Κλεισμένος στο σπίτι του ο Κιθ Λάνγκφορντ περιμένει, όπως όλος ο κόσμος, να περάσει η πανδημία του κορωνοϊού, να τελειώσει η καραντίνα και να ξαναπιάσει στα χέρια του την μπάλα του μπάσκετ. Μέχρι να γίνει αυτό και καθώς έχει άφθονο χρόνο στη διάθεσή του και ανάγκη για επικοινωνία, αποφάσισε να μοιραστεί με το κοινό ιστορίες από την καριέρα του.
Διηγήθηκε, λοιπόν, μέσω του λογαριασμού του στο twitter την εμπειρία του από τον χαμένο τελικό του NCAA στο φάιναλ φορ του 2003. Ο Λάνγφκορντ έπαιζε στο Κάνσας, το οποίο έχασε από το Σίρακιουζ. Τι ακολούθησε και γιατί τελικά εκείνο το καλοκαίρι ο Κιθ δεν δήλωσε συμμετοχή στο ντραφτ; Ιδού...
"Βλέπω πολλές αναφορές στον τελικό του 2003 κόντρα το Σίρακιουζ. Αυτοί οι δαίμονες πιθανότατα δεν θα εξορκιστούν ποτέ, αλλά ακούστε δύο ιστορίες από εκείνη την περίοδο, που ο κόσμος του Κάνσας μπορεί να βρει ενδιαφέρουσες. Η καραντίνα με έχει φέρει σε κατάσταση να πω ιστορίες.
Ο Τζεφ Γκρέιβς (σ.σ. συμπαίκτης του τότε στους Τζέιχοκς) κι εγώ, καθόμασταν δίπλα δίπλα στα αποδυτήρια σε όλη τη διάρκεια της March Madness το 2003. Όταν φτάσαμε στη Νέα Ορλεάνη, κι οι δύο είχαμε συμφωνήσει ότι θα κερδίσουμε τον τίτλο και θα μπούμε στο ντραφτ του NBA. Μετά την ήττα μας στον τελικό, δεν είδαμε τον Ρόι Ουίλιαμς (σ.σ. ο προπονητής τους) μέχρι τη μέρα που ανακοίνωσε ότι φεύγει.
Στο πανεπιστήμιο, το ντουλαπάκι μου ήταν δίπλα σε αυτό του Κερκ Χάινριχ. Πριν ο κόουτς μπει μέσα και μας πει τα νέα, ο Κερκ δεν είχε πει κουβέντα. Μου το είπε δευτερόλεπτα μόνο πριν μπει ο κόουτς στα αποδυτήρια.
Εκείνο το καλοκαίρι, μετά από τον χαμένο τελικό, δέχθηκα πρόσκληση να πάω ως σύμβουλος στο camp του Μάικλ Τζόρνταν στη Σάντα Μπάρμπαρα. Ο MJ ήταν εξαιρετικός μπαρτέντερ, παρεμπιπτόντως. Πάω στην κατασκήνωση και μπαίνω μέσα, μου έδωσαν τα ρούχα μου και το κλειδί για το δωμάτιο. Μου είπαν πως ο συγκάτοικός μου δεν είχε φτάσει ακόμη και ότι δεν επρόκειτο να κάνουμε κάτι εκείνη τη μέρα, πριν φτάσουν όλα τα παιδιά και οι σύμβουλοι.
Μερικοί από τους συμβούλους ήταν ο Αντρέ Ιγκουοντάλα, ο Τζέι Τζέι Ρέντικ, ο Ρασάντ ΜακΚαντς και κάποιοι επαγγελματίες. Ο Ντάριους Μάιλς και ο Κουέντιν Ρίτσαρντσον ήταν μεγάλα ονόματα εκείνη την εποχή.
Οπότε πάω στο δωμάτιό μου και κοιτάζω τα CD που είχα, προσπαθώντας να σκοτώσω την ώρα μου μέχρι να φτάσει ο συγκάτοικός μου για να πάμε καμιά βόλτα ή κάτι τέτοιο. Κάθομαι στο κάτω κρεβάτι της κουκέτας και ανοίγει η πόρτα. Κανείς ψηλός παίκτης, ούτε πρώην συμπαίκτης από τα camp της Nike. Ούτε καν ένας παίκτης με τον οποίο θα ανυπομονούσα να παίξω αντίπαλος. Ήταν ο Τζέρι ΜακΝαμάρα (σ.σ. έπαιζε στο Σίρακιουζ τότε και αργότερα φόρεσε για λίγο τη φανέλα του Ολυμπιακού). Και φορούσε το μπλουζάκι για την κατάκτηση του πρωταθλήματος.
Το στόμα μου στέγνωσε και ήταν το πιο αμήχανο βλέμμα που έχει υπάρξει ποτέ. Μετά από λίγο, κι οι δύο χαμογελάσαμε και αποδείχθηκε ότι ήταν ωραίος τύπος. Ακόμη όμως ψάχνω αυτόν ή αυτήν που σκέφτηκε ότι θα είχε πλάκα να μας βάλει να μείνουμε μαζί για δέκα μέρες εκείνο το καλοκαίρι.
Σε περίπτωση που αναρωτιέστε γιατί εγώ κι ο Τζεφ (Γκρέιβς) δεν μπήκαμε στο ντραφτ, με είχε πείσει ο Αάρον Μάιλς (σ.σ. έχει φορέσει τις φανέλες του Πανιωνίου και του Άρη). Ότι θα κερδίζαμε τον τίτλο την επόμενη χρονιά και θα φεύγαμε μαζί. Ο Τζιμ Μπερ (σ.σ. διαιτητής) με γαμ...ε, όπως επίσης το γεγονός πως χρειάστηκε να κάνω τρία χειρουργεία στα γόνατα μέσα σε δέκα μήνες. Παρόλ' αυτά, δεν θα άλλαζα όλα αυτά με τίποτα".
In case anyone is wondering why Jeff and I didn’t enter the draft... Aaron Miles talked me out of it. We were supposed to win it next year and all leave together. Jim Burr fckd me and so did 3 knee surgeries in 10 months after that... still wouldn’t trade it for anything #RCJH
— keith langford (@keith_langford) April 5, 2020
