Ολοκληρώθηκε η δέκατη αγωνιστική της Γ’ Εθνικής, με το basketa.gr να σας παρουσιάζει την καλύτερη πεντάδα, αλλά και τον προπονητή της αγωνιστικής για τους δύο ομίλους του Νότου.
1ος όμιλος Νότου
1) Νίκος Μοσχοβάκης (Αχαγιά ’82)
Ο ηγέτης αυτής της φοβερής παρέας από την Κάτω Αχαΐα δε θα μπορούσε να λείπει από τους κορυφαίους αυτής της αγωνιστικής. Για ακόμη μία φορά ήταν ο «μαέστρος» πάνω στο παρκέ, οδηγώντας την ομάδα του σε ακόμη μία σπουδαία επιτυχία και κάνοντας πανευτυχή τον προπονητή του, στο ματς κόντρα στον Γλαύκο. Με 23 πόντους, 4 τρίποντα και μεγάλο μερίδιο στη δημιουργία, πώς να μην είναι άλλωστε ευχαριστημένος ο Θανάσης Λιόνας από τον Νίκο Μοσχοβάκη, ο οποίος μοιάζει να κατευθύνει τους συμπαίκτες του… δειλά δειλά σε «μονοπάτι» ανόδου.
2) Αλέξανδρος Σαρικάς (ΕΑΠ)
«Είμαι ο ήρωας που μένει μόνος του», αναφέρει το άσμα και ταιριάζει αρκετά στην περίπτωση ενός παίκτη, που ήρθε επειγόντως για να δείξει ένα ανταγωνιστικό πρόσωπο η ΕΑΠ στη Γ’ Εθνική. Η αποστολή με την Καλαμάτα ’80 δεν ήταν εύκολη, καθώς η περίπτωση εντός έδρας ήττας θα ήταν καταστροφική για τους Αχαιούς και εκείνος δεν απογοήτευσε. Με 14 πόντους, μπόρεσε να βρει τις λύσεις απέναντι στην άριστα οργανωμένη άμυνα των Μεσσηνίων και να δώσει την απαραίτητη «ανάσα» στο σύνολο του Γιώργου Σκροπολίθα. Στους ώμους του Αλέξανδρου Σαρικά, άλλωστε, έχει πέσει το βάρος της αποστολής της πατρινής ομάδας.
3) Δήμος Φωτίου (Κεραυνός Αιγίου)
Ο Θεοδόσης Γκόβας ήταν ξανά το πρώτο «βιολί» στο ματς με την Νέα Ιωνία, αλλά δεν μπορούμε να μην αναφερθούμε σε έναν ακόμη παίκτη του Κεραυνού, που βλέπει την απόδοσή του να ανεβαίνει. Με 14 πόντους, ένα τρίποντο, απαράμιλλη μαχητικότητα κι ένα κρίσιμο καλάθι στα τελευταία δευτερόλεπτα που έφερε τη διαφορά στο +5, συνέβαλε στην ανατροπή απέναντι στην αθηναϊκή ομάδα, στηρίζοντας τους σταθερούς «πόλους» που αποτελούν ο Γκόβας και ο Μαναβόπουλος, δείχνοντας και ο ίδιος να βρίσκει ξανά το ρόλο και το ρυθμό του. Ίσως αυτό το ματς να είναι και η αλλαγή του «μομέντουμ» για τον Δήμο Φωτίου.
4) Θανάσης Κοντός (Μελίσσια)
Θα αναφέρουμε άλλη μία περίπτωση παίκτη από το supporting cast μίας ομάδας, ο οποίος ανταποκρίθηκε ιδανικά στην αποστολή του. Στο «πρέπει» κόντρα στον Έσπερο Πατρών, εκείνος ήταν παρών με 10 πόντους και ουκ ολίγες κερδισμένες «μάχες», για να βοηθήσει τους Καλογερόπουλο-Βούλγαρη και να δώσει ένα καταλυτικό «σπρώξιμο» στην νίκη των Μελισσίων. Η βοήθεια του Θανάση Κοντού, ήρθε στο κατάλληλο σημείο για την αθηναϊκή ομάδα, που έψαχνε οπωσδήποτε το αποτέλεσμα.
