνωση αποτέλεσε το δικό του εφαλτήριο να μείνει για πάντα μεταξύ των καλύτερων, αφού πολύ σύντομα θα ερχόταν το κάλεσμα του Ζέλικο Ομπράντοβιτς.
https://www.youtube.com/watch?v=3b1RVBw5yFQ&ab_channel=EuropeanBasketball
Ιδού η Ρόδος, ιδού και… η Βαρκελώνη
Ο Καϊμακόγλου πήγε στον Παναθηναϊκό στο «καυτό» καλοκαίρι του 2010, όπου οι «πράσινοι» ετοίμαζαν μια… κυκλική αντεπίθεση, μετά την απόφαση του Σπανούλη να πάει στον Ολυμπιακό, γεμίζοντας το ρόστερ τους για ακόμη μια φορά σε κάθε γραμμή, αν και κατ’ επιμονή του Σέρβου τεχνικού δεν είχαν πάρει κάποιον άλλο σούπερ σταρ στη θέση του μετέπειτα εμβληματικού ηγέτη των «ερυθρολεύκων».
Ο διεθνής πια φόργουορντ, όμως, που λίγο πριν είχε πανηγυρίσει στο Κατοβίτσε το τελευταίο, χάλκινο, μετάλλιο της Εθνικής μέχρι σήμερα, θα έκανε τη δουλειά του, όπως όλοι την ήξερα, πάντοτε στις επάλξεις. Κι αν κάποια στιγμή ενδεχομένως θεώρησε πως πετυχαίνει κάτι παραπάνω, ο «Ζοτς» του υπενθύμισε πως… όφειλε να «προσγειωθεί».
https://www.youtube.com/watch?v=KoLIt9za58Q&ab_channel=EUROLEAGUEBASKETBALL
Σε μια αποστολή του Παναθηναϊκού στη Ρόδο για αγώνα με τον Κολοσσό, ο Ομπράντοβιτς ζήτησε από την προπόνηση στους παίκτες του να τελειώνουν μια άσκηση με λέι απ και επ’ ουδενί με κάρφωμα. Ο Καϊμακόγλου τον παράκουσε μια φορά και προειδοποιήθηκε, αλλά τη δεύτερη οδηγήθηκε άμεσα στα αποδυτήρια. Στο τέλος, όμως, ο Σέρβος του εξήγησε πως δεν έχει τίποτα μαζί του, αλλά το μόνο που τον ένοιαζε ήταν η σωστή εκτέλεση όσων ζητά, επισημαίνοντας πως πιστεύει στις δυνατότητές του.
Και αυτό θα φαινόταν, όταν θα έπαιζε το δικό του ρόλο στην υπέρβαση έναντι της Μπαρτσελόνα στα προημιτελικά του 2011 και τη μετέπειτα κατάκτηση της Ευρωλίγκα στο ίδιο της το σπίτι. Ο «Κάι» είχε παίξει το δικό του ρόλο και η γενειάδα του είχε ήδη αρχίσει… να μεγαλώνει, όταν την επόμενη σεζόν συνέχισε στο ίδιο τέμπο, αλλά στο τέλος της βρέθηκε να αποχωρεί μαζί με όλους σχεδόν τους υπόλοιπους, πλην Διαμαντίδη και Τσαρτσαρή.
https://www.youtube.com/watch?v=W7xBfpUlOu8&ab_channel=PanathinaikosBC
Η ζωή του μετανάστη που… έγινε «σημαία»
Ο Καϊμακόγλου είχε υπάρξει πρόσφατα ιδιαίτερα αποκαλυπτικός. «Όταν ήρθαμε να παίξουμε στο Καζάν είχα πει ότι ποτέ δεν θα έπαιζα εγώ εδώ. Αν τα πράγματα δεν ήταν έτσι, πραγματικά εγώ πίστευα ότι θα τελειώσω την καριέρα μου στον Παναθηναϊκό». Πιθανώς να τα σκέφτεται και να… γελά σήμερα, αφού όχι μόνο δέχθηκε την πρόταση της Ούνικς το 2012, αλλά θα γινόταν η σταθερή της αξία για την επόμενη δεκαετία.
