Την δίκη της μάχη δίνει την τρέχουσα σεζόν η ανανεωμένη ΧΑΝΘ, ώστε να ανανεώσει για μια σεζόν ακόμη την παρουσία της στην Β' Εθνική.
Λίγο πριν τη ξαφνική διακοπή του πρωταθλήματος, και μετά τα έκτακτα μέτρα προστασίας που πήρε η κυβέρνηση, ο ιστορικός σύλλογος της Θεσσαλονίκης βρισκόταν στην 12η θέση του βαθμολογικού πίνακα, και πάνω από την γραμμή της σωτηρίας, έχοντας ήδη διαψεύσει τους «ειδικούς».
Αυτό εξήγησε στο basketa.gr ο Ηλίας Θεοδωρίδης, λέγοντας πως η ομάδα του σε αντίθεση με τα προγνωστικά βρίσκεται ήδη στις οχτώ νίκες που τις δίνουν την ευκαιρία να ελπίζει για την παραμονή. Ο 23χρονος γκαρντ με καταγωγή από το Ηράκλειο Κρήτης, έκανε μια αναδρομή στο παρελθόν αναφέροντας τους δυο σημαντικούς «σταθμούς» στην ως τώρα πορεία του (Ρέθυμνο και ΚΑΟΚ), μίλησε για την επιλογή της ΧΑΝΘ, αλλά και ανθρώπους που τον στιγμάτισαν, όσο αφορά το μπάσκετ.
Επίσης αναφερόμενος στην πρωτόγνωρη κατάσταση για την οποία ζει η χώρα, ανέφερε πως όλο αυτό μοιάζει με ταινία, ενώ συνέστησε στον κόσμο να μένει στο σπίτι του.
Πως βιώνεις αυτή την περίοδο, τι σας είπαν από την ομάδα;
«Είναι κάτι πρωτόγνωρο αυτό που ζούμε. Γύρισα όπως-όπως από την Θεσσαλονίκη. Μένω σπίτι και περιμένω εξελίξεις. Προσπαθώ να γυμνάζομαι αλλά είναι δύσκολο να αλλάζει η ρουτίνα σου τόσο απότομα. Πάνω από όλα είναι η υγεία μας και ελπίζω να τελειώνει γρήγορα αυτή η κατάσταση. Με την ομάδα μέσα σε μερικές μέρες από εκεί που γνωρίζαμε ότι θα παίξουμε χωρίς κόσμο μας είπαν ότι αναβάλλονται όλα και μας είπαν ότι είμαστε ελεύθεροι να επιστρέψουμε σπίτι μας. Είναι σαν να παίζουμε σε ταινία με όλο αυτό. Κάνω έκκληση και εγώ με την σειρά μου στον κόσμο να είναι προσεκτικός και να μείνει σπίτι όσο χρειαστεί».
Πιστεύεις ότι τα πρωταθλήματα θα διακοπούν ή ότι θα αρχίσουν ξανά από εκεί που σταμάτησαν εκτάκτως;
«Ειλικρινά δε γνωρίζω κάτι. Αν το δεις με την λογική δεν υπάρχει αισιοδοξία. Δεν νομίζω ότι με την έξαρση των κρουσμάτων θα υπάρξει εξέλιξη στο θέμα της καραντίνας σύντομα. Όταν και αν ξανά αρχίσουμε θα χρειαστεί να κάνουμε προετοιμασία πάλι. Θα χρειαστεί χρόνος. Το πιο πιθανό είναι να μείνουν τα πρωταθλήματα όπως έχουν. Στην φάση που είμαστε το μόνο που ελπίζω είναι να έχει όλος ο κόσμος την υγεία του, όλα τα αλλά περνάνε σε δεύτερη μοίρα».
Σε περίπτωση που ξαναρχίσουν θα πρέπει να παλέψετε για την παραμονή, πιστεύεις μπορείτε να τα καταφέρετε;
«Εγώ σαν αθλητής θα κάνω αυτό που αγαπάω και ήδη μου λείπει πολύ όποτε θα είμαι ευχαριστημένος. Αν μου ζητηθεί να ξανά παίξω για να σωθεί η ομάδα θα το έκανα χωρίς δεύτερη σκέψη. Αν με ρωτούσες και πριν ήμουν αισιόδοξος σε αυτό το θέμα και μαζί με τους συμπαίκτες μου θα τα δίναμε όλα».
