Ο Άγγελος Τσάμης αποτέλεσε μια από τις μεταγραφές του καλοκαιριού, αποφασίζοντας να παίξει στη Γ’ Εθνική με τα χρώματα της Αχαγιάς και μίλησε στο Basketa.gr για το σκεπτικό της επιλογής του, μετά τη μεγάλη χρονιά ανόδου με τον Χολαργό, τις επιδιώξεις του, το δέσιμο με τον Κολοσσό, την εμπειρία του Προμηθέα και τα σχέδια για τα τελευταία χρόνια της καριέρας του και… μετά από αυτήν.
Αν τον δεις να παίζει, δε γίνεται να μην τον ξεχωρίσεις. Το διάβασμα του παιχνιδιού, η ικανότητά του στο σκοράρισμα, η οξυδέρκεια του και όλα αυτά… με μια αξιοζήλευτη ταχύτητα, ακόμη και στα 36 του, είναι πράγματα που ένας παίκτης του μπάσκετ μπορεί να ζηλέψει από τον ίδιο. Όπως και το συναίσθημά του, που ποτέ δεν έλειψε και τον οδήγησε, ύστερα από μία από τις καλύτερες χρονιές της καριέρας του, με άνοδο στην Basket League με τον Χολαργό, στην απόφαση να επιστρέψει στην ιδιαίτερη πατρίδα του, την Κάτω Αχαΐα. Εκεί, τον περίμεναν οι άνθρωπο της Αχαγιάς, όπου ξεκίνησε μια σπουδαία καριέρα, που πέρασε από Ολυμπιάδα Πατρών, ΑΕΚ, Κολοσσό Ρόδου, Λιμόζ, Προμηθέα Πατρών και Χολαργό, πριν κάνει τη Γ’ Εθνική ακόμη πιο… ξακουστή και ανταγωνιστική για την νέα σεζόν.
Ο Άγγελος Τσάμης έκανε, δίχως αμφιβολία, ένα από τα «μπαμ» του καλοκαιριού και μίλησε στο Basketa.gr για τη μεγάλη του απόφαση, που δεν εμπεριέχει μόνο την αγωνιστική προοπτική, αλλά και το ενδιαφέρον του για την Ακαδημία των «Αστεριών», που διατηρεί ο ίδιος, το… μεράκι που θα διατηρεί μόλις τελειώσει την καριέρα του, κάτι που επισημαίνει πως δε θέλει ποτέ να συμβεί. Αναφέρεται στην επιλογή του να έρθει στη Γ’ Εθνική, παρά τη σπουδαία σεζόν ανόδου στην Α2, τονίζοντας πόσο ανάγκη την είχε, αφού η προηγούμενη χρονιά στον Προμηθέα δεν ήταν η ιδανική. Κάνει λόγο για τις πρώτες του ημέρες, μετά την επιστροφή στην Αχαγιά, τους ιδιαίτερους δεσμούς με τον Κολοσσό και το τι περιμένει πλέον από την καριέρα του.
Άγγελε, είναι γνωστό πως εμπεριέχει έντονη δόση συναισθήματος η επιστροφή σου στην Αχαγιά και ότι ήθελες πάντοτε να επιστρέψεις. Γιατί, όμως, επέστρεψες τώρα;
Είχα πάντα στο μυαλό μου να γυρίσω στην ομάδα, όπου μεγάλωσα, ενώ μου έδωσε την ευκαιρία να κάνω την καριέρα, που έκανα. Μπορεί να ήμουν ικανός να παίξω σε υψηλότερο επίπεδο για έναν χρόνο ακόμη, αλλά κοίταξα την προοπτική της ομάδας αυτής, όπως και της περιοχής, πιστεύοντας στους ανθρώπους για το τι ήθελαν να πετύχουμε, χωρίς να με νοιάζει σε πρώτο βαθμό η κατηγορία, όπου θα παίζαμε. Οι ίδιοι θέλουν να βρεθούν κι άλλα παιδιά από την περιοχή, για να στηρίξουν την ομάδα, και πιστεύω πως έκανα το σωστό. Ήταν συγκινητικός ο ενθουσιασμός, τόσο για την ίδια την ομάδα όσο και για την έλευσή μου. Είναι κάτι, που με γεμίζει με χαρά και… ίσως με λίγο άγχος, αλλά πιστεύω πως το τέλος όλα θα πάνε καλά. Θέλουμε να εδραιωθούμε σε πρώτη φάση. Δεν μπορώ να σου μιλήσω για συγκεκριμένους στόχους, όπως η άνοδος, απλά προς το παρόν θέλουμε να φτιάξουμε μια καλή ομάδα, που θα παίζει όμορφο και γρήγορο μπάσκετ, ενώ θα λειτουργεί ως οικογένεια.