https://www.youtube.com/watch?v=siuszPubA5s&ab_channel=EUROLEAGUEBASKETBALL
«Στην αρχή ήρθα στην ομάδα για να βοηθήσω όσο μπορώ, είχα ενεργό ρόλο. Είμαι κάτι σαν safety player πλέον και όσο μπορώ προσπαθώ να βοηθήσω τα παιδιά», είναι η περιληπτική εξήγηση του πώς εξελίχθηκε ο ρόλος του στη ρωσική ομάδα, όπου είδε κι άλλους Έλληνες να περνούν, με τελευταίο τον νέο προπονητή του Παναθηναϊκού, Δημήτρη Πρίφτη, αλλά τον ίδιο να παραμένει μέχρι το τέλος.
Κι αν στην αρχή το οικονομικό δέλεαρ ήταν ισχυρό, υπογράφοντας για δύο χρόνια και 2.4 εκατομμύρια ευρώ, στη συνέχεια έγινε ισχυρότερο. Δε βρήκε μόνο έναν οργανισμό, που τον στήριξε όσο κανείς άλλος, με αποτέλεσμα να νιώθει την απόλυτη ασφάλεια, αλλά και την «τσαρίνα» της ζωής του στο πρόσωπο της Όλγα Αξάνοβα Μπογκάτσεβα, την κόρη του προέδρου, Εβγκένι Μπογκάτσεφ, με την οποία είναι αγαπημένοι μέχρι και σήμερα.
Το κίνητρο ήταν μεγάλο και η διαρκής παρουσία της Ούνικς στους κορυφαίους, είτε της Ευρωλίγκα είτε του Eurocup, ποτέ δεν τον άφησε ασυγκίνητο. Παράλληλα, έγινε μια μεγάλη μορφή της δεύτερης τη τάξει διοργάνωση, όπου μετρά 115 συμμετοχές και είναι 8ος στη σχετική λίστα της διοργάνωσης. Την ίδια στιγμή, η Εθνική αποτελούσε πάντοτε ένα σπουδαίο κεφάλαιο, έχοντας το 2015 κλείσει έξι χρόνια προσφοράς στη «γαλανόλευκη», με την οποία μάλιστα είχε κερδίσει το χρυσό στο Ευρωμπάσκετ U20 του 2002 στη Λιθουανία.
https://www.youtube.com/watch?v=gyOsIM4j07k&ab_channel=FIBA-TheBasketballChannel
Το μόνο που δεν πρέπει να τον ρωτήσετε, είναι το πότε θα ξυρίσει τη γενειάδα του. Πάντα αρνείται να βάλει στοίχημα και, όταν το κάνει, όχι μόνο βάζει ένα δύσκολο στόχο, αλλά και μάλλον δεν έχει σκοπό να… το εξυπηρετήσει σε περίπτωση επίτευξής του. Με τα δικά του χαρακτηριστικά, πάντως, ύστερα από 19 χρόνια στα παρκέ αποφάσισε να αναγγείλει το τέλος της διαδρομής.
https://www.youtube.com/watch?v=FQref_Va8uE&ab_channel=EUROLEAGUEBASKETBALL
https://www.youtube.com/watch?v=EjqlNayO2Uw&ab_channel=Basketforum.gr
https://www.youtube.com/watch?v=4A4garUbEks&ab_channel=VTBUnitedLeague
Ο γενειοφόρος «στρατιώτης» κατέθεσε επίσης το «όπλο» του, αφήνοντας την παρακαταθήκη του κι έχοντας μείνει στη συνείδηση ως μια «σημαία», εκεί όπου τελείωσε την αποστολή του. Και αυτή μένει μεσίστια, αναγνωρίζοντας το τι έδωσε…
https://www.youtube.com/watch?v=y8n6jyOoYkA&ab_channel=UnicsBasket