Τι θεωρείς ότι πήγε «στραβά »και η ΧΑΝΘ φέτος παλεύει να παραμείνει στην Β' Εθνική;
«Όταν ξεκίνησε η χρόνια, οι «ειδικοί» λέγανε ότι δε θα κάνουμε νίκη. Εμείς έχουμε κάνει οχτώ και θεωρώ ότι έχουμε παλέψει όλα τα ματς. Η απειρία και οι τραυματισμοί έπαιξαν ρόλο και χάσαμε πολλά παιχνίδια στις λεπτομέρειες. Ο μέσος όρος της ομάδας μας είναι 18,5 χρόνων. Είναι λογικό να είναι δύσκολο για μια τέτοια ομάδα να βρίσκεται στην Β’ Εθνική κατηγορία. Παρόλα αυτά γίνεται μια εξαιρετική δουλειά σε θέμα προπόνησης και βελτίωσης για αυτό είπα ότι ήμουν αισιόδοξος για τη συνέχεια».
Πως είναι η συνεργασία με τον Νίκο Κεραμέα;
«Με όλους τους κόουτς είχαμε άριστη συνεργασία και μας βοηθούσαν πολύ. Όσον αφορά τον κόουτς Κεραμέα είναι ένας εξαιρετικός άνθρωπος με γνώση και αγάπη γι’ το μπάσκετ. Είναι τιμή να παίζεις γι’ αυτόν τον άνθρωπο. Ξέρουμε στην ομάδα ότι αυτά που κάνει φέτος δεν τα κάνουν πολλοί στον χώρο. Δίνει και την ψυχή του. Έχει ευθύνη για 15 άτομα δε μας κοουτσάρει απλά. Είναι πολλά που μπορώ να πω αλλά θα μείνω εδώ και θα συμπληρώσω μόνο κάτι τελευταίο. Λέει τρομερές ιστορίες. Από εκεί και έπειτα στην ομάδα οι κόουτς είναι τέσσερις, πέρα από τον κόουτς Κεραμέα είναι η κόουτς Καπουσούζη, η οποία μας αγαπάει και μας προσέχει όλους σαν να είμαστε παιδιά της. Ο κόουτς Νικολαϊδης είναι για μένα παρά πολύ καλός προπονητής και μου αρέσει η φιλοσοφία του και η νοοτροπία του. Είχαμε συχνά συζητήσεις, έμαθα πολλά από αυτόν. Τέλος, ο κόουτς Σωτήρης έκανε το σκάουτιγκ και μας προετοίμαζε για τους αντιπάλους μας. Ήταν διαφορετικά από άλλες ομάδες στην ΧΑΝΘ είμαστε σαν οικογένεια και με τους προπονητές μας είχαμε μια σχέση παραπάνω από την τυπική».
Η φετινή χρονιά, που παλεύεται για την σωτηρία, σου ξυπνάει μνήμες από την περσινή που η Κόρινθος υποβιβάστηκε από την Β’ στην Γ’ Εθνική;
«Φυσικά και επειδή δεν θέλω να συμβεί το ίδιο, είμαι υπερβολικός στους συμπαίκτες μου και τους το υπενθυμίζω κάθε μέρα. Μερικοί δεν το καταλαβαίνουν απόλυτα αλλά είναι μέχρι να σου συμβεί. Πέρυσι καταφέραμε το απίστευτο να υποβιβαστούμε με 13 νίκες σε ισοβαθμία και να χάσουμε σχεδόν όλα τα σημαντικά ματς. Γι’ αυτό επειδή πέρυσι το βίωσα με αυτό τον τρόπο μου έχει γίνει μάθημα και έχω μοιραστεί την εμπειρία μου με τους συμπαίκτες μου γι’ αυτό κοιτάζουμε κάθε παιχνίδι σαν τελικό».
Ο ΚΑΟΚ ήταν μια ευκαιρία για εσένα;
«Στον ΚΑΟΚ μου παρουσιάστηκε μια πολύ καλή ευκαιρία, να ξαναβρώ τα πατήματα μου, από μια χρόνια που δεν είχα πολύ χρόνο συμμετοχής. Η μετάβαση αυτή ήταν δύσκολη. Δεν μου βγήκε όπως θα ήθελα αλλά έμαθα πολλά πράγματα, τα οποία τα έχω κρατήσει. Άλλαξα νοοτροπία και προσπαθώ να δουλεύω όσο μπορώ πιο πολύ. Μάλιστα σε κάποια πράγματα που μου έλεγαν εγώ σκεφτόμουν διαφορετικά και δεν τα άκουγα. Φέτος τους καταλαβαίνω πολύ και βοηθάω και τους μικρότερους συμπαίκτες μου στο θέμα της νοοτροπίας. Ωρίμασα πιστεύω, κάτι που χρειαζόμουν».
