Ο Δημήτρης Τσεσμετζής, μέλος του τεχνικού επιτελείου της Μούρθια, «φιλοξενήθηκε» στο EOK Web Radio και μίλησε για το πώς βρέθηκε στην Ισπανία.
Μεταξύ άλλων, είπε:
Για το πώς βρέθηκε στην Ισπανία και τη Μούρθια: «Τέσσερα χρόνια πριν ξεκίνησα το μεταπτυχιακό μου στο Sports Management. Είχα αφήσει την προπονητική, αν και προπονούσα στην Ελλάδα και η επιλογή μου ήταν να πάω στην Αγγλία. Για κάποια διαδικαστικά θέματα δεν πήγα και η μητέρα μου μού είπε να πάω στην Ισπανία, γιατί το μπάσκετ είναι σε υψηλό επίπεδο και ίσως να μπορέσω να τα συνδυάσω στο μέλλον. Είχα ένα συμπαίκτη σε μια ομάδα της Γ’ Εθνικής και μου είπε για ένα φίλο του που σπούδασε στο UCAM, το οποίο είχε μια ομάδα στην ACB. Κάπως έτσι, επικοινώνησα με το Πανεπιστήμιο, έστειλα το βιογραφικό μου, έκανα την αίτησή μου και με δέχθηκαν. Σπούδασα εκεί ένα χρόνο, δεν είχα ιδιαίτερη επαφή με την ομάδα, έκανα κάτι τελείως διαφορετικό, έκανα το μεταπτυχιακό μου και την πρακτική σε μια εταιρεία στη Βαλένθια και αποφάσισα να προσπαθήσω να επιστρέψω στο μπάσκετ.
Για 4-5 μήνες προσπάθησα να βρω μια ευκαιρία, έστειλα βιογραφικά σε πάρα πολλές ομάδες της Ισπανίας, αλλά στη Μούρθια μού απαντούσαν πάντα στα mail που τους έστελνα. Ουσιαστικά έφτιαξα μια βάση δεδομένων με περίπου 100 παίκτες που ταίριαζαν στο προφίλ της Μούρθια, το έστειλα και τούς έδειξα ουσιαστικά μια μορφή της δουλειάς μου. Κάπου εκείνη είχα την τύχη να έρθουν ο Λαρεντζάκης και ο Σάκοτα και η ομάδα μού πρότεινε να έρθω στο ξενοδοχείο για να βοηθήσω με τη μετάφραση. Γνώρισα τον Σίτο Αλόνσο, μου είπε ότι δε με γνωρίζει, αλλά εκτιμάει τους Έλληνες και του αρέσει η κουλτούρα. Έκατσα ένα χρόνο εκεί, έκανα κάποιες αναλύσεις επίθεσης της ομάδας, είχαμε 2-3 φορές κάποια μίτινγκ με τους προπονητές να τους τις παρουσιάσω, το εκτίμησαν και την επόμενη χρονιά μου πρότειναν να είμαι βοηθός στη 2η ομάδα και 3ος βοηθός στην πρώτη».
Για τη Μούρθια: «Η Μούρθια στην Ισπανία έχει ένα προφίλ μια ομάδας που παίζει πάρα πολύ physical, είναι πάρα πολύ «σκληρή», στα όρια και κάποιες φορές και αυτό δεν αρέσει σε πολλές ομάδες στη λίγκα. Πάρα πολλοί φίλαθλοι ομάδων θεωρούν ότι η Μούρθια παίζει πάρα πολύ «σκληρά», ίσως και αντιαθλητικά, αλλά είναι κάτι που δεν το συμμερίζομαι. Παίζουμε «σκληρά», αλλά σε φυσιολογικά πλαίσια. Από ‘κει και πέρα, έχουμε συνήθως απ’ τα χαμηλότερα μπάτζετ στην κατηγορία, οπότε αυτή η νοοτροπία δημιουργεί ομάδες πολύ ανταγωνιστικές, σε μια λίγκα έτσι κι αλλιώς πολύ ανταγωνιστική. Ένα κλαμπ με τόση μαχητικότητα, κάτι το οποίο προσπαθεί να περάσει απ’ τις χαμηλότερες ηλικιακές κατηγορίες, μας βοηθάει ιδιαίτερα να κάνουμε κάποιες επιτυχίες χωρίς να έχουμε τις οικονομικές δυνατότητες».
