Ο Κώστας Βασιλειάδης υποδέχεται σήμερα (24/1, 21:30) τον ΠΑΟΚ στην Τενερίφη και πραγματοποιεί στο Basketa.gr τη δική του εξομολόγηση για την αγάπη του για την Ισπανία, τη διάθεσή του να κλείσει εκεί την καριέρα του και όχι στην Ελλάδα για συγκεκριμένους λόγους, τις εμφανίσεις του με την Τενερίφη και το... μικρό παράπονο για την κλήση που δεν ήρθε με την Εθνική Ανδρών.
Υπάρχουν άτομα που νιώθουν περισσότερο σπίτι τους, έναν τόπο στον οποίο μπορεί να μην έχουν γεννηθεί, αλλά για τους δικούς τους λόγους έχουν νιώσει ένα μεγαλύτερο συναισθηματικό «δέσιμο». Όχι ότι αυτό μειώνει την αγάπη τους προς τον τόπο καταγωγή τους. Έχει να κάνει, απλά, με το πού νιώθουν πιο άνετα. Και ο Κώστας Βασιλειάδης αισθάνεται κάτι παρόμοιο, όταν βρίσκεται στην Ισπανία.
Δεν κρύβει, άλλωστε, το γεγονός ότι περίμενε την ημερα της επιστροφής του και αυτή ήρθε μεσούσης της φετινής σεζόν. Μετά από συνεχόμενη παρουσία στην Ελλάδα, με την φανέλα των ΠΑΟΚ, ΑΕΚ και Τρικάλων, με ένα μικρό «διάλειμμα» στην Ομπραντόιρο, ήρθε το κάλεσμα ενός ακόμη συμπατριώτη μας, του Φώτη Κατσικάρη, για να επιστρέψει στην Ιβηρική Χερσόνησο, για λογαριασμό της Τενερίφης.
Και ποιος να τον αδικήσει, άλλωστε, για αυτό που νιώθει, όταν έχει γνωρίσει τόσες σπουδαίες στιγμές σε αυτή την χώρα; Πρωτάθλημα το 2006 με τη Μάλαγα και συμμετοχή στο Final Four της Αθήνας το 2007, συμμετοχή στο «θαύμα» της Μπιλμπάο (μαζί με Κατσικάρη, Ζήση και Μαυροειδή), που μέσα στην τριετία 2010-2013 έφτασε να γίνει φιναλίστ σε πρωτάθλημα και Eurocup, καθώς και να αγωνίζεται στα playoffs της Ευρωλίγκα. Τώρα, βέβαια, παίζει για ακόμη μία ομάδα που ακολουθεί μία ελληνική «συνταγή» προς την επιτυχία. Μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι στην περσινή κατάκτηση του Champions League, πολυτιμότερος αναδείχθηκε ο αγωνιζόμενος πια στον Ολυμπιακό, Γιώργος Μπόγρης. Το κυριότερο για τον ίδιο, βέβαια, είναι ότι συνεχίζει να απολαμβάνει το μπάσκετ, ενώ είναι έτοιμος να «πατήσει» τα 34 χρόνια του, με τις εμφανίσεις του με την Τενερίφη να δείχνουν πως περνά... μία δεύτερη νιότη (10.6 π., 63% δ., 50% τρ. στην ACB, 11.5 π., 100% δ., 43.5% τρ. στο CL).
Και τώρα, είναι η στιγμή να υποδεχθεί μία ελληνική ομάδα για πρώτη φορά στο εξωτερικό. Ο ΠΑΟΚ του Ηλία Παπαθεοδώρου, παίζει απόψε (21:30) με την «ελληνική» και ασταμάτητη Τενερίφη, που μοιάζει ικανή να κρατήσει τα «σκήπτρα» της στη διοργάνωση, ενώ διαγράφει ήδη μία καλή πορεία στο πρωτάθλημα Ισπανίας, ούσα σε «τροχιά» playoffs και στο Copa Del Rey.
Ο έμπειρος σουτέρ, μιλάει στο Basketa.gr για αυτή την αναμέτρηση με τον «Δικέφαλο του Βορρά» και την ιδιαιτερότητά της (από εκεί ξεκίνησε, άλλωστε, την καριέρα του). Εξηγεί τους λόγους που επιθυμεί να παραμείνει μέχρι το τέλος της καριέρας του στην Ισπανία, καθώς και τις εξαιρετικές του έως τώρα εμφανίσεις με την ομάδα των Καναρίων Νήσων, ενώ αναφέρεται με διάθεση άρνησης σε ενδεχόμενο νέας επιστροφής στην Ελλάδα, κάνοντας λόγο για την τελευταία του παρουσία με την φανέλα της ΑΕΚ. Τέλος, επισημαίνει τη σχέση του με τον Φώτη Κατσικάρη και εκφράζει ένα... παράπονο για τη μη εύρεσή του στους 24 «εκλεκτούς» της Εθνικής ομάδας για τα «παράθυρα» των προκριματικών του Φεβρουαρίου, ελπίζοντας πως θα μπορέσει να καταφέρει να ανταποκριθεί και σε αυτή την πρόκληση.
