Ο Βασίλης Σπανούλης θα ζήσει στο ΣΕΦ την απόλυτη τιμή, που του αξίζει, και το Basketa.gr θυμάται όλες τις στιγμές, που τον έκαναν «θρύλο» του Ολυμπιακού, περνώντας στην αθανασία.
Είναι ένας και μοναδικός. Άλλος σαν κι αυτόν δεν πρόκειται να υπάρξει. Ένας «μύθος» του ελληνικού μπάσκετ, ένας άνθρωπος που άλλαξε τον ευρωπαϊκό «χάρτη» με μια μόνο κίνηση, με μια κληρονομιά που δεν πρόκειται να «σβήσει». Η πορεία του Βασίλη Σπανούλη μοιάζει να βγήκε πράγματι από «παραμύθι», σε μια ιστορία που οποιοσδήποτε τη μαθαίνει, παίρνει διδάγματα, τα οποία θα μπορούσαν να τον ακολουθήσουν στη δική του ζωή.
Ο «Kill Bill», φυσικά, συνδέθηκε με τον Ολυμπιακό άρρηκτα. Ήταν ο άνθρωπος, που έκανε την ομάδα του νικήτρια, από εκεί που μονίμως «κυνηγούσε». Την πήρε δεύτερη και την έκανε πρώτη, ζώντας στιγμές, που κανείς άλλος αθλητής στην ιστορία των «ερυθρολεύκων» δεν είχε προσφέρει. Η προσφορά του, βέβαια, στο σύνολο ξεφεύγει από τα όρια του ΣΕΦ, ωστόσο δεν είναι κοινότοπο να πει κανείς, ότι είναι ο «θρύλος του Θρύλου», κάτι που «χτίστηκε» μέσα από συγκεκριμένες στιγμές αθανασίας. Το Basketa.gr τις θυμάται, με βάση τον αριθμό της φανέλας του, που θα αποσυρθεί, και τις παρουσιάζει.
Η μεταγραφή που προκάλεσε «σεισμό»
Ήταν 11 Ιουλίου 2010, όταν ο Βασίλης Σπανούλης αποφάσισε να ρίξει την απόλυτη «βόμβα» στο ελληνικό μπάσκετ. Μετά από ένα μεγάλο μεταγραφικό σήριαλ, που προηγήθηκε, διέβη τον Ρουβίκωνα, αφήνοντας τον Παναθηναϊκό, με τον οποίο είχε γίνει συλλέκτης τίτλων, για να βρεθεί στο λιμάνι, όπου όπως παραδέχθηκε και αργότερα βρήκε το ρόλο, που δε θα μπορούσε να βρει στο ΟΑΚΑ με παρόντα τον Δημήτρη Διαμαντίδη.
Έγινε το «πρώτο βιολί», ο ηγέτης του Ολυμπιακού μέσα σε μια στιγμή και, επιπλέον, δεν έκρυψε ποτέ πως το έτερο μεγάλο κίνητρο ήταν να πάρει τα πρωτεία από τον ισχυρό της τότε εποχής, που ήταν οι «πράσινοι», για να τα δώσει σε μια ομάδα, που τόσο είχε ανάγκη από τις διακρίσεις, αφού για χρόνια έβλεπε τις επενδύσεις της να πηγαίνουν στράφι. Η ανακοίνωση της απόκτησής του, βέβαια, προκάλεσε το κοινό αίσθημα, με αντίστοιχες ακραίες αντιδράσεις για καθέναν από τους «αιωνίους». Το σίγουρο είναι, ότι άλλαξε τον ρουν της ιστορίας, όπως θα αποδεικνυόταν αργότερα.