Για τη φετινή σεζόν της Μούρθια: «Έχουμε κάποιους έμπειρους παίκτες στο ρόστερ, όπου έχουν εμπειρία απ’ την ισπανική λίγκα. Φέτος δυσκολευόμαστε λίγο περισσότερο έχοντας δύο διοργανώσεις, κάτι που δεν είχαμε τα προηγούμενα χρόνια και αυτό μάς έχει κάνει λίγο πιο ασταθείς, ειδικότερα στα εκτός έδρας παιχνίδια της ACB. Παρ’ όλα αυτά, νομίζω είμαστε σε καλό δρόμο. Μένουν πάρα πολλά παιχνίδια και στο BCL έχουμε καταφέρει να κάνουμε μια πολύ καλή πορεία, έχουμε κάνει δυνατές εκτός έδρας νίκες και έχουμε ήδη προκριθεί στα προημιτελικά».
Για τη μεγαλύτερή του εμπειρία απ’ τη Μούρθια: «Η μεγαλύτερη εμπειρία για ‘μένα ήταν η περσινή περίοδος του Copa del Rey. Ήμασταν άτυχοι γιατί και ο Σίτο Αλόνσο και ο 1ος βοηθός, Σκαρλάτα, είχαν κορωνοϊό, οπότε προετοιμάσαμε την ομάδα για το πρώτο ματς με τη Βαλένθια εγώ και ο 2ος βοηθός, Λούκας Πέρεθ. Ήταν πολύ ιδιαίτερη εμπειρία για ‘μας και ιστορική στιγμή για το κλαμπ, γιατί φτάσαμε στη Γρανάδα και είχαμε πάρα πολύ κόσμο της Μούρθια εκεί. Πήγαμε εκεί χωρίς τους δύο πρώτους προπονητές. Ήταν απίστευτο, γιατί ήταν κάτι που δεν το περίμενα. Υπήρχε μεγάλη πίεση, όσο κι αν προσπαθούσαν να μάς βοηθήσουν απ’ το κλαμπ. Εν τέλει ο Σίτο κατόρθωσε να έρθει την ημέρα του αγώνα με τη Βαλένθια, αλλά ήταν η 1η μου φορά που έκατσα στον πάγκο της ομάδας, δίπλα απ’ τους προπονητές. Κερδίσαμε τον προημιτελικό και το 2ο παιχνίδι που έκατσα στον πάγκο ήταν ο ημιτελικός με τη Μπαρτσελόνα».
Για τη σχέση του με τον κόουτς Σίτο Αλόνσο: «Αρχικά, είχα αρκετές δυσκολίες γιατί έπρεπε να συνηθίσω τον τρόπο με τον οποίον αντιμετωπίζεται η σχέση του με τους συνεργάτες του. Είναι απίστευτα απαιτητικός, τρομερά λεπτομερείς και δε μπορείς καμία στιγμή να χαλαρώσεις πάνω στη δουλειά, κάτι που σε δυσκολεύει αν δεν είσαι συνηθισμένος. Απ’ όταν προσαρμόστηκα κατάλαβα για ποιο λόγο το έκανε και μού έχει δώσει τα πάντα σε μπασκετικό επίπεδο. Είναι ένας άνθρωπος που με πίστεψε, μου έδωσε την ευκαιρία να είμαι μέσα στο κλαμπ και να αναδειχθώ μέσα απ’ το κλαμπ. Το σημαντικότερο που μού έδωσε να καταλάβω είναι ότι αν θες να είσαι σε υψηλό επίπεδο, πρέπει να δουλεύεις πάντα σε υψηλό επίπεδο. Σε προσωπικό επίπεδο έχουμε αναπτύξει μια πάρα πολύ καλή σχέση πλέον, σε συζητήσεις πέρα απ’ το μπάσκετ και σε προσωπικό επίπεδο. Είναι κάτι παραπάνω από συνεργάτης για ‘μένα, μέντορας θα μπορούσα να πω. Σε ό,τι έχω καταφέρει μέχρι στιγμής στο μπάσκετ ο Σίτο έχει παίξει πολύ σημαντικό ρόλο»
