Ο Αντώνης Μάντζαρης γνωρίζει μία άκρως επιτυχημένη χρονιά όχι μόνο ως αθλητής με το Περιστέρι, αλλά και με τον Έσπερο Καλλιθέας ως προπονητής, με τον 31χρονο «άσσο» να μιλάει στο Basketa.gr για την «τρελή» πορεία της ομάδας, την οποία διευθύνει και τη δυσκολία του να έχεις... διπλή ζωή στο ίδιο άθλημα.
Δεν είναι λίγοι οι άνθρωποι στον χώρο του μπάσκετ, οι οποίοι πάντοτε φροντίζουν να δείχνουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την αγάπη τους για το άθλημα. Οι περισσότεροι αθλητές, θα ακολουθήσουν στη συνέχεια μία καριέρα προπονητή ή παράγοντα, προκειμένου να συνεχίσουν να προσφέρουν, όποιον κι αν τυχαίνει να εκπροσωπούν. Συνήθως, όμως, το κάνουν αφού έχει τελειώσει η καριέρα τους, τουλάχιστον σε επίπεδο Ανδρών. Μπορεί, λοιπόν, ένας αθλητής υψηλού επιπέδου στις εθνικές κατηγορίες, να προπονεί ταυτόχρονα μία άλλη ομάδα εθνικών κατηγοριών;
Η απάντηση είναι «ναι», αν λάβουμε υπόψη μας το παράδειγμα του Αντώνη Μάντζαρη. Ο πολύπειρος γκαρντ, μετά από αρκετά χρόνια, τόσο στη μεγάλη κατηγορία, όσο και σε Α2-Β' Εθνική με βλέψεις πρωταθλητισμού, δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις ως αθλητής, όντας ένας εκ των πρωτεργατών της τρομερής πορείας του Περιστερίου, η οποία ξεκίνησε πέρυσι στον Νότιο όμιλο της Β' Εθνικής και μοιάζει φέτος να φτάνει στον προορισμό της, που δεν είναι άλλος από την επιστροφή στην Basket League, αφού οι «Πρίγκιπες της Δυτικής όχθης» μετρούν «10 στα 10» στην Α2. Παράλληλα, όμως, ο... πολυπράγμων Μάντζαρης, μοιάζει να κερδίζει και το «στοίχημα» ενός ακόμη ιστορικού συλλόγου του ελληνικού μπάσκετ, του Εσπέρου Καλλιθέας. Η ομάδα, υπό τις οδηγίες του ιδίου και του Γιάννη Γράψα, μετρά αυτή τη στιγμή ρεκόρ 8-1 στο 2ο όμιλο Νότου της Γ' Εθνικής, ισοβαθμώντας στην κορυφή με την Πεντέλη, την οποία υποδέχεται την επόμενη αγωνιστική (7/1/2018), μετά από ένα τρομερό «διπλό» στη δεύτερη παράταση κόντρα στον - επίσης στοχεύοντα στην άνοδο - Κρόνο Αγίου Δημητρίου. Αν σκεφτούμε και το προ ολίγων μηνών double - πρωτάθλημα Α' ΕΣΚΑΝΑ και Κύπελλο ΕΣΚΑΝΑ - το 2017 κλείνει με απόλυτη επιτυχία, παρά τις μεγάλες απαιτήσεις που έχει καθημερινά να αντιμετωπίσει.
Ο ίδιος, μιλάει στο basketa.gr για αυτή τη... διπλή ζωή που διαθέτει ως αθλητής και ως προπονητής, ξεκαθαρίζοντας τους στόχους του, όπως και τις διαφορές που υφίστανται ανάμεσα στις δύο ιδιότητες. Αναφέρεται στη «μυθική» πορεία που διαγράφει έως τώρα ο Έσπερος, μην κρύβοντας πως η ομάδα του πλέον στοχεύει ψηλά, μετά και την νίκη στο Μπραχάμι, ενώ αποκαλύπτει το πώς πείστηκε, ενώ είναι ακόμη εν ενεργεία αθλητής, να ασχοληθεί τόσο νωρίς με την προπονητική σε επίπεδο Ανδρών.
