Το νέο -επιμηκυμένο- πρόγραμμα της Ευρωλίγκας προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις, μεταξύ των οποίων και της Ένωσης Παικτών της Ισπανίας.
Μετά την ACB, και η ABP εξέφρασε την αντίθεσή της στο πρόγραμμα που συμφώνησε με την Ένωση Παικτών Ευρωλίγκας η διοργανώτρια αρχή της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης της γηραιάς ηπείρου. Ο πρόεδρος, Αλφόνσο Ρέγες, έθεσε διάφορα ερωτήματα και ο ίδιος έδωσε τις απαντήσεις, προσπαθώντας έτσι να εξηγήσει τους προβληματισμούς και τις ενστάσεις τους. Αναλυτικά…
-Με το νέο καλεντάρι της Ευρωλίγκας, πόσα περισσότερα παιχνίδια θα παίξει ένας παίκτης; Σε ετήσιο υπολογισμό;
«Στη σεζόν 2015-2016 η Ευρωλίγκα είχε 31 αγώνες με 24 ομάδες. Πλέον, φθάνουμε στους 41 αγώνες εάν κάποια ομάδα φθάσει έως το φινάλε. Σε αυτά θα πρέπει να προσθέσουμε τις εθνικές διοργανώσεις (Πρωτάθλημα, Κύπελλο και Σούπερκαπ στην περίπτωση της Ισπανίας), οι οποίες είναι έτσι εδώ και χρόνια. Μιλάμε για περίπου 100 αγώνες τη σεζόν».
-Πώς οι εβδομάδες με διπλές αγωνιστικές επηρεάζουν τη φυσική κατάσταση των παικτών;
«Η αύξηση των αγώνων σε συνάρτηση με τα ταξίδια επιβαρύνουν το σώμα των παικτών, υπάρχει κούραση και είναι κάτι που επηρεάζει την υγεία τους και μπορεί να έχει σημαντικές επιπτώσεις».
-Πώς επηρεάζονται τα εθνικά πρωταθλήματα με την αλλαγή στο καλεντάρι της Ευρωλίγκας;
«Η επιθετικότητα της Ευρωλίγκας μπορεί να πλήξει τα εθνικά πρωταθλήματα και ειδικά τη δική μας ACB. Θέλουμε μια Ευρωλίγκα δυνατή, χωρίς όμως να υπονομεύει τη δυναμική του πρωταθλήματος, το οποίο οι ίδιες οι ομάδες που συμμετέχουν σε αυτήν έχουν αναδείξει σε κορυφαίο της Ευρώπης».
-Τι γίνεται με τα «παράθυρα» της Διεθνούς Ομοσπονδίας Καλαθοσφαίρισης;
«Η συνύπαρξη με τα "παράθυρα" της FIBA περιπλέκει τα πράγματα και δεν πιστεύουμε πως είναι μια καλή απάντηση στη "μάχη" με την Ευρωλίγκα».
Καταλήγοντας, εξέφρασε την ανησυχία του και τη νεοσύστατη Ένωση Παικτών Ευρωλίγκας, επαναλαμβάνοντας: «Οι παίκτες της ACB εκπροσωπούνται από την ένωσή τους, η οποία υπερασπίζεται τα δικαιώματά τους. Είμαστε μια ένωση, το μοναδικό ενδιαφέρον της οποίας είναι ο ίδιος ο παίκτης. Χωρίς αυτήν την ανεξαρτησία από ομάδες ή λίγκες δεν μπορείς να υπερασπιστείς τους παίκτες. Πάντα θα επικρατούν άλλα συμφέροντα και όχι των μελών. Για αυτό μια ένωση που δεν πληροί αυτές τις προϋποθέσεις δεν μπορεί ποτέ να εκπροσωπήσει σωστά τους παίκτες».