5) Δημήτρης Βαρσαμούλης (Ένωση Ιλίου)
Στο εξαιρετικό σύνολο του Γιάννη Κτιστάκη, κάθε εβδομάδα μπορεί να αναδεικνύεται και ένας διαφορετικός παίκτης. Για πρώτη φορά φέτος, θα συμπεριλάβουμε έναν παίκτη από την φρόντ λάιν του στους κορυφαίους και όχι άδικα, μιας και οι «ομηρικές μάχες» με τους ψηλούς της Ακράτας τον έβγαλαν επί της ουσίας νικητή. Εκείνος σκόραρε 13 πόντους και οι Λαφής-Τσότσος συνολικά 8, κάτι που δείχνει και την καλή του δουλειά στην άμυνα. Αυτό το κομμάτι, στο οποίο συνέβαλε αποφασιστικά ο Δημήτρης Βαρσαμούλης, ήταν ο «ακρογωνιαίος λίθος» για την Ένωση Ιλίου.
Προπονητής: Θανάσης Λιόνας (Αχαγιά ’82)
Η ομάδα που έχει δημιουργήσει είναι αξιοζήλευτη, κυρίως για τον τρόπο με τον οποίο αγωνίζεται. Ξεκάθαρο πλάνο, μαχητικότητα και δουλειά από το καλοκαίρι που φαίνεται ολοφάνερα στο παρκέ, μαζί με την ομογένεια μεταξύ των παικτών του. Οι «συνταγές» της επιτυχίας δεν είναι κρυφές ούτε και ποικίλουν, κάτι που γνωρίζουν πολύ καλά στην Αχαγιά, επιμένοντας ορθώς στο να ακολουθήσουν το σχέδιο που έχουν από την περσινή τους κιόλας παρουσία στη Γ’ Εθνική και ο Θανάσης Λιόνας το βοηθά να «ξεδιπλώνεται» ιδανικά στο παρκέ. Κανείς δεν μπορεί να αποδώσει στην τύχη, λοιπόν, ούτε το 7-3 πριν από τα Χριστούγεννα (μία μόλις νίκη πριν από τη δεύτερη θέση) ούτε και τον θρίαμβο επί του Γλαύκου, που είναι αποτέλεσμα όλων όσων αναφέραμε αρχικά.
2ος όμιλος Νότου
1) Κώστας Αγαπιάδης (ΟΦΗ)
Είναι ο «οδηγός» αυτής της ομάδας από πέρυσι και σε ειδικές καταστάσεις δε δίστασε ποτέ να πάρει την μπάλα στα χέρια του και να πάρει την κατάλληλη απόφαση. Η άμυνα του Άρη Νικαίας, ήταν άλλη μία από αυτές που δεν μπόρεσαν ουσιαστικά να βρουν «αντίδοτο» απέναντί του, με τον γκαρντ του ΟΦΗ να σημειώνει 23 πόντους με ένα τρίποντο, «ενορχηστρώνοντας» ιδανικά το παιχνίδι, σε σημεία όπου η μπάλα «έκαιγε». Αυτός είναι, άλλωστε, ο ρόλος του Κώστα Αγαπιάδη στην ομάδα από το Ηράκλειο και όταν αυτός είναι καλά, τότε το ίδιο ευχάριστοι θα είναι και οι «οιωνοί».
2) Γιώργος Αγγελόπουλος (Έσπερος Καλλιθέας)
Μία «παλιοσειρά» του Εσπέρου - βρίσκεται εδώ και αρκετό καιρό από τις εποχές της Α’ ΕΣΚΑΝΑ - ανέλαβε μαζί με τους Χαρούνι-Βλασόπουλο να φέρουν πίσω στην Καλλιθέα ένα «διπλό» που μπορεί να αποδειχθεί και αποτέλεσμα ανόδου, εφόσον συνεχιστεί αυτή η «μυθική» πορεία που διαγράφει η ομάδα. Σκοράροντας 15 πόντους με ένα τρίποντο και «μασώντας σίδερα» στην άμυνα, ήταν από τους μεγάλους πρωταγωνιστές αυτής της «απόδρασης», η οποία δικαιολογημένα γεμίζει με «όνειρα» το σύνολο του Αντώνη Μάντζαρη. Πολλά είναι τα «παράσημα» που πρέπει να αποδοθούν στον Γιώργο Αγγελόπουλο, για το συγκεκριμένο παιχνίδι.
