Η ομάδα με τα δώρα

Ο Ολυμπιακός είναι από τις πιο γενναιόδωρες ομάδες στην Ευρωλίγκα κάνοντας πολλά δώρα στους αντιπάλους του. Θα ήταν παράλογο λοιπόν τέτοιες μέρες να μην έκανε ένα ακόμα στη Φενέρμπαχτσε καθώς η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα θύμιζε τον...μάγο με τα δώρα στην Πόλη. Διότι όταν ξεκινάς πρώτο δεκάλεπτο με 7/11 τρίποντα, 3/4 δίποντα και 7 ασίστ για μόλις 2 λάθη και είσαι μόλις πέντε πόντους μπροστά (27-22) κάτι δεν πάει καλά. Και αυτό δεν ήταν άλλο από την άμυνα – αεροδιάδρομο που επέτρεπε στους γηπεδούχους να έχουν 9/13 δίποντα και να μένουν κοντά στο σκορ σε ένα χρονικό διάστημα όπου είχαν (λόγω και των επτά ηττών στα τελευταία οκτώ παιχνίδια τους !) μεγάλη πίεση σε ένα παιχνίδι που έβλεπαν λογικά ως «τελικό» επιβίωσης. Και μάλιστα όταν πίστεψαν ότι το πήραν (στους +14 πόντους) ο Ολυμπιακός ελέω Βεζένκοφ αλλά και άμυνας έφτασε στον πόντο (75-74). Και όμως αν νικούσε τελικά θα είχε "κλέψει" το παιχνίδι με βάση την εικόνα των δύο ομάδων χθες. Οι Ερυθρόλευκοι που είναι η τελευταία (18η) ομάδα της Ευρωλίγκας στην ευστοχία στα τρίποντα δεν θα έχουν καμία τύχη σε πολλά παιχνίδια και στη διοργάνωση γενικότερα εάν δεν βγάλουν το μεγαλύτερο ατού που διαθέτουν στο οπλοστάσιό τους. Την άμυνα...μέχρι τέλους. Όταν μάλιστα δεν έχεις τον καλύτερό σου παίκτη στο low post (Πρίντεζης) τότε έχεις μόνη επιλογή την άμυνα. Και οι 84 πόντοι της Φενέρμπαχτσε (που έχει από τις χειρότερες επιθέσεις στην Ευρωλίγκα με 72.9 πόντους) μάλλον δείχνει ότι δεν τα πήγαν καλά οι Ερυθρόλευκοι σε αυτό τον τομέα. Το πιο άσχημο ήταν ότι έδωσε εύκολους πόντους ψυχολογίας στους γηπεδούχους που σκόραραν με ατελείωτα λέι άπ, αρκετά εκ των οποίων συνοδευόντουσαν και με κερδισμένα φάουλ. Έτσι δεν πας πουθενά και απλά η διεκδίκηση εισόδου στην 8άδα μοιάζει όνειρο απατηλό. Διότι δεν είναι μία (ήττα από Ζαλγκίρις εντός στην πρεμιέρα με ανατροπή από +13), δεν είναι δύο (κουτή ήττα στο Μόναχο), δεν είναι τρεις (ήττα άνευ όρων εντός από Βαλένθια) αλλά το κακό συνεχίζεται (με τη χθεσινή ήττα) χωρίς να βάζουμε στην εξίσωση τη μεγάλη χαμένη ευκαιρία με τη Ρεάλ και φυσικά την εντός έδρας ήττα απο τη Μπασκόνια αφού η ομάδα τότε ήταν «χτυπημένη» από τον κορονοϊό. Ο Ολυμπιακός έχοντας εκτός κλίματος (εδώ και καιρό) τον Ελις και τον Μαρτίν να έχει πάρει όλο το βάρος πάνω του είναι φανερό ότι έχει πρόβλημα στους ψηλούς ιδιαίτερα στην αμυντική λειτουργία. Επίσης ένα άλλο «όπλο» που έχει πάθει εμπλοκή είναι ο Τζένκινς, ο οποίος ναι μεν (όταν αγωνίζεται) παίζει καλή άμυνα αλλά λες και έχει ξεχάσει να σουτάρει. Είναι δεδομένο (πέρα από την ατυχία των τραυματισμών) ότι χωρίς ποιοτική προσθήκη είτε αυτή έρθει με αντικατάσταση παίκτη είτε όχι, ο Ολυμπιακός δύσκολα θα μπορέσει να βγάλει στο παρκέ αυτό που θέλει ο προπονητής του. Ο οποίος έχει να λύσει αρκετά θέματα όσο και να «μικρύνει» το ρόστερ όπως είχε πει πρόσφατα σε δηλώσεις του μέχρι να βρει (και να δει) την εικόνα που θέλει. Υ.Γ. Όσο μεγάλος παίκτης (και ηγέτης) και να ήταν, που ήταν, ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους «μίκρυνε» απίστευτα στα μάτια όλων με την κίνηση (είτε την αποφάσισε ο ίδιος, είτε αν τη δέχτηκε από τη διοίκηση) να αφήσει η Μπαρτσελόνα τον Ερτέλ μόνο του στην Κωνσταντινούπολη. Μην επιτρέποντάς του να μπει στο πούλμαν και στο αεροπλάνο της επιστροφής με την ομάδα επειδή είχε διαπραγματευτεί με τη Ρεάλ. Μάλιστα κατά την επιστροφή στη Βαρκελώνη ο Σάρας χαμήλωσε το βλέμμα και το κεφάλι για να μην κάνει δηλώσεις στους δημοσιογράφους. Κρίμα γιατί ένας προπονητής γίνεται μεγάλος (και ως άνθρωπος) και με τις πράξεις του εκτός παρκέ και σχεδίων στο μπλοκάκι του. Με τη συμπεριφορά του γενικότερα. Πόσο μάλλον όταν εκπροσωπεί μια ομάδα που είναι (Mes que un Club) περισσότερο από ένας σύλλογος. Τουλάχιστον έτσι ισχυρίζεται... Χρόνια πολλά και καλά σε όλους με υγεία και υπομονή. Ευχή όλων το 2020 να ήταν η χειρότερη χρονιά που ζήσαμε.