O Άρης βρέθηκε στο χείλος του γκρεμού, αλλά έπαιξε ρόλο και η τύχη για να καταφέρει να εξασφαλίσει την ανανέωση της παρουσίας του στην Basket League, σύμφωνα με το Δημήτρη Γουλιέλμο.
Ο ιδιοκτήτης της ΚΑΕ παραχώρησε συνέντευξη στο μουσείο μπάσκετ των Θεσσαλονικιών, στο Αλεξάνδρειο, και αναφέρθηκε στην προσπάθεια που γίνεται ώστε να επιστρέψει η ομάδα στην κανονικότητα. Απέφυγε τα μεγάλα λόγια, ανέλυσε πώς έχει διαμορφωθεί η κατάσταση και αποκάλυψε το όραμά του, ενώ ιδιαίτερη αναφορά έκανε στο Βαγγέλη Αγγέλου και τη στήριξη που δέχονται οι «κίτρινοι» από όλους. Ξεκαθάρισε, πάντως, πως ο Άρης απέχει πολύ από το να γίνει ξανά «αυτοκράτορας», έκανε όμως το πρώτο βήμα για να «χτίσει» το μέλλον του.
Στην εισαγωγή ομιλία του ανέφερε: «Σας καλωσορίζω στο σπίτι του ελληνικού μπάσκετ, στο σπίτι του Άρη. Ένας χώρος που εκπροσωπεί αυτό που θέλουμε να κάνουμε τον Άρη. Έχω την τύχη να έχω δίπλα μου με πολλή αγάπη τον άνθρωπο που τα ξεκίνησε όλα, το Χάρη Παπαγεωργίου. Ήρθαν τεράστια ονόματα, ο μεγάλος Νίκος Γκάλης, ο Παναγιώτης Γιαννάκης, που έκαναν θαύματα στην εποχή τους. Μια ομάδα από την Ελλάδα, που δεν είχε έδρα την πρωτεύουσα, και κυριάρχησε στο ευρωπαϊκό μπάσκετ για μία δεκαετία. Έφτιαξε γενιές Ελλήνων που αγάπησαν και ακολούθησαν τον αθλητισμό. Η ομάδα βρέθηκε στο χείλος του γκρεμού. Εάν δεν βρισκόταν κάποιος να κάνει ένα βήμα και να δώσει βοήθεια είναι πολύ πιθανό σήμερα να μην ήμασταν εδώ και η ομάδα να μην έπαιζε στην Α1. Είχαμε την τύχη και πήγαν όλα καλά. Δεν φθάνουν οι ικανότητες και τα χρήματα. Χρειάζεται και τύχη. Το πρώτο βήμα έγινε με άγχος και δυσκολία. Δεν θα μπω ιδιαίτερα σε αυτό το κομμάτι. Για εμένα ήταν μια περίοδος που δεν κοιμόμουν. Όταν κλειδώσαμε και μαθηματικά την παραμονή πέρυσι, ντροπή βέβαια να λέγεται κάτι τέτοιο για τον Άρη, τότε καταφέραμε να κοιμηθούμε». Είπε ακόμα…
Για την προσπάθεια που γίνεται στον Άρη: «Από την επόμενη ημέρα ξεκίνησε η δουλειά, έπρεπε να ξαναστήσουμε την ομάδα και να τη φέρουμε σε μια κανονικότητα. Από τη δουλειά μου είμαι μαθημένος σε προβληματικές καταστάσεις. Κανείς δεν πάει σε δικηγόρο για να του διαπιστώσει πόσο ευτυχισμένος είναι. Μαζευτήκαμε μια παρέα και έκτοτε σιγά σιγά, με τιμιότητα και ηθική και σεβασμό στις αξίες που πρεσβεύει ο Άρης και ο καθένας μας, με λογική και αιματηρή οικονομία πήραμε το δρόμο για να επιστρέψει η ΚΑΕ στην κανονικότητά. Ακόμα δεν τα έχει καταφέρει, αλλά είναι σε πολύ καλύτερο δρόμο. Όλοι κάναμε οικονομικές και προσωπικές θυσίες. Δεν μιλάω μόνο για εμένα, αλλά για όλους τους ανθρώπους. Όσοι είναι εδώ, το προπονητικό τιμ, αλλά και όλους τους Αρειανούς που στέκονται δίπλα μας. Ακόμα και για αυτούς που δεν είναι, αλλά ταυτίζονται με αυτό που είναι ο Άρης. Μιλάω για τον κ. Αγγέλου, πίσω από τον οποίο στεκόμαστε και στηρίζουμε την προσπάθειά του».
