Τα παράθυρα της FIBA έχουν τον τρόπο τους να γράφουν τη δική τους ιστορία κάθε φορά που "ανοίγουν". Φέτος, το Φεβρουάριο, άνοιξε διάπλατα ένα διαφορετικό παράθυρο. Και μάλιστα σε μια ήπειρο που ίσως πολλοί να μην το περίμεναν. Η Κένυα παρατάχθηκε έχοντας στην άκρη του πάγκου της μια γυναίκα, η οποία δεν ήταν... διακοσμητική και τα καταφέρε εκεί που άλλοι είχαν αποτύχει: Η Λιζ Μιλς οδήγησε την Κένυα στην τελική φάση του AfroBasket΄μετά από 28 χρόνια απουσίας!
History made ??
— Coach Liz Mills (@Coach_LizMills) February 22, 2021
Kenya is back to the @AfroBasket for the first time in 28 years.
Proud to be the 1st woman to lead a men's national team to a major continental tournament ?
? @FIBA#FIBA #FIBAAfrica #AfroBasket #Qualifiers #GroupB #Kenya #Morans #Angola #Basketball #CoachMills pic.twitter.com/GQcRVB2Nyn
Η Μιλς βάδισε στο δρόμο της Μπριγκίτε Τόνον που ήταν στο τιμόνι της Μπενίν το 2017, με τις σήμα κατατεθέν ψηλές μπότες της, καθοδηγώντας μια ανδρική ομάδα ως την πρόκριση και μάλιστα με δραματικό τρόπο: Με ένα 74-73 επί της Ανγκόλα με τον Τάιλορ Ονγκουάε των Μπάκεν Μπέαρς να βάζει το νικητήριο σουτ μετά από ένα play της Μιλς.
Thank you @yndoye35 ???? I've always been proud to coach in Africa & thankful to Africa, & specifically @Teammorans ??, for giving me the opportunity to be the first female head coach of a men's team at a major @fiba continental tournament ?❤️@FSBBOFFICIEL @Basket_Senegal pic.twitter.com/YaRhDhTyw4
— Coach Liz Mills (@Coach_LizMills) February 19, 2021
Γεννημένη στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας, έχει μια δίδυμη αδελφή και το μπάσκετ ήταν κομμάτι της ζωής της. Μιλώντας στη FIBA τόνισε: "Το πιο σημαντικό είναι να ανοίξει ο δρόμος για την επόμενη γενιά των γυναικών προπονητών. Να τους δείξουμε πως είναι δυνατό. Οι ανδρικές ομάδες μου έδωσαν την ευκαιρία στην Αφρική και θα ήθελα να δω περισσότερες γυναίκες στην άκρη των πάγκων. Είναι σημαντικό οι ομοσπονδίες κα οι ομάδες να δείξουν εμπιστοσύνη στις δυνατότητες των γυναικών. Πώς μπορεί να υπάρξουν περισσότερες γυναίκες προπονήτριες σε ανδρικές ομάδες, αν δεν τους δοθεί η ευκαιρία;"
View this post on Instagram
H Τονόν ήταν ένα από τα πρότυπα της Μιλς και μία από τις γυναίκες που την έκαναν να σκεφτεί "γιατί όχι;". Η πορεία τη δικαίωσε: "Τρέφω τεράστιο σεβασμό για την Τονόν. Θυμάμαι ήμουν στη Ζάμπια όταν ανέλαβε την Μπενίν και σκέφτηκα πως αυτό είναι υπέροχο. Ελπίζω να υπάρξει κι άλλη γυναίκα κάποια στιγμή που θα οδηγήσει μια ανδρική ομάδα στο AfroBasket ή σε ένα Παγκόσμιο Κύπελλο. Το σημαντικό είναι να ανοίξουμε το δρόμο. Να τους δείξουμε πως είναι δυνατό, πως μπορεί να γίνει".
Οι προκριματικοί του AfroBasket έγιναν στην Ρουάντα και η Μιλς δεν θα μπορούσε να είναι πιο ευτυχισμένη για την κατάληξη: "Νικήσαμε μια υπερδύναμη της Αφρικής.Ήρθαμε εδώ για να πάρουμε νίκες και θέλουμε να συνεχίσουμε. Ξεκινήσαμε άσχημα, αλλά είδα την ωριμότητα των παικτών μου και ήξερα πως κάποια στιγμή τα πράγματα θα γυρίσουν. Όταν η άμυνά μας έγινε αυτή που έπρεπε, ήξερα πως θα έρθει και η σειρά της επίθεσης. Και αυτό ακριβώς έγινε".
Η πορεία της πάντως δεν ήταν και τόσο εύκολη. Για να φτάσει σε δηλώσεις αναγνώρισης από αθλητές όπως ο αρχηγός της Σενεγάλης, Γιουσούφα ΕνΝτογέ που τόνισε πως "είναι υπέροχο να βλέπω την κόουτς Μιλς να καθοδηγεί την Κένυα", προσθέτοντας πως "χρειαζόμαστε να εμπιστευτούμε περισσότερες θέσεις πρώτων προπονητών σε γυναίκες, γιατί θα σημαίνει πως υπάρχει πραγματική ισότητα και θα σημαίνει πολλά για το γυναικείο κίνημα του αθλητισμού και την ενδυνάμωσή του γενικότερα".
Το θέμα είναι πως το μπάσκετ δεν ήταν καν στη ζωή της από μικρή ηλικία. Όταν όμως έγιναν οι... συστάσεις όλα άλλαξαν: "Η δίδυμη αδελφή μου κι εμείς κάναμε πολλά αθλήματα στην Αυστραλία, αλλά μπάσκετ αρχίσαμε να παρακολουθούμε όταν είχαμε φτάσει πια τα 15. Από τα 11 βλέπαμε γυναικείο μπάσκετ όμως και υπήρχαν κάποιες πραγματικά εξαιρετικές προπονήτριες. Νομίζω ότι πραγματικά τότε έγινε η σύνδεση. Ήθελα να γίνω τόσο καλή όσο αυτές, οπότε συνέχισα να δουλεύω σκληρά, ευχόμενη πως θα μου παρουσιαστεί η ευκαιρία".
Βλέποντας την Κάρεν Ντάλτον, την Μπέκι Χάμον, τον Γκρεγκ Πόποβιτς η αγάπη της για την προπονητική αυξήθηκε κατακόρυφα. Τα βήματά της την οδήγησαν 13.500 χιλιόμετρα μακριά, σε μια διαφορετική Ήπειρο, όπου κόντρα στις προκαταλήψεις και στα όσα πιστεύουμε βρήκε τις ευκαιρίες που δεν βρήκε αλλού. Βρίσκεται στην Αφρική από το 2008 όταν ήταν δούλεψε εθελοντικά στην Ζάμπια. Επέστρεψε το 2011 και οδήγησε δύο ομάδες στην κατάκτηση του τίτλου στο πρωτάθλημα. Το 2015 έγινε η πρώτη προσέγγιση από την Κένυα, όπου προπονούσε σε ένα κλειστό πρόγραμμα μπάσκετ υπό την επίβλεψη του Πανεπιστημίου. Ακολούθησε μια θέση στο τεχνικό επιτελείο του Καμερούν, ενώ το 2019 ήταν βοηθός στους Πάτριοτς στη Ρουάντα. Στην ίδια πόλη που βίωσε τη μεγαλύτερη επιτυχία της ως προπονήρια... Μέχρι τώρα...
