Ποιος ασχολείται μωρέ με το κυπελλάκι ;
Αλήθεια πόσες φορές δεν έχετε ακούσει αυτή τη φράση από οπαδούς ομάδων που έχουν ήδη αποχαιρετήσει τη διοργάνωση ;
Οταν όμως φτάνει ο τελικός και ο αρχηγός της νικήτριας ομάδας σηκώνει το τρόπαιο, οι άλλοι...σκάνε από τη ζήλια τους. Και ας μην το λένε δημόσια και ας απαξιώνουν το συγκεκριμένο τρόπαιο που κανείς δεν είπε ότι είναι ισάξιο με το τρόπαιο της Ευρωλίγκας ή του πρωταθλήματος, αλλά δεν είναι και το...τσίγκινο κυπέλλακι.
Για ρωτήστε τους φίλους του Ολυμπιακού που η ομάδα τους είχε να πάει από το 2013 σε τελίκό. Η του Αρη που έχουν...σώσει ολόκληρες χρονιές απλά με την πρόκριση στον τελικό όπως πέρυσι ή το 2004 που πανηγύρισαν τον τελευταίο τους τίτλο
Για του Παναθηναϊκού δεν τους αναφέρουμε καν, καθώς αρκεί κανείς να δει την αντίδραση του πιο φανατικού οπαδού του τριφυλιού, του προέδρου του Δημήτρη Γιαννακόπουλου (με χαρακτηριστικότερη την ανάρτηση του στο instagram με το Τσίρκο Μεντράνο με το οποίο προφανώς παρομοιάζει την ομάδα του) για να καταλάβει πόση σημασία έδινε σε αυτή τη διοργάνωση στην οποία η ομάδα του έπαιζε ανελλιπώς στον τελικό τα τελευταία 13 χρόνια έχοντας πανηγυρίσει στις 11 φορές και μάλιστα οι έξι τελευταίες συνεχόμενα !
Οσο για την ΑΕΚ, ας θυμηθούμε το πόσο κόστιζε τα τελευταία χρόνια η - πάντα - μεγάλη χαμένη ευκαιρία με την πρόκριση που χανόταν στις λεπτομέρειες συνήθως στο Αλεξάνδρειο. Οσο για τον πρόεδρο της, Μάκη Αγγελόπουλο είναι αναμφίβολα αυτή η πιο χαρούμενη και μεγαλύτερη στιγμή του στην ομάδα μέχρι την επόμενη.
Πως είναι δυνατόν να αφήσει κάποιον να εννοηθεί πως πρόκειται για κυπελλάκι, όταν είδαμε δύο γήπεδα με χιλιάδες κόσμο που ήταν έτοιμος να μπει στο παρκέ να πανηγυρίσει όπως έκανε στον πρώτο αγώνα για τη νίκη της Ενωσης επί του Παναθηναικού και πλησίασε κοντά να το κάνει και στον αγώνα του Αρη με τον Ολυμπιακό.
Αλήθεια αφού η διοργάνωση είναι "ξεχασμένη" γιατί είδαμε τέτοια αγωνία στα πρόσωπα παικτών και προπονητών και στους δύο ημιτελικούς μέχρι την τελική πρόκριση ;
Γιατί οι ομάδες ήταν νευρικές και αγχωμένες ;
Πολύ απλά γιατί διακυβευόταν η διεκδίκηση του πρώτου τίτλου (στόχου) της χρονιάς που όλοι τον θέλουν, στο τέλος "σκοτώνονται" για να τον κατακτήσουν και τελικά εκτός του νικητή οι υπόλοιποι τον απαξιώνουν. Εδώ ταιριάζει η παροιμία: Οσα δεν φτάνει η αλεπού...
Ναι δεν είδαμε υψηλής ποιότητας μπάσκετ, αλλά το σκηνικό θύμιζε πολύ από φάιναλ φορ με δυο νόκ άουτ ημιτελικούς, ιδιαίτερα εκείνο του 1998 όπου Αρης και ΑΕΚ είχαν κάνει την έκπληξη αποκλείοντας Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό αντίστοιχα με τον "Αυτοκράτορα" να στέφεται κυπελλούχος Ελλάδος τότε στο κορυφαίο φάιναλ φορ της ιστορίας.
Το οποίο να σας θυμίσουμε τι περιελάμβανε το μενού της τότε διοργάνωσης ;
Αφ’ ενός τον μεγάλο Αρη, εν ενεργεία κάτοχο του κυπέλλου Κόρατςζζζ και πολυνίκη (τότε) στο θεσμό του κυπέλλου με τον Χρήστο Μαγκώτσιο προπονητή.
Τη φιναλίστ, δύο μήνες αργότερα στη Βαρκελώνη, του κυπέλλου Πρωταθλητριών, ομάδα της ΑΕΚ με τον Γιάννη Ιωαννίδη στον πάγκο. Τον εν ενεργεία πρωταθλητή Ευρώπης και κάτοχο του ντάμπλ, Ολυμπιακό του Ντούσαν Ιβκοβιτς αλλά και τον – λίγους μήνες αργότερα- πρωταθλητή Ελλάδος Παναθηναϊκό.
Το κύπελλο έχει χαρίσει και συνεχίζει να χαρίζει μεγάλες στιγμές, που μένουν ανεξίτηλες στη μνήμη των φιλάθλων, αλλά και παικτών και προπονητών και ευτυχώς που τελικά η ΕΟΚ προχώρησε σε μονούς ημιτελικούς, αλλιώς δύσκολα θα μπορούσαν να κοντράρουν ΑΕΚ και Αρης τους αντιπάλους τους.
Αυτή είναι και η μαγεία των νοκ άουτ αγώνων, καθώς σε σειρά πλέι οφ στις 3 νίκες. ΑΕΚ και Αρης έχουν λιγότερο από 5% πιθανότητες πρόκρισης. Εδώ η ΑΕΚ προκρίθηκε και ο Αρης πλησίασε στο θαύμα, όταν μια εβδομάδα πριν είχε ηττηθεί με 80-55 !
Στις 17 Φεβρουαρίου στο κλειστό στα Δύο Αοράκια στην Κρήτη θα τεθούν αντιμέτωποι ΑΕΚ και Ολυμπιακός μετά από 38 χρόνια, αφού τελευταία φορά που βρέθηκαν στον τελικό (1980) οι αγώνες διεξάγονταν στο ανοιχτό Παναθηναϊκό Στάδιο !
Κρίμα που δεν υπάρχουν πλέον και τα φάιναλ φορ που ξεκίνησαν το 1995 στη Λαμία και ολοκληρώθηκαν στην ίδια πόλη μια δεκαετία αργότερα καθώς οι συνθήκες που δημιουργούσαν - σχεδόν κάθε φορά - οι λίγοι ευτυχώς ανεγκέφαλοι της εξέδρας ήταν μη ελεγχόμενες
Στις 17 Φεβρουαρίου λοιπόν θα μάθουμε τον νέο κυπελλούχο Ελλάδας. Το ίδιο βράδυ μια από τις δύο ομάδες θα βάλει το κύπελλο στην τροπαιοθήκη της και θα πανηγυρίζει και οι υπόλοιποι θα το απαξιώνουν. Γνωστή και παλιά ιστορία...
Photo Credit: Eurokinissi