Για την ανάληψη του Άρη κι αν προκλήθηκαν αντιδράσεις: «Πριν αποφασίσω να πάρω τις μετοχές για να σωθεί η ομάδα, δεν είδα καμία επίθεση, καμία αντίθεση, κανένα πρόβλημα από τον απλό Αρειανό. Αντίθετα, όλοι στάθηκαν δίπλα μας με αγάπη, σχετική εμπιστοσύνη και υπομονή. Ο Άρης είναι η μόνη ομάδα στη χώρα που είναι μια μεγάλη μπασκετική οικογένεια».
Για το στόχο του: «Θέλω να έχουμε μια εταιρία που θα αντεπεξέρχεται οικονομικά και σιγά σιγά θα πληρώσει τα χρέη της για να αποταμιεύει ένα ποσό, να μεγαλώσει και να έχει ένα δικό της ταμείο. Αυτό το κάνουμε με οικονομία. Τα τρέχοντα έσοδα της ΚΑΕ να εξυπηρετούν τα έξοδα. Ό,τι βγάζουμε, αυτό να ξοδεύουμε. Η αρχή του νοικοκύρη είναι αυτή και θα την εφαρμόσουμε. Η φετινή σεζόν θα είναι ισοσκελισμένη. Με τα χρήματα που έχουμε διαθέσει, εγώ και όσοι με στηρίζουν, να εξυπηρετήσουμε το χρέος των πέντε και πλέον εκατομμυρίων που έχουμε αναλάβει. Στα παλιά χρέη θέλω να πω πως είμαστε σε καλό δρόμο, θέλω να δηλώσω εντυπωσιασμένος από την αντιμετώπιση των αθλητών που χρωστάει η ΚΑΕ. Την κατανόηση και την αντίληψη πως ο Άρης πρέπει να υπάρχει, γιατί ελληνικό μπάσκετ χωρίς τον Άρη είναι κάτι λιγότερο. Δεν αναφέρομαι στην έννοια του αυτοκράτορα, την οποία θέλω να ζήσω μελλοντικά, αλλά τώρα δεν έχω μπροστά μου».
Για το ρόλο του: «Η απάντηση τού τι κάνω εδώ είναι απλή. Στις ομάδες σαν τον Άρη δεν μπαίνει κανείς γιατί θέλει να αλλάξει τον τρόπο ζωής του ή έχει πολιτικές φιλοδοξίες. Μπαίνουν άνθρωποι που θέλουν να επιστρέψουν κάτι στην κοινωνία, να αλλάξουν πράγματα. Μπήκα γιατί έβλεπα τον Άρη να γκρεμίζεται και δεν το αξίζει. Πίστεψα πως εάν διορθώσει ένα μέρος των οικονομικών η ομάδα θα σωζόταν. Δεν ήταν τόσο απλό. Τα καταφέραμε, όμως».
Για το όραμά του για τον Άρη: «Τώρα, το επόμενο σκαλί είναι να ακολουθήσουμε τον ανοδικό δρόμο, για να γίνει σιγά σιγά αυτό που θα έπρεπε να είναι ο Άρης. Ο Άρης είναι το τελευταίο όνειρο του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Ο Άρης κυριάρχησε γιατί όλη η πόλη και κυρίως όλη η χώρα έγιναν μία αγκαλιά. Γιατί δεν υπήρχαν συμφέροντα πίσω από την ομάδα. Τότε, το μόνο θέμα που υπήρχε ήταν ποιος από όλους τους υποψήφιους θα έμπαινε μπροστά για να δώσει κάτι. Το όραμα που έχουμε είναι να φέρουμε την ομάδα εκεί που εξ αρχής έπρεπε να ήταν».
Για τον προπονητή του Άρη, Βαγγέλου Αγγέλου: «Νιώθω πολύ τυχερός που μέσα από όλο αυτό συνεργάστηκα και συνεργάζομαι με τον κ. Αγγέλου. Θεωρώ τον εαυτό μου πολύ ικανό γιατί τον έπεισα να μείνει στην ομάδα. Οι συνθήκες ήταν δύσκολες. Θα μας συνδέουν για πάντα σχέσεις τιμής, ηθικής, αρχών και αξιών και πίστη στο Θεό. Αυτές είναι οι βασικές γραμμές που βλέπουμε το μπάσκετ και τον Άρη».