3) Παναγιώτης Σπηλιόπουλος (Ερμής Σχηματαρίου)
Το θέμα για τον Ερμή, πολλές φορές, είναι το ποιος θα συμβάλει στο σκοράρισμα πλην των Γκρινιάρη-Πανταζή, βοηθώντας τους να οδηγήσουν την ομάδα προς την επιτυχία. Αυτή την φορά, ήταν ο 28χρονος φόργουορντ, ο οποίος ήταν μεταξύ των παικτών που έβγαλαν «τα κάστανα από την φωτιά» στην νίκη στην έδρα της μαχητικής Έξω Παναγίτσας, ολοκληρώνοντας το ματς 13 πόντους, τρία τρίποντα και δίνοντας στο προαναφερθέν «δίδυμο» πολύτιμες «ανάσες». Αυτές χρειάζονται, άλλωστε, και ο Παναγιώτης Σπηλιόπουλος σε μία δύσκολη δοκιμασία υπενθύμισε πως μπορούν να υπολογίζουν και στον ίδιο.
4) Ρήγας Παπαργυρόπουλος (Έσπερος Λαμίας)
Δεν υπάρχουν πολλά που μπορεί να προσθέσει κανείς για την αξία, την οξυδέρκεια και την εμπειρία του από τόσες παραστάσεις σε όλες τις κατηγορίες. Ένα δείγμα αυτών των στοιχείων, ήταν αρκετό για να «διαλύσει» κάθε αμυντική προσπάθεια των παικτών του Άρη Πετρούπολης να τον «αναχαιτίσουν», τελειώνοντας με 26 πόντους και αποτελώντας την «κολώνα» του Εσπέρου Λαμίας για να φύγει νικητής από τα Δυτικά προάστια. Στο καλύτερο φετινό παιχνίδι του Ρήγα Παπαργυρόπουλου, η ομάδα του Γιάννη Σοφογιάννη πανηγύρισε μία νίκη που μπορεί να σημαίνει πολλά στη συνέχεια, ιδίως λόγω του τρόπου με τον οποίο ήρθε.
5) Δημήτρης Μαλούκος (Πεντέλη)
Για τον… Κάζινς των Βορείων προαστίων επίσης δεν χρειάζεται να αναφερθούν πολλά. Είναι απλά ο πιο «καυτός» σέντερ του ομίλου, και ίσως της κατηγορίας, αυτή τη στιγμή, με τον Κώστα Χαρτοματσίδη να έχει στη διάθεσή του ένα αληθινό «θωρηκτό» στη ρακέτα. Αυτό αποδείχθηκε και με τον ΒΑΟΛ Χίου, κόντρα στον οποίο μέτρησε 17 πόντους, ενώ την ίδια ώρα οι αντίπαλοί του είχαν μόλις δύο (Αδοντάκης και Κοντογιάννης). Αυτή η αίσθηση κυριαρχίας είναι απτή για τον Δημήτρη Μαλούκο σε κάθε ματς και αποτυπώνεται ξεκάθαρα στους αριθμούς.
Προπονητής: Αντώνης Μάντζαρης-Γιάννης Γράψας (Έσπερος Καλλιθέας)
Είναι το δίδυμο της επιτυχίας στον Έσπερο Καλλιθέας, με τον πρώτο να συνδυάζει ιδανικά την καριέρα του αθλητή με εκείνη του προπονητή, και τον δεύτερο να αποτελεί δικαιολογημένα τον έμπιστο συνεργάτη του, έχοντας αναλάβει ειδικά φέτος ένα σημαντικό κομμάτι της προετοιμασίας των αγώνων, όπως παραδέχθηκε ο ίδιος ο γκαρντ του Περιστερίου. Το σημαντικό, είναι ότι από αυτή τη συνεργασία έχει προκύψει μία ομάδα που αποδίδει εξαιρετικό μπάσκετ και παίρνει το «σκαλπ» του ενός αντιπάλου μετά το άλλο. Τελευταίο ήταν αυτό του Κρόνου Αγίου Δημητρίου, και μάλιστα σε μία δύσκολη έδρα, όπως είναι αυτή που έχει η ομάδα από το Μπραχάμι, ώστε σήμερα να βρίσκεται στο 8-1 και να παίζει εντός έδρας ντέρμπι κορυφής με την Πεντέλη… στην αυγή του 2018 (7/1). Η καθοδήγηση των Αντώνη Μάντζαρη-Γιάννη Γράψα, όχι μόνο σε αυτό το «διπλό», αλλά και σε ολόκληρη αυτή την απίστευτη πορεία του Εσπέρου, δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη.