«Ήταν η στιγμή να επιστρέψω στην Ισπανία»
Κώστα, φαντάζομαι ότι είναι λίγο ιδιαίτερο να υποδέχεσαι ειδικά τον ΠΑΟΚ.
Κοίταξε, πάντοτε είναι ιδιαίτερο να παίζω με αντίπαλο τον ΠΑΟΚ, τον οποίο μάλιστα αντιμετωπίζω πρώτη φορά με ομάδα του εξωτερικού. Δεν είναι, όμως, ιδιαίτερο, τόσο για την ομάδα όσο για τους φίλους μου, τους οποίους θα δω μετά από καιρό. Θα έχω την ευκαιρία να τους υποδεχτώ για μερικές ημέρες και θα συζητήσουμε πριν και μετά τον αγώνα, να μάθω τα νέα τους.
Θα σε ρωτήσουν κι εσένα, βέβαια, πώς είναι να είσαι ξανά στην Ισπανία…
Σωστά (γέλια). Έχω περάσει πολλά χρόνια της ζωής μου στην Ισπανία, βέβαια, και δεν την αισθάνομαι σαν έναν τόπο μακριά από την οικογένεια και τους φίλους μου. Την αισθάνομαι πραγματικά σαν ένα δεύτερο σπίτι μου, έχω κάνει πολλούς φίλους εδώ και πραγματικά αγαπάω αυτή την χώρα.
Έπαιξε σημαντικό ρόλο η χώρα, δηλαδή, στην απόφασή σου να έρθεις στην Τενερίφη μέσα στην χρονιά;
Ναι, φυσικά έπαιξε. Πρέπει να σου πω, ότι από το καλοκαίρι κιόλας, όταν υπέγραφα στα Τρίκαλα, είχα επισημάνει πως με την πρώτη ευκαιρία θα γύριζα πίσω στην Ισπανία. Ήταν η κατάλληλη στιγμή για να επιστρέψω, καθώς πάντα πίστευα και πιστεύω ότι έχω αρκετό μπάσκετ… να δώσω και να το ευχαριστηθώ σε αυτό το επίπεδο. Είμαι σε μία πολύ καλή ομάδα, τώρα, με ένα εξαιρετικό κλίμα, σε οικογενειακό πλαίσιο, ενώ πρωταγωνιστούμε και στο Champions League. Εκτός αυτών, βέβαια, η Τενερίφη είναι και ένα πολύ όμορφο μέρος.
Υπάρχει κάποια πίεση για την φετινή σας πορεία στη διοργάνωση, δεδομένου ότι είστε οι πρωταθλητές;
Δεν νομίζω, ότι υπάρχει κάποια επιπλέον πίεση στην ομάδα, αν και φυσικά όσοι ήρθαμε φέτος, θα θέλαμε πολύ να βρισκόμαστε στη θέση των παιδιών που σήκωσαν πέρυσι το τρόπαιο. Δεν υπάρχει κάποια απαίτηση για τίτλο, αλλά δεν κρύβουμε ότι στόχος μας είναι να βρεθούμε ξανά στο Final Four της διοργάνωσης, κάτι που θα κάνει την φετινή μας καμπάνια ήδη επιτυχημένη στο Champions League. Για μένα, πάντως, είναι όμορφο να βρίσκομαι σε ομάδα με τέτοιες επιδιώξεις.
«Το μυστικό είναι να μπαίνεις με όρεξη στο γήπεδο»
Και δεν είσαι ο μοναδικός Έλληνας που έχει βρεθεί σε αυτή την ομάδα. Είσαι μαζί με τον Φώτη Κατσικάρη και πέρυσι είχε αναδειχθεί MVP της διοργάνωσης ο Γιώργος Μπόγρης, για να αναφέρουμε πιο πρόσφατα παραδείγματα. Πώς εξηγείς αυτή την εμπιστοσύνη;
Έχουν περάσει κι άλλοι Έλληνες παλιότερα, που έχουν γράψει τη δική τους ιστορία με την ομάδα και έχουν εκπροσωπήσει επάξια το ελληνικό μπάσκετ στο εξωτερικό, όπως ο Φώτης Λαμπρόπουλος που είχε μείνει για αρκετά χρόνια, ακόμη και ο Μιχάλης Τσαϊρέλης που είχε βρεθεί εδώ για ένα δίμηνο. Τυχαίνει, λοιπόν, πολλές φορές η λύση να είναι… ελληνική και αυτό δείχνει το υψηλό επίπεδό μας στο μπάσκετ. Κάνουμε πολύ καλή δουλειά οι Έλληνες αθλητές και προπονητές, αποδεικνύοντας πως μπορούμε να σταθούμε σε ένα πρωτάθλημα σαν την ACB.