Το «θαύμα» της Πόλης και η λύτρωση
Αν ρωτούσες στην αρχή της σεζόν 2011-2012 για το ποιος θα σήκωνε την Ευρωλίγκα, θα μπορούσες άνετα να απαντήσεις πως θα ήταν ο τότε πρωταθλητής Παναθηναϊκός, με πιθανές διεκδικήτριες ομάδες σαν την ΤΣΣΚΑ και την Μπαρτσελόνα. Θα σε έλεγαν... τρελό, αν ανέφερες τον πλήρως ανανεωμένο Ολυμπιακό του Ντούσαν Ίβκοβιτς, που αποφάσισε να κάνει ένα μεγάλο ξεσκαρτάρισμα στο ρόστερ των ακριβοθώρητων αθλητών, τους οποίους διέθετε, για να εμπιστευθεί τον Σπανούλη και μια παρέα από νεαρούς τότε Έλληνες (Σλούκας, Παπανικολάου, Μάντζαρης κλπ), που μάλιστα στον πρώτο γύρο κόντεψε να γνωρίσει πρόωρο αποκλεισμό.
Η συνέχεια, όμως, μάλλον δε γράφεται... ούτε σε παραμύθια. Μια απίθανη πορεία με πρόκριση στα playoffs της Ευρωλίγκα, όπου ο Ολυμπιακός πήρε, με μειονέκτημα έδρας, εκδίκηση από τη Σιένα για την ψυχρολουσία της προηγούμενης χρονιάς, για να ρίξει στο καναβάτσο την Μπαρτσελόνα και, κυρίως, να κάνει το απόλυτο «θαύμα» από το -19 επί μιας ΤΣΣΚΑ, που ξεκίνησε ως το πιο μεγάλο φαβορί, που έχουμε δει έως τώρα σε τελικό αυτής της διοργάνωσης. Το επιστέγασμα ήρθε με τον τίτλο της Basket League έναντι του Παναθηναϊκού του Ζέλικο Ομπράντοβιτς, βιώνοντας την απόλυτη λύτρωση εντός συνόρων για μια σειρά χαμένων τίτλων.
Βασιλιάς στο Λονδίνο
Τον γνωρίζαμε ως «Kill Bill», αλλά στο Λονδίνο τον μάθαμε και ως «King Bill» έναν χρόνο αργότερα. Η πρόκληση του Ολυμπιακού να διατηρήσει τα σκήπτρα του, με προπονητή πια τον Γιώργο Μπαρτζώκα, ήταν τεράστια, αλλά ο Σπανούλης θα καθάριζε με σπουδαίες εμφανίσεις σε κρίσιμα παιχνίδια και, κυρίως, το απόλυτο «σόου» στον τελικό της Ευρωλίγκα.
Στον αγώνα με τη Ρεάλ στον πρώτο ημίχρονο υπήρξε... ωσεί παρών, αλλά ένας άλλος Σπανούλης στο δεύτερο ημίχρονο θα τελείωνε τη δουλειά, που άρχισαν οι πιτσιρικάδες από τη δεύτερη περίοδο, επιστρέφοντας από το -17 κόντρα στο τότε σύνολο του Πάμπλο Λάσο. Ο μεγάλος ηγέτης θα σκόραρε τρία σερί τρίποντα στις ισάριθμες φάσεις για τον Ολυμπιακό, για να ανεβάσει την ψυχολογία, και θα τελείωνε το ματς με άλλα δύο. Πέντε στο σύνολο για την «κατοστάρα», που έφερε το back-to-back, σε άλλη μια εποποιία.
Τα δύο σουτ που τον έκαναν απόλυτο «μύθο»
Τα ευρωπαϊκά τρόπαια δημιουργούν μια μοναδική κληρονομιά, αλλά στην Ελλάδα πάντοτε είναι εξαιρετικά σημαντικό να ανταποκρίνεσαι και στις εντός συνόρων υποχρεώσεις σου. Ο Βασίλης Σπανούλης φυσικά το γνώριζε και φρόντισε, μέσα από δύο φάσεις το 2016 να γίνει ο απόλυτος «μύθος» του Ολυμπιακού, αφού μέχρι τότε υπήρχαν κατά καιρούς μερικές φωνές μικρών αμφιβολιών μεταξύ των φίλων των Πειραιωτών, όχι για την αξία του, αλλά για το γεγονός ότι η ομάδα είχε χάσει αρκετούς τίτλους από τον μετά-Ομπράντοβιτς Παναθηναϊκό.