Τι ρόλο έπαιξε στην μετέπειτα πορεία σου ο Σταύρος Δανιήλ;
«Ο Σταύρος από την πρώτη μέρα ήθελε το καλύτερο για εμένα και μου είπε τα πράγματα όπως είναι. Ήξερε και αυτός και εγώ πως χρειαζόμουν μια ομάδα σαν την ΧΑΝΘ και μια σεζόν σαν αυτή που κάνω στα πόδια μου. Είναι άνθρωπος που λέει την αλήθεια και ποτέ δεν θα σου πει αυτό που θες να ακούσεις για να το πει. Με έχει βοηθήσει από την πρώτη μέρα που έφυγα από το Ρέθυμνο παρά πολύ και τον ευχαριστώ γι’ αυτό».
Για πολλούς το να παίζει ένας νεαρός σε μια μεγάλη ομάδα, όπως το Ρέθυμνο μοιάζει όνειρο, εσύ όμως πως το έζησες; Ήταν όντως έτσι;
«Αυτό που έζησα ήταν μια ωραία εμπειρία. Ακόμα το όνειρο μου είναι να ξαναπάω σε αυτό το επίπεδο και να καθιερωθώ. Το Ρέθυμνο είναι μια μεγάλη ομάδα για την Κρήτη και όχι μόνο. Είχα συμπαίκτες όπως ο Χάρης Γιαννόπουλος που ήμασταν στο ίδιο δωμάτιο στα ταξίδια και μοιραζόταν πράγματα μαζί μου και κρατάω πολλά από αυτόν. Επίσης έκανα αληθινούς φίλους και γνώρισα σημαντικούς ανθρώπους. Δεν είναι μόνο η εμπειρία των προπονήσεων και του γηπέδου αλλά και έξω από αυτό. Είδα και την νοοτροπία και πως είναι να έχεις και ξένους συμπαίκτες Είναι πρόκληση η κάθε προπόνηση».
Άρα αυτό είναι το όνειρο του Ηλία Θεοδωρίδη;
«Ναι, το όνειρο μου παραμένει να πάω στο υψηλότερο επίπεδο και να καθιερωθώ εκεί».
Ο ανιψιός σου είναι ένα μικρό ταλέντο, τι τον συμβουλεύεις;
«Να μείνει ταπεινός και να είναι αφοσιωμένος σε ότι και αν ακολουθήσει να κάνει. Μέχρι στιγμής μας βάζει τα… γυαλιά».
Η Κρήτη «τρώει» τα παιδιά της;
«Δεν νομίζω είμαι αυτός που θα το κρίνω αυτό. Είδα πως λειτουργεί η ακαδημία μας στην ΧΑΝΘ και πως δουλεύουν τα παιδιά. Κάνουν δύο φορές βάρη ίσως και τρεις και προπόνηση μία και μισή στα… κόκκινα με το εφηβικό και μια και μισή ώρα με πολύ ενεργή συμμετοχή στο αντρικό. Επίσης κάνουν κανονικά προπόνηση με τη σχολική ομάδα και κάποιοι έξτρα μόνοι τους. Δεν όμως νομίζω να είναι τυχαίο που χάνονται τόσα παιδιά. Γιατί ταλέντο πιστεύω έχουμε».
Πιστεύεις ότι η λέξη ταλέντο είναι «βαριά» για ένα μικρό παιδί ή πρέπει να τη λες για να το ενθαρρύνεις, ποια είναι η δική σου άποψη;
«Δεν βρίσκω κάτι κακό στο να λες σε ένα παιδί ότι έχει ταλέντο. Πρέπει να το παροτρύνεις όμως να δουλέψει σκληρά για να το αναδείξει. Το ταλέντο από μόνο του δεν φτάνει. Έμενα ο πατέρας που έχει παίξει Α1 ποτέ δεν μου είπε αυτά που ήθελα να ακούσω και ποτέ δεν μπλέχτηκε σε αυτά που μου έλεγαν οι προπονητές μου. Πάντα μου έλεγε ότι αυτός ξεκίνησε το μπάσκετ 17 χρόνων και μόνο με την δουλειά του έφτασε εκεί που έφτασε».
