To Final Four δεν είναι κάτι άγνωστο, ούτε για την ΤΣΣΚΑ Μόσχας, ούτε για τον Δημήτρη Ιτούδη. Και οι δύο είναι πλέον... σημεία αναφορά για την τελική φάση της Ευρωλίγκας. Η ομάδα του στρατού ετοιμάζεται για τον ημιτελικό απέναντι στην Αναντόλου Έφες (28/5, 19.00) και ο Έλληνας τεχνικός, ο οποίος πρόσφατα ανανέωσε και το συμβόλαιό του με τους "κόκκινους" μίλησε για όλα στο επίσημο σάιτ της Ευρωλίγκας.
Η χημεία είναι αυτή που μετράει", τόνισε ο Ιτούδης, όταν έγινε αναφορά στην μεγάλη αναμονή για τις ομάδες από το τέλος των play offs ως το Final Four: "Η χημεία δεν είναι κάτι που χτίζεται σε μία νύχτα". Και στη χημεία μάλλον παίρνει άριστα η ΤΣΣΚΑ, καθώς θα βρεθεί στο 17ο Final Four τα τελευταία 18 χρόνια, κάνοντας φέτος την ένατη συνεχόμενη εμφάνισή της. Για τον ίδιο τον Ιτούδη είναι το έκτο συνεχόμενο, κάτι που κανείς άλλος προπονητής δεν έχει καταφέρει μέχρι σήμερα. Αρνείται όμως να συγκρίνει καταστάσεις: "Αυτή είναι μια τρίτη γενιά παικτών που καλούμαστε να χειριστούμε, κάτι το οποίο είναι υπέροχο και όλες οι ομάδες που είχαμε στα χέρια μας ήταν καταπληκτικές. Αλλά ήταν η διαδικασία του να γίνουμε ομάδα, του να βρούμε τη χημεία μας που μετρούσε. Δεν φτιάχνεται σε μια μέρα. Πρέπει να περάσεις μέσα από διάφορες καταστάσεις, να ξεπεράσεις δυσκολίες, να βιώσεις την κριτική, την πίεση της ανάγκης για νίκη. Οπότε είναι μια καθημερινή διαδικασία. Να αντιμετωπίζεις απουσίες, συναντήσεις, μεγάλες προπονήσεις, μεγάλα ταξίδια. Όλα αυτά... Και σίγουρα υπάρχουν και οι τραυματισμοί, τους οποίους δεν μπορείς να ελέγξεις, ενώ τώρα είχαμε και τον COVID 19, όταν οι γιατροί ξαφνικά σου έλεγαν πως δεν μπορείς να υπολογίζεις σε 2-3 παίκτες".
Ο ίδιος είδες να χάνει δύο από τους κορυφαίους παίκτες του, αν όχι τους κορυφαίους: Τον Νίκολα Μιλουτίνοφ που τραυματίστηκε και τον Μάικ Τζέιμς που απομακρύνθηκε από την ομάδα. Ο Ιτούδης έπρεπε να βρει τις λύσεις: "Νομίζω πως όλα αυτά δημιουργούν μια νέα σειρά αναμνήσεων. Το γεγονός είναι πως ως ομάδα μοιραστήκαμε τις δυσκολίες. Όταν γίναμε ένα χειριστήκαμε τα πάντα".
Ο ίδιος πιστεύει πως όλες οι δυσκολίες έβγαλαν στην επιφάνεια το καλύτερο των παικτών του: "Έβγαλε όλες τις τοξίνες από το σώμα. Γίναμε ένα. Ήρθαμε πιο κοντά. Ξέρουμε πως αν κοιτάξουμε πάνω από τον δεξί ή τον αριστερό μας ώμο, ή στην πλάτη μας θα έχουμε συμπαίκτες. Έχουμε συμμάχους που μας βοηθούν στις δύσκολες στιγμές. Πως έχουμε κάποιον που θα μας σηκώσει στα δύσκολα αν πέσουμε. Θα υπάρχουν "πτώσεις", αλλά επιλέξαμε να "πέσουμε".. μπροστά. Κι αυτό ήταν που κάνει αυτή την ομάδα ιδιαίτερη".
