Ας κρατήσουν όλοι μικρό καλάθι

Θα ήταν άδικο και άκαιρο να περιμένει κανείς ένα φιλικό του νέου Ολυμπιακού με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας για να κρίνει 100% την ομάδα του Ντέιβιντ Μπλάτ. Όπως όμως θα ήταν αιθεροβάμων αυτός που ακόμα και πριν τον αγώνα με την πρωταθλήτρια Ευρώπης, θα πίστευε ότι δεν θα είναι τεράστια υπέρβαση το να μπει εφέτος η πειραϊκή ομάδα στα πλέι οφ. H εικόνα ήταν απογοητευτική κόντρα στην ΤΣΣΚΑ με τα κενά στις γραμμές, στην αλληλοκάλυψη, σε άμυνα και επίθεση είναι τόσα πολλά, που είναι δύσκολο να «γεμίσουν» μέχρι την πρεμιέρα της ερχόμενης Πέμπτης στη Γαλλία με τη Βιλερμπάν. Το άσχημο όμως για τους Πειραιώτες δεν είναι το εναρκτήριο παιχνίδι με τη γαλλική ομάδα, αλλά το πρόγραμμα μέχρι και την 8η αγωνιστική ! Οπου έχουν πέντε παιχνίδια στο ΣΕΦ (Βαλένθια, Ζενίτ,Μακάμπι, Εφές, Ζαλγκίρις) και τρία εκτός (Βιλερμπάν, Μπασκόνια, ΤΣΣΚΑ Μόσχας). Παλαιότερα εδώ θα μιλάγαμε για ένα ξεκίνημα με 7-1 νίκες ή στη χειρότερη 6-2, κάτι που εάν υπάρχει στο μυαλό των φίλων του Ολυμπιακού θα είναι καλό να κρατήσουν πολύ πιο χαμηλούς τόνους και να αναθεωρήσουν. Οι Ερυθρόλευκοι βρίσκονται σε μια νέα εποχή όπου πρώτα απ’ όλα θα πρέπει να αλλάξουν φιλοσοφία με τον αρχηγό Βασίλη Σπανούλη να μην είναι ο βασικός οργανωτής αλλά να παραδίδει τη μπαγκέτα για πρώτη φορά σε τέτοιο βαθμό, σε Αμερικανούς (κυρίως τους Μπόλντγουιν και Τσέρι). Μια τέτοια αλλαγή δεν γίνεται από τη μία μέρα στην άλλη, όπως και το γεγονός (αναμενόταν από τη συμμετοχή μόνο στην Ευρωλίγκα) ότι εφέτος θα έχει 9-10 ξένους στο ρόστερ, αν προσθέσει κάποιος και τον Ποκουσέφσκι. Πάνω από τους μισούς Ελληνες (Μάντζαρης, Αγραβάνης, Μπόγρης και Τολιόπουλος) δεν μένουν πλέον εδώ και Σπανούλης και Πρίντεζης (παρέα με τον Παπανικολάου) θα έχουν το δύσκολο έργο να εμπνεύσουν, να «ξυπνήσουν» και να εμπνεύσουν τους υπόλοιπους, αρκετοί εκ των οποίων δεν έχουν καν την εμπειρία συμμετοχής στην Ευρωλίγκα. Ναι ίσως έχει – κάποιους – καλύτερους ξένους από πέρυσι, αλλά η αποδυνάμωση του ελληνικού κορμού ίσως στοιχίσει σημαντικά, ιδιαίτερα στην αρχή της διοργάνωσης. Η απουσία ενδιάμεσων αγώνων ήπιου επιπέδου στην πλειοψηφία τους για το ελληνικό πρωτάθλημα θα λείψει όσο ποτέ στη συγκεκριμένη ομάδα του Ολυμπιακού που τα χρειαζόταν για να βρει όσο πιο νωρίς τη χημεία και την ομοιογένεια που θέλει ο Ντέηβιντ Μπλάτ. Ο οποίος αποφάσισε 101% για τους παίκτες που ήρθαν και έφυγαν με εξαίρεση τον Γουίλιαμς Γκός, που τον ήθελε αλλά οι Τζάζ τον πήραν κοντά τους. Ο Αμερικανοισραηλινός κόουτς θα έχει το πιο δύσκολο στοίχημα της ζωής του, όχι μόνο αγωνιστικό, αφού δίνει έναν μεγάλο αγώνα να παραμείνει στις επάλξεις έχοντας – δυστυχώς – ως αντίπαλο και ένα σημαντικό πρόβλημα υγείας. Το οποίο είχε το θάρρος όχι μόνο να το δημοσιοποιήσει αλλά και να το «πολεμήσει» και μέσω του αθλητισμού που τον κρατάει στις επάλξεις. Όμως η πίεση που θα του ασκηθεί (από το αγωνιστικό κομμάτι) μέσα στη χρονιά θα είναι τεράστιο και θα πρέπει να αντέξει και στα δύο μέτωπα. Οι δύο λέξεις που είναι ίσως πιο επίκαιρες από ποτέ στο ΣΕΦ είναι «Δουλειά» και «Υπομονή» με την πρώτη να είναι δεδομένη και σκληρή από όλο το τίμ. Η δεύτερη όμως δεν αγγίζει μόνο τους πρωταγωνιστές αλλά και τον κόσμο, που θα έχει ενδιαφέρον να δούμε πόσο υπομονή θα μπορούν να έχουν. Η ισχνή προσέλευση των φίλων των Ερυθρολεύκων σε ένα ιδιαίτερο (και λόγω της παρουσίας του Μίλαν Τόμιτς έστω στον αντίπαλο πάγκο) φιλικό με τον Ερυθρό Αστέρα και μάλιστα σε προχωρημένη ημερολογιακά βραδιά (είχαν ανοίξει και τα σχολεία) δίνουν μια πρώτη εικόνα. Από την άλλη πλευρά, η ομάδα αυτή τη στιγμή δεν έχει ανάγκη από…επικριτές ή ανθρώπους που θα αποδοκιμάσουν και ίσως λειτουργήσει καλύτερα εάν πορευτεί με τους λίγους πιστούς στην εξέδρα όπως είχε γίνει στην επική σεζόν του 2012 με τον Ντούσαν Ιβκοβιτς και τους παίκτες του να παίζουν μεταξύ συγγενών και φίλων. Η σεζόν είναι μεγάλη και υπάρχει χρόνος για να καλυφθούν κάποιες ήττες, ακόμα και κάποια ίσως αγωνιστικά λάθη εάν διαπιστωθούν στην πορεία. Όμως δεν παύει να είναι μια σεζόν που όλοι στο ΣΕΦ πρέπει να κρατάνε πολύ μικρό καλάθι. Ιδιαίτερα ο κόσμος που πρέπει να είναι συνειδητοποιημένος στο τι να περιμένει.