Με τη συμμετοχή στο τουρνουά της Κύπρου η ΑΕΚ ολοκλήρωσε τον κύκλο των φιλικών αγώνων προετοιμασίας της. Στην πραγματικότητα αναζητά έναν αντίπαλο ανάμεσα στις ομάδες της Α1 που θα αποκλειστούν από τη συνέχεια του Κυπέλλου προκειμένου να παίξει ένα ακόμα φιλικό, αλλά επί της ουσίας δεν έχει να εμφανίσει κάτι άλλο σε... κοινή θέα μέχρι τον πρώτο επίσημο αγώνα της για φέτος, την αναμέτρηση της 4ης Οκτωβρίου με το Ρέθυμνο για το Κύπελλο. Μια πρώτη εικόνα για τις φετινές δυνατότητές της μπορεί ο καθένας να έχει και ιδού τι προκύπτει από μια πρώτη ανάλυσή της.
Ως μια πρώτη γενική παρατήρηση, η ΑΕΚ δείχνει να είναι πιο ορθολογικά στημένη σε σχέση με πέρυσι. Έχει τουλάχιστον δύο καλούς παίκτες σε κάθε θέση, γενικά υπάρχει ισορροπία σε κάθε θέση, με την έννοια ότι ο ένας παίκτης καλύπτει τις αδυναμίες του άλλου, και-το κυριότερο-έχει παίκτες που παίζουν στη... θέση τους. Για παράδειγμα, ο Γκριν και ο Ξανθόπουλος είναι πλέι μέικερ, παίζουν δηλαδή σε μία θέση, όπου η Ένωση πέρυσι πήρε κάμποσους παίκτες για να την καλύψει, αλλά κανείς εξ αυτών δεν ήταν καθαρός "άσος", ούτε καν αυτός ο Ούκιτς. Έχει επίσης μεγαλύτερες αθλητικές δυνατότητες. Θα μπορούσε να είναι και πιο αθλητική, αυτό άλλωστε ήθελε εξ αρχής να πετύχει ο Σωτήρης Μανωλόπουλος, διότι αυτό επιτάσσει το σύγχρονο μπάσκετ, όμως σε κάθε περίπτωση έχει προοδεύσει σε αυτό το κομμάτι σε σχέση με πέρυσι.
Τούτων δοθέντων, ας δούμε ποια θετικά, ποια αρνητικά και ποια ερωτηματικά προκύπτουν με βάση όσα παρουσίασε η ΑΕΚ στα φιλικά της. Με την υποσημείωση ότι αυτά τα φιλικά έγιναν απέναντι σε ομάδες, οι οποίες στην πλειοψηφία τους ήταν χαμηλότερου επιπέδου από αυτό της Ένωσης.
Τα θετικά
Είναι προφανές πως η μεγάλη δύναμη της φετινής ΑΕΚ εντοπίζεται στην περιφέρειά της. Έχει καλά γκαρντ και σημαντικό βάθος, που δίνει τη δυνατότητα στον Μανωλόπουλο να χρησιμοποιεί διάφορα σχήματα χωρίς να χάνεται ο ρυθμός. Ο Γκριν είναι πλέι μέικερ με ηγετική φυσιογνωμία, που μπορεί να σκοράρει, να πασάρει, να τρέξει και να σηκώσει την ομάδα στις πλάτες του. Ο Ξανθόπουλος είναι ένας παίκτης που δεν υπήρχε πέρυσι στην ΑΕΚ και υπό αυτή την έννοια μπορεί να αναδειχθεί στην πιο χρήσιμη φετινή μεταγραφή της. Ένας πλέι μέικερ με την κλασική έννοια του όρου, που τον ενδιαφέρει πρωτίστως να φτιάχνει το παιχνίδι και να καθοδηγεί την ομάδα, και πολύ έμπειρος, πράγμα που τον βοηθά να έρχεται από τον πάγκο και να μη φαίνεται ότι έγινε αλλαγή στη θέση του πόιντ γκαρντ. Απλώς θυμίζουμε ότι πέρυσι αναπληρωματικός του Ούκιτς ήταν ο ΜακΓκραθ, ο οποίος είναι σούτινγκ γκαρντ.