Η ΤΣΣΚΑ στην Κολωνία θα αντιμετωπίσει την Αναντόλου Έφες στον ημιτελικό. Μια επανάληψη του τελικού του 2019. Ο Ιτούδης δεν το βλέπει έτσι, καθώς έχει μια πολύ διαφορετική ομάδα στα χέρια του και τέσσερις από τους τότε βασικούς του παίκτες, θα βρίσκονται στη Γερμανία με άλλες ομάδες: Ο Νάντο ντε Κολό, ο Κάιλ Χάινς, ο Σέρχιο Ροντρίγκεθ και ο Κόρι Χίγκινς.
"Αυτή η ομάδα έχει υψηλές προσδοκίες και θέλει να πάει εκεί έξω και να αγωνιστεί στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο. Ότι έγινε στο παρελθόν, ανήκει στο παρελθόν. Δεν μπορεί να είναι αυτό που θα καθορίσει το μέλλον. Ζούμε στο σήμερα".
Η ΤΣΣΚΑ έχει κάνει κάνει μια νίκη επί της Έφες με 35 πόντους τον Δεκέμβριο και η Έφες επέστρεψε με μια νίκη 30 πόντων στην 28η αγωνιστική: "Χάσαμε άσχημα από την Έφες. Μας νίκησαν. Ήταν συνεχόμενα παιχνίδια για εμάς, επιστρέφοντας από το Τελ Αβίβ και κάναμε ένα πολύ κακό παιχνίδι. Μας νίκησαν δίκαια. Τους νικήσαμε με ανάλογο τρόπο. Δεν θυμάμαι όμως πλέον τίποτα από όλα αυτά. Ήταν πολύ καιρό πριν".Ο Ιτούδης ξέρει για τους Μίτσιτς και Λάρκιν, τον Μπομπουά και τον Σίμον "ο οποίος έχει την ικανότητα και την εμπειρία να πάρει καθοριστικά σουτ", τους ψηλούς Σανλί και Πλάις: "Υπάρχει ο Άντριαν Μοερμάν που μπορεί να μην είχε τόσο μεγάλη επίδραση, αλλά σίγουρα είναι ένας ικανός σκόρερ. Ή ο Ντογκούς Μπαλμπάι, ο οποίος είναι ειδικός στην άμυνα. Ο κάθε παίκτης φέρνει κάτι στο τραπέζι. Να μην πούμε πόσο μεγάλο παιχνίδι είχε ο Κρις Σίνγκλετον στο πέμπτο της σειράς των play offs με τη Ρεάλ Μαδρίτης. Η Έφες είναι μια γεμάτη ομάδα".
Ο ίδιος ξέρει την απάντηση: "Πρέπει να μένει ταπεινός, άσχετα με το πόσες νίκες έχεις κάνει ή πόσο καλά μπορεί να τα πηγαίνεις. Συνηθίζω να λέω πως όση δόξα και αν είχες είναι σημαντική, αλλά άστην να... αναπαυτεί εν ειρήνη στο παρελθόν".
Ακόμη κι αν έχεις πάει σε έξι συνεχόμενα Final Four και είσαι ο μοναδικός προπονητής που τα έχει καταφέρει: "Νιώθω τιμή, γιατί ανήκω σε έναν τόσο μεγάλο σύλλογο, αλλά δεν είναι μονόδρομος. Νιώθω ότι πραγματικά ανήκω σε αυτή την οικογένεια. Με έκαναν να το αισθανθώ. Μου έδωσαν τις αξίες, την ευθύνη και τη στήριξη, κάτι που με κάνει να νιώθω ότι ανήκω εδώ. Και αυτό είναι το πιο σημαντικό. Όταν κάποιος κάνει καθημερινά τη δουλειά του και νιώθει πως ανήκει, νιώθει πως έχει την ευθύνη για συγκεκριμένα πράγματα και νιώθει πως έχει τη στήριξη, τότεο θα δώσει τον καλύτερό του εαυτό".
