Ο ΠΑΟΚ είχε 20 ολόκληρα χρόνια να περάσει στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας, μετά από εκείνο το θρίαμβο επί της ΑΕΚ που έφερε τον τελευταίο του τίτλο εντός συνόρων το 1999, και κατάφερε να «σπάσει» αυτή την κατάρα στην Χαλκίδα, θριαμβεύοντας με 72-61 απέναντι στην Κύμη και περιμένοντας τον Παναθηναϊκό ή τον Ολυμπιακό στην Κρήτη, για να ζήσει το όνειρό του.
Το παιχνίδι
Όλα πήγαν εξαιρετικά εξαρχής για τον ΠΑΟΚ, που «μπλόκαρε» στην άμυνα την αντίπαλό του και με καλάθι του Τέπιτς προηγήθηκε με 2-10, δίνοντας τον «τόνο». Ακολούθησε ένας τρομερός «βομβαρδισμός» από μακριά, με την απόσταση να φτάνει ακόμη και στο +17 με καλάθι του Μαργαρίτη στον αιφνιδιασμό (8-25 στο 9') κι ένα ακόμη μακρινό σουτ του Χάτσερ να βάζει «θαυμαστικό» στην πρώτη περίοδο, διαμορφώνοντας το 13-28.
Η συνέχεια είχε την αύξηση της τιμής και στο +18 νωρίς στο δεύτερο δεκάλεπτο, με καλάθι του Γκάρετ για το 14-32, με τις προσπάθειες του Ουίλιαμς να μην φέρνουν θεαματικές αλλαγές για την Κύμη, η οποία με τον Ουάσινγκτον επίσης να παλεύει έδειξε ελαφρώς να αντιδρά προς τα μέσα (20-34), αλλά πέραν του -14 δεν μπορούσε να μειώσει περισσότερο, κάτι που τουλάχιστον έμεινε, με τον Κόνιαρη στην αντίπερα όχθη να κάνει ό,τι θέλει (30-44).
Ένα γρήγορο 5-0 του Λιούις έδειχνε να δίνει ελπίδα στην ομάδα της Εύβοιας στην έναρξη της τρίτης περιόδου (35-44), αλλά τα πράγματα δεν ξέφυγαν από τον έλεγχο του ΠΑΟΚ, που αντέδρασε άμεσα με τρίποντα των Τέπιτς και Κόνιαρη, με τις βολές του Σέρβου λίγο μετά τα μέσα να ανεβάζουν τον πήχη στο +17 και πάλι (39-56). Ο Σαγκς δημιούργησε καλύτερα, ο Χόρτον και ο Μαραγκός πάλεψαν χαμηλά και οι παίκτες του Κουτσού κατάφεραν έστω να... το μαζέψουν στους 12 πόντους (46-58).
Η άμυνα των γηπεδούχων ήταν πια παρούσα και η διαφορά μειώθηκε στο -9 και σε μονοψήφιο νούμερο μετά από ώρα χάρη στον Καρινιάουσκας, πιστεύοντας πως στα 6.5 λεπτά μπορούσαν να κάνουν την ανατροπή (51-60). Μετά τη μερική πτώση του ρεύματος στο Κλειστό της Κανήθου, το αντιαθλητικό στον Λιούις έκανε αυτές τις ελπίδες ζωντανές, μειώνοντας από τη γραμμή για το 53-60, αλλά ο Χάτσερ δε θα άφηνε την Κύμη να πλησιάσει άλλο, με το τρίποντο του Κόνιαρη στα δύο λεπτά για το φινάλε και το 56-68 να την αποτελειώνει. Το υπολοιπόμενο διάστημα ήταν διαδικαστικό και οι Θεσσαλονικείς πανηγύρισαν την επιστροφή στον τελικό δύο δεκαετίες μετά, ελπίζοντας να φέρουν τον τίτλο... στο Λευκό Πύργο.
Δεκάλεπτα: 13-28, 30-44, 46-58, 61-72
ΔΙΔΥΜΟ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ: Ο Ουίλ Χάτσερ και ο Αντώνης Κόνιαρης είχαν σταθερά καλή απόδοση στην Χαλκίδα και ήταν εκείνοι, που «καθάρισαν» στο φινάλε. Αμφότεροι είχαν από 13 πόντους, βάζοντας τους οκτώ πόντους που αποτελείωσαν κάθε ελπίδα της Κύμης και έστειλαν... στον ουρανό το «Δικέφαλο του Βορρά».
ΜΕ ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΤΩΝ ΑΡΙΘΜΩΝ: Σε ένα ματς, με επί της ουσίας ισορροπημένα σουτ εντός παιδιάς και βολές, οι εννέα παραπάνω κατοχές του ΠΑΟΚ, με τρία παραπάνω επιθετικά ριμπάουντ και έξι λιγότερα λάθη, ήταν αριθμός αρκετός, για να κρίνει αυτό τον ημιτελικό και σε αυτή τη διαφορά. Η πολύ καλή άμυνα της Κύμης στο τέλος, βοήθησε στο να είναι μάλιστα η απόσταση μικρότερη, από αυτή που θα αναλογούσε με βάση αυτό το στατιστικό.
Δείτε το στατιστικό του αγώνα ΕΔΩ.