Ο Λαρεντζάκης είναι ακόμα καλύτερος από πέρυσι, η κλήση του στην Εθνική ομάδα του έκανε καλό τονώνοντάς την αυτοπεποίθησή του και ανταποκρίνεται άριστα ως βασικός, ενώ υπάρχει και ο Μάνι Χάρις, που δεν τον έχουμε δει ακόμα, αλλά όλοι λένε ότι είναι καλός παίκτης. Αν δεν κλατάρει, επειδή θα παίξει non stop μετά την άφιξή του από την Κίνα, θα είναι μεγάλο ατού για την Ένωση. Προσθέστε σε αυτούς τον Δημήτρη Μωραΐτη, που θα πάρει φέτος τις ευκαιρίες του κι έχει το ταλέντο που χρειάζεται για να τις αξιοποιήσει, αλλά και τους Άτιτς, Μπάρλοου, που μπορούν να βοηθήσουν ως σούτινγκ γκαρντ, και έχετε την εικόνα μιας πολύ πλήρους περιφερειακής γραμμής.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι η ΑΕΚ σκόραρε κατά συρροή στα φιλικά. Πέτυχε τρεις "κατοστάρες", έβαλε σε κανά δυο άλλες περιπτώσεις πάνω από 90 πόντους και γενικά έδειξε εύρυθμη επιθετική λειτουργία και πλουραλισμό, που ξεκινούσε από τη σωστή κυκλοφορία της μπάλας την οποία επέβαλαν οι περιφερειακοί της.
Τα αρνητικά
Η γραμμή των ψηλών έμεινε σχεδόν ίδια με πέρυσι και κουβαλά σχεδόν τις ίδιες παθογένειες, ειδικά στη θέση του σέντερ. Ο Ελονού είναι παίκτης ψυχολογίας, αλλά το πρόβλημα είναι πως δεν ξέρει κανείς πώς θα είναι η ψυχολογία του μέρα με τη μέρα. Έχει ξεκινήσει "σβηστός", όταν θα πάρει μπροστά, σίγουρα θα βοηθήσει περισσότερο, αλλά δεν μπορεί να είναι και πολύ καλύτερος από αυτό που είδαμε πέρυσι. Ο Μαυροειδής είναι μακράν μέχρι στιγμής ο πιο συνεπής ψηλός, αλλά ο Τσαλμπούρης δεν ανταποκρίνεται, χώρια που μοιάζει τελικά να είναι ένα "τεσσάρι", που του αρέσει να σουτάρει από μακριά και μισεί την επαφή, σε κορμί "πενταριού". Χωρίς την βοήθεια του Τσαλμπούρη ο Μαυροειδής θα αναγκαστεί να παίζει περισσότερο κι αυτό μπορεί να εξελιχθεί σε πρόβλημα.
Στη θέση "4" το ζευγάρι Σάκοτα-Τζέιμς είναι ορθολογικό, αφού ο ένας καλύπτει τις αδυναμίες του άλλου, ωστόσο συνολικά η γραμμή των ψηλών εμφανίζεται αδύναμη, ειδικά στην άμυνα. Κι αυτό επηρεάζει τη συνολική αμυντική λειτουργία της ΑΕΚ. Με εξαίρεση τους αγώνες με τη "μισή" ΤΣΣΚΑ και τις δύο μέτριες κυπριακές ομάδες, η Ένωση δέχθηκε πάνω από 80 πόντους σε όλα τα άλλα φιλικά κι ας έπαιζε κόντρα σε ομάδες όπως η Σαρλερουά και η Μπραουνσβάιγκ, πράγμα που κυρίως συνέβη, επειδή δεν φαίνεται να επιτυγχάνεται σωστή συνεργασία ανάμεσα στους ψηλούς και τους κοντούς, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται κενά μέσα στη ρακέτα ή κακές περιστροφές, που δίνουν ελεύθερα σουτ στον αντίπαλο. Παρατηρήθηκε επίσης πρόβλημα και στο αμυντικό transition, δηλαδή δεν γυρίζει γρήγορα η ομάδα στην άμυνα και είναι επιρρεπής στο εύκολο καλάθι.