Για τα τμήματα υποδομής του Άρη: «Λύσαμε προβλήματα, όπως πρόσφατα με τις ακαδημίες. Κάποια παιδιά που είχαν προσκλήσεις από άλλες ομάδες να φύγουν, όλα γύρισαν πίσω. Όχι γιατί προσφέραμε κάτι παραπάνω, αλλά γιατί τους μιλήσαμε με ειλικρίνεια. Έχουμε καλά παιδιά. Και στο παιδικοεφηβικό, να μας αξιώσει ο Θεός να μεγαλώσουμε τις ακαδημίες μας. Θέλουμε να αλλάξουμε το μπάσκετ, το προϊόν, να το κάνουμε ελκυστικό. Στον Άρη παραμένει, αλλά το θέλουμε και για ολόκληρη την Ελλάδα. Ο δρόμος είναι ένας. Να μπαίνει η μπάλα στο πλεχτό, αλλά να διατηρήσουμε και τις αρχές μας. Να μην κάνουμε συμβιβασμούς. Στόχος όλων μας είναι να είμαστε περήφανοι. Να μη χάνουμε κανένα παιχνίδι, να είμαστε οικονομικά σωστοί».
Για το ρεαλιστικό στόχο του: «Στόχος για φέτος είναι να είμαστε καλύτεροι από πέρυσι. Εάν θα ήθελα να πάρω πρωτάθλημα; Υπάρχει τυφλός που δεν θέλει το φως του; Αλλά πατάω στη γη. Έχουμε κάνει μια δυνατή ομάδα που θα τιμά τα αστέρια του αυτοκράτορα. Θα παίζει καλύτερα στο Παλέ από τα άλλα γήπεδα, γιατί έτσι είναι το Παλέ. Να ματώνουν οι παίκτες τη φανέλα όποτε τη φορούν, είναι αδύνατον να έχω την απαίτηση να κερδίσουν όλα τα ματς. Όχι γιατί πληρώνονται και θα πληρώνονται στην ώρα τους, αλλά γιατί παίζουν σε αυτή την ομάδα».
Για τη διαδικασία μεταβίβασης των μετοχών: «Δεν ήταν τόσο γρήγορη, όσο φαντάζεστε. Ήταν μια διαδικασία όχι και τόσο απλή. Η σκέψη ξεκίνησε τον Νοέμβριο του 2017. Ο προβληματισμός τότε ξεκίνησε. Συνεπώς ήταν μια διαδικασία, πραγματικά μία υπογραφή, γιατί είχαν συμφωνηθεί τα πάντα. Έγιναν όμως συζητήσεις, διαπραγματεύσεις, υπήρχαν ακόμα δύο προτάσεις που η οικογένεια Λάσκαρη δεν θα τις έκανε δεκτές. Κάναμε τους συμβιβασμούς μας σε αυτό το επίπεδο. Άρα δεν ήταν ούτε απλή απόφαση. Είχαν υπολογιστεί περίπου 3.5 εκατ. ευρώ, τα υπόλοιπα λογιστικοποιήθηκαν στην πορεία, ούτε καν τα χρήματα που απέμειναν τότε για το αγωνιστικό δεν είχαν υπολογιστεί. Θα μπορούσαν να ήταν… 15 εκατ. ευρώ, αλλά ευτυχώς δεν ήταν. Χρειάζεται πολύ γερό στομάχι, να μπαίνει κανείς σε μια εταιρία που χρωστάει χρήματα, με κόσμο απογοητευμένο, σε επίσχεση εργασίας, με τα γραφεία κλειστά και κλειδωμένα. Εννοώ να έχεις λεφτά και να μην μπορείς να πληρώσεις, γιατί οι λογαριασμοί ήταν κλειδωμένοι. Οι παίκτες σε απόγνωση, γιατί κι αυτοί άνθρωποι είναι κι έχουν έξοδα. Να μην υπάρχει εμπορικό τμήμα, να μην υπάρχει μάρκετινγκ, social media. Δεν λέω κάτι για όσους ήταν παλιά. Ήταν απλήρωτοι κι έφυγαν. Εγώ έρχομαι από ένα κόσμο που δεν χρωστάω τίποτα σε κανέναν. Στη δική μου τη ζωή όλα είναι ξεκάθαρα. Μπήκα σε έναν άλλον κόσμο. Όλοι μου συμπεριφέρθηκαν με απόλυτο σεβασμό. Δεν δώσαμε στην οικογένειά μου ποτέ αφορμές στη ζωή μας. Άρχισα να αντιμετωπίζομαι ως ένας άνθρωπος που δεν έπρεπε να μου μιλούν στο τηλέφωνο, γιατί η ομάδα θα έπεφτε κι ότι δεν θα πετύχαινα. Να αρνείται κόσμος να μου μιλήσει στο τηλέφωνο, που υπό άλλες συνθήκες θα χαιρόταν. Υπομονή, πίστη, αρχές, αξίες και ένας δρόμος. Ο δρόμος τού ότι θα πετύχεις! Και φθάσαμε εδώ που είμαστε σήμερα, που δεν έχει καμία σχέση με το πριν, αλλά έχουμε ακόμα πολύ μπροστά μας».