Έχουμε μιλήσει, λοιπόν, για μία ομάδα που θέλει ξανά να είναι στις κορυφαίες του Champions League, ενώ πριν από λίγες μέρες προκρίθηκε στο Copa Del Rey και βρίσκεται στην οκτάδα της ACB. Ποιοι, είναι, λοιπόν, εντός συνόρων για την Τενερίφη;
Στο πρωτάθλημα Ισπανίας αυτή η ομάδα θέλει πάντοτε να κάνει ένα «βηματάκι» προς τα πάνω. Το Copa Del Rey, φυσικά, είναι ακόμη μία διοργάνωση με το δικό της πρεστίζ και θα έλεγα πως μία νίκη θα ήταν ήδη επιτυχία, προκειμένου να προκριθούμε στα ημιτελικά της διοργάνωσης. Είναι ένας εφικτός στόχος με μία καλή κλήρωση (σ.σ. θα παίξει με τη Βαλένθια στα προημιτελικά) και θα μπορούσαμε να μιλάμε για μία καλή σεζόν, εάν παράλληλα στην ACB μπορούσαμε να προκριθούμε στο δεύτερο γύρο των playoffs, κάτι που η ομάδα προηγουμένως δεν έχει καταφέρει.
Θεωρείς πως η Τενερίφη θα μπορούσε να γίνει μία ομάδα-«σημείο αναφοράς» τύπου Βαλένθια που έκανε πέρυσι την έκπληξη και πήρε το πρωτάθλημα, ή Μπιλμπάο των ημερών που αγωνιζόταν εκεί η… ελληνική παροικία;
Δεν είναι καιρός να μιλάμε για τέτοιες επιδιώξεις, γιατί η Τενερίφη είναι ένας οργανισμός σοβαρός που εξελίσσεται βήμα προς βήμα, χωρίς να βιάζεται. Είμαστε μία ομάδα νοικοκυρεμένοι, με ένα σημαντικό κεφάλαιο που επενδύει κάθε χρόνο η διοίκηση, έχοντας άπαντες πληρωμένους στην ώρα τους, ενώ κοιτάζει τι μπορεί κάθε χρόνο να πετύχει, ώστε να μπορεί να ισχυρίζεται ότι σημειώθηκε βελτίωση. Είναι σίγουρο, ότι θέλουμε να φτάσουμε στο επίπεδο ομάδων σαν τη Μάλαγα, που διεκδικούν δηλαδή ακόμη και τη συμμετοχή τους στην Ευρωλίγκα, αλλά αυτό είναι κάτι μακρινό προς το παρόν. Για αρχή, θέλουμε να γίνουμε μία από τις ομάδες που θα αποτελούν σημαντικούς υποψήφιους «θύτες» για ισχυρούς συλλόγους, σαν τη Ρεάλ, την Μπαρτσελόνα ή την Μπασκόνια, «χτίζοντας» πάνω σε τέτοιου είδους επιτυχίες.
Από τη στιγμή που έχεις μετεγγραφεί στην Τενερίφη, σημειώνεις εξαιρετικές εμφανίσεις στο Champions League και το πρωτάθλημα. Τι σου δίνει την αυτοπεποίθηση να είσαι ακμαιότατος στα σχεδόν 34 χρόνια σου και μετά από σχεδόν 18 χρόνια στα παρκέ ως επαγγελματίας;
Είναι, νομίζω, το γεγονός ότι αισθάνομαι πολύ καλά εδώ, γνωρίζοντας το πρωτάθλημα και ξέροντας τι μπορώ να περιμένω από τον εαυτό μου. Φαίνεται, θεωρώ, και η σκληρή δουλειά που έκανα το καλοκαίρι, για να είμαι καλά σωματικά, ενώ μπήκα κατευθείαν στο «πνεύμα» της νέας μου ομάδας, γνωρίζοντας τον Φώτη (σ.σ. Κατσικάρη) και το παιχνίδι του. Μου έδωσε, φυσικά, αυτοπεποίθηση και η καλή μου εμφάνιση στο ντεμπούτο με την Μπαρτσελόνα (σ.σ. 10 π., 2/4 τρ., 1/1 δ., 2/2 β., 6 ρ., 2 ασ., 22 λ.). Το μυστικό για όλα αυτά, βέβαια, είναι να μπαίνεις με όρεξη στο γήπεδο, είτε πρόκειται για προπόνηση είτε για αγώνα και αυτό είναι κάτι που έχω ακόμη έντονα μέσα μου. Αν το χάσεις αυτό, σιγά σιγά έρχεται η ώρα να σταματήσεις, αλλά εγώ το έχω ακόμη ακμαίο. Σε όλα τα ματς, συνεπώς, νιώθω καλά και αυτό μου δίνει κίνητρο να συνεχίσω να παλεύω για να γίνομαι καλύτερος.
