Το τελευταίο final four της Ευρωλίγκας δεν είχε ελληνική συμμετοχή. Οι δύο αποκλεισμοί ήρθαν με πλεονέκτημα έδρας, έφεραν φυσιολογκή απογοήτευση, αλλά έφεραν και τα γνωστά ελληνικά ισοπεδωτικά συμπεράσματα. "Θα κάνουμε χρόνια να τους ξαναδούμε στην ελίτ, έχουν ξεφύγει οι αντίπαλοι", ακούστηκε και γράφτηκε κατά κόρον. Αποψη διανθισμένη και από την παγιωμένα πιο συνετή οικονομική των τεευταίων χρόνων, γεγονός αυτό, αλλά και από ευφάνταστα σενάρια.
Σύμφωνα με αυτά οι Αγγελόπουλοι δεν είχαν πια κέφι για το μπάσκετ λόγω κάποιων ενδοοοικογενειακών διεργασιών, ο Γιαννακόπουλος το ίδιο φού θα αφιέρωνε την αθλητική του ζωή στο ποδόσφαιρο, με μια βαλίτσα τους είχαν έτοιμους όλους για αποχαιρετισμό. Και με φίλ προσκείμενες... πηγές στις δύο πλευρές να διαδίδουν εμπιστευτικές πληροφορίες. Ο πόλεμος έχει περάσει προ πολλού σε άλλο επίπεδο. Αρρωστημένο σε αρκετές περιπτώσεις. Αλλά στο δια ταύτα, ισχύει και ότι από αγκάθι βγαίνει ρόδο.
Βλέποντας ο ένας τον άλλο να παίρνει μπρος, μάρσαρε και ο ίδιος για να μην μείνει πίσω. Κάπως έτσι ο Παναθηναϊκός κράτησε τον πλέον περιζήτητο και ακριβό Ευρωπαίο γκαρντ, τον Καλάθη, κάπως έτσι ο Ολυμπιακός δελέασε έναν από τους κορυφαίους προπονητές των ευρωπαϊκών γηπέδων, τον Μπλατ. Κάπως έτσι στήθηκε μετά από χρόνια ένα μεταγραφικό σίριαλ για εν ενεργεία Ελληνα διεθνή παίκτη στα ντουζένια του, αυτό του Παπαπέτρου. Με τα γνωστά ελληνικά κωμικά να το διανθίζουν επίσης και τον παίκτη να μετατρέπεται πολλές φορές, σε προδότης, παλλικάρι, μέτριο, στάσιμος, ατάλαντος, ό,τι καλύτερο έχει εμφανίσει το μπάσκετ και τα λοιπά...
Κάπως έτσι ο Ολυμπιακός επαναπάτρισε τον Βεζένκοφ, ο Παναθηναϊκός είχε ξαναφέρει πίσω τον Λάσμε, αλλά έφτασε μέχρι και κοτζάμ Λάνγκφορντ να φέρνει για... καβάτζα κι έχουμε ακόμα να δούμε πράγμα, αφού ο Ολυμπιακός δεν έχει τελειώσει με το ρόστερ του. Και κάπως έτσι, το ότι ο Σπανούλης έμεινε με συνοπτικές διαδικασίες στον Πειραιά και ο Παπανικολάου με...σχεδόν συνποτικές, ουδέναν εξέπληξε ως εξέλιξη.
Πού θα βγάλει η επόμενη σεζόν και για τους δύο, ουδείς μπορεί να το μαντέψει. Σίγουρα όμως, μόνο φτωχοί συγγενείς δεν θα είναι. Μάλλον μαζί μας ασχολήθηκε μέχρι τώρα η μπασκετική Ευρώπη με τις κινήσεις που έχουν γίνει, παρά με άλλους και εμείς να τους παρακολουθούμε και να ζηλεύουμε. Ναι, πάλι στην διάρκεια του χειμώνα θα σιχτιρίσουμε όταν έχουν ακονίσει για τα καλά τα ξίφη τους και αρχίσουν να τσακώνονται, να καταγγέλλονται και να κάνουν τα δικά τους για κάθε πιθανή κι απίθανη αφορμή. Αλλά όσο αυτό τους κρατάει στην τσίτα ε, ας είναι κι έτσι...