Μία τρελή πορεία η οποία συνεχίστηκε με αυτό το διπλό στο Μπραχάμι. Πού το πάει τελικά ο Έσπερος;
Αυτό το «διπλό» απέναντι στον Κρόνο, ήταν σίγουρα για μένα η μεγαλύτερη φετινή μας νίκη, ειδικά αν συνυπολογίσουμε και τον τρόπο, με τον οποίο ήρθε, αφού φτάσαμε στη δεύτερη παράταση για να τα καταφέρουμε. Σχετικά με το πού το πάει ο φετινός Εσπερος, κανείς δεν μπορεί να απαντήσει ξεκάθαρα αυτή τη στιγμή, αλλά όλοι όσοι βρισκόμαστε στην ομάδα, ελπίζουμε να συνεχίσουμε να παίζουμε τόσο καλό μπάσκετ, όσο παίζουμε αυτή τη στιγμή.
Είναι αυτό που είχατε στο μυαλό σας όταν σχεδιάζατε την ομάδα της περσινής Α' ΕΣΚΑΝΑ;
Εμείς έχουμε δώσει ουσιαστικά τα τελευταία τρία χρόνια βάση στην ομοιογένεια του συνόλου, οπότε πέρυσι, την χρονιά του double, αλλά και φέτος, έχουμε κάνει λίγες κινήσεις. Οι κινήσεις αυτές, φυσικά, είναι προσρμοσμένες πάνω στο στυλ της ομάδας, με πρώτο γνώμονα την αθλητικότητα και την καλή της αμυντική λειτουργία.
Τι σημαίνει αυτό το διπλό που πήρατε, γνωρίζοντας ότι την επόμενη αγωνιστική είχατε μία μεγάλη μάχη με την Πεντέλη;
Για εμάς, αυτό το ματς ήταν μια υπέρβαση. Είχα πει στα παιδιά, ότι ήταν μία από τις λίγες ευκαιρίες που θα είχαμε για να πετύχουμε κάτι πολύ καλο για φέτος και δεν έπρεπε να την αφήσουμε να περάσει, γνωρίζοντας και το δύσκολο προγραμμα που έχουμε στη συνέχεια. Αυτό το «διπλό», λοιπόν, είναι ένα «μαξιλαράκι» για εμάς.
Πρόκειται για τη μεγάλη σας ανταγωνίστρια έτσι όπως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα; Τι ξέρετε για την Πεντέλη και τι πρέπει να κάνετε για να την κερδίσετε;
Αν μου έλεγαν αυτό το πράγμα στην αρχή της χρονιάς, ότι θα βρισκόμασταν σε αυτό το σημείο, θα γελούσα, αλλά αυτή τη στιγμή ισχύει ότι είναι στην ίδια θέση με εμάς. Αυτό που πρέπει εμείς να κάνουμε, είναι ακριβώς ό, τι κάνουμε όλη την χρόνια. Να παίξουμε, δηλαδή, πολύ σκληρή άμυνα σε όλο το γήπεδο και να ανοίξουμε τον ρυθμό. Η Πεντέλη είναι κατά τη γνώμη μου μιί από τις καλύτερες ομάδες της κατηγορίας, με έναν καλό προπονητή και ομοιογένεια παρόμοια με την δικιά μας.
Πόσο εύκολη είναι η... διπλή ζωή που έχεις ως παίκτης τα Σάββατα και προπονητής τις Κυριακές;
Δεν ξέρω αν είναι εύκολη ή δύσκολη, αλλά είναι σίγουρα πολύ αγχωτική. Μέχρι στιγμής, πάντως, θεωρώ ότι το διαχειρίζομαι καλά και έχω τη δυνατότητα να ξεχωρίζω τις δυο ιδιότητές μου. Είναι κάτι που κάνω χρόνια, με πρώτη προτεραιότητα το κομμάτι του αθλητή και στο τεχνικό πάντα με βοηθάει και ο βοηθός, ο Γιάννης Γράψας, που παίρνει μεγάλο φορτίο από πάνω μου, ειδικά όταν λείπω για ταξίδια.