«Η επιστροφή μου στην Ελλάδα, μου έκανε κακό»
Θα ήθελες, λοιπόν, όταν έρθει η ώρα που δε θα έχεις τόση όρεξη, να κλείσεις την καριέρα σου στην Ισπανία;
Ναι, θα ήθελα πολύ να κλείσω την καριέρα μου στην Ισπανία και πιστεύω πως αυτό θα γίνει.
Δε θα ήθελες, δηλαδή, να συμβεί αυτό στην Ελλάδα;
Όχι, δε θα ήθελα να επιστρέψω στην Ελλάδα. Θεωρώ πως, τελικά, μου βγήκε σε κακό η επιστροφή μου, καθώς στην τελευταία σεζόν στην ΑΕΚ δεν είχα κάποιο ξεκάθαρο και πρωταγωνιστικό ρόλο, για να προσπαθήσω να συνεχίσω να είμαι ψηλά και να δουλεύω με ευχαρίστηση.
Όταν λες ότι σου βγήκε σε κακό;
Δε μου έκανε κακό ακριβώς η μεταγραφή στην ΑΕΚ, ούτε μου έκανε κάτι κακό η ίδια η ομάδα. Το ρόλο που είχα, όμως, στην αρχή, τον έχασα μετά τον τραυματισμό μου και έφτασα σε σημείο στη συνέχεια να μην έχω επί της ουσίας ρόλο. Γι’ αυτό αποφάσισα, στη συνέχεια, ότι επιθυμούσα με την πρώτη ευκαιρία να γυρίσω στην Ισπανία.
«Ξέρει ο Φώτης τι να περιμένει από μένα»
Αφού, λοιπόν, επιθυμείς να μείνεις στην Ισπανία, ποιο μέρος ήταν αυτό που σημάδεψε την καριέρα σου και γιατί; Από το Vaskos (σ.σ. το όνομά του στα social media) υποθέτω, βέβαια, ότι θα μου πεις για το Μπιλμπάο…
Σωστά μάντεψες (γέλια). Το Μπιλμπάο είναι, όντως, το μέρος που με σημάδεψε. Δεν είναι μόνο το γεγονός, ότι έμεινα για πολλά χρόνια, αλλά και το ποια ήταν η πορεία εκείνης της ομάδας. Κατά κάποιο τρόπο φτάσαμε ανέλπιστα στα playoffs της Ευρωλίγκας, σε τελικούς πρωταθλήματος και σε τελικό Eurocup. Κάναμε σπουδαίες επιτυχίες τότε, για τα δεδομένα της ομάδας, ενώ εγώ μετά πήρα και μία μεγάλη μεταγραφή για την Εφές. Είναι, λοιπόν, σαν στο σπίτι μου το Μπιλμπάο και με έχει «στιγματίσει» για τη ζωή μου.
Όλα αυτά τα είχες καταφέρει με τον κόουτς Κατσικάρη, τον οποίο ξαναβρήκες στην Τενερίφη. Μίλησέ μας για τη σχέση σας και το αν έπαιξε επίσης το δικό της ρόλο για την τελευταία μεταγραφή σου.
Φυσικά έπαιξε ρόλο. Είναι πιθανό να μην ερχόμουν στην Τενερίφη, αν δεν ήταν ο Φώτης στην τεχνική ηγεσία. Από την αρχή είπε ξεκάθαρα στη διοίκηση, ότι ήθελε ένα σουτέρ και έδειξε εμένα, οπότε δε θα μπορούσα να μην ανταποκριθώ στο κάλεσμά του, δείχνοντάς μου ξανά εμπιστοσύνη. Έχουμε συνεργαστεί τρία χρόνια στο Μπιλμπάο και μετά στην Εθνική, οπότε και αυτός ξέρει τι να ζητήσει από μένα κι εγώ ξέρω τι θέλω από αυτόν. Αυτό είναι κάτι πολύ σημαντικό, για να αποδίδω καλά και να τον βοηθώ στο έργο του.