Τα ερωτηματικά
Το πιο μεγάλο ερωτηματικό που υπάρχει αυτή τη στιγμή αφορά τον ξένο παίκτη που θα "κοπεί" από το ρόστερ της Α1, διότι η ΑΕΚ έχει επτά συμβόλαια ξένων και επιτρέπονται μόνον έξι. Κι είναι ένα ερωτηματικό, που συνδέεται με ένα λάθος, το οποίο έγινε τον χειμώνα. Εδώ και δύο χρόνια η ΑΕΚ έχει στο δυναμικό της τον Έντιν Άτιτς, ο οποίος είναι ταλαντούχος, έχει προοπτικές εξέλιξης και κάποια στιγμή θα έπρεπε να πάρει την ευκαιρία του. Παρά το ότι, λοιπόν, είχαν αποφασίσει να του δώσουν αυτή την ευκαιρία φέτος (γιατί εκτός των άλλων, τους κοστίζει ένα σωρό χρήματα και πρέπει κάποτε να αρχίσει η... απόσβεση), πήγαν και έκλεισαν τον περασμένο Φεβρουάριο τον Κέλσι Μπάρλοου. Έναν παίκτη καλό, με δυνατότητες, όπως φανερώνει και η ανάδειξή του ως πρώτος σκόρερ στην Stoiximan.gr Basket League με τα Τρίκαλα, ο οποίος όμως αγωνίζεται στην ίδια ακριβώς θέση με τον Άτιτς! Είναι, δηλαδή, κι αυτός ένα "τριάρι", που μπορεί να παίξει ως σούτινγκ γκαρντ.
Κάνοντας λοιπόν τον σχεδιασμό του το καλοκαίρι, ο Σωτήρης Μανωλόπουλος διαπίστωσε ότι στη θέση "3" είχε δύο καλούς παίκτες, οι οποίοι όμως είναι αμφότεροι ξένοι, ακριβώς ίδιοι και δεν μπορεί ο ένας να καλύψει τις αδυναμίες του άλλου, όπως συμβαίνει για παράδειγμα με τους Σάκοτα-Τζέιμς στη θέση "4" και όπως γενικώς πρέπει να συμβαίνει για να υπάρχει ισορροπία στο ρόστερ. Για να επιτύχει αυτή την ισορροπία, χρειάστηκε να αναζητήσει ένα ακόμα "τριάρι", ο οποίος όμως θα μπορούσε να βοηθήσει και ως "τεσσάρι", γιατί οι άλλοι δύο μπορούν να βοηθήσουν μόνο στις θέσεις των γκαρντ. Έναν αντί-Μιλόσεβιτς, δηλαδή. Και μετά τις αποτυχημένες προσπάθειες με τους Γκαρίνο και Έρλι και αφού ο μοναδικός διαθέσιμος Έλληνας, ο Στράτος Περπέρογλου, ζητούσε πολλά, κατέληξε στον Μπάντζα Σι, ο οποίος έδειξε καλά στοιχεία στην Κύπρο, αλλά είναι ακόμα νωρίς για να κριθεί ως επιλογή. Πάντως είναι σίγουρα ένα "τριάρι", που μπορεί να παίξει και ως "τεσσάρι", ένας αθλητικός παίκτης, που μπορεί να βοηθήσει στο ριμπάουντ, στην άμυνα, ενώ έχει κι ένα αξιοπρεπές σουτάκι αν είναι στημένος στο τρίποντο και του έρθει η μπάλα στα χέρια.
