Οποιος έχει κοινό νου και ψυχραιμία, είχε καταλάβει ότι δε γινόταν να συνεχίσουν μαζί ο Ολυμπιακός του Γιώργου Μπαρτζώκα και ο Κώστας Σλούκας, από τις συνεντεύξεις που ακολούθησαν το αγωνιστικό φινάλε της σεζόν.
Τόσο απροκάλυπτα επιθετικός δημόσιος διάλογος μεταξύ προπονητή και παίκτη του δεν πρέπει να έχει ξαναϋπάρξει στα χρονικά, όσο οι δύο τους συνυπάρχουν σε ομάδα, διότι τότε ακόμα συνυπήρχαν.
Οποιος έχει επίσης καλή και κρίσιμη κρίση, είχε "μετρήσει" πολύ παραπάνω από μια κουβέντα χαβαλέ των αποδυτηρίων το "ηγέτης που να παίζει είκοσι λεπτά δεν υπάρχει", του Σλούκα ως απάντηση στην αποθέωση του Λαρεντζάκη στα αποδυτήρια του γηπέδου της Φενέρ μετά το αξέχαστο τρίποντο νίκης του Σλούκα.
Από την ώρα που οι δύο πλευρές χώρισαν, δεν έχει νόημα να βγουν... πορίσματα για το ποιος είχε δίκιο και ποιος άδικο. Δεν είναι καν απαραίτητο να έχει κάποιος το δίκιο και κάποιος το άδικο. Δεν είναι καν απαραίτητο αν βγουν πορίσματα στις συζητήσεις φιλάθλων, να είναι σωστά μόνο τα μεν ή, μόνο τα δε.
Η ομάδα πάντα είναι πάνω απ' όλα τα πρόσωπα. Ο προπονητής πάντα είναι με τον πρώτο και τελευταίο λόγο στο αγωνιστικό. Ο κάθε μεγάλος παίκτης πάντα είναι αθλητικά εγωιστής. Αυτό δε σημαίνει απαραίτητα ότι δε σέβεται την ομάδα. Μπορεί να ισχύει και το αντίθετο, να τη σέβεται και να παθιάζεται τόσο πολύ που να νιώθει ότι δεν τον αφήνουν να της προσφέρει περισσότερα.
Από την ώρα που ο ΣΛούκας δε βγήκε από τα γραφεία των αδελφών Αγγελόπουλων σε πέντε λεπτά με οριστικό "ναι" ή "όχι", αλλά σε τέσσερις ώρες χωρίς οριστικό "ναι", η ιστορία είχε τελειώσει. Είναι προφανέστατο ότι η ιστορία δεν είχε να κάνει με λεφτά. Είναι μια ιστορία ψυχισμού, που έλεγε και ο Ιωαννίδης και όταν αυτός χαλάσει τότε δεν έχει νόημα να συζητάμε παρακάτω.
Αν ο Σλούκας στο μεσοδιάστημα έλεγε ένα συμβιβαστικό "ναι", γιατί μόνο τέτοιο θα μπορούσε να ήταν, θα έκανε κακό και στον εαυτό του και στον Ολυμπιακό. Δεν πρόλαβε να πει ούτε "όχι", αφού τον πρόλαβε ο Ολυμπιακός παραπέμποντας στην ιεραρχία που αναφέραμε παραπάνω. Πάνω από την ομάδα, κανείς.
Είναι πολύ άδικο και... πρόχειρο να πέφτει "ανάθεμα" στον Σλούκα. Τον παίκτη που επέστρεψε στον Ολυμπιακό έχοντας εδραιωθεί και δρέποντας δάφνες στη Φενέρ, σε εποχές που δεν ήταν τα πράγματα όσο ρόδινα έγιναν για τους "ερυθρόλευκους" με την παρουσία του.
Μια τίμια και καθαρή εξήγηση έγινε μεταξύ των δύο. Πικρίες υπάρχουν και δεν έμειναν κρυφές, προσωπικές αντιπάθειες και εγωισμοί το ίδιο, αλλά εν τέλει ουδείς προσποιήθηκε για να διαιωνιστεί μια κατάσταση που θα έκανε ζημιά και στος δύο.