«Ήθελα την κλήση για την Εθνική»
Σε βλέπουμε, λοιπόν, να αγωνίζεσαι πολύ καλά, την ίδια ώρα που λόγω της κόντρας FIBA-Ευρωλίγκα, υπάρχει δυνατότητα να παίξουν για την Εθνική στα «παράθυρα» των προκριματικών παίκτες που δε θα είχαν την ευκαιρία, αν ήταν παρόντες όλοι οι πρωτοκλασάτοι. Διεκδικείς, ίσως, κι εσύ την ευκαιρία σου με αυτές τις εμφανίσεις;
Πρέπει να πω, καταρχάς, ότι για μένα είναι πολύ θετικό που, έστω και με αυτές τις συνθήκες, μπαίνουν στην Εθνική νέα παιδιά, παίρνουν σπουδαίες εμπειρίες και αρχίζουν να καταλαβαίνουν τι σημαίνει να παίζεις σε αυτή την ομάδα, τι σημαίνει να φοράς την φανέλα με το εθνόσημο. Εγώ, βέβαια, όπως διάβασα δεν είμαι στις επιλογές για τα «παράθυρα» του Φεβρουαρίου και παραξενεύτηκα λίγο, γιατί αυτές οι κλήσεις λογικά γίνονται κυρίως βάσει της φόρμας των αθλητών, δίνοντας παράλληλα την ευκαιρία που ανέφερες κι εσύ, σε όσους δε θα την είχαν αν έπαιζαν εκείνοι της Ευρωλίγκα. Θα ήθελα, φυσικά, να είμαι στους 24 της προεπιλογής, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι απογοητεύομαι ή έχω κάποιο πρόβλημα. Υπάρχουν κι άλλα «παράθυρα» και θα κάνω τα πάντα για να διεκδικήσω μία ακόμη ευκαιρία να παίξω στην Εθνική.
Δεν έχεις μιλήσει, δηλαδή, όλο αυτόν τον καιρό με κάποιον από την Εθνική;
Όχι, δεν έχει τύχει να μιλήσουμε. Φαντάστηκα, ότι λόγω του πρωταθλήματος όπου αγωνίζομαι και της απόδοσής μου τον τελευταίο καιρό, θα μπορούσα να είμαι στις επιλογές για τα νέα «παράθυρα» και φυσικά θα ήταν μία μεγάλη μου τιμή. Αυτό δε σημαίνει, φυσικά, ότι δε σέβομαι σε απόλυτο βαθμό την επιλογή του ομοσπονδιακού τεχνικού, που σίγουρα έχει καταστρώσει τα δικά του πλάνα και ξέρει καλύτερα από όλους μας.
Αφού αναφερόμαστε στο θέμα των «παραθύρων», ποια είναι η γνώμη σου για την κόντρα FIBA-Ευρωλίγκα;
Μακάρι να μπορούσε να γίνει κάτι, για να βρεθεί μία λύση, για να γίνουν όλα πιο ομαλά και να μη στερούνται οι Εθνικές ομάδες, τους παίκτες του ΝΒΑ και της Ευρωλίγκα, αν και με το ΝΒΑ ισχύει μία διαφορετική κατάσταση. Μόνο κακό προξενεί όλη αυτή η κατάσταση και οδηγεί σε περιπτώσεις τους παίκτες να διαχωρίζονται μεταξύ τους, όπως έγινε στα πρώτα «παράθυρα», με τους παίκτες του Παναθηναϊκού να παίζουν στο δεύτερο αγώνα, ενώ στον πρώτο δεν έπαιξε κανείς της Ευρωλίγκα. Ο κόσμος θέλει να βλέπει όλους τους παίκτες στην Εθνική και οι άνθρωποι που ηγούνται, ειδικά στο ευρωπαϊκό μπάσκετ, πρέπει να εξετάσουν καλύτερα αυτό το θέμα.
Τι περιμένει, λοιπόν, ο Κώστας Βασιλειάδης από τον εαυτό του;
Περιμένει να είναι υγιής. Αν είσαι υγιής και προσηλωμένος στο στόχο σου, μόνο μπροστά μπορείς να πας. Και αυτό θα κάνω εγώ, με σκληρή δουλειά στο γήπεδο, μέχρι που θα έρθει εκείνη η ώρα που σου είπα νωρίτερα, που δε θα έχω τόση όρεξη δηλαδή και θα σταματήσω.
Photo Credits: Eurokinissi/Basketballcl.com