Τι σε έπεισε στην πραγματικότητα να ασχοληθείς τόσο νωρίς με την προπονητική, και μάλιστα σε επίπεδο ανδρών, ενώ είσαι ακόμη αθλητής σε υψηλό επίπεδο; Υπάρχουν βέβαια συνάδελφοι σου που ασχολούνται ενώ είναι εν ενεργεία, αλλά περιορίζονται συνήθως σε τμήματα υποδομής.
Αυτό ήταν κάτι που ξεκίνησε πριν από περίπου έξι χρόνια, όταν ο πρόεδρος της Άμιλλας Περιστεριού, κύριος Βασίλης Μουκουβίνας, σε μία κουβέντα που είχαμε, μου πρότεινε να αναλάβω το τμήμα Ανδρών. Η ομάδα χρειαζόταν τότε μία νέα αρχή, και κάπως έτσι μου «κόλλησε» και το «μικρόβιο» της προπονητικής.
Ποιες είναι οι ουσιαστικές διαφορές μεταξύ της νοοτροπίας, της δουλειάς και των ευθυνών μεταξύ του αθλητή και του προπονητή;
Το να κάνεις τον προπονητή, είναι σίγουρα πολύ πιο δύσκολο. Όταν είσαι παίκτης, έχεις πολλά άλλοθι να παρουσιάσεις και μεταφέρεις τις ευθύνες πολλές φορές σε περίπτωση ήττας, αλλά σαν προπονητής έχεις την ευθύνη για οποιαδήποτε εικόνα παρουσιάσει η ομάδα σου και οτιδήποτε συμβαίνει κάθε στιγμή στο παρκέ. Και μόνο από αυτό, καταλαβαίνεις ότι οι διαφορές είναι τεράστιες.
Είσαι σε μια κατάσταση, όπου το Σαββατοκύριακο έχεις συνηθίσει να πανηγυρίζεις με τις δύο ομάδες σου. Πόσο διαχειρίσιμο, όμως, είναι αυτό για να μην χάσεις τον έλεγχο και να συνεχίσεις με την ίδια προσήλωση;
Το σημαντικό είναι να βάζεις στόχους. Ο δικός μου μεγάλος φετινός στόχος, είναι η άνοδος του Περιστερίου στην Α1 ξανά. Μετά από αυτό, θέλω να πραγματοποιήσω μία καλή πορεία με τον Έσπερο, κάτι που θα αποτελεί το «κερασάκι στην τούρτα». Το Περιστέρι τα πάει υπέροχα, ευτυχώς, και ο Έσπερος σαν «νεοφώτιστος» έχει κάνει ήδη την δική του υπέρβαση, κοιτάζοντας πλέον ψηλά.
Ο τελικός σου στόχος ποιος είναι; Να φτάνεις σε τέτοιες επιτυχίες με Έσπερο και Περιστέρι, σε σημείο να τους φέρεις... αντιμέτωπους;
(γέλια) Μακάρι να γινόταν αυτό, αλλά προς το παρόν είναι ένα πολύ μακρινό σενάριο, προκειμένου να μιλάμε για αυτό. Στόχος μου δεν είναι άλλος από το να ξαναπαίξω με το Περιστέρι στην Α1 και να φτάσω τον Έσπερο όσο πιο ψηλά γίνεται, χωρίς ωστόσο να αλλοιωθεί η χημεία, η κουλτούρα και ο τρόπος λειτουργίας της ομάδας.
Photo Credits: Eurokinissi, Eviabasket.gr
