Ηταν μια μάχη που δόθηκε με γενναιότητα και αξιοπρέπεια για τέσσερα χρόνια, αλλά αποδείχθηκε άνιση. Τα ξημερώματα, η καλή φίλη και συνάδελφος Γεωργία Παπαδοπούλου έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 45 ετών, έχοντας παλέψει με όλες της τις δυνάμεις.
Παντρεμένη με τον επίσης φίλος και συνάδελφο Σταύρο Γεωργακόπουλο, με τον οποίο ήταν μαζί από νέα παιδιά και δημιούργησαν μια πολύ όμορφη οικογένεια, με τα τρία τους παιδιά. Τον Γιώργο που της έδωσε πρόσφατα μια μεγάλη χαρά με την εισαγωγή του στο Πανεπιστήμιο, την Δήμητρα και τον βενιαμίν Κωνσταντή.
Η Γεωργία ήταν κόρη του αείμνηστου σημαντικού δημοσιογράφου Δημήτρη Παπαδόπουλου και της αγαπημένης του γυναίκας Καίτης και αδελφή της επίσης συναδέλφου της ΕΡΤ, Μαρίας.
Αυτή ήταν η συγκινητική ανάρτηση του Σταύρου Γεωργακόπουλου για το «αντίο στην αγαπημένη του Γεωργία:
Σήμερα υπό νορμάλ συνθήκες θα έπρεπε σε αυτό εδώ το post να σας ευχαριστήσω για τις ευχές σας λόγω της χθεσινής γιορτής. Ξημέρωσε, ωστόσο, μια πολύ δύσκολη μέρα για την οικογένειά μας. Η
Georgia Papadopoulou, ο δικός μου Γώγος, έφυγε στις 4.05 π.μ. έπειτα από 4 χρόνια σκληρής και περήφανης μάχης με τη λευχαιμία. Από την πρώτη ώρα ως την τελευταία, πάλεψε γενναία, με όλες της τις δυνάμεις και με απίστευτη αξιοπρέπεια για να νικήσει. Κέρδισε πολλές "μάχες", αλλά ο εχθρός αποδείχθηκε ανίκητος και κάθε φορά επέστρεφε πιο δυνατός. Αφήνει πίσω της τρία υπέροχα παιδιά και γλυκές αναμνήσεις 25 χρόνων. Δεν πρόλαβε να φτάσει τα 45 χρόνια της, αλλά θέλω να πιστεύω ότι έζησε όμορφα, παρότι το νήμα κόπηκε πολύ νωρίς και πολύ άδικα.
Θα ήθελα μέσα από την καρδιά μου να ευχαριστήσω όλους όσους στάθηκαν δίπλα μας από το φθινόπωρο του 2017 μέχρι σήμερα και -πιστέψτε με- ήταν πολύ περισσότεροι από όσους περίμενα. Κυρίως τις αιματολόγους του "Ερρίκος Ντυνάν"
Elina Vervessou,
Koutsi Katrina και
Fani Kalala που έδωσαν συγκλονιστικό αγώνα πλάι μας, όπως και τους Αλέξανδρο Σπυριδωνίδη,
Maria Liga,
Nick Spyridis και
Δημήτρης Αγγελινάς από το Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Πάτρας για τον ίδιο λόγο.
Υ.Γ.: Ακόμη και μέσα από το νοσοκομείο φρόντισε χθες να μου κάνει το τελευταίο δώρο. Ζήτησε, μάλιστα, να το έχει στα χέρια της, λίγο πριν φτάσω, για να μου κάνει έκπληξη. Μου την έκανε κι έφυγε με το πού άλλαξε η μέρα. Μαχήτρια, περήφανη, με το χαμόγελο στα χείλη και με τα παιδιά μας στο μυαλό της ως την τελευταία ανάσα... Ακόμη κι από εκεί ψηλά, είμαι σίγουρος, ότι θα είναι πάντα δίπλα μας.
Εμείς από το Basketa.gr εκφράζουμε τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια στους ανθρώπους της. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τη σκεπάσει και πάντα γλυκιά και όμορφη η ανάμνησή της.