Ανέφερα αυτό το «γιατί», επειδή προερχόσουν μόλις από μια από τις καλύτερες σεζόν της καριέρας σου με τον Χολαργό και είχες προτάσεις από ανώτερο επίπεδο.
Η αλήθεια είναι, ότι όντως έκανα μια σπουδαία σεζόν, την καλύτερή μου στην Α2, και είχα προτάσεις. Έβαλα κάτω όλα τα δεδομένα, τα ανέλυσα και έκανε αυτό που θεωρούσα καλύτερο για τον εαυτό μου. Κακά τα ψέμματα, άλλωστε, είμαι σε μια ηλικία που, σιγά σιγά, το μπάσκετ τελειώνει για μένα και ήθελα, επίσης, να είμαι δίπλα στην ακαδημία, τα «Αστέρια», που έχω μαζί με τον αδελφό μου, Θάνο Τσάμη, καθώς και τον κόουτς Σαράντη, τα τελευταία οκτώ χρόνια. Να είμαι κοντά, δηλαδή, για να προσαρμοστώ στις συνθήκες.
Όταν, δηλαδή, έρθει η μέρα που θα σταματήσεις, θα ασχοληθείς με τα «Αστέρια»;
Ναι, αυτό που θέλω είναι να έχω ένα πόστο στην Ακαδημία, όχι απαραίτητα του προπονητή. Θέλω να συνεχίσω να βρίσκομαι σε αυτό τον χώρο, που μου έδωσε τόσο πολλά και να δώσω ακόμη περισσότερα, ειδικά όταν έχει να κάνει με τα παιδιά, για τα οποία πρέπει να φροντίζουμε να «χτίζουμε» καλούς χαρακτήρες, εκτός από καλούς αθλητές.
Επιστρέφεις μετά από αρκετά χρόνια στη Γ’ Εθνική. Παρακολουθούσες όλα αυτά τα χρόνια και, αν ναι, τι διαφορές έχεις διακρίνει στην κατηγορία;
Η αλήθεια είναι, ότι δεν έχω ιδιαίτερη εικόνα, αλλά ξέρω πως ο όμιλός μας είναι σίγουρα από τα καλύτερα πρωταθλήματα, που θα έχουν διεξαχθεί. Κατέβηκαν παίκτες τρομερής αξίας, παίκτες που έχουν σπουδαίες παραστάσεις από μεγάλες κατηγορίες και αυτό δίνει ένα μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας. Όταν είχα παίξει εγώ, βέβαια, ήταν εξίσου δυνατό πρωτάθλημα και η Ολυμπιάδα έκανε 4 χρόνια, για να ανέβει στη Β’ Εθνική. Το μπάσκετ εξελίσσεται, πάντως, σε όλες τις κατηγορίες και γίνεται πιο γρήγορο. Πρέπει παντού να προσαρμόζεσαι, να δίνεις ένα καλύτερο θέαμα στον θεατή και αυτό το «βάρος» υπάρχει ιδίως για ομάδες με έντονη την ευθύνη της εκπροσώπησης μιας ολόκληρης περιοχής, όπως η δική μας στην Κάτω Αχαΐα, η Καλαμάτα ή η Μεγαρίδα στα Μέγαρα.
Πώς είναι οι πρώτες σου μέρες στην Αχαγιά και η συνεργασία με τον κόουτς Σαράντη;
Στην αρχή ήταν λίγο περίεργα, αλλά μετά καταφέρνεις να εγκλιματιστείς, να νιώθεις πως είσαι στο σπίτι σου. Για να νιώσεις οικεία σε έναν χώρο, χρειάζεται και ο χρόνος, καθώς κάποιες παραστάσεις αλλάζουν στο μυαλό σου. Στο τέλος, όμως, όλα πάνε καλά.