Το πρόβλημα, όμως, είναι ότι κάποιος πρέπει να "κοπεί", όταν θα έρθει και ο Χάρις, στις αρχές Οκτωβρίου, και ενσωματωθεί στην ομάδα. Και με τις εμφανίσεις τους στα φιλικά οι Άτιτς και Μπάρλοου δεν "βοήθησαν" τον Μανωλόπουλο να αποφασίσει, ήταν και οι δυο τους καλοί και έδειξαν προσαρμοσμένοι στο παιχνίδι της ομάδας και στις απαιτήσεις του προπονητή. Ποιος θα "κοπεί" λοιπόν;
Μια επιλογή που θα είχε αγωνιστική λογική, θα ήταν να "κοπεί" ο... Χάρις! Να ανέβει στο "2" ένας από τους Μπάρλοου και Άτιτς, που μπορούν να το κάνουν, και να μείνει στο "3" ο άλλος για να κάνει ζευγάρι με τον Σι, που δεν μπορεί να "κοπεί", γιατί αν ήταν να τον "κόψει" ο Μανωλόπουλος, δεν θα τον έπαιρνε καν Σεπτέμβρη μήνα...
Όμως αυτή η επιλογή "κολλάει" στο ότι ο Χάρις είναι μια από τις πιο προβεβλημένες επικοινωνιακά μεταγραφές της ΑΕΚ και δεν μπορεί να μείνει εκτός ρόστερ έτσι εύκολα. Χώρια που αν αρχίσει να κάνει κι εδώ ό,τι κάνει και στην Κίνα, πράγματι δεν μπορεί να μείνει εκτός. Άρα, αναγκαστικά θα "κοπεί" ένας εκ των Άτιτς ή Μπάρλοου. Κι αν πρέπει να κάνουμε μια εκτίμηση, θα λέγαμε ότι το πιο πιθανό είναι να μείνει εκτός του ρόστερ της Α1 ο Μπάρλοου. Γιατί αυτό που φάνηκε στα φιλικά είναι ότι ο Άτιτς μπορεί να κάνει περισσότερα πράγματα στο γήπεδο, ενώ ο Μπάρλοου στην κακή επιθετικά μέρα του, εξαφανίζεται τελείως. Χώρια που ο Βόσνιος πρέπει κάποια στιγμή να πάρει την ευκαιρία του, όπως αναφέραμε προηγουμένως.
Ένα άλλο ερωτηματικό για την φετινή ΑΕΚ είναι ο Δημήτρης Μαυροειδής. Μέχρι στιγμής είναι ο καλύτερος ψηλός της, αλλά θα αντέξει να παίζει τόσο καλά στη διάρκεια μιας ολόκληρης σεζόν με διπλά παιχνίδια μέσα στην εβδομάδα; Ο διεθνής σέντερ έμεινε στην ΑΕΚ με την προοπτική να παίζει λίγο και να βοηθά με την εμπειρία και την κλάση του, όμως αυτό το σενάριο προϋπέθετε έναν καλύτερο σέντερ του Ελονού κι έναν πιο ενεργό Τσαλμπούρη. Εν τέλει έμεινε ο Ελονού με τα καλά και τα στραβά του, ενώ ο Τσαλμπούρης δυσκολεύεται να ανταποκριθεί και να εγγυηθεί κάποια ουσιαστική βοήθεια στις μάχες μέσα στη ρακέτα. Αν ο Ελονού δεν παρουσιαστεί πιο βελτιωμένος σε σχέση με πέρυσι κι αν ο Τσαλμπούρης δεν ανέβει, τότε ο Μαυροειδής θα... σκάσει. Κι αυτό θα είναι πρόβλημα προϊόντος του χρόνου για την ΑΕΚ...
