Η ομάδα που κάνει το αδύνατο να φαίνεται εύκολο

Πέραν του γεγονότος ότι μπορεί και να χρειαστούν κανένα…χαπάκι για την καρδιά ή την πίεση, τα μέλη του προπονητικού τίμ του Ολυμπιακού έτριβαν τα χέρια τους από την επική νίκη κόντρα στη Χίμκι. Ο τρόπος με τον οποίο ήρθε (βγαλμένη από τα καλύτερα κεφάλαια της ιστορίας του συλλόγου) μπορεί να δώσει τρομερή ψυχολογική ώθηση ιδιαίτερα στους πιο νέους σε αυτήν την ομάδα. Οι οποίοι έχουν κάνει ένα βήμα μπροστά αλλά ακόμα έχουν να μάθουν πολλά δίπλα στον Πρίντεζη, τον Παπανικολάου, τον Μιλουτίνοφ και φυσικά τον καλύτερο όλων τον μοναδικό Βασίλη Σπανούλη. Αυτά βλέπει και ο Ρικ Πιτίνο απο τον Kill Bill και τρελλαίνεται. Ο V-Span βρίσκεται πλέον μια ανάσα από την κορυφή του τοπ σκόρερ όλων των εποχών στην Ευρωλίγκα. Η λογική έλεγε ότι είχε μεγάλη πιθανότητα να το πετύχει αυτό το ρεκόρ σε μια εβδομάδα στη Βαρκελώνη, δηλαδή μέσα στο άνδρο του πρώην (σε λίγο καιρό) κατόχου του Χουάν Κάρλος Ναβάρο αλλά δεν αποκλείεται πλέον να το κάνει και αύριο βράδυ στο Βελιγράδι. Και αυτό ενώ πράγματι ο αρχηγός του Ολυμπιακού το πάει κούλ, χωρίς να βιάζεται. Ομως χθες το βράδυ κόντρα στη Χίμκι, όταν το παιχνίδι άρχισε να στραβώνει, έπρεπε να βγει μπροστά. Και το έκανε με τον πιο εμφατικό τρόπο (18 πόντους, 10 ασίστ και το καλάθι που έστειλε το παιχνίδι στην παράταση). Οταν θυμίσαμε στην αίθουσα Τύπου του ΣΕΦ, του Ρίμας Κουρτινάιτις τον περίφημο ημιτελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1986 στη Μαδρίτη με την απίστευτη ανατροπή της Σοβιετικής Ενωσης επί της Γιουγκοσλαβίας, χαμογέλασε πικρά. “Τι μου θυμίζεις τώρα ; Βαλτός είσαι” έλεγε το ύφος του, καθώς ο νυν τεχνικος της Χίμκι ήταν παίκτης της Σοβιετικής Ενωσης τότε και είχε δει τους συμπαίκτες του Σαμπόνις, Τιχονένκο και Βάλτερς με τρία τρίποντα σε λιγότερο από ένα λεπτό να φέρνουν τα πάνω κάτω και να πηγαίνουν ένα – χαμένο – παιχνίδι στην παράταση όπου και το πήραν μαζί με την πρόκριση στον τελικό. Τώρα βρέθηκε από το άλλο στρατόπεδο και είδε τους Πρίντεζη, Πόλ και Σπανούλη να φέρνουν τα πάνω κάτω και να ισοφαρίζουν σε ένα απίθανο παιχνίδι το οποίο μόλις είχε τελειώσει. Στην παράταση οι φιλοξενούμενοι είχαν ήδη καταρρεύσει ψυχολογικά και μετά βίας πέτυχαν δύο πόντους σε πέντε λεπτά. Ομως ο Κουρτινάιτις εδώ δεν έχει το ελαφρυντικό του συγχωρεμένουν Κρέζιμιρ Τσόσιτς, ο οποίος δίπλα του θυμίζουμε είχε και ολόκληρο Ντούσαν Ιβκοβιτς. Τότε, το τρίποντο είχε μπει στη ζωή του μπάσκετ σκάρτο ενάμιση χρόνο (Νοέμβριο του 1984) και καλά καλά οι παίκτες και οι προπονητές δεν είχαν ακόμα πλήρως συνειδητοποιήσει την επιρροή του. Ενώ αντίθετα εδώ ο Κουρτινάιτις είχε κατ’ αρχής άφθονο υλικό καθώς εάν γκουγκλάρει τις λέξεις “Τελευταίο σούτ”, “Μεγάλο καλάθι”, “Buzzer beater”, “Απίστευτο τρίπονο” θα βγει η φωτό του Σπανούλη ! Και τον άφησε ο αθεόφοβος να σουτάρει ελεύθερος, όπως και τον ήρωα της πόλης, Γιώργο Πρίντεζη. Ε τα ήθελε ο...ποπός του Ρίμας. Ο Ολυμπιακός έμεινε «ζωντανός» σε έναν από τους τελικούς που έχει να δώσει από νωρίς στο δύσβατο – γεμάτο αγκάθια και παγίδες - δρόμο προς την οκτάδα που επαναλαμβάνουμε θα είναι υπέρβαση να μπει. Ο Κεμζούρα συνεχίζει να κερδίζει πόντους όχι μόνο για το πως κοουτσάρει, αλλά για το ότι πρώτος βλέπει και παραδέχεται τα λάθη του. Οπως τις αλλαγές στην άμυνα (το είπε ο ίδιος στη συνέντευξη Τύπου) πάνω στον Σβέντ στο τρίτο δεκάλεπτο που έβαλαν στο παιχνίδι τον Ρώσο και ψαλίδισε σε χρόνο μηδέν το +12 του Ολυμπιακού. Η όταν έβγαλε στο τέλος τον Σπανούλη, αλλά άμεσα τον ξαναέβαλε. Πάντως στην πτήση προς το Βελιγράδι είπε ότι θα βάλει το βιντεάκι από τον ημιτελικό του 1986 για το επικό εκείνο παιχνίδι που δεν το είχε δει. Και όταν τον πάρει λίγο ο ύπνος θα δει το δικό του χθεσινό κατόρθωμα και των παικτών του και το κυριώτερο δεν θα φοβάται μήπως ξυπνήσει και χαθεί το όνειρο. Γιατί πολύ απλά δεν είναι όνειρο, αλλά πραγματικότητα σε ένα παιχνίδι-όνειρο.