Ένα τρομερό τρίποντο απέναντι στον Νικ Καλάθη, για να «σβήσει» το «μπρέικ» των «πρασίνων», και άλλο ένα μπροστά στον άσπονδο φίλο του, Δημήτρη Διαμαντίδη, στο τελευταίο ματς της καριέρας του, αρκούσαν όχι μόνο για το δεύτερο σερί πρωτάθλημα επί Γιάννη Σφαιρόπουλου, αλλά και να «απογειώσει» την κληρονομιά του Σπανούλη. Ήταν τα σουτ, που τον κατέστησαν ως τον απόλυτο θεό στο ΣΕΦ, διατρανώνοντας το «μύθο» του.
«Και στο τέλος καθαρίζει ο Μπίλι»
Ο Ολυμπιακός μπορεί να μην πανηγύρισε άλλο ευρωπαϊκό τίτλο από το 2013, έκτοτε όμως έχει ζήσει κι άλλες σπουδαίες στιγμές. Και σε μερικές από αυτές, ο Σπανούλης ήταν και πάλι ο απόλυτος πρωταγωνιστής, με αποτέλεσμα φυσικά κάθε φορά να μεγαλώνει τη «θρυλική» του κληρονομιά, όπως στα Final Four του 2015 και του 2017.
Μια δήλωση του Βαγγέλη Μάντζαρη ήταν απόλυτα χαρακτηριστική. «Ξέρουμε, ότι αν μείνουμε κοντά, στο τέλος θα καθαρίσει ο Μπίλι», είχε πει. Και πράγματι, είχε δίκιο. Και στους δύο τότε ημιτελικούς με την ΤΣΣΚΑ, ήταν ενδεχομένως και ο αρνητικός παίκτης της ομάδας του στη μεγαλύτερη διάρκειά τους. Τα τελευταία λεπτά, όμως, ήταν πάντοτε η δική του ώρα και σαν να έχουν δει το έργο... μυριάδες φορές οι Ρώσοι, που σε αμφότερες τις περιπτώσεις είχαν ως τεχνικό τους τον Δημήτρη Ιτούδη, η μπάλα πήγε στα χέρια του, από εκεί στο καλάθι και η «Αρκούδα» των δεκάδων εκατομμυρίων, με Κιριλένκο ή χωρίς, βρέθηκε στο καναβάτσο, βιώνοντας πάντα τον ίδιο «εφιάλτη».
Μαζί μέχρι τέλους
Ο Σπανούλης απέδειξε διαχρονικά την πίστη του στον Ολυμπιακό και σε όσα δημιούργησε μαζί του. Δεν είχε μεν κανείς την αμφιβολία, αλλά θα στεκόταν στο πλευρό του ακόμη και στην πιο δύσκολη στιγμή, εκείνη του υποβιβασμού στην Α2 Ανδρών το 2019, στην τότε απόφαση της ΚΑΕ να αποχωρήσει ουσιαστικά από την Basket League.
Μια τέτοια απόφαση θα μπορούσε να κάνει πολλούς να εγκαταλείψουν, αλλά για ακόμη μια φορά, στις 16 Ιουλίου 2019, θα ανανέωνε τη συνεργασία του με τους «ερυθρολεύκους» για μια σεζόν επιπλέον, κάτι που θα έκανε και το καλοκαίρι του 2020, για να λήξει η καριέρα του έναν χρόνο. Όλο αυτό το διάστημα, ο Ολυμπιακός βρισκόταν μεν ως προς τις εν Ελλάδι υποχρεώσεις του στη σημερινή Elite League, ενώ στην Ευρωλίγκα με το... κανονικό του ρόστερ δεν έζησε καλές ημέρες, όμως ο Σπανούλης έμεινε μέχρι τέλους, σε μια ακόμη απόφαση, η οποία απέδειξε τους λόγους, που αποτελεί το «θρύλο του Θρύλου» και τον κορυφαίο αθλητή της ιστορίας του.