Μιλήσαμε πριν για την κορυφαία σου χρονιά με τον Χολαργό. Πώς την έζησες, κερδίζοντας και την άνοδο για την Basket League;
Ήταν μια χρονιά που, προσωπικά, είχα πολύ μεγάλη ανάγκη, καθώς προερχόμουν από μια σεζόν, όπου επί της ουσίας δεν είχα χρόνο συμμετοχής. Ήξερα τι μπορούσα να προσφέρω και στον Χολαργό μπόρεσα να δείξω το ταλέντο μου. Ήμασταν ομάδα μέχρι το τέλος, διαθέτοντας ίσως το χαμηλότερο μπάτζετ, μεταξύ των διεκδικητών. Δεν περίμενε κανείς, ότι θα ανεβαίναμε κατηγορία και είμαι χαρούμενος που βρέθηκε το όνομά μου στις σελίδες ιστορίας του Χολαργού. Εύχομαι, πραγματικά, μέσα από την καρδιά μου τα καλύτερα στο σύλλογο.
Μιας και αναφέρθηκες στην χρονιά, όπου δεν είχες χρόνο συμμετοχής, λίγο προτού αποχωρήσεις από τον Προμηθέα, είχες δηλώσει πως ευχαριστούσες τον κόουτς Αγγέλου, επειδή δε σε πίστεψε. Πώς βίωσες, λοιπόν, όλη αυτή την κατάσταση, αν και στο τέλος οι σχέσεις σου με το σύλλογο έμειναν καλές;
Ακριβώς αυτό ήθελα να πω, ότι στον Προμηθέα είμαι υπόχρεος. Πήρα βοήθεια και βοήθησα, είμαι χαρούμενος για όσα καταφέρνει η ομάδα τώρα. Με τον κόουτς Αγγέλου, για να σου πω την αλήθεια, επίσης δεν έχω πρόβλημα. Τη δήλωση εκείνη, δεν την έκανα από εμπάθεια, απλά καταλάβαινα πως δεν είχα συνοχή όσα σκεφτόταν. Εννοώ, ότι διαφορετικά πράγματα έλεγε σε συνεντεύξεις Τύπου, τονίζοντας πως ήμουν ο καλύτερος στις προπονήσεις, ενώ στο παρκέ δεν εμφανιζόμουν στους αγώνες. Όλο αυτό συνέβη, σε μια ηλικία κάπως προχωρημένη και μια καριέρα αξιοπρόσεκτη. Ο κόουτς, βέβαια, πάντα ξέρει καλύτερα, αλλά εγώ στο τέλος της χρονιάς δεν ήμουν πολύ καλά αγωνιστικά. Όλα αυτά, όμως, ανήκουν στο παρελθόν και όλα γίνονται για κάποιο λόγο. Είναι καλό, ίσως, να μη σε πιστεύουν κάποιοι, αρκεί να πιστεύεις εσύ ο ίδιος τον εαυτό σου και να δουλεύεις. Τότε, μπορείς να πετύχεις όλα αυτά, που λένε ότι δεν μπορείς κι εγώ, όντως, πίστεψα πολύ περισσότερο μετά από αυτή την κατάσταση. Είμαι χαρούμενος, λοιπόν, για τις επιλογές που έκανα μετά και δικαιώθηκα.
Με ποια ομάδα θεωρείς, ότι «δέθηκες» περισσότερο, εξαιρώντας την Αχαγιά;
Ομάδα της καρδιάς μου, αν βγάλουμε την Αχαγιά εκτός «εξίσωσης», είναι σίγουρα ο Κολοσσός. Εκεί έδειξα τι είμαι ικανός να κάνω, «εκτοξεύτηκε» η καριέρα μου και έγινα αρχηγός, ενώ η γυναίκα μου είναι από τη Ρόδο. Νιώθω, ότι είμαι «ένα» με αυτή την ομάδα.
Τι περιμένεις πια από την καριέρα σου;
Περιμένω να τελειώσει… όσο πιο αναίμακτα γίνεται, γιατί δε θέλω να τελειώσω ποτέ το μπάσκετ. Θέλω να νιώθω γεμάτος για τα επόμενα χρόνια και, ίσως, να κάνω ένα παιδάκι, που θα με δει να παίζω. Μακάρι να έχω υγεία, όπως και όλοι οι δικοί μου άνθρωποι. Στη συνέχεια όλα μπορούν να γίνουν με σκληρή δουλειά.
Έχεις το παρατσούκλι «Τσαμέλο». Πώς προέκυψε;
Η αλήθεια είναι, ότι έτσι με αποκαλούσαν από τότε που ήμουν μικρός και ήταν μια αναφορά στον Καρμέλο Άντονι. Μου αρέσει πολύ και αποτελεί, άλλωστε, το όνομα του τουρνουά «Tsamelo Cup», που διοργανώνεται με επιτυχία τα τελευταία δύο χρόνια.
Photo Credits: Eurokinissi
