Το κλισέ περί "διδακτικών ηττών" που συχνά... κυκλοφορούσε όταν, πολύ φυσιολογικά, έρχονταν άσχημα αποτελέσματα για τον Ολυμπιακό έμοιαζε λίγο κωμικό. Και υποτιμητικό για τον Ολυμπιακό. Διδακτική ας πούμε, μπορεί να είναι μια ήττα για την Χίμκι που δεν έχει παραστάσεις Ευρωλίγκας. Οχι για τος δις πρωταθλητή και άλλες τόσες φιναλίστ της Ευρωλίγκας στα τελευταία χρόνια. Αλλά πάμε παρακάτω.
Ακόμα κι αν υπάρξουν αντεπιχειρήματα και κάποιες από τις προηγούμενες ήττες ήταν... διδακτικές, η αποψινή συντριβή στην Μόσχα δεν ήταν... διδακτική. Συντριβή όχι μόνο στο ταμπλό, αλλά και στο ίματζ του Ολυμπιακού. Μιας ομάδας που πέρα από την δεδομένη ποιότητά της, την σταθερή φιλοσοφία της, το πολύ ωραίο μπάσκετ της που αποτελούν τον κανόνα, αν μη τι άλλο πάντα το πάλευε.
Αυτό, λοιπόν, που ευθαρσώς ο Βαγγέλης Μάντζαρης χαρακτήρισε "ξεφτίλα", επειδή είχε ξανασυμβεί την περασμένη εβδομάδα στη Βιτόρια, τελικά δείγμα είναι και όχι δίδαγμα. Κάτι δεν πάει καθόλου καλά εσχάτως στον Ολυμπιακό των παικτών που κοιτούν τους αντιπάλους να περνούν, των παικτών που φοβούνται να σουτάρουν, των παικτών που δεν βρίσκονται μεταξύ τους και πάει λέγοντας.
Απέναντι σε δύο συνεταγμένες ομάδες ου αντιμετώπισαν εσχάτως, ομάδες με ταυτότητα, ο Ολυμπιακός έχασε τη δική του. Μόνο με την Μακάμπι του Σπάχια και των αλλοπρόσαλλων Αμερικανών τη βρήκε και επειδή αυτό το ματς ήταν ενδιάμεσο, διευρύνει την κουβέντα. Ο Ολυμπιακός δεν έπαιξε τυχαία πολύ ωραίο και αποτελεσματικό μπάσκετ στ περισσότερα παιχνίδια του, δεν ξέχασε τα όσα έχει δουλέψει, αλλά... τα έχασε και πρέπει να τα ξαναβρεί.
Κάτι που έχει κερδίσει σε βάθος χρόνων ο Ολυμπιακός, πέρα από ματς, τίτλους, αναγνώριση και άλλα χρήσιμα, είναι το δικαίωμα να δρα ψύχραιμα σε δύσκολες στιγμές. Οπως φυσικά και εμπειρίες, παραστάσεις. Οπως το 2012, που είχε ζόρια, άλλαξε δυο ξένους, πήρε την Ευρωλίγκα. Είναι φανερό πια ότι ο Ρόμπερτς και ο Τόμπσον κάπου δεν κάνουν όσα αποκτήθηκαν για να κάνουν, όσα νόμιζε ο Σφαιρόπουλος ότι θα κάνουν, όσα μπορούν και δεν τους βγαίνουν, πάντως, δεν κάνουν τη δουλειά. Θα είναι έκπληξη πρώτου μεγέθουςαν δεν υπάρξει τουλάχιστον μία αλλαγή άμεσα. Με τη προσθήκη ενός περιφερειακού που να μπορεί και να δημιουργήσει προσωπικές φάσεις και να σκοράρει με αυτές.
Ο Ολυμπιακός παραμένει, έστω και σοβαρά "τσκαλακωμένος" με τις δύο αυτές βαριές ήττες και τις... ξένες εμφανίσεις, μια από τις 5-6 ομάδες που θα παλέψουν για το πλεονέκτημα έδρας στον δρόμο για το Βελιγράδι. Παραμένει επίσης ομάδα με συντριπτικά περισσότερες καλές εικόνες, απλά οι κακές ήταν... πολύ κακές και μαζεμένες, άρα μαρτυρούν πρόβλημα. Στο χέρι τους είναι να το γυρίσουν και οι κινήσεις αναμένονται με ενδιαφέρον.